zaterdag 30 juli 2011

Oudewater

Vandaag heb ik eerst eens lekker uitgeslapen. Dat was extra lekker, omdat we pas om half 2 naar bed gingen :-). Tja, vankantie-ritme moet je maar denken. Ik kwam tegen half 9 beneden en alleen Jan was al op. Hij is de vroege vogel van de familie. De hele morgen hebben we met z'n allen een beetje gerommeld. Ik moest nog wat wassen draaien, brood bakken en rommel opruimen en intussen hielp ik Hans een handje met het inpakken van z'n spulletjes. Hans mocht een weekje met een vriend mee op vakantie naar Zeeland. Super leuk voor hem! Hij had tot woensdag toe eigenlijk alleen nog maar gewerkt in deze vakantie.
Willem zat intussen wat op internet te zoeken. We waren van plan om naar het wekelijkse zomerzaterdagmiddagconcert in de Grote Kerk in Dordrecht te gaan. Maar bij het nakijken wie er vanmiddag wat zou spelen zag Willem, dat er vooral Bach op het programma stond. Prima natuurlijk, maar nogal 'zware kost' voor jonge kinderen.(We zouden met Koos, Jan en Henk gaan). Willem keek wat er vandaag nog meer aan orgelmuziek te beluisteren viel en vond een toeristenconcert in de Grote Kerk van Oudewater. Dit soort concerten zijn ideaal voor als je jonge kinderen wil laten wennen aan het luisteren naar muziek. Ze duren niet lang en zijn meestal ook nog eens gratis. Willem deed navraag naar wat er op het programma stond en we besloten naar Oudewater te rijden. Het concert begon om 3 uur en om 2 minuten over 3 stonden we in de kerk. De organist was juist aan het vertellen wat hij ten gehore zou brengen. We slopen een bank in en al snel buitelden de orgeltonen door de mooie kerk.




Na enkele lichtvoetige muziekstukken schoof de organist van de orgelbank en liep naar het grote hoofdorgel. Daar speelde hij de tweede helft van het concert werken van Debussy. Vooral het laatste stuk wat hij speelde boeide me enorm. Alles wat het orgel in zich heeft liet hij horen. Heel zacht soms, zodat het carillon van buiten de orgeltonen haast overstemde. Prachtig!
Na het concert vroeg Koos, of hij boven bij het orgel mocht kijken. Willem zei, dat hij dat maar aan de organist moest vragen. Koos stapte onbevangen op die man toe, maar die verwees hem naar iemand anders. En ja hoor, die meneer zei, dat we maar even wachten moesten en dat hij dan met ons mee zou gaan. Even later klommen we de toren in naar het orgel. Onderweg vroeg de meneer of Koos ook kon orgelspelen. En ja, dat kan hij. Nou, dan mocht hij wel even iets laten horen. Enthousiast schoof Koos achter de speeltafel en liet het Wilhelmus door de kerk galmen :-). Geweldig toch? Willem is ook dol op orgelspelen en mocht ook nog even een riedeltje ten gehore brengen.




Echt leuk hoor! Wat bleek? Die man die met ons meeging is de vaste organist van deze kerk en zijn ouders wonen nota bene in Alblasserdam. 't Is afgezaagd, maar heel waar: wat is de wereld toch klein!
Na deze leuke ervaring liepen we nog een ommetje door het historische centrum van Oudewater.



Wat een geweldig leuk stadje! Heel veel mooie oude geveltjes. Ik vond er één uit 1615 met een opmerkelijke inscriptie:

ALS T GODT BEHAECHT BETER BENIIT DAN BECLAECHT 1615



Je vraagt je af wat iemand heeft bewogen zoiets op z'n gevel te zetten.

Vanwege de vakantie schoven we een ijssalon binnen waar iedere dag vers ijs wordt gemaakt. Een enorme keuze maakte het maar lastig kiezen :-). Ieder mocht twee bolletjes. Ik koos voor appeltaartijs en kaneelijs. Mmm, tijd dat ik zelf ook maar weer eens wat ga experimenteren, geloof ik.



We zagen ineens een vreemde verschijning door de gracht komen. Er kanoode een apart uitziende man in een afgeladen kano. We zagen hem aan de kant gaan en Koos maakte een praatje. De meneer bleek uit Amsterdam te komen en vierde al kanoënd z'n vakantie. Koos kreeg het e-mailadres van de meneer, zodat we de foto's die we maakten naar hem konden doormailen. Wat kom je toch veel leuke mensen tegen onderweg :-).



We hadden ons best nog wat uurtjes in Oudewater kunnen vermaken, maar het was tijd om naar de patatten te gaan. Willem had voordat we weggingen de aardappels al geschild en in repen gesneden. We belden Dirk, dat hij wel met het voorbakken konden beginnen. Toen we thuiskwamen konden we bijna meteen aan tafel en zo sloten we onze vakantie-zaterdag in stijl af: achter de frieten met pindasaus!

vrijdag 29 juli 2011

Dag 1 en 2 van onze vakantie

Twee dagen zijn er al omgevlogen. En ja, wat is het heerlijk om vakantie te hebben :-). Ik merk, dat ik het vooral ook heerlijk vind dat Willem nu thuis is en we sámen dingen met de kinderen kunnen doen. Als je er bijna 4 weken in je eentje met de kinderen op hebt zitten, doen je oren zo langzamerhand zeer van het gerumoer. Mijn hoofd was echt aan een beetje rust toe!

De dag begon gisterenmorgen al vroeg voor me. Ik wilde graag nog een poosje aan mijn boek werken. En dus zat ik om 6 uur al achter m'n laptop. Ik heb fijn een uurtje in alle rust gewerkt. Daarna werd het tijd om iedereen wakker te maken, want om kwart over 8 wilden we vertrekken. Dat was een uur hard buffelen! Eer dat iedereen al dan niet gedoucht, aangekleed en met een ontbijt achter de kiezen in de auto zat...pfff. Intussen moest er ook nog van alles ingepakt worden voor het avondeten en ook voor het logeerpartijtje van Maaike. Maar eindelijk reden we dan toch met twee auto's de straat uit. We gingen eerst schoonmama ophalen, die een dagje met ons mee zou gaan. Schoonmama stond al kant en klaar te wachten ;-).
Het was onderweg behoorlijk grijs en mistig. We kregen de zon niet te zien. Dat kon de stemming niet drukken. Opgewekt kwamen we in Apeldoorn bij het Reformatorisch Dagblad aan. Of eigenlijk bij Erdee Media Groep. Daar lag de rode loper uit voor de bezoekers van de jubileumdag. Dat voelde meteen al erg feestelijk. Er stonden mensen klaar om ons te ontvangen en welkom te heten en we konden doorlopen naar de ontvangstruimte. Daar was de koffie bruin en stond er voor ieder een gezellig taartje klaar. Maar eerst werd er een foto gemaakt.
We genoten van de koffie met lekkers en intussen werd het programma toegelicht. Na de koffie gingen we eerst met alle aanwezigen naar de Newsroom voor een groepsfoto. Moet je weten dat er alleen al 35 kinderen onder de 12 jaar aanwezig waren! Een hele kunst om dat vast te leggen, hoor. Morgen zal de groepsfoto in de krant staan. Wij kregen alvast een afdruk op papier mee naar huis.
Na het maken van de groepsfoto konden de kinderen van 0 tot 4 jaar naar de crèche, de kinderen van 4 tot 12 jaar naar het kinderprogramma en de rest ging naar het Auditorium. In het Auditorium kregen we in 40 minuten een interessant verhaal van de hoofdredacteur, meneer Kranendonk. We kregen o.a. een terugblik en een vooruitblik voorgeschoteld, maar ook werd er een tipje van de sluier opgelicht van de problematiek waar de makers van het Reformatorisch Dagblad zoal tegenaan lopen. Wel iets om nog eens over na te denken!
Daarna werd de groep in drieën gesplitst en kregen we een rondleiding. Vooral de Newsroom vonden we heel interessant! Maar ook de expositie van 40 jaar Reformatorisch Dagblad was heel leuk.
Intussen was het tijd geworden voor de lunch. We haalden de kinderen op, die zich ook prima hadden vermaakt en keken onze ogen uit op het buffet dat klaarstond: heerlijke salades, broodjes met ham, kaas, haring, zalm, broodjes gezond, bowl met slagroom. Wat feestelijk allemaal! We hebben er echt enorm van genoten.
Na het eten zijn we nog even snel naar de De Banier gegaan. Dat is de uitgeverij van mijn boek "Dat doen we zelf wel". Deze uitgeverij is ook onderdeel van de Erdee Media Groep en zit in hetzelfde gebouw. Leuk om daar ook even binnen te kijken. Kun je nagaan, ik was er nog nooit geweest, terwijl daar dus hard aan mijn boek gewerkt is!

Beneden in de hal lag onze foto klaar en ook de papieren groepsfoto. Om het af te maken mochten we ook nog eens een boek uitkiezen. Ik heb ook nog aan m'n bloglezers gedacht. Er lagen kadokaarten voor een gratis abonnement. Ik mocht best een stapeltje meenemen, als ik ze maar zou uitdelen. Ik denk niet dat me dat moeite gaat kosten. Het gaat zo:
Je mag kiezen uit 4 kado's. Kado 1: 3 weken lang gratis het Reformatorisch Dagblad bij je thuis bezorgd. Kado 2: 4 weken lang een gratis Weekend Plus abonnement (= vrijdag en zaterdag de papieren krant en 6 dagen toegang tot de e-paper) Kado 3: gedurende 5 weken de papieren zaterdagkrant gratis bij je thuis bezorgd. Kado 4: 6 weken lang 6 dagen per week toegang tot de e-paper. Heb je zin in zo'n kado? Heb je de afgelopen 3 maanden geen gebruikt gemaakt van een gratis aanbod van deze krant? Mail mij dan even je naam, adres, postcode, woonplaats, e-mail en telefoonnummer. Geef aan welk kado je kiest. Ik heb 35 kadokaarten en de eerste 35 aanmeldingen zal ik dus kunnen verzorgen.

LET OP: ZET NIET HIER OP MIJN BLOG JE GEGEVENS!! MAIL ZE DOOR NAAR eenvoudigleven@gmail.com

Willem maakte een fotocollage van dit super geslaagde uitstapje:



Vanuit Apeldoorn reden we naar Elburg, naar de camping waar mijn zus met haar man en vier kinderen op vakantie is. Maaike ging daar een paar dagen logeren en als het mooi weer was, zouden we een middagje daar op de camping blijven. En ja, mooi weer was het inmiddels geworden! Hoewel we rondom ons inkzwarte luchten zagen hangen en het steeds rommelde zaten we heerlijk in de zon. De hele middag bleef het droog en we vermaakten ons uitstekend. Potje voetballen, badmintonnen, waterpistooltjes, de zandbak, vissen, o, wat is dat heerlijk ontspannen!
Tegen etenstijd vielen er wat spatten, maar gelukkig bleef dat heel beperkt en konden we met z'n zestienen aan de twee tegen elkaar geschoven picknicktafels plaatsnemen. We hadden de skottelbraai meegenomen en we bakten daarop de lekkerste kipsaté die je bedenken kunt. Ik had de kip de avond tevoren al in de kruidenmarinade gezet en dat maakte het vlees heerlijk zacht. Willem had thuis een grote pan satésaus gemaakt en die hadden we op het butagasstelletje opgewarmd. Ook hadden we een grote pan witte rijst gekookt. We hadden kroepoek meegenomen en ook nog twee doosjes eieren van onze eigen kippen. Die eieren bakten we ook op de skottelbraai. Mijn zwager was naar het dorp geweest voor babi pangang, bami en foe yong hai en dat alles bij elkaar was een bijzonder smakelijke maaltijd. Mmm!
Na het eten maakten we al snel aanstalten om op te stappen. Mijn zus haar kinderen zijn nog weer een stukje jonger en waren zo'n beetje aan hun nachtrust toe. En wij hadden nog een heel ritje voor de boeg. Juist toen alles was ingepakt bleek dat de achterklep van mijn auto niet meer dicht ging. De mannen lieten één voor één hun al dan niet technisch oog er over gaan, maar dat bracht geen oplossing. Daarom belden we de anwb maar. Het zorgde al met al wel voor een dik uur vertraging, maar het werd wél prima opgelost! De meneer van de anwb heeft het probleem prima verholpen en juist toen de eerste serieuze regen begon te vallen stapten we in :-). We kwamen pas om een uur of half 11 thuis en het was dus een heel gevulde eerste vakantiedag geworden. We waren allemaal erg moe, maar heel tevreden. Eigenlijk waren we aan een beetje uitslapen toe. Maar dat kwam er niet echt van. Want vandaag, op dag twee, moest er eerst gewerkt worden!

Om 8 uur stond mijn hulp op de stoep. Ik was toen al even uit de veren, want op dat tijdstip zou ik Trijnie naar de bushalte rijden. Zij zou vanmiddag uit haar werk ook naar Elburg vertrekken en had de nodige bagage bij zich. Ook Willem moest om 8 uur acte de présence geven, want hij had beloofd om Leendert naar de pont te brengen. Leendert heeft vakantiewerk in Vlist en aangezien dat bijna 25 kilometer fietsen is, wilden we hem deze laatste werkdag van de week een steuntje in de rug geven door hem een stukje weg te brengen.
De morgen vloog om met allerhande werkjes. Voor mij was het vooral wassen en vouwen wat de klok sloeg. Dat gaat altijd maar door, hè.
's Middags wilden we graag iets leuks doen. Ik had al iets bedacht. We konden mooi het nuttige met het aangename verenigen: Leendert werkt bij mensen die op een boerderijtje wonen. Zij hebben heel veel dieren en vorige week was er een ezeltje geboren. Nu moet je weten dat ezeltjes tot mijn lievelingsdieren behoren. En dus zouden we Leendert gaan ophalen van zijn werk en meteen bij het ezeltje gaan kijken. We gingen wat eerder van huis dan nodig was. Willem had een leuke tussenstop in gedachten: we gingen even toeristje spelen in Gouda. Daar kwamen we toch langs. Zo geschiedde. We parkeerden onze auto in de buurt van het centrum en slenterden langs de Sint Jan naar de Markt. Daar staat het beroemde stadhuis. En daar zagen we iets heel speciaals. Er was een trouwerij op het stadhuis en daarom stond er een VIP-car voor het bordes. Nu zou je zeggen:"Is dat dan zo speciaal?" Nou, wèl als dat een Rolls Royce uit 1964 is, waarvan er maar één ter wereld bestaat en die uit Dubai geïmporteerd is. WOW, wat een bakbeest! Heel indrukwekkend.



We wandelden langs de Waag en maakten een rondje langs de terrasjes. We liepen langs de achterdeur van een restaurant. Daar kwamen de heerlijkste geuren naar buiten. Willem keek naar binnen en vroeg aan de kok wat hij maakte. Hij bakte aubergines. Ik wist meteen wat ik thuis ging koken: een uitgebreide pasta :-).
We liepen terug naar de auto en reden naar Vlist. We hebben daar genoten van de kippen, de kuikentjes, de geitjes, de schapen, de poes, maar toch eerst en vooral van de ezels. Oh, wat een droppies!!





Thuis kookte ik Tagliatelli met gehakt, tomaten en heel veel kaas. Een ijsje toe zorgde voor een hoeraatje. Vanavond keken we foto's en waren we blij om Wim, Geertje en Willem weer gezond en wel terug te zien van vakantie. Onze eerste twee dagen zijn omgevlogen.

dinsdag 26 juli 2011

Nog één dag...!

Hè, hè, Willem moet nog één dag werken en dan heeft hij eindelijk vakantie. Ik kijk er heel erg naar uit!! We blijven dit jaar gewoon thuis, maar willen wel uitstapjes gaan maken. Het eerste uitstapje is meteen donderdag al. Het is de bedoeling dat we al om kwart over 8 met 10 personen naar Apeldoorn vertrekken. We gaan dan naar een jubileumdag van het Reformatorisch Dagblad. Deze krant bestaat dit jaar 40 jaar en abonnees hebben de mogelijkheid om op één van de jubileumdagen een kijkje in de keuken te komen nemen. Meteen toen ik dat las dacht ik:"Dat lijkt me een leuk uitstapje voor in onze vakantie!". Toen ik ook nog eens een brief kreeg met het aanbod om met het hele gezin gratis een jubileumdag te komen bezoeken (omdat ik voor deze krant schrijf) heb ik ons snel ingeschreven. Zoiets wil je toch niet aan je neus voorbij laten gaan ;-). Trijnie en Leendert moeten die dag werken en kunnen dus helaas niet mee. 's Middags is er de mogelijkheid om met 25% korting een attractie te bezoeken. Maar van die mogelijkheid maken we geen gebruik. Daarvoor in de plaats gaan we Maaike wegbrengen naar een camping in Elburg. Daar is mijn zus met haar gezin op vakantie en Maaike mag een paar dagen komen logeren. Bijna elke vakantie maken we wel een uitstapje naar mijn zus op de camping en het is zo'n beetje traditie geworden, dat we dan afhaalchinees eten. Een echte luxe voor ons allemaal en dus iets om naar uit te kijken. Onze vakantie zal overigens (nog) meer low budget zijn dan in de voorgaande jaren. We hanteren al jaren een vakantiebudget van 50 euro per dag. Maar dit jaar staat het budget op 35 euro per dag. Van dit geld betalen we entreekosten, extra boodschappengeld, ijsjes etc. etc. Eigenlijk alles wat we extra doen, behalve vervoerskosten. Ik ben niet bang dat dat niet gaat lukken. We hebben al heel wat leuke, gratis of bijna gratis uitstapjes in gedachten. En gewoon thuis zullen we ons ook vast en zeker vermaken. We kijken er naar uit dat Marco, Ellen en Svenja (onze vrienden uit Zwitserland) komen. En er zal wellicht ook nog wel een werkdagje tussendoor glippen (hout zagen!). Ook wil ik graag gaan bramen plukken. Dat zou je 'werken' kunnen noemen, maar wat mij betreft net zo goed 'vakantie vieren':-).
Nou ja, nog één dagje dan...:-)

zaterdag 23 juli 2011

Channelswim

Ik heb er al eerder over geblogt, over de channelswim van Milko van Gool. Het komt nu wel heeeeel dichtbij! Voor wie wil meeleven met Milko, die deze prestatie wil gaan neerzetten om gelden in te zamelen voor zwemonderwijs in Bangladesh, verwijs ik graag nog eens naar zijn blog. En het zou natuurlijk helemaal geweldig zijn als 'mijn' lezers ook wat willen doneren. Allemaal een paar euro zou bij elkaar een geweldig mooi bedrag zijn! Van harte aanbevolen.

donderdag 21 juli 2011

Gewoon

Vandaag ben ik tussen de bedrijven door hard bezig geweest om mijn overvolle mailbox op te schonen. Het is evengoed nog dramatisch hoe vol die staat. Nog een kleine 1500 ongelezen mailtjes en totaal een kleine 5000 berichtjes die ik moet nalopen: verwijderen, beantwoorden, opslaan in een map etc. Dat lijkt super veel werk, maar het gaat best snel. Het is precies zoals wij dat altijd zeggen: Gewoon doen!

Verder heb ik pruimenlimonadesiroop gemaakt en gewoon gewassen, gestreken, bedden opgemaakt, rommel opgeruimd, draadjesvlees gebraden, rode kool, aardappels en appelmoes gekookt, getelefoneerd, kortom: een gewone dag gehad.

De vakantie vierende kinderen vermaken zich wonderwel. Graven in de zandbak, beetje computeren, beetje fietsen. Ook al gewoon.

Willem was naar zijn werk, plakte vanavond na de vaat een band en is nu nog met Hans op stap die iets op MP gekocht had wat hij meteen wilde ophalen. Ook al gewoon.

Trijnie was naar haar werk en is nu haar kamer aan het verven. Dat is op zich NIET gewoon (er wordt hier niet zoveel geklust), maar inmiddels toch ook weer WEL gewoon, omdat ze dat al zo'n twee weken lang iedere avond doet :-). Maar mooi wordt het!! Van een knalroze puberkamer met veel oilily, naar een strakke zwart/wit/taupe kamer van een jonge vrouw. Gaaf!

Dirk was naar zijn werk en zit nu nog steeds te werken (achter de computer). Heel gewoon.

Leendert en Maria logeren en hopen morgen thuis te komen. Heerlijk m'n kuikens weer onder m'n veren!

Hans was vandaag ook alweer naar z'n werk. Vandaag hoefde hij 'pas' om 7 uur te beginnen en morgen ook al. Lekker uitslapen :-).

Morgen hoopt onze Jan jarig te zijn. Oei, oei, wat was hij vandaag al zenuwachtig. Acht jaar is dan ook erg gewichtig toch?

En nu ga ik nog even terug naar de strijk, die nog niet af is. (ook al gewoon....)

dinsdag 19 juli 2011

Werkvakantie

Tot op heden is het hier meer een werkvakantie dan een uitrustvakantie. Dat komt waarschijnlijk omdat een deel van het gezin iedere dag gewoon naar het werk moet. Het geeft nu niet direct een vakantiegevoel als ik om half 5 lig te hanewaken om in de gaten te houden of Hans wel op tijd weg gaat. Meestal ga ik er dan maar meteen uit. Zodra Hans weggefietst is ben ik zó wakker, dat ik wakker blijf en aan de slag ga. Tegen een uur of 7 ga ik dan koffie zetten en een ontbijtje klaarmaken voor Willem en mij. Willem moet even na achten de deur uit. En rond die tijd vertrekken ook Dirk en Trijnie naar hun werk.
De basisschoolkinderen komen pas laat uit hun bed. Logisch, want die gaan er ook veel later dan normaal in. Dat is dan toch echt het fijne van vakantie. Geen stress vanwege de klok!
Als iedereen aangekleed is en gegeten heeft geven we een slinger aan de huishouding. Na een uurtje zit de taak van de kinderen erop. Maar mijn werk is dan nog niet af. En dus boemel ik zoetjesaan de hele dag maar door. De kinderen vermaken zich gelukkig prima. Een ijsje kopen, even met z'n allen naar de bieb, of lekkere broodjes bij de lunch zorgen voor het speciale vakantiegevoel. Een kinderhand is snel gevuld.

Vandaag heb ik een beetje voor verhuizer gespeeld. Ik had een aantal tweedehands kantoorkasten gekocht met het oog op m'n EenvoudigLeven-webwinkeltje wat hier achter de schermen opgezet wordt. Die kasten zijn bedoeld voor de winkelvoorraad. Het was een hele puzzel waar ik die neer moest zetten. Eigenlijk wilde ik Willem z'n kantoortje inpikken, maar die was het daar niet mee eens ;-). Ik moest maar uitwijken naar de garage met m'n handeltje. Oké dan. Daar flink opgeruimd en jawel, er konden 3 schuifkasten staan. Nu kon ik een voordelig partijtje van 4 stuks kopen en dus ben ik verder gaan puzzelen. Ergens, maar waar?, moest die vierde kast nog een plekje vinden. Hij staat nu in het kantoortje. Dat leek me handig, omdat er na de vakantie weer een brugpieper is en er dan drie kinderen zijn met een lading boeken en aanverwante zaken. Zij kunnen nu hun schoolspulletjes in die kast in het kantoortje opbergen. Ik voel me er blij om dat alles nu een mooi plekje heeft gekregen. Langzaam maar zeker krijgen al die plannetjes, die in mijn hoofd rondspoken, vorm.

Zaterdag had ik een leuk mazzeltje. We brachten Leendert naar De Welkamp en toen bood Margriet me aan om los te gaan in hun kruidentuin, omdat ze er zelf geen tijd voor hebben. Ik kreeg een schaar, touwtjes en zakjes en ging aan de slag. Ik heb heel wat geoogst: basilicum, lavendel, rozemarijn en nog veel meer. De hele terugreis hebben we die heerlijke kruidenlucht zitten opsnuiven! We waren pas laat thuis, omdat we nog over Almere reden voor een stop bij De Brouwmarkt. Deze week hopen we namelijk weer pruimen te gaan plukken en dat moet allemaal in fles en pot. Ik had pas 's avonds tijd om de kruiden uit te zoeken en te gaan bedenken wat ik er allemaal mee zou gaan doen. Toen ik dat allemaal uitgevogeld had heb ik de kruiden in natte theedoeken gewikkeld en ze in de koelkast gelegd tot maandag. Nu ben ik kruiden aan het drogen en een deel staat onder olijfolie om kruidenolie te worden. De basilicum ga ik morgen verwerken tot pesto. Mmm! Wat een genot is dat toch, verse kruiden! In mijn eigen tuintje gaan de kruiden nu één voor één bloeien. Vandaag vond ik de eerste blauwe bloempjes aan m'n munt. Mooi!



Kijk, je kunt dan wel een werkvakantie hebben, maar leuk werk is toch eigenlijk geen werk? :-)

Ik kreeg van iemand een bezorgd mailtje over de foto met de kruiden. Daarop zie je namelijk het boek: Kruidenbijbel. De mevrouw mailde mij, dat het woord 'bijbel' (voor christenen het heilige, onfeilbare Woord van God) toch niet zomaar gebruikt mag worden voor iets als kruiden. Voor de mensen die dat verwarrend vinden: naast die specifieke betekenis die christenen aan 'bijbel' toekennen, is er ook de algemene betekenis. Die is volgens Van Dale: gezaghebbend boek. In die zin is de Kruidenbijbel inderdaad een bijbel/gezaghebbend boek. Wat je ook maar weten wilt over kruiden (groei, bloei, oogst, toepassingen etc.) dat staat erin. Hopelijk is e.e.a. zo duidelijk ;-)

dinsdag 12 juli 2011

Futureland in de herhaling

Ik schreef pas over het feestje van Maaike. Ik was met de meisjes naar Futureland geweest en vond het zo jammer dat daar in een film gevloekt werd. Willem stuurde een mailtje naar Futureland en daarop kwam een mailwisseling op gang. Uiteindelijk kreeg ik vandaag een mailtje waar ik erg blij van werd en wat ik jullie niet wil onthouden:

Geachte mevrouw Luijk,

Naar aanleiding van uw bericht over het gebruik van een vloek en/of het gebruik van godlasterlijke taal in een film in ons informatiecentrum, hebben we nader bekeken om welke film het gaat. Inmiddels is ons duidelijk welke fragmenten het betreffen. Deze zullen we op redelijke termijn aanpassen.

In het informatiecentrum FutureLand proberen we een zo breed mogelijk publiek aan te spreken en te informeren over de (achtergronden) van de aanleg van Maasvlakte 2. Een deel van de bezoekers daarbij opzettelijk voor het hoofd stoten, past uiteraard niet bij het bewerkstelligen van onze doelstellingen.

Uw opmerkzaamheid heeft ons inzicht gegeven in het gebruik van een aantal woorden die strikt genomen niet bijdragen tot de informatie die we graag overbrengen met de film. Bij de totstandkoming van de film hebben we actrice Loes Luca de vrije hand gegeven in het maken van haar verslag van een bezoek aan een van de werkschepen waarmee Maasvlakte 2 wordt aangelegd. Van een vastomlijnd script of uitgeschreven dialogen was dan ook geen sprake. Wij zijn van mening dat zij dit voor een overgroot deel van de bezoekers van FutureLand op een informatieve, leuke en aansprekende wijze heeft gedaan. De film zal niet wezenlijk veranderen zonder de betreffende frasen. Om die reden zullen we de film dan ook aanpassen.

Ik hoop u hiermee voldoende te hebben geïnformeerd en graag begroeten we u in de toekomst nog eens in informatiecentrum FutureLand.

Met vriendelijke groet,


Ik vind dit echt geweldig. En wij gaan hier zéker nog een keer naar toe. Want Futureland is echt de moeite waard!

Daktomaten!

Maandagmorgen ontdekte ik de eerste oranje daktomaat! Joepie! Deze week kan ik zomaar mijn eerst tomaten oogsten. Het zijn niet van die heel grote. Maar natuurlijk zijn het wél de allerlekkerste :-).



Ik ben erg benieuwd hoeveel kilo ik uiteindelijk van m'n dakterras ga oogsten. Ik zal het netjes bijhouden en laat het tzt nog wel weten.

De meeste tomaten zullen wel tot tomatensaus verwerkt worden. Dat vind ik altijd zo ideaal om op voorraad te hebben staan. Vanavond heb ik ook nog weer een anderhalveliterpot opengemaakt voor door de macaroni. Heerlijk!

Mijn droogapparaat staat trouwens ook overuren te draaien. Ik plukte vorige week al een flinke hoeveelheid kamille om te drogen.



Gisteren droogde ik vier roosters vol champignonpartjes (voor over de pizza, door de pasta etc.) en op dit moment droog ik soepgroenten, waarvoor geen plaats meer was in mijn vriezer. Morgen gaan er ananasschijven op. Lekker hoor!

Verjaardag Koos

Vorige week hadden wij het maar druk in die eerste vakantieweek! Maar liefst twee verjaardagen hadden we te vieren. Leendert was het eerst aan de beurt. Die werd maandag 15 en ging zomaar op zijn verjaardag met de nachttrein naar Ellen in Zwitserland. Morgenavond hoopt hij weer op de trein te stappen voor de terugreis. We kijken al helemaal naar hem uit, want het is echt heel kaal hier zonder hem!
Donderdag vierde Koos zijn verjaardag. Hij werd 11. Eerst wilde hij graag een DS voor zijn verjaardag. Maar later veranderde dat. Toen koos hij voor een digitale fotocamera. Aangezien we altijd een vast bedrag uitgeven aan de verjaardagen van onze thuiswonende kinderen (50 euro) werd er een zoekopdracht op Marktplaats ingegeven. Na een poosje speuren en wikken en wegen vonden we een geschikte camera. Een Nikon nog wel liefst. Weliswaar een wat verouderd modelletje, maar nauwelijks gebruikt en nog keurig netjes en compleet in de doos. Geen gedoe met losse batterijtjes, die altijd leeg zijn als je ze nodig hebt, maar een accu die je gewoon aan de 220 kunt laden. En, dat was een verzoek van Koos, de mogelijkheid om te filmen, al is het alleen zogenaamde stomme film. Na wat heen en weer mailen met de verkoopster gingen Willem en ik woensdagavond op pad om de camera op te halen. Dit soort spullen laten we eigenlijk nooit opsturen, maar gaan we liever ophalen. We letten er bij het ingeven van de zoekopdracht op, dat het niet te ver uit de buurt is. Voor de camera moesten we in Alphen aan de Rijn zijn. De verkoopster had de camera al opgeladen, zodat we hem werkend konden zien en ja, hier dachten we Koos wel heel blij mee te maken! De verkoopster had trouwens nog heel wat meer te koop. Ik had al gezien dat ze ook schoenen verkocht in mijn maat. En aangezien ik nog een paar nette nieuwe schoenen nodig had kwam het mooi uit dat ik nu meteen even schoenen kon passen. Ik slaagde helemaal naar mijn zin. Prachtige merkschoenen voor het geld waarvoor ik amper nieuwe hakjes op schoenen kan laten zetten. Super!
Donderdagochtend sloop ik als gewoonlijk vroeg mijn bed uit. Normaal gesproken hoort niemand dat, maar nu hoorde ik meteen gerucht op de jongenskamer: Koos wilde maar wát graag z'n bed uit :-). Maar nee, hij moest nog even van mij blijven liggen. Eerst had ik nog het één en ander te doen en ook wilde ik nog even samen met Willem op bed ontbijten met koffie en een boterhammetje. Dat is ons vakantieritueel voor de weken dat Willem nog moet werken. Even een momentje voor samen. Maar daarna mocht Koos dan toch heus naar beneden komen en z'n langverwachte kado in ontvangst nemen.



Onnodig te zeggen dat hij er heel blij mee is!
Van Dirk en Hans kreeg hij een groter geheugenkaartje, want het ding dat erin zat was maar iets van 12 mb of zo. Nu heeft hij twee keer 512 en daar kan hij prima mee uit de voeten.
's Avonds kwam de verjaarsvisite. Ooms, tantes, oma's, opa, neefje en nichtjes. Het was een drukte van belang. We konden fijn buiten zitten en genoten van de kwarktaarten. Wat is het toch leuk om 11 jaar te worden!

donderdag 7 juli 2011

Advertorial

De maand is alweer een week oud. Hoog tijd om de nieuwe adverteerder van deze maand voor het voetlicht te halen: Railz Miniworld! Railz is voor ons een oude bekende. Het is bijna 3 jaar geleden dat we er zijn geweest. Ik schreef er toen een enthousiast logje over.
Een uitstapje naar Railz Miniworld in Rotterdam is een belevenis voor het hele gezin. Jong en oud vindt dit leuk! In de (overdekte) miniatuurwereld ligt maar liefst meer dan 2 kilometer rails en alles is tot in het kleinste detail nagemaakt. Iedere 24 minuten wordt het dag (licht) dan wel nacht (donker). Vooral de nacht is natuurlijk geweldig, want dan gaan alle lichtjes aan. Toen wij er 3 jaar geleden waren konden wij er al met gemak een paar uur rondlopen zonder ons te vervelen. Maar intussen is Railz nog weer een heel stuk uitgebreider en ben je er echt niet zomaar uitgekeken. Er is een speurtocht waarbij je allerlei leuke en grappige dingen ontdekt. En voor wie geïnteresseerd is in alles wat er achter de schermen gebeurt, is er de mogelijkheid voor een rondleiding. Onze kinderen hebben het er nog steeds over dat we daar geweest zijn. Voor ons een goede reden om deze zomer nog weer eens een bezoekje te gaan brengen aan
Railz Miniworld

woensdag 6 juli 2011

JOEHOE, vakantie!!

En ja hoor, het is eindelijk vakantie geworden :-). Tijd om de schoolperikelen eens even achter ons te laten. Tijd om eens andere dingen dan gewoonlijk te doen. Hoewel dat tot nu toe meer geldt voor de vakantievierende kinderen dan voor mij ;-). Door de drukte van de afgelopen weken is er best wat achterstand in het huishoudelijke werk en die wil ik dolgraag wegpoetsen. Bovendien brengt de vakantie ook weer z'n eigen drukte met zich mee. Alleen al voor het regelen van alle geplande en ongeplande uitstapjes en logeerpartijtjes heb ik minimaal zo'n grote kalender nodig als in gewone schoolweken. Maria spant op dit moment de kroon. Vrijdag- op zaterdagnacht heeft ze meteen al gezellig een nachtje bij haar nichtje gelogeerd. Zondagavond is ze uit de kerk vandaan meegegaan met Wim en Geertje. Ze mocht een nachtje logeren om op maandag te helpen Willem in bad te doen. Een kolfje naar Maria's hand! Intussen werd het logeerpartijtje met een nachtje verlengd, maar moest ik haar gisterenmorgen haastjerepje gaan ophalen, omdat ze uitgenodigd was op een feestje van een klasgenootje. Na het feestje is ze meteen met een ander klasgenootje meegegaan om daar te gaan spelen en daar mocht ze gisterenavond dan weer opgehaald worden. Vandaag staat er al weer een verjaardagsfeestje van een klasgenootje op haar programma. Die Maria :-).
Ook Leendert kan er trouwens wat van hoor. Hij was maandag jarig. Vijftien jaar werd hij. Maar in plaats van een rustig (?) verjaardagsfeestje werd het een dag vol hectiek. In een opwelling besloten we gebruik te maken van het aanbod van Ellen om Leendert bij haar vakantiewerk te gaan laten doen. We vogelden uit wanneer de treinen gingen en boekten 's morgens bij het ontbijt de tickets. En zo kwam het dat Leendert 's avonds om 9 uur bepakt en bezakt op de nachttrein naar Zwitserland stapte. Mijn dag was aardig gevuld geweest met het inpakken van Leendert z'n spullen en het bijeen vergaren van leuks en lekkers voor Ellen en haar gezin. Intussen maakte ik toch snel, snel nog een monchoutaart die Leendert aan het einde van de middag met zijn vrienden kwam soldaat maken. Ook maakte ik een kwarktaart en bakte ik muffins voor de supriseparty die Trijnie samen met een vriendin had georganiseerd voor een jarige jonge man uit hun vriendengroepje. Tel er gerust nog even de onrust van een regelmatig vroeg vertrekkend (half 6) kind met een vakantiebaantje bij, het logeerpartijtje van Koos bij mijn ene zus, het logeerpartijtje van Maaike bij mijn andere zus en het animeren van Jan en Henk en je zult begrijpen dat deze eerste vakantiedagen niet aan hectiek onder doen in vergelijking met een gewone schoolweek. En het ziet er voorlopig nog even niet naar uit dat dat anders gaat worden. Waar ik van geniet is van de kleine verrassinkjes. Zomaar op maandag pannenkoeken eten, op dinsdag eens een keertje ijs maken in mijn ijsmachine en zomaar midden op de dag even mijn ogen dichtdoen. Heerlijk!
Weet je trouwens dat hier heel speciale dingen achter de gordijntjes gebeuren? Zondag schoof Henk het gordijntje voor mijn hangende aardbeientuintje weg en riep verrukt: "Jooooo, er zijn weer aardbeitjes geboren." (LOL)