vrijdag 26 augustus 2016

Advertorial

Spelregels
Vooraf even de ´spelregels´ voor wie hier nog maar kort meeleest en zich afvraagt: ¨Een advertorial op deze blog? Hoezo?¨
Aan de linkerkant van m´n blog (en soms bovenaan) draaien banners van adverteerders. Dit zijn speciaal geselecteerde adverteerders, die producten of diensten aanbieden, die passen binnen ¨Eenvoudig Leven¨. Niet zelden ken ik de mensen en/of hun producten of diensten persoonlijk en kan ik uit eigen ervaring ze van harte aanbevelen.
Voor nieuwe adverteerders schrijf ik altijd een advertorial, om ze goed onder de aandacht te brengen. Terugkerende adverteerders vragen soms ook, of ik een advertorial wil schrijven. Bijvoorbeeld om aandacht te vragen voor een nieuw product, een actie, of iets dergelijks.
Omdat niemand zit te wachten op verborgen reclame, geef ik zo´n bericht altijd de titel ´Advertorial´ mee. U kunt dan zelf beslissen, of u verder wilt lezen, of de reclame aan u voorbij laat gaan. Elke maand verschijnt er maximaal één advertorial.


1. Back-to-basic
Nu de vakantie voor velen voorbij, en voor sommigen bijna voorbij is, is het weer fijn om terug te gaan naar de basis. Alles weer in een normaal ritme, weer op normale tijden normaal eten, normale bedtijden, normale uitgaven. Toch ook weer fijn, toch?

Over normaal eten gesproken: wat is normaal? Tja...dat zou ik niet weten. Ik kan wèl vertellen wat ík normaal vind. Normaal eten is voor mij eenvoudig, puur, onbewerkt, voordelig, het seizoen volgend, gezond en natuurlijk LEKKER! Aan hoe meer van deze ´eisen´ m´n eten voldoet, des te beter!

In zo´n eenvoudig back-to-basic eetpatroon passen de producten van Yoghurt.nl perfect!

Yoghurt.nl
Bij yoghurt.nl kun je terecht voor alles wat nodig is om ZELF VERSE

* Yoghurt (naturel en Bulgaarse)
* Karnemelk
* Kefir
te maken.

Heel eenvoudig, zo vers als maar kan, gezond en voordelig :-).

Gezond
Yoghurt is, zoals je vast wel weet, gezond voor je darmen, vanwege de goede bacteriën die erin zitten. Welke bacteriën dat zijn, dat verschilt per soort yoghurt. Over de bacteriën, die in de yoghurt zitten, die je met de ingrediënten van yoghurt.nl maakt, staat op hun site:

Onze yoghurtproducten bevatten levende yoghurtculturen. Deze levende yoghurtculturen fermenteren met melk, waarbij de lactose in de melk wordt omgezet in goede melkzuren. Deze melkzuren zijn makkelijk te verteren, wat gunstig is voor de darmflora. Afhankelijk van de bereidingstijd wordt de lactose in yoghurt steeds minder. Onze zelfgemaakte yoghurt zit na bereiding boordevol goede bacteriën en melkzuren en bevat praktisch geen lactose meer. Dit in tegenstelling tot supermarkt yoghurt. Deze yoghurt wordt in een relatief korte tijd bereid en bevat daardoor nog veel lactose.
Zelf maken met de stroomloze yoghurtmaker
Zelf yoghurt maken doe ik al jaren. Ik heb er verschillende keren ook over geschreven op m´n blog. Maar dan maakte ik het met een restje yoghurt uit de winkel. Met de bacteriën, of ´culturen´, zoals dat hierboven zo mooi staat, die er dan toevallig in zitten. Nu ben ik aan de slag gegaan met de starterszakjes van yoghurt.nl en ik maakte gebruik van hun stroomloze yoghurtmaker van EasiYo.



Hoe gaat dat in z´n werk? Super eenvoudig: Je doet de melk van jouw keuze in de pot van de yoghurtmaker. Je roert er het zakje yoghurtstarter door. Je vult de buitenpot van de yoghurtmaker met kokend heet water tot het aangegeven niveau. Je zet de binnenpot met melk en starter erin. Afsluiten en wachten maar. Na 12 tot 15 uur is de yoghurt klaar.

Ik moet eerlijk zeggen, dat het resultaat me de eerste keer wat tegenviel. De yoghurt was erg dun. Maar na een aantal keren yoghurt maken, verbeterde dat. Je kunt namelijk een deel van je zelfgemaakte yoghurt gebruiken als starter van je volgende portie. Na een aantal keren werd de yoghurt dikker. Ook hielp het om de yoghurt na het maken eerst 24 uur door en door in de koelkast te koelen. Daar stijfde de yoghurt ook zeker van op. (Op de blog op de site van yoghurt.nl zag ik trouwens nog meer tips). 

Ik vond het niet zo handig werken met maar één pot bij de yoghurtmaker. Als je yoghurt klaar is, zet je die immers eerst koud (om op te stijven). Maar om een nieuwe portie te maken, heb je ongekoelde starter nodig en bovendien wil ik dat dan meteen doen, zodat je de volgende dag ook weer verse yoghurt hebt. Dat gaat niet, als je de binnenpot in gebruik hebt in je koelkast. Ik heb daarom geëxperimenteerd met een glazen pot van ongeveer dezelfde grootte en dat werkte als een trein. Dan kun je in één keer doorgaan.

Met 1 startpakketje yoghurtculturen kun je maar liefst 25 liter yoghurt maken! Er is keuze uit:

* yoghurt naturel
* bulgaarse yoghurt
* soja yoghurt

Kefir en karnemelk
Naast yoghurtculturen vind je bij yoghurt.nl ook startersculturen voor KEFIR en KARNEMELK. Beide ook producten vol met bacteriën die goed zijn voor je darmflora. Voor het maken van kefir en karnemelk heb je geen al dan niet stroomloos apparaat nodig. Deze producten fermenteren gewoon op kamertemperatuur.

Zelfgemaakte kefir is een heerlijke, frisse, gezonde drank. Ik maak het al jaren, bij vlagen. Meestal heb ik zo´n vlaag na de zomervakantie en na de kerstvakantie. Het versterkt m´n back-to-basic-wens die ik in die periode altijd heb ;-).

Een WOW-moment
Zelf karnemelk maken heb ik ook uitgeprobeerd met de starter van yoghurt.nl. En WOW! Wat een verrassing, deze zelfgemaakte karnemelk! Super smaakvol en ook heerlijk dik. Als ik het wat te lang liet staan, werd het zelfs bijna té dik (Karnemelkpap :-)). Wij zijn er heel enthousiast over!

Het is een heel verhaal geworden over iets wat zó simpel is. En voor wie er nóg meer over lezen wil: ga naar de site van yoghurt.nl. Je vindt er informatie, tips en recepten. Ook kun je je abonneren op de nieuwsbrief. Doen! Je krijgt dan regelmatig een leuke aanbieding in je mailbox. 

Over aanbieding gesproken:

Vul bij uw bestelling de kortingscode WELOVEYOGHURT (zie banner links van deze blog) in en ontvang 10% korting!

2. Smienk Trapliften
Smienk Trapliften is een terugkerende adverteerder. Ik heb al eerder verteld over de goede ervaringen, die we met dit bedrijf hadden. Inmiddels is daar een (goede) ervaring bij gekomen. Daarover later meer.

Bij Smienk kunt u terecht voor trapliften. Het speciale is, dat Smienk samen met u gaat kijken wat het beste bij u past. Daarbij is er keuze tussen NIEUWE en GEBRUIKTE liften en is er bovendien de keuze uit KOPEN of HUREN.

Hoe zit dat met gebruikte trapliften? Smienk Trapliften is een bedrijf, dat gebruikte trapliften reviseert en opnieuw aanbiedt. Dit is een win-win situatie voor iedereen: Dure, goede grondstoffen worden opnieuw gebruikt en komen niet onnodig op de stort terecht! Een gereviseerde trap is uiteraard een stuk goedkoper, dan een nieuwe. Dat maakt het voor veel mensen interessant. 

Juist de vele mogelijkheden die Smienk Trapliften biedt, maakt het onderscheid. Voor iedere situatie is een goede oplossing mogelijk.

Ervaring
Ik vertelde, dat we ervaring hebben met Smienk Trapliften. Vorig jaar december heeft Smienk bij mijn ouders een traplift geïnstalleerd. Helaas heeft mijn moeder er maar een paar weekjes gebruik van kunnen maken. In januari werd ze al in het ziekenhuis opgenomen. Toen in mei zowel mijn moeder als mijn vader overleed, was de traplift dus overbodig. Al snel hebben we contact opgenomen met Smienk, om de traplift te laten demonteren. De afspraak was snel gemaakt en even snel was de klus geklaard. De lift werd netjes afgevoerd (om weer bij iemand anders dienst te kunnen doen) en de restwaarde kregen we direct in contanten.

Bij het installeren van de lift bij mijn ouders is er een promotiefilmpje gemaakt. Mijn ouders zijn daar allebei in te zien. Wie had kunnen denken, dat ze zo snel na de opnamen er niet meer zouden zijn!


vrijdag 19 augustus 2016

Vakantie 2016, deel 2. Wandelen en de omgeving.

Wandelen
Een zomervakantie in Zwitserland staat bijna synoniem voor wandelen. Toch? Marco was steeds de reisleider. Fijn hoor, om een ervaren iemand in je midden te hebben! Marco had meteen de eerste dag een actuele wandelkaart van de omgeving gekocht. En ´s avonds ploos hij die steeds uit, om een wandeling voor de volgende dag voor te bereiden. Bij het kiezen van een tocht keek hij naar de wandelduur, naar het hoogteverschil tijdens de wandeling en naar de moeilijkheidsgraad (begaanbaarheid van de weg).

Onze Jan is de meest fanatieke wandelaar van de hele meute. Hij is alle wandelingen meegeweest! 


Verder was het steeds een wisselende groep, die op stap ging. Maria en Noah hadden het na één keer wel gezien. Die deden liever andere dingen. Nel ging de eerste keer mee, maar moest al snel terug vanwege ademhalingsproblemen. Ellen en ik zijn er niet eens aan begonnen. Ellen niet vanwege haar ene, bijna blinde, oog. Ik niet vanwege mijn bekkenklachten. En zo kwam het, dat wij vrouwen, regelmatig ´s morgens een groep wandelaars zagen vertrekken:


of zo, in de vroege morgen:



...en die ´s middags zagen terugkomen,

en dat wij dan intussen hiervan genoten:

Genieten op het balkon van het huis!
Dat was dan overigens wel welverdiende rust, na noeste vlijt :-). Ellen bekommerde zich meestal over het sanitair, Nel hanteerde de stofzuiger en ik had het druk met de hand(!)was. Het is fijn om de boel een beetje bij te houden, als je met zo´n grote groep bent.

De eerste wandeling was er één van twee uur. De tweede één van vier uur. En de derde één van zes uur. Zo werd het steeds opgevoerd. Die derde wandeling voerde naar een grot. Niet zo´n vercommercialiseerde grot, waarvoor je entree moet betalen, maar ´zomaar´ een grot. Die wandeling was zó leuk, dat ze hem in de tweede vakantieweek nòg keer hebben gedaan. Marco had intussen op internet een plattegrond van de grot gevonden en gewapend met zaklampen en een touw (om de weg terug te vinden), zijn ze tot 80 meter diep de grot in geweest. Willem heeft daar vanaf gezien. Die vond het eng. Maar de rest is kruip-door-sluip-door de grot in geweest. En het was regelmatig écht kruipen geblazen! Kijk, zo zag Marco z´n rugtas er na afloop uit:


En hier een panoramafoto, die Marco net buiten de grot van de omgeving maakte:


´s Avonds heeft Willem verschillende keren een autoritje gemaakt. Dan ging ik steeds mee, zodat ik ook veel van de omgeving kon zien. Het eerste ritje ging naar Beatenberg. Dat was heel leuk, want Nel heeft daar als jong meisje gewoond en haalde heerlijk herinneringen op bij het terugzien.

Onderweg wilde ik bij elke bocht wel even stoppen voor een foto. Zóoo mooi was het steeds!!


Op een gegeven moment stopten we bij een bankje. Die staan vaak op plaatsen met een bijzonder mooi uitzicht. Niet alleen het uitzicht bleek bijzonder, ook het bankje:


In het dal zagen we Interlaken liggen.

Interlaken in de avondschemering


En aan ´de overkant´ zagen we de hoogste bergtoppen uit de omgeving. Nel geeft uitleg:



selfie met Maaike
In het schemerdonker zagen we ineens een ree. Later in de vakantie hebben de jongens nog meer wild gespot. O.a. gemzen.



Wat ik ook altijd zo mooi vind: de bloemen in Zwitserland! Nee, niet de geraniums die je overal aan onder de ramen ziet hangen. Die vind ik ook wel mooi, maar ik bedoel gewoon de wilde bloemen. Zo zagen we ondermeer ook orchideeën. Nel wist de naam: Knabenkraut.



Het ritje naar Beatenberg hebben we later nog een keer midden op de dag gereden, om de Jungfrau in al haar schoonheid te bewonderen.


uitzicht op Interlaken bij dag

De rechter hoge top is de Jungfrau
 We reden nog een stukje verder en zagen op een parkeerplaats een prachtige overzichtskaart met de namen van de toppen.


Leuk om zo´n kaart te bestuderen


We hoefden trouwens niet ver van ons huis te gaan, om mooie dingen te zien! Lopend naar de auto, die een eindje bij het huis vandaan op een parkeerplaatsje stond, kwamen we ook zoveel moois tegen. De Bohlhütte staat midden tussen de boerderijen. En het uitzicht vanuit het huis was ook elke dag nieuw!

Mooie hoogstamfruitbomen bij de boerderijen

de beroemde bellen!








De boeren hadden het druk! Rondom ons huis werd er gehooid. En de koeien en geiten moesten steeds worden verweid. Het klingelen van de bellen was dag en nacht hoorbaar. Gezellig hoor! Minder gezellig waren de vliegen in huis. Maar dat hoort er nu eenmaal bij, zo tussen de boeren :-).




woensdag 17 augustus 2016

Vakantie 2016, deel 1

Plannen maken!
Ik houd enorm van zomervakanties, waarin we gewoon lekker thuis blijven. Ik ben nu eenmaal een saaie huismus ;-). Maar toen we vorig jaar voor het tweede achtereenvolgende jaar zo´n beetje zes weken lang niet anders deden dan kinderen uitzwaaien, die met reisgroepen, familie of vrienden heel Europa door zwierven, vond ik dat toch ook maar niets. Ik miste het samenzijn en samen genieten. Dat heb je als de kinderen groot worden. Dan blijven ze geen zes weken thuis ´hangen´ voor dagjes uit met pa en ma. We namen het besluit, om in 2016 weer eens met het hele gezin op vakantie te gaan. Mijn vriendin Ellen uit Zwitserland hielp me om een groot vakantiehuis te vinden. In Zwitserland, ja! Hoewel het nog maar begin Augustus was, viel het al niet meer mee, om nog iets geschikts te vinden. Volgens Ellen zijn grote vakantiehuizen normaal gesproken vòòr 1 augustus besproken voor het volgende jaar. Maar gelukkig. We vonden iets naar ons zin, in de periode die we wilden. Het werd de Bohlhütte in Habkern, vlakbij Interlaken.

Voorpret, die anders verliep...
Een jaar lang konden we gaan sparen en voorpret hebben. Sparen hebben we samen gedaan met alle kinderen, die een baan(tje) hebben. En zelf ben ik vorig jaar direct in Augustus begonnen met jam maken, om een centje voor de vakantie bij te verdienen. Eerst verkocht ik de jam via Marktplaats. Maar van het één kwam en ander en voordat ik het wist, had ik in december een heuse webshop, waarin ik niet alleen jammetjes verkoop, maar nog veel meer.

De voorpret verliep heel anders, dan we ooit hadden kunnen denken, doordat in januari mijn moeder ziek werd. Toen had ik wel iets anders aan mijn hoofd, dan een vakantie. Het was zelfs de vraag, of het allemaal wel door zou gaan. En toen in Mei mijn moeder én mijn vader overleden, was er totaal geen gedachte meer aan een vakantie...

Maar goed. De vakantie was geboekt. En enige weken na de begrafenissen, kwam die vakantie toch ineens heel dichtbij. En het leek me uiteindelijk ook wel goed, om er eens even helemaal tussenuit te gaan. Het werd tijd voor voorbereidingen! We maakten een groeps-app aan, om samen naar de vakantie toe te leven en allerlei dingen te delen en te regelen. Er komt heel wat kijken, voordat je met een grote groep daadwerkelijk weg bent. En een grote groep was het! We gingen met alle 8 de thuiswonende kinderen en die namen bij elkaar vier vrienden/vriendinnen mee. Daarnaast kwamen ook Ellen en Marco en hun vriendin Nel, die we al kenden, doordat ze in April spontaan vanuit Zwitserland naar ons was gekomen, om te helpen tijdens de moeilijke tijd van de ziekte van mijn ouders. Totaal waren we met 17 personen.

We gingen nu steeds meer naar de vakantie uitkijken. En vooral de laatste twee weken waren druk met allerlei praktische voorbereidingen: Er werden twee dakkoffers gehuurd, voor op de auto´s van Willem en mij. Er werden Franken opgehaald bij het GWK. Er werden afspraken gemaakt over wat er meegenomen moest/mocht worden. Inpaklijsten en to-do-lijsten opgesteld. Het huis schoon gemaakt (dat is een tic van me: ik wil schoon vertrekken!). Dingen rond de webshop moesten worden geregeld. Verzorging voor het konijn en de cavia werd afgesproken.  Er werd speciaal voer voor twee weken voor de visssen gekocht. De bijen werden verzorgd. En last but nog least werd alles ingepakt. Poeh, poeh!

Eindelijk op reis!
Maandagochtend 1 Augustus vroeg, om 1.00 uur(!), was het eindelijk zover. De dakkoffers, die zaterdags al waren ingepakt, werden op de auto´s vastgezet. De ontbijt/lunch-pakketten werden uit de vriezer gehaald, De koelkastspullen werden in de koelbox gedaan. Vlees(waren) uit de vriezer werden ook goed ingepakt. We vertrokken! Het was fijn, dat ik niet tot het laatste moment hoefde te poetsen. Maaike bleef namelijk nog 1 dag thuis, omdat zij samen met haar vriend op dinsdag met het vliegtuig zou komen. Jaap heeft wagenziekte en dan is zo´n lange rit natuurlijk niet te doen. Maaike zou fijn de laatste dingen doen, zoals het toilet boenen, de laatste was ophangen enzovoorts.

Willem reed voorop en ik reed achter hem aan. De stemming in de auto was uitgelaten en opperbest. Tot ruim voorbij Antwerpen was het een opgewonden gekakel. Daarna werd het stiller en stiller in de auto en viel iedereen op de achterbank in slaap en was mijn bijrijder ook niet zo spraakzaam meer. In de stille nacht gleden de kilometers asfalt onder de wielen door. Verder en verder reden we. Langs Brussel, over de glooiende weg door de Ardennen, net zolang totdat we drie uur later in Luxemburg aankwamen. Tijd voor een (goedkope) tankbeurt en voor een eerste stop! Even rekken en strekken, een kleine powernap, een bakkie koffie uit de thermoskan en, hup, daar gingen we weer! We hebben met dit soort ritten de afspraak, dat wie slaap krijgt, dat aangeeft. Dat is het absolute moment van een stop. Meestal is Willem degene die slaperig wordt. En ja hoor, dat was ook nu weer zo. We hadden twee stoppen, niet zo heel lang na elkaar. Het was inmiddels allang licht geworden en het beloofde een mooie dag te worden. We reden door de Vogezen in Frankrijk. Prachtig is het daar! We nemen altijd de tolvrije route door Frankrijk. Dat dat wat omrijden is en wat minder opschiet, vinden we niet erg.

¨De echte bergen¨
Na twee noodzakelijke powernaps, waren we weer op de weg en ik verwachtte, dat Willem ergens na Bazel wel zou stoppen voor het ontbijt. Maar dat gebeurde niet. Hij reed maar en hij reed maar. Nou best hoor! Ik nam af en toe achter het stuur wat te eten en we genoten van het uitzicht. Maria´s vriendin Noah, was nog nooit in Zwitserland geweest en samen keken ze uit naar de ´échte bergen´. Die met sneeuw erop :-). Dat duurde echter nog wel een poosje. Pas na Bern kwamen de echte hoge bergen en kilometer na kilometer werd het steeds meer het ´ansichtkaarten-Zwitserland´ wat we te zien kregen! Oh wat mooi! Oh wat gaaf! En hier zouden we zomaar twee weken zijn!!

We zagen al ´Interlaken´ op de borden staan. We zagen het blauw-groene water van de Brienzerzee en Willem en ik herkenden het: hier waren we al eens eerder geweest! Daarna kwam Interlaken. Daar moesten we een stukje doorheen. We zagen enorm veel paragliders in de lucht. Dat was wat meteen opviel en wat we twee weken lang, elke dag zouden zien. Daarna vingen we een glimp op van de eveneens blauw-groene Thunersee en daar was eindelijk het bord van onze eindbestemming: Habkern.

De laatste loodjes. Habkern!
Het was hard werken voor mijn auto. Met de dakkoffer erop, de achterbak volgepropt én vijf personen om te vervoeren, moest ik het gaspedaal onderin drukken en terugschakelen naar de tweede versnelling om omhoog te komen. Habkern ligt dan ook op 1100 meter hoogte.

In het dorpje wilde Willem bij de bakker de weg vragen, maar ineens zagen we Marco met Blue (het schattige vlinderhondje) lopen! Marco was met de trein naar Habkern gekomen en Ellen en Nel waren door een buurvrouw met de auto gebracht. Zij waren juist gearriveerd. Wat een fijn weerzien!! We hadden Ellen en Marco sinds de bruiloft van Trijnie en Gerwin (oktober vorig jaar) niet meer gezien. We schoven wat met plaatsen, zodat Marco naast mij op de bijrijdersstoel kon gaan zitten om de weg te wijzen. Daar gingen we! Nog een laatste paar steile kilometers en daar was, na een heel voorspoedige reis van 10 uren, eindelijk de Bohlhütte!!

De auto´s moesten boven aan de weg blijven staan en via een voetpad bereikten we het huis. Zo´n echt, leuk, houten, Zwitsers, oud huis :-)). De dakkoffers werden naar beneden gedragen. De rest werd uitgeladen. Er was een jongensslaapzaal en een meidenslaapzaal. En voor Willem en mij een tweepersoonskamertje. De bedden werden snel opgemaakt en iedereen installeerde zich. We voelden ons direct thuis.

Jan neemt een kijkje uit z´n slaapzaalraam
Er was een tafeltennistafel in de tuin, die meteen in gebruik genomen werd.

Koos en tante Nel in actie

En er werd nog iets dezelfde dag in gebruik genomen: de prachtige bbq. Houtgestookt natuurlijk, he. Echt Zwitsers :-). Marco is de opper-grillmeister. Genieten met een hoofdletter!

Hans en Marco. Het vuurtje in de bbq brandt al.

Maria en Noah. 

Henk speelt met Blue

En zit graag bij Marco op het bankje bij de bbq

Aan de picknicktafel

Na het avondeten liepen we met z´n allen naar het dorp. Dat was een kwartiertje lopen. Het was feest! Habkern is een klein dorpje. Ik dacht van 600 inwoners. En het 1 augustus-feest werd op het dorpsplein gevierd. Heerlijk kneuterig met volksdansjes, vaandelzwaaien, het volkslied, muziek, Alphornblazen, een lampionnenoptocht en vuurwerk.









alphorn blazen

En niet te vergeten: een slaapverwekkende en voor ons onverstaanbare, lange toespraak van iemand van het toerimusburo, of zoiets, die volgens mij opnoemde waarom Habkern zo heel bijzonder is :-)). Het was leuk om mee te maken, gezeten aan lange tafels op het dorpsplein.


Op den duur werd het wel erg fris en rond een uur of 10 hielden we het voor gezien. De mensen die alphorn geblazen hadden, pakten hun hoornen en gingen ook naar huis. Nieuwgierig bekeken we zo´n hoorn eens van dichtbij. Wat een enorme dingen! De jongens vroegen verlangend, of ze er eens op mochten blazen. En jawel hoor! Hans, Leendert en Koos probeerden het. Hans en Leendert kregen er zelfs nog aardig geluid uit ook :-).


En nu was het bedtijd. Er lag een heel intensieve dag achter ons.

En morgen...staat de eerste wandeling op het programma!

zaterdag 13 augustus 2016

Uit en weer thuis!

Vorige week maandag zijn we net na middernacht vertrokken naar Habkern in Zwitserland. En gisterenavond rond tienen zijn we weer veilig thuis gekomen. We hebben een heerlijke vakantie gehad! En uiteraard komt er een (lang) verslag met heel veel foto's :-).
Maar dat moet nog even wachten! Eerst natuurlijk wassen!! De eerste trommel stond gisteren een kwartier na thuiskomst al aan :-).
En natuurlijk ook weer brood bakken en boodschappen doen en bestellingen van de webshop gaan inpakken en en en.
Werk aan de winkel dus vandaag...

Alvast een voorproefje:

Ons vakantiehuis! Groot genoeg. Er waren maar liefst 23 bedden. Op de achtergrond zie je, tegen de bergen, het dorpje.


En dit is het uitzicht aan de achterkant. Links onderin het beeld: de fijne hout-bbq, waar we veel gebruik van hebben gemaakt.