Al heel lang had ik een uitstapje in mijn gedachten. Ik wilde zo heel graag eens naar het Militair Luchtvaartmuseum in Soesterberg. En omdat Jan (die in de zomervakantie jarig was) zijn feestje nog niet had gevierd, combineerde ik het één met het ander: we zouden naar het museum gaan en dan de gasten van Jan meenemen. Willem vond het een geweldig plan. Die wilde dat museum ook graag eens bezoeken. Hij nam een dag vrij, zodat we met z'n tweeën de negen kinderen (drie van onszelf en zes gasten) konden vervoeren en begeleiden.
Om 10 uur waren de kinderen welkom. Ze kregen eerst wat te drinken en een lekkere koek en Jan mocht de verstopte kadootjes opzoeken. Maar toen de kinderen hun buikjes vol hadden en Jan z'n kadootjes bewonderd had, was het tijd om te vertrekken. Ik had twee flinke boodschappentassen vol etenswaren klaarstaan: broodjes en krentenbollen voor de lunch, thermoskannen heet water en chocolademelkpoeder voor warme buikjes, snoeperijtjes, chipszakjes en pakjes drinken. En daar gingen we. Behalve Koos was nog geen van de kinderen ooit in het Militair Luchtvaartmuseum geweest en het was voor iedereen echt een verrassing.
Het is bij ons vandaan nog wel een rit van goed drie kwartier, maar alles ging voorspoedig en we kwamen bij het museum aan.
Ik had me voorbereid via de website op internet en gezien, dat er leuke speurtochten te koop waren. De entree van het museum is trouwens gratis en die speurtochten (wij deden de stickerspeurtocht) kostte 1,50 per kind. Als dat geen koopje is.
We begonnen bij de eerste hal en de kinderen gingen bloedfanatiek met de speurtocht aan de slag.
Toen alle opdrachten in die hal gedaan waren heb ik ze nog even zónder speurtocht rond laten kijken. Behalve vliegtuigen was er ook heel veel beeldmateriaal en het duurde wel even voordat we uitgekeken waren.
Wat een schat aan informatie! Uitgekeken is trouwens ook het goede woord niet, want we kunnen daar gerust een dag zijn zonder ons te vervelen! Maar de kinderen wilden graag verder met hun speurtocht en dus gingen we naar de volgende hal.
Ook daar gingen de kinderen weer hard aan het werk. Ze hadden er wel begeleiding bij nodig, want het was nog best moeilijk. Tussen de opdrachten door was er heel wat interactiefs te doen voor de kinderen. Ze liepen echt van de ene leuke activiteit naar de volgende. Het was geweldig!
Toen de speurtocht helemaal gedaan was, was het hoogtijd om de rammelende maagjes te gaan vullen. We hadden buiten de hal al picknicktafels een een zitje gezien en we besloten daar gezellig neer te strijken. Intussen had ik eens op m'n horloge gekeken en schrok ervan hoe laat het al was. Twee kinderen moesten eigenlijk om half 4 thuis zijn voor zwemles en dat betekende, dat we om half 3 naar huis moesten. Maar behalve de lunch, lonkte er nog een derde hal van het museum. Nu hadden de moeders van de kinderen al wel gezegd, dat als het niet anders kon, de zwemles maar overgeslagen moest worden en dus belden we om dat maar zo te regelen. Daarna was ik wat rustiger en ik begon de broodjes en krentenbollen te smeren. Zodra ik iets gesmeerd had werd het zo'n beetje onder m'n handen vandaag getrokken. De kinderen lieten zich alles lekker smaken. Ook de warme chocolademelk viel goed.
Na de lunch vertrokken we dan nog naar de derde hal. Deze hal was een waar speelparadijs. Eén en al interactie, proefjes, vliegtuigspellen enzovoorts. Je kon de hal systematisch doorlopen en als je alle proefjes en opdrachtjes had uitgevoerd kon je je vliegbrevet halen. Eén van de meisjes vond dat erg leuk en ik ben met haar de hele route langsgegaan. De andere kinderen deden alles hap snap en Jan genoot vooral van de reddingshelicopter waar hij met een stel vriendjes een heuse reddingsoperatie uitvoerde.
Het was al half 4 toen we besloten dat het tijd was om op te stappen. Geen der kinderen had zich toen ook nog maar één moment verveeld. De terugreis verliep ook weer voorspoedig, al hadden we wel wat last van files en was één van de kinderen goed wagenziek. Het feestje was uitgelopen op een compleet dagje uit. Maar daar had niemand bezwaar tegen :-). Thuis kregen ze nog snel een glas drinken en iets lekkers en daarna bracht Willem de gasten thuis.
Wat was dát leuk!!!
