zaterdag 26 november 2011

Administratie en feestelijkheden

Vanavond hebben we aan de administratieve kant van de boekenverkoop gewerkt. We hebben alle betalingen nagelopen. Sommige mensen krijgen nog een paar eurootjes van ons terug. Dat willen we in de loop van volgende week rondmaken. Van andere mensen krijgen wij nog geld. Wie boeken heeft besteld en ze nog niet heeft betaald, vragen wij vriendelijk het bedrag zo spoedig mogelijk over te maken. Dan kunnen wij het boek wat dat betreft dichtdoen :-)

Volgende week staan ons heel wat feestelijkheden te wachten. Op woensdag hoopt Maria haar 10e verjaardag te vieren. Op donderdag is het Wim z'n beurt. Die hoopt 23 te worden. Vrijdag is het onze 'grote dag'. Dan vieren we onze zilveren bruiloft! De week wordt netjes afgesloten met Geertjes 23ste verjaardag op zaterdag. Alles uiteraard bij leven en welzijn. Ik heb er gewoon kriebels van in m'n buik!

UPDATE: er zijn nog 35 mensen die niet hebben betaald. Hopelijk zijn dat er snel minder. Als ik al die mensen handmatig moet gaan herinneren gaat daar zoveel tijd in zitten...

donderdag 24 november 2011

Restverwerking

Er wordt in de Nederlandse huishoudens nog steeds enorm veel voedsel weggegooid. En dat terwijl er toch al jarenlang aandacht gevraagd wordt voor deze grove vorm van verspilling.
We kennen allemaal de oorzaken wel. Vaak wordt er teveel ingekocht, belandt iets een beetje achterin de koelkast of voorraadkast en voor je het weet is het product over de datum.
Maar wacht even! Als een product over de houdbaarheidsdatum is, wil dat nog niet zeggen, dat je het niet kunt eten hoor! Als je gewoon je ogen en je neus gebruikt om te bepalen of voedsel nog goed is en je vergeet die voorgedrukte houdbaarheidsdatum, dan blijkt er nog heel veel voedsel prima te eten zijn. Ook al is de houdbaarheidsdatum officieel allang overschreden. Stop maar met het lezen van de lettertjes en vertrouw op wat je ziet en wat je ruikt.
Een goed inkoopbeleid en het negeren van voorbedrukte houdbaarheidsdatums voorkomen dat heel wat voedsel in de kliko beland.

Een ander middel in de strijd tegen voedselverspilling is er één die wat creativiteit vraagt. Ik heb het over restverwerking. Wat doe je nu met die ene aardappel, dat kleine bakje groenten, die halve boterham enzovoorts.
Leuk onderwerp om eens over te schrijven, dacht ik van de week, toen ik een preitaart maakte van een restje prei. Maar nu ik eenmaal achter de laptop zit buitelen de ideetjes door mijn hoofd. Want o, wat is er enorm veel leuks en lekkers klaar te maken met al die kleine restjes!! Ik zou er wel een boek mee kunnen volschrijven!

Vandaag houd ik me echter maar aan het doorgeven van het taartideetje. Anders zit ik vanavond nóg achter de laptop en komt er van m'n huishoudplannetjes niet terecht.

De basis voor een lekker groententaartje is gewoon een restje groente. Dat kunnen best twee soorten zijn, als ze maar combineren. Zelf houd ik van een beetje pittige groenten voor in een taart. Worteltjes en spercieboontjes vallen bijvoorbeeld af. Maar prei, spitskool, witlof etc. zijn wat mij betreft geschikte groenten. De hoeveelheid groente die je hebt bepaalt de maat van je taart. Van de zondag gegeten gestoofde prei had ik nog een aardig schaaltje vol over. Genoeg om behoorlijke taart te maken. Ik gebruikte een vorm met een doorsnede van 26 cm.

Het restje groenten ga je een beetje oppeppen. Je roert er bijvoorbeeld een glazig gebakken gesnipperd uitje door, of een restje kruidenboter, of wat knoflook, een gesnipperde paprika, een in stukjes gesneden tomaat of wat dan ook. Laat je fantasie maar gerust de vrije loop!

Laat een paar plakjes diepvriesbladerdeeg wat ontdooien en bekleed hiermee de taartvorm. Ik gebruikte voor de preitaart vijf plakjes. Prik met een vork gaatjes in het deeg.

Breek vijf eieren boven een kom, doe er 200 ml. slagroom bij en kluts het door elkaar. (Hoeveelheden aanpassen als je een kleine taart maakt). Voeg naar smaak wat zout, peper en eventueel kruiden toe. Roer het ei-roommengsel door de groenten en schep het geheel in de met bladerdeeg beklede bakvorm.
Strooi eventueel wat geraspte kaas erover, of wat broodkruimels met een klontje roomboter, of een restje brie in plakjes, of wie weet heb je nog wel een paar vergeten plakjes ham of ontbijtspek. Blijven fantaseren!

Schuif de taartvorm nu in de oven en bak de taart in een half uurtje op 200 graden gaar en bruin.





Eet smakelijk
(enne: goed gevoel toch, om weer een groenterestje van de kliko te hebben gered?)

vrijdag 18 november 2011

kippen voor de regio Garderen

Morgen hopen Willem en ik in Garderen te zijn om kippen om te ruilen. Mocht er iemand daar in de regio interesse hebben in vier mooie, jonge, bruine legkippen, dan willen we ze graag brengen en hoeven ze geen terugreis meer te maken. Ze kosten slechts 6,00 euro per stuk, wat een echt koopje is.

donderdag 17 november 2011

Wat was dát leuk!!!

Vorige week vrijdag hadden de basisschoolkinderen zomaar een dagje vrij. De juffen en meesters hadden een studiedag. Zo'n vrije dag buiten alle vakanties om is echt ideaal om een leuk uitstapje te maken. Waar het normaal (= op zaterdagen en in de vakanties) steendruk is, daar is het op zo'n dag heerlijk rustig.

Al heel lang had ik een uitstapje in mijn gedachten. Ik wilde zo heel graag eens naar het Militair Luchtvaartmuseum in Soesterberg. En omdat Jan (die in de zomervakantie jarig was) zijn feestje nog niet had gevierd, combineerde ik het één met het ander: we zouden naar het museum gaan en dan de gasten van Jan meenemen. Willem vond het een geweldig plan. Die wilde dat museum ook graag eens bezoeken. Hij nam een dag vrij, zodat we met z'n tweeën de negen kinderen (drie van onszelf en zes gasten) konden vervoeren en begeleiden.

Om 10 uur waren de kinderen welkom. Ze kregen eerst wat te drinken en een lekkere koek en Jan mocht de verstopte kadootjes opzoeken. Maar toen de kinderen hun buikjes vol hadden en Jan z'n kadootjes bewonderd had, was het tijd om te vertrekken. Ik had twee flinke boodschappentassen vol etenswaren klaarstaan: broodjes en krentenbollen voor de lunch, thermoskannen heet water en chocolademelkpoeder voor warme buikjes, snoeperijtjes, chipszakjes en pakjes drinken. En daar gingen we. Behalve Koos was nog geen van de kinderen ooit in het Militair Luchtvaartmuseum geweest en het was voor iedereen echt een verrassing.

Het is bij ons vandaan nog wel een rit van goed drie kwartier, maar alles ging voorspoedig en we kwamen bij het museum aan.




Ik had me voorbereid via de website op internet en gezien, dat er leuke speurtochten te koop waren. De entree van het museum is trouwens gratis en die speurtochten (wij deden de stickerspeurtocht) kostte 1,50 per kind. Als dat geen koopje is.

We begonnen bij de eerste hal en de kinderen gingen bloedfanatiek met de speurtocht aan de slag.



Toen alle opdrachten in die hal gedaan waren heb ik ze nog even zónder speurtocht rond laten kijken. Behalve vliegtuigen was er ook heel veel beeldmateriaal en het duurde wel even voordat we uitgekeken waren.



Wat een schat aan informatie! Uitgekeken is trouwens ook het goede woord niet, want we kunnen daar gerust een dag zijn zonder ons te vervelen! Maar de kinderen wilden graag verder met hun speurtocht en dus gingen we naar de volgende hal.

Ook daar gingen de kinderen weer hard aan het werk. Ze hadden er wel begeleiding bij nodig, want het was nog best moeilijk. Tussen de opdrachten door was er heel wat interactiefs te doen voor de kinderen. Ze liepen echt van de ene leuke activiteit naar de volgende. Het was geweldig!



Toen de speurtocht helemaal gedaan was, was het hoogtijd om de rammelende maagjes te gaan vullen. We hadden buiten de hal al picknicktafels een een zitje gezien en we besloten daar gezellig neer te strijken. Intussen had ik eens op m'n horloge gekeken en schrok ervan hoe laat het al was. Twee kinderen moesten eigenlijk om half 4 thuis zijn voor zwemles en dat betekende, dat we om half 3 naar huis moesten. Maar behalve de lunch, lonkte er nog een derde hal van het museum. Nu hadden de moeders van de kinderen al wel gezegd, dat als het niet anders kon, de zwemles maar overgeslagen moest worden en dus belden we om dat maar zo te regelen. Daarna was ik wat rustiger en ik begon de broodjes en krentenbollen te smeren. Zodra ik iets gesmeerd had werd het zo'n beetje onder m'n handen vandaag getrokken. De kinderen lieten zich alles lekker smaken. Ook de warme chocolademelk viel goed.




Na de lunch vertrokken we dan nog naar de derde hal. Deze hal was een waar speelparadijs. Eén en al interactie, proefjes, vliegtuigspellen enzovoorts. Je kon de hal systematisch doorlopen en als je alle proefjes en opdrachtjes had uitgevoerd kon je je vliegbrevet halen. Eén van de meisjes vond dat erg leuk en ik ben met haar de hele route langsgegaan. De andere kinderen deden alles hap snap en Jan genoot vooral van de reddingshelicopter waar hij met een stel vriendjes een heuse reddingsoperatie uitvoerde.



Het was al half 4 toen we besloten dat het tijd was om op te stappen. Geen der kinderen had zich toen ook nog maar één moment verveeld. De terugreis verliep ook weer voorspoedig, al hadden we wel wat last van files en was één van de kinderen goed wagenziek. Het feestje was uitgelopen op een compleet dagje uit. Maar daar had niemand bezwaar tegen :-). Thuis kregen ze nog snel een glas drinken en iets lekkers en daarna bracht Willem de gasten thuis.

Wat was dát leuk!!!

donderdag 10 november 2011

Weer een draadje

En ook vandaag 'weefde ik weer een draadje'. Een draadje aan de kamer van de meiden en een draadje aan de tuin.
Ik begon met de kamer van de meiden. De zon scheen zo heerlijk naar binnen. Dat is fijn. Ik merk dat mijn ogen minder worden. Op een schemerige dag heb ik echt een lamp nodig om alles goed te kunnen zien. Maar zonlicht is natuurlijk veel fijner!
Eerst pakte ik het stapelbed eens grondig aan. Ik heb het helemaal afgehaald, schoongemaakt en opgemaakt met schoon beddengoed. Meteen zocht ik de knuffels op Maria's bed uit. Mensenkinderen! wat een verzameling! Een hoop knuffels herkende ik niet eens en ik dacht, dat die dan wel van haar vriendinnetje zouden zijn. Ik stopte ze allemaal in een doos en bracht ze naar beneden. Tussen de middag zou Maria die eerst eens moeten uitzoeken.
Ik genoot van het lekker schone, strak opgemaakte stapelbed.



Maar waar ik echt níet van genoot is van de zooi eronder! Het stapelbed is een soort half-hoogslaper. Het onderste bed is een kleine meter vanaf de grond. Zo lang we dat bed al hebben (en dat is zeker al wel 10 jaar) staan de duplo-bakken er onder. Er hebben al heel wat kindjes onder dat bed met de Duplo zitten spelen. Die bakken stonden er nu ook onder. Maar ze waren in gezelschap van een geweldige puinzooi.



Eerst plukte ik de bakken Duplo onder het bed vandaan. Ik kieperde ze omver en zocht ze uit. Want je moet niet denken, dat er alleen Duplo in zat. Nee, ik kwam ook een aardige hoeveelheid knikkers tegen, en wat lego, een vuile sok, knijpers, wat haarelastiekjes enzovoorts enzovoorts. Ik zoog de bakken uit met de stofzuiger en deed de uitgezocht Duplo erin terug. Daarna pakte ik de rest van de rommel aan en sorteerde alles op: weggooien, met de meiden uitzoeken, op de juiste plaats leggen.
Het was half 12 toen ik klaar was.




Niet dat ik continu met die kamer kon bezig blijven, want er kwam wel het één en ander tussendoor. Ik kreeg wat telefoontjes, de wassen moesten opgehangen worden (nog fijn buiten, al kwam niet alles helemaal droog) en als ik langs m'n laptop liep checkte ik even m'n mail. Toch ben ik weer een draadje verder en het voelt fantastisch.



Tussen de middag schoof ik Maria de doos met knuffels onder haar neus. Inderdaad waren die van Noah. "Maar", smeekte ze, "mogen ze toch alstublieft hier blijven, want tante A. wil ze niet meer en dan moeten ze naar een ver land en dat is zielig!" Oeps. Tja, daar sneuvelde m'n strenge opruimwoede. De knuffels mogen blijven. Maar dan wel in een mand of een bak en níet allemaal in bed!

Vanmiddag 'moest' ik van mezelf een uurtje in de tuin werken. Jammergenoeg was de zon verdwenen en voelde het zuur aan buiten. Ik trok m'n berevel aan. Dat is een oud, bijna versleten, heerlijk warm wollen vest, waar je me zo ongeveer in kunt uittekenen en wat we dus 'berevel' noemen :-). Ik heb de dahliaknollen gerooid, de laatste loten van de aardbeien opgepot, woekerende frambozenstengels uitgetrokken, nog weer japanse anemonen gekortwiekt en ook weer citroenmelisse geoogst. Iedere dag dat ik in de tuin werk wil ik een bos citroenmelisse plukken om nog een voorraadje limonadesiroop ervan te maken. Er staat nog genoeg. Ik zal die melisse wat moeten inperken, want hij gaat echt woekeren. Langzaam maar zeker krijgt m'n wintertuintje vorm. Er staan nog een paar grote pollen oranjebruine chrysanten. Die mogen nog heel even kleurig zijn. Een laatste herfstgroet.

Morgen zullen er geen draadjes geweven worden. Althans niet aan de meidenkamer, noch aan m'n tuintje. De basisschoolkinderen zijn vrij vanwege een studiedag van de meesters en juffen. Dat vond ik een mooie gelegenheid om Jan z'n feestje (eindelijk!) te vieren.

woensdag 9 november 2011

Opruimen, opruimen, opruimen

Tachtig procent van je werk bestaat uit opruimen, zegt mijn schoonmoeder altijd. Ik denk dat ze gelijk heeft. En voor vandaag was die 80 procent waarschijnlijk nog aan de krappe kant. Het lijkt wel of ik alléén maar heb opgeruimd! Dat is dan ook wel weer typisch Teunie. Als ik dan eindelijk de slag te pakken en de vaart erin heb, ben ik niet te stuiten :-).

Ik ben maar eens begonnen op de meidenslaapkamer. Meer precies: de kamer van Maaike en Maria. Een poosje geleden had ik op MP een mooie tweedehands kledingkast voor ze gekocht. Een oersterke kast van het merk Flexa en van precies dezelfde serie als het stapelbed waar de meiden in slapen. Ik was er superblij mee. De kast die ze hadden was een krijgertje en was al een tijdje zo goed als total loss. Eén deur stond er al maanden naast en de achterwand lag eruit. Het zag er niet uit.

Willem en ik haalden de kast op een zaterdagnamiddag op bij mensen in Lekkerkerk. Hij moest nog uit elkaar gehaald worden en dat duurde langer dan verwacht. We kregen het steeds heter en het wás al zo heet! We hadden de kinderen beloofd te bbq-en en Wim, Geertje en Willem zouden ook van de partij zijn.

Toen we eindelijk om een uur of half 7 thuiskwamen hebben we eerst heerlijk gegeten. Daarna stelde Wim voor om nog even de kast op z'n plek te zetten. Super! Maar tijd om de kast in te ruimen had ik natuurlijk die zaterdagavond niet meer. De meiden konden niet langer wachten en knikkerden al hun kleding zo de kast in. En ja, op sommige terreinen in het huishouden ben ik een zemel. Eén van die dingen is: de kasten. Het liefst heb ik dat alles op kaarsrechte, keurige stapeltjes ligt. Dat is niet altijd haalbaar, want je kent dat wel: als iemand nét het onderste shirt van een stapel aan wil, ligt vervolgens de hele stapel overhoop. Tijd om me druk te maken over de slordige kast had ik niet en dus bleef de kast wekenlang een zooitje. Nu ik toch bezig ben met de kledingwissel was het een mooi moment de kast helemaal opnieuw en naar mijn zin in te richten.

Ik haalde plank na plank leeg, installeerde me met hopen ondergoed, pyjama's en kleding op m'n knieën op de grond en ging aan het sorteren, vouwen en wegleggen. Heerlijk!
De kast ziet er nu prachtig uit. Alleen de winterkleding van Maria moet er nog in. Dan heb ik mooi weer iets af.

Na de kledingkast ging ik als vanzelf verder op de meidenkamer. Ongelofelijk wat ik vond aan schriftjes, pennetjes, tasjes, prulletjes enzovoorts! Ik heb dan ook alleen nog maar een begin gemaakt. Maar elke dag een draadje, is een hemdsmouw in het jaar.

Zo ook de tuin. Die was vanmiddag aan de beurt. Het woord 'horrorwinter' achtervolgt me al sinds ik het voor het eerst hoorde. Ook al weet ik, dat het onzin is daar al te veel geloof aan te hechten, toch voel ik me gehaast en wil ik die tuin zo snel mogelijk op orde hebben nu. Ik rooide de uitgebloeide zonnebloemen. De koppen liggen te drogen. Ik snoeide frambozen en japanse anemonen en m'n japanse esdoorn en zo nog het één en ander. Een uur is zó om. Meer tijd had ik niet. Er lagen ook nog wat spulletjes die ik verzendklaar moest maken. De pakjes bracht ik meteen maar naar het postkantoor.

Trijnie belde of ik enveloppen wilde kopen. Dat was (natuurlijk) juist toen ik weer thuis was. Ik mocht dus weer terug naar het postkantoor :-). Trijnie heeft mooie kaarten gemaakt voor ons 25-jarig huwelijk op DV 2 december. Alleen de enveloppen moesten nog gekocht worden. Ik vond gelukkig precies de goede kleur (die Trijnie had doorgegeven). Mooi, weer wat afgewerkt.

Ik loop me kinderlijk te verheugen over al de dingen die nu ineens aangepakt en afgemaakt worden. En niet te vergeten, over alle zakken en dozen die ons huis uitgaan. Ik popel om morgen weer verder te gaan.


maandag 7 november 2011

Kippen :-)

't Was vandaag een echte kippen-dag. En ja, ik heb het prima naar m'n zin gehad! Eerst was daar ons kippenhok wat nodig uitgemest moest worden. Ik had het eigenlijk zaterdag willen doen, maar was er niet meer aan toegekomen. Maar vandaag moest het beslist gebeuren. Terwijl m'n kippetjes heerlijk in de tuin scharrelden pakte ik veger en blik en verder alles was ik nodig had. De kippen waren er natuurlijk als de kippen bij :-). Nieuwsgierig als die beesten toch altijd zijn! Veegde ik het leghok schoon, kwamen ze daar kijken. Wilde ik de zitstokken uit het hok halen om die af te boenen, zat er prompt een kip op. Heb je geen kinderen aan je rokken hangen, zijn het wel de kippen die je voor de voeten lopen ;-). Maar de klus is geklaard. Ze hebben weer een fijn schoon hok en een dikke laag houtsnippers waar ze in kunnen leggen. M'n kippen leggen trouwens nog iedere dag een ei. En dat terwijl we toch al rap naar de kortste dag op weg zijn. Wel had ik vorige week plotseling zomaar een krieleitje in het hok liggen, terwijl ze normaal maatje L leggen.

Nu ik toch buiten bezig was heb ik meteen de tuin een beetje opgekalefaterd. Het is maar goed, dat het nog steeds van dat heerlijke weer is, want m'n tuin is nog verre van winterklaar. Deze week wil ik elke dag een klein stukje eraan werken. Lekker alles opruimen, wat snoeien, potten leeg- en schoonmaken, bladeren harken, de klimop en de beughaak nog een beetje bijwerken, bollen planten, turfmolm strooien. Nog genoeg werk aan de winkel. Het zou best fijn zijn als ik eens gewoon een hele dag eraan werken kon. Dan was ik meteen klaar. Maar ja, dan ligt binnenshuis alles weer stil en daar ligt ook nog een bult werk. Ik moet nog van drie kinderen de kledingwissel afmaken. Ook daaraan werk ik gewoon iedere dag een stukje.

Maar goed, mijn kippenwerk van vandaag was nog niet gedaan. Vanmiddag had ik met iemand afgesproken die 20 Barnevelders wilde kopen. Dat was geen straf voor mij. Zomaar op de maandagmiddag een ritje door de Alblasserwaard! We kwamen bij de boerderij en ik liet zien waar de kippen lopen. Eén kip liep buiten het hek. Hebbes! Die mocht vast mee. Maar als je soms gedacht had, dat je zo maar even snel 20 kippen kon vangen, dan heb je het mooi mis. We waren met z'n vieren en probeerden steeds een kip te pakken. Het duurde wel een kwartier voordat we er zeven te pakken hadden en de kippen leken steeds sneller te lopen. We stopten ermee. De rest van de kippen zou in het donker uit het hok gepakt worden. Dat gaat beter.

Ik snoof nog even de heerlijke buitenlucht op en tufte weer naar huis. Achter het aanrecht maar. Afwassen en eten koken. Ik braadde een runderrollade, schilde aardappels, kookte verse appelmoes en bloemkool met een bloempapje en maakte een grote schaal vers fruit klaar: banaan, meloen, peer en witte druif. Wat een rijkdom!

Vanavond was het vooral druk met de kinderen. Er moesten er drie naar catechisatie, er was huiswerk te overhoren, rekenen te oefenen enzovoorts. M'n strijkplank staat uitnodigend uitgeklapt, maar ik ben er domweg niet aan toe gekomen. Huishoudelijk werk is nooit eens klaar. Bij mij dan...

En, o ja, er zijn nog genoeg Barnevelders, Lakenvelders, Jersey Giants en kalkoenen voor de liefhebbers! En voor de kenners ook nog andere exclusieve rassen: Australorper: circa 4 stks: 12,50 per stuk
Barnevelder kriel: circa 6 stuks: 10,00 per stuk
Friese hoenders: circa 10 stuks: 18,00 per stuk
Mail me gerust.

donderdag 3 november 2011

Mededeling boeken en breien

Beste Bestellers,

We hebben hier inmiddels al van vijf mensen de melding gekregen, dat zij hun boeken niet hebben ontvangen. Bij het nazoeken bleek steeds dat de gemailde bestelling niet bij ons is aangekomen. We hebben beide mailboxen erop nagezocht en ook de spambak, maar ze zijn onvindbaar. Vervelend, maar niet erg. Want die bestellingen ga ik gewoon alsnog uitvoeren. Wie er ook besteld heeft, maar nog niets heeft ontvangen, kan het beste even mailen naar eenvoudigleven@gmail.com. Alle bestellingen tot 29 oktober zijn verwerkt en zouden nu binnen moeten zijn.

Verder heeft Constance een prachtige sjaal toegestuurd gekregen voor haar project voor Roemenië. Er zat echter geen afzender bij. Wellicht kwam de sjaal van een lezer van dit blog. Misschien wil je je adres dan even mailen? Constance heeft voor alle breiers/breisters een kleine attentie en wil die graag opsturen.

woensdag 2 november 2011

Uitslag Weggertjes

Het logje met de Weggertjes heeft deze keer wel een record aan reacties opgeleverd. Vooral de wonderpan was erg in trek. En terecht! Het is zo'n heerlijk ding! Er kan er maar één de gelukkige zijn. Maar de andere geïnteresseerden weten nu in elk geval waar ze voor een wonderpan terecht kunnen.

Het Weggertje van de wonderpan gaat naar Eefje die schreef:

Eefje zei. Hoi Teunie, ik ben ook al een tijdje verlangend naar een wonderpan (aan 't navragen of de één of ander hem ongebruikt in de kast heeft staan), dus ik doe ook graag mee in de race! 28 oktober 2011 11:57

Dan was er het Weggertje van het pakje van Henk. Ik ben blij dat dat nu een nieuwe bestemming krijgt. Zonde om zomaar weg te doen, zoiets. Het pakje gaat naar Marianne die schreef:

Hoi Teunie,

Het lijkt hebberig, maar ik heb wel belang bij 3 weggevertjes,
nl. de wonderpan, de lampen en het setje van Henk.
Meestal laat ik de weggevertjes voorbij gaan, maar nu kan ik het niet laten, zulke mooie dingen die ik goed kan gebruiken...!!!
We wachten vol spanning af. Veel succes met het regelen van alles.

Groetjes Marianne

Er waren twee Ledlampen te vergeven. Twee Weggertjes dus.
Eén gaat naar Godelieve die schreef: Lieve Teunie, Jouw blog volg ik al met veel belangstelling sinds lange tijd. Ik heb diep respect en bewondering voor jou en de manier waarop jij voor je gezin zorgt. Nu mijn man met pensioen is en wij twee ...enz.

De andere mag naar Heidi, die schreef:
Ik ga de spoeling nog dunner maken! Ik houd me aanbevolen voor de wonderpan en de ledlampen.

Tenslotte waren er nog de vrijkaartjes voor het Zuiderzeemuseum en die mogen naar Bea, die schreef: Hoi Teunie ,
Ik wil graag meeloten voor de vrijkaartjes voor het Zuiderzee musseum

Als de winnaars me willen mailen op eenvoudigleven@gmail.com dan kan ik de verzending gaan verzorgen.

PS Natascha, (met kindje in 98-104) wil jij me ook nog even mailen?

dinsdag 1 november 2011

Kippen en kalkoenen te koop LET OP: KIPPENVERKOOP IS OVER!

UPDATE 23 APRIL 2012
LET OP: DE KIPPENVERKOOP IS INMIDDELS GESTOPT!


Een vriend van ons doet wegens beëindigen van de hobby zijn pluimvee weg. Ik vind het wel leuk om deze dieren via m'n blog aan de man of de vrouw zien te brengen. Per slot van rekening zijn kippen voor mij echt dé dieren die in mijn manier van eenvoudig leven passen. Jammer genoeg heb ik zelf niet meer ruimte om m'n pluimvee uit te breiden. De hier aangeboden kippen en kalkoenen zijn echte scharreldieren en wonen nu in een hok met heel grote, vrije uitloop in de Alblasserwaard.

Hier komen ze:
20 Lakenvelder kippen.

Lakenvelder kippen hebben, net zoals je dat bij Lakenvelder koeien ziet, een witte band over de rug en de borst. Het is een heel oud ras, met een rijke historie. Al vanaf 1700 werd over dit ras geschreven. Lakenvelders zijn sterk, hebben flink de ruimte nodig en ze leggen zo'n 150 tot 180 eieren per jaar.

De kippen kosten 16 euro per stuk. Bij afname van meer dan 10 dieren valt er over de prijs te praten. De kippen zijn tussen de 3 maanden en 1 jaar oud.




15 Kalkoenen.

Mooie scharrelkalkoenen. Vier dieren van 1 jaar oud en 11 dieren van 6 maanden. De prijs: 15 euro per stuk. Bij afname van meerdere dieren valt over de prijs te praten.

10 originele Jersey Giants.

Een kippenras dat van oorsprong -hoe kan het anders- uit New Jersey, USA, komt. Groot, rustig ras.

De Jersey's kosten 40 euro per stuk en natuurlijk kan er bij aantallen een prijsafspraak gemaakt worden.



En als laatste zijn er ook nog:
120 Barnevelder kippen.

Deze kippen behoeven nauwelijks toelichting, denk ik. Ze zijn wereldwijd beroemd om hun legprestatie. Deze mooie scharrelkippen gaan weg voor 6,00 euro per stuk. Het zijn allemaal jonge dieren: tegen of net aan de leg!



(De foto's die ik hierbij heb gezet zijn niet de dieren die verkocht worden, maar zijn enkel bedoeld ter informatie.)

Wil je de kippen en/of kalkoenen komen bekijken/kopen of wil je meer info, mail dan naar eenvoudigleven@gmail.com