woensdag 29 juni 2016

Zang, jam en zwerm

Wij houden van muziek. De meesten in ons gezin bespelen een instrument: allerlei fluiten (sopraan, alt, tenor), piano, cello, beetje gitaar, dwarsfluit. Niet dat we zo enorm muzikaal zijn, maar we genieten er dan toch van. Zo gaan we ook regelmatig naar een concert of een zangavond. Door de ziekte van mijn ouders was daar al heel lang niet van gekomen. En dan nog wel terwijl we zomaar een uitnodiging van een bloglezeres hadden gekregen om in maart de Matheüs-Passion bij te wonen! Helaas was daar toen de situatie niet naar.

Een week of twee geleden zag Willem een Psalmzangavond met bovenstem, onder leiding van André Nieuwkoop, aangekondigd staan. Het was voor ons wel een eindje uit de buurt (in Goes), maar we besloten om daar eens heen te gaan. We hebben al eerder een Psalmzangavond met Nieuwkoop meegemaakt en werden daar erg blij van.

Zaterdag was het zover. We aten wat vroeger dan normaal onze zaterdagse frieten en om zes uur reden we weg. Willem z´n moeder en Henk gingen mee. De rest had allemaal andere bezigheden. Ook goed.

Volgens planning kwamen we om 7 uur bij de kerk aan en vonden zowaar dicht in de buurt een parkeerplaatsje, omdat er net iemand wegreed. We zagen al hordes mensen richting de kerk lopen. En ja hoor, hoe vroeg we ook waren, het werd nog zoeken naar een plekje, waar we met z´n vieren konden zitten!

Ik zag juist dat er iemand met stoelen sleepte om rijen aan te bouwen en liep er op af. En zo kregen we een prachtig plaatsje, met z´n vieren, in een nis. We boften maar!


Voor wie niet weet wat ¨bovenstem¨ is, heb ik even iets gekopieerd van de site van de NOS. Sinds 2013 hoort de ¨bovenstem¨ namelijk bij ons immaterieel cultureel erfgoed. Best bijzonder dus:

Psalmen met Bovenstem: erfgoed
23-11-2013, 10:06 AANGEPAST OP 23-11-2013, 16:44OPMERKELIJK


Het psalmzingen met de Bovenstem wordt erkend als immaterieel erfgoed. Het is een godsdienstige traditie die tegenwoordig nauw verwant is met de culturele identiteit van het Overijsselse Genemuiden.

Het is de eerste uitgesproken protestantse traditie die een plaats krijgt op de Nationale Inventaris Immaterieel Cultureel Erfgoed in Nederland. De erkenning van het psalmzingen met de Genemuider Bovenstem wordt bekendgemaakt op een informatiedag over immaterieel erfgoed in Overijssel, die zaterdag wordt gehouden in Nijverdal.

Geschiedenis

De traditie van het vier-stemmig psalmzingen gaat terug tot in de achttiende eeuw. Naar aanleiding van de in 1773 ingevoerde nieuwe berijming van de psalmen door de Staten-Generaal, verscheen in 1780 een nieuwe vierstemmige psalmbundel, aangepast aan de nieuwe berijming, die in 1870 opnieuw werd uitgegeven.

Het psalmzingen met de Genemuider Bovenstem is zeker niet alleen een kerkelijke traditie. Bekend is dat in de negentiende en twintigste eeuw in menig Genemuider gezin na de maaltijd een psalm werd gezongen, waarbij de vader de Bovenstem zong om die door te geven aan zijn kinderen.

Dat gebeurde ook wel in de stal tijdens het melken. Verder zongen gezinnen, families en gezelschappen thuis psalmen met of zonder Bovenstem.

Lijst

Het psalmzingen met bovenstem komt als eerste protestantse traditie op de Nationale Inventaris Immaterieel Cultureel Erfgoed. Eerder werden onder meer Koningsdag, de Heilig Bloedprocessie Boxmeerse Vaart en het Bloemencorso Zundert op die lijst gezet.


En voor wie benieuwd is hoe dat zaterdagavond klonk, luister maar:







Vaak is er op dit soort zangavonden een goed doel, waarvoor gecollecteerd wordt. Dat was nu ook zo. De collecte was bestemd voor Jeroen van Setten, die geen nieren meer heeft. De behandeling die hij nodig heeft voor een succesvolle transplantatie is spiksplinternieuw en kost maar liefst 180.000 euro. Deze behandeling wordt niet door de verzekering vergoed. Daarom zijn er allerlei acties op touw gezet om het geld bijeen te brengen. De collecte op de Psalmzangavond bracht ruim 5500 euro op!

Al met al hebben we erg van deze avond genoten. Na afloop trakteerde oma nog op een lekker ijsje. En in de vallende avond reden we weer naar huis.

Jam
Maandag belde de groentenboer alwèèr. Of ik ze nog even ´los´ kwam maken. Ze hadden weer zo enorm goed verkocht met het ´mooie´ weer :-(. Niet dus. Weer regen, regen, regen. Ik zei, dat ik wel wilde komen maar niet heel erg veel nodig had. Ik had namelijk vorige week de halve week in de keuken gestaan met die kisten vol tomaten en later nog weer kisten vol aardbeien. Ik had het een beetje gehad.

Maar ja...er waren kersen, die echt weg moesten, want nat. En kersenjam is zooooo lekker. En m´n webshop staat nog lang niet vol. En de groentenboer wilde ervan af. En ze waren lekker goedkoop. En, en, en, toen stond ineens m´n auto vol kersen.

En dus was ik gisteren toch weer druk met jam koken. Eerst frambozen, die ik zaterdag op de kop had getikt. En daarna heb ik een beginnetje gemaakt met de kersen. Het is natuurlijk een monnikenwerk. Al die kersen moeten één voor één door m´n handen om ontpit te worden. Maar goed. Ik ben weer even van de straat :-). En voor wie graag kersenjam lust: kijk vandaag of morgen maar in de Eenvoudiglevenshop. Ik hoop ze er snel in te zetten.

Zwerm
Gisterenavond hadden we een (na)bespreking met de begrafenisondernemer. Deze week wordt het alweer zes weken, dat mijn vader overleed. Tijd voor de dankbetuigingen en tijd om dingen af te wikkelen. Het hoort er allemaal bij. Maar wat is het zwaar :-(.

Een beetje met een raar, droevig en naar gevoel reed ik rond 10 uur de straat in. En wat zie ik daar? In de boom schuin tegenover ons huis zit een bijenzwerm! Jippie!! Dat had ik nog niet eerder meegemaakt! Die moest ik uiteraard scheppen!

klik op de foto voor een vergroting. 
Weg was mijn nare, droefgeestige stemming. Opgewonden zocht ik het nummer op van een collega-imker hier op het dorp, bij wie ik altijd met al mijn vragen terecht kan. Hilko was gelukkig thuis en zo lief om mij te willen komen helpen.

Ik zocht alvast wat spullen bij elkaar. M´n kieps (soort rieten mand, waar je de bijen in veegt of schudt), de plantenspuit met water, de huishoudtrap, m´n imkerkap. Intussen stonden de kinderen allemaal al even opgewonden op straat om toe te kijken. En langzaamaan kwamen daar ook nog wat buren bij. Gezellig hoor :-).

Toen Hilko kwam, zei hij, dat ik beter m´n pak aan kon trekken en handschoenen. Want je wist het toch maar nooit met zo´n zwerm. Ik zei, dat ik altijd met blote handen werk en zelfs geen handschoenen had. Hij gaf me er een paar in bruikleen. En dat was maar goed ook!

Hilko spoot de zwerm een beetje nat met de plantenspuit en hield de kieps onder de zwerm en ik klom met een vegertje het trapje op om de zwerm in de kieps te vegen. Omdat bijen een hekel hebben aan de haren van een vegertje, heb ik eerst met mijn handen (mét handschoenen) geprobeerd een groot deel van de zwerm in de kieps te vegen. Al heel snel kwamen we erachter, dat het om een agressieve zwerm ging. We werden behoorlijk aangevallen en besloten even te stoppen om maatregelen te nemen.



Ik had nog m´n rokje en een panty aan en heb die snel omgewisseld voor een joggingbroek en goed sluitende kaplaarzen. Zo goed mogelijk beschermd gingen we opnieuw aan de slag.



De zwerm was niet alleen agressief, maar zat op een tamelijk onmogelijke plek. Zo goed en zo kwaad als het ging schraapte ik de zwerm van de stam van de boom. Hilko zette de kieps iets schuin, op z´n kop, op de grond. Al snel zagen we de bijen stertselen. Ze gaan dan met hun acherwerk omhoog om aan de andere bijen iets te vertellen. In dit geval: Kom, hier is de koningin! We konden er dus vanuit gaan dat de koningin in de kieps zat. De bijen, die op de grond terecht gekomen waren, of nog aan de stam van de boom zaten, zouden nu ´vanzelf´ naar de kieps wandelen om zich bij het volk te voegen.



Het was inmiddels donker geworden en het begon te regenen. De klus zat er voor vandaag op. Willem parkeerde z´n auto langs de stoeprand, waar de kieps stond. Ik legde er iet zwaars op, zodat hij niet weg zou kunnen waaien (de wind stak goed op). Hilko ging naar huis. Binnen ging ik de schade opnemen: steken in mijn gezicht, hals, bovenbenen, buik, armen. De bijen hadden nog heel wat gaatjes gevonden om me te grazen te nemen. Dat was al gebeurd, voordat ik me echt goed beschermd had. Het geeft niet. Ik kan er gelukkig goed tegen.

In m´n ene imkerhandschoen zaten minstens 60 angels....Ik heb van schrik meteen handschoenen besteld. Voor dit soort klusjes heb je die toch echt nodig!

Vanmorgen ben ik om 5 uur opgestaan om een kast voor de zwerm in orde te maken. Hans heeft hem twee trappen afgesleept en daarna heb ik de bijen uit de kieps in de kast geklopt. Wat een gaaf gezicht was dat, zo´n mand vol bijen!!! Er hing nog een aardig trosje bijen in de boom. Die heb ik zo goed en zo kwaad als dat ging ook nog bij het volk gedaan. Wat er nu nog hangt heeft pech.

De kast staat inmiddels op z´n plaats. Nu maar hopen, dat het volk de kast accepteert. En dat de agressie alleen maar kwam, doordat ze honger hadden, maar dat het verder een goedaardig volk is. Als het een echt agressief volk blijkt te zijn, dan is de moeite voor niets en moet ik ze afzwavelen. Dat hoop ik maar niet.

Hoe dan ook: het was een geweldige ervaring!!

vrijdag 24 juni 2016

Uit de oude doos

Ook deze week zijn mijn zussen, m´n schoonzus en ik weer een ochtendje naar het huis van mijn ouders geweest om daar spullen uit te zoeken.

Het wordt steeds moeilijker om daar te zijn. Langzaam maar zeker verdwijnt de sfeer en de geur van het ouderlijk nest. Hoewel er dingen zijn, die er nog precies liggen, zoals ze er lagen, toen onze ouders overleden, is het toch niet meer zo, dat het is, alsof ze elk moment kunnen binnenstappen. Maar we moeten toch onze taak doen. Er is geen haast bij, maar omdat we het erg zorgvuldig willen doen en ook de tijd nemen om herinneringen op te halen en met elkaar te praten, kost het veel tijd.

Deze week deden we de linnenkast. In mijn moeders kast zie je waar ik m´n voorliefde voor keurig nette stapeltjes textiel vandaan heb. Alles lag zó keurig, alsof ze alles met een lineaal had uitgemeten!

Verder kan ik niet aan mijn moeders netheid tippen, hoor. Want mijn moeder was netjes op álle gebied. Zo lag er bijvoorbeeld in de linnenkast een envelop met daarin mijn geboortekaartje en daarbij alle geboortekaartjes van onze 10 kinderen. En zo is werkelijk alles even keurig georganiseerd!




Er lagen stapels nieuwe hand- en theedoeken in de kast, die we nu liefkozend ´retro´ of ´vintage´ noemen, maar in feite gewoon ouderwets zijn. Geen nood. Ik maal niet om een kleurtje. Deze hand- en theedoeken zijn mij een welkome aanvulling.



We kwamen oude fotoboeken tegen. Zwijmel, zwijmel. We laten de boeken rouleren, zodat we er om de beurt van kunnen genieten. Ik heb nu een boek in huis van hun 35-jarig huwelijk. Dat is van 21 jaar geleden. Echt leuk om te zien. Maar het vervult ook met weemoed.

We kwamen een identiteitskaart tegen van mijn vader uit 1960! Hij was toen 24 jaar. Zo leuk om de trekken van onze Hans in die foto terug te zien!



Ook lag er een oud paspoort van mijn moeder. Van toen ze voor in de 40 was.



En wat dacht je van het slagerijtje, waar mijn ouders in 1960, direct na hun huwelijk zijn begonnen?

Slagerij aan de Ringdijk in Ridderkerk


Mijn moeder heeft het zo vaak verteld: ze trouwden op 2 februari 1960.


Mijn moeder had nog nooit een toonbank van de achterkant gezien. Maar de volgende morgen was het vroeg opstaan geblazen: om 5 uur eruit om gehakt te draaien. De winkel moest open! En mijn moeder? Die belandde pardoes achter de toonbank :-). Ze heeft het altijd met plezier gedaan, zoals ze trouwens al haar werk met plezier deed. Wat moet het een hard bestaan geweest zijn, vergeleken met nu. Een wasmachine had mijn moeder niet. Alles ging op de hand. De stamper, die door haar oudste broer ossenbloedrood geverfd was, heb ik een paar jaar geleden van haar gekregen. Ter decoratie...
Een gasfornuis had ze ook niet. Wel drie oliestellen. Een 1-pitter, een 2-pitter en een 3-pitter. Deze stellen heb ik ook van haar geërfd. Ik gebruik de 1-pitter nog heel regelmatig.

Ik zal de komende tijd vast regelmatig over (het leven van) mijn ouders schrijven. Niet alleen omdat dat is wat me momenteel bezig houdt, maar ook om de verhalen na te laten. Nu mijn ouders er niet meer zijn, is het allemaal nog veel kostbaarder geworden...

woensdag 22 juni 2016

Tomaten

Elke zomer sta ik een paar keer een dagje in de keuken om tomatensaus in te maken. Wanneer dat precies is, hangt af van het tomaten-aanbod. Meestal hartje zomer, als het bloedje heet is, en ¨iedereen¨ op vakantie :-). Dan is er altijd een periode, dat de tomaten bijna te geef zijn.

Maandag kwam er onverwachts een mooi partijtje tomaten op mijn pad. Niet dat het toen bloedje heet was. Of dat iedereen op vakantie was. Het regende daarentegen pijpenstelen! De groentenman baalde. Z´n handel was nat en hij bleef er mee zitten. Terugladen is dan geen optie, want nat geworden groenten of fruit rot onder je handen weg. Zeker met broeierig weer. 

De groentenman was daarom blij, dat ik de tomaten wilde meenemen. En ik was blij, dat ik zo lekker goedkoop uit was. Dat ik meteen mèt de tomaten me een prak werk op de hals haalde, vond ik geen punt. Laat mij maar lekker een dagje rommelen in m´n keuken. Dan ben ik helemaal in mijn element.

Tot voor vorig jaar maakte ik jaar in jaar uit op eenzelfde manier tomatensaus. Ooit zo geleerd van een Belgische blogvriendin, die enkele jaren geleden overleed. Op de tomaten-momenten is zij altijd weer in mijn gedachten. Ik kookte dan kwarten tomaten met stukken paprika en stukken ui met peper, zout, kruiden, azijn en bruine suiker zachtjes gaar. Daarna deed ik alles door de roerzeef en maakte de saus in weckpotten in.

In een nummer van Landleven uit 2015 kwam ik een andere methode tegen: de tomaten met ui, paprika en wat je voorhanden hebt (courgette kan er bijvoorbeeld ook bij) op een ovenplaat leggen. Lekker kruiden, olijfolie erover en een uur de oven in op 200 graden tot de tomaten een beetje bruinen. Daarna de staafmixer erdoor en invriezen of inmaken.

(Het hele verhaal kun je hier nalezen)

Ik probeerde het pas geleden een keer uit en was super verrast door de heerlijke smaak! Het is wat meer werk en het kost ook best even wat elektriciteit. Maar ik vind het dat beslist waard. En dus ging ik vanmorgen vol goede moed aan de slag.

Steeds vulde ik twee ovenplaten tegelijk. Mijn ene plaat is vrij hoog en daar kan dus wat meer op, dan op de andere. Bij elkaar toch steeds wel een paar kilo tomaten tegelijk. Ik deed er knoflook bij, ui, stukken puntpaprika, gedroogde oregano, gedroogde salieblaadjes, wat verse rozemarijn uit de tuin, flink wat peper en Keltisch zeezout. En daarna goot ik er royaal olijfolie over.






Na een uurtje in de oven schoof ik alles in een grote pan en maakte er met de staafmixer een mooie dikke saus van. En dan gingen de volgende twee bakplaten de oven in. Het ging allemaal tussen de bedrijven door, hoor. Want als de tomaten voor een uur de oven in gingen, had ik mooi de tijd om brood te bakken, was op te hangen, pakjes voor de webshop in te pakken en nog veel meer. Toch heb je op zo´n dag het idee, dat je de hele dag met tomaten bezig bent ;-).

Om 5 uur had ik maar liefst 16 liter saus klaar! Veertien literpotten staan er op dit moment in de weckketel. Ik weck de saus 30 minuten op 80 graden. Daarna is hij jaren houdbaar. Niet dat dat nodig is. Maar het is wel altijd een sport voor me, om in de zomer voor het hele jaar tomatensaus in te maken. Het is een perfecte pastasaus, die ik dan toch maar mooi zo voor het grijpen heb staan. Ook is deze saus een prachtige basis voor tomatensoep of voor pizzasaus.



Op deze manier heb ik iets op de plank staan, waarmee je in een handomdraai een maaltijd op tafel zet. Gisteren is zo onze avondmaaltijd nog prima gered. Dat zit zo: Ik zou Koos gaan ophalen bij zijn nieuwe school in Hoogvliet. Ik stapte om 4 uur in de auto en met een beetje goede wil, zou ik even over vijven thuis kunnen zijn. Maar dat liep mooi anders. Het was file, file, en nog eens file. We kwamen pas over zevenen thuis!! Wat is dat verschrikkelijk balen! Maar gelukkig was daar dus die pastasaus. En met een beetje heen-en-weer geapp maakte Willem een lekkere pasta klaar. Hoe? Gehakt rullen. Pasta koken. Pot saus opwarmen. Alles bij elkaar. Klaar! Als extraatje gingen er gehalveerde cherrytomaatjes door. 

Mmm. Dat was prima te nassen, toen Koos en ik hongerig en moe uit de auto stapten!

vrijdag 17 juni 2016

Yesss!!!

Ook bij ons kon de vlag uit! Koos is geslaagd voor VMBO-Gplus. Voor wie niet weet wat dat is: Kijk maar op de website van zijn school.

Hans deed ook examen (HAVO), maar het laatste examen heeft hij gemist, omdat dat op de dag van de begrafenis van mijn vader was. Dit examen moet hij nu in het tweede tijdvak doen. Hij heeft al wel vast de cijfers gekregen van de vakken die zijn afgerond. Hij heeft geen onvoldoendes staan! Het moet dus wel heel raar lopen, wil hij op dat ene vak (Scheikunde) gaan zakken.

Ik was zó blij, toen er om 15.00 uur werd gebeld, dat Koos het gehaald had!! Ik had het echt niet verwacht, met alle spanningen rondom de ziek- en sterfbedden van mijn ouders. Maar zijn mentrix vertelde, dat hij desondanks royaal gescoord had.






(Wat had ik graag de telefoon gepakt, om het direct aan mijn moeder te vertellen....AU!)

donderdag 16 juni 2016

Advertorial

Spelregels
Vooraf even de ´spelregels´ voor wie hier nog maar kort meeleest en zich afvraagt: ¨Een advertorial op deze blog? Hoezo?¨
Aan de linkerkant van m´n blog (en soms bovenaan) draaien banners van adverteerders. Dit zijn speciaal geselecteerde adverteerders, die producten of diensten aanbieden, die passen binnen ¨Eenvoudig Leven¨. Niet zelden ken ik de mensen en/of hun producten of diensten persoonlijk en kan ik uit eigen ervaring ze van harte aanbevelen.
Voor nieuwe adverteerders schrijf ik altijd een advertorial, om ze goed onder de aandacht te brengen. Terugkerende adverteerders vragen soms ook, of ik een advertorial wil schrijven. Bijvoorbeeld om aandacht te vragen voor een nieuw product, een actie, of iets dergelijks.
Omdat niemand zit te wachten op verborgen reclame, geef ik zo´n bericht altijd de titel ´Advertorial´ mee. U kunt dan zelf beslissen, of u verder wilt lezen, of de reclame aan u voorbij laat gaan. Elke maand verschijnt er maximaal één advertorial.


1) Gezinsenergie
Een terugkerende adverteerder op deze blog is: Gezinsenergie.nl.
Gezinsenergie is een collectief om voordelig energie in te kopen. Zelf ben ik al enige jaren deelnemer van Gezinsenergie en ik vertel graag over mijn positieve ervaringen.

Voordelig gas en voordelige electriciteit. Wie wil dat nu niet? Vroeger was er niets te kiezen en was je ´veroordeeld´ tot de plaatselijke aanbieder. Prijzen stonden vast. 

Tegenwoordig zijn er steeds meer mensen, die elk jaar shoppen en voor de voordeligste aanbieder gaan. Toch kunnen er nog weleens addertjes onder het gras zitten, als u zich enkel laat leiden door zogenaamde vergelijkingssites. Daarom is het wèl zo gemakkelijk, als u iemand anders laat uit zoeken wat in uw situatie de beste aanbieder is. De mensen van Gezinsenergie zoeken het graag voor u uit. Zij kijken daarbij naar uw huidige verbruik van zowel gas als electriciteit en zoeken op basis van die gegevens de beste keuze voor u uit. Verbruikt u bijvoorbeeld nauwelijks gas, dan zoeken ze een aanbieder die juist met het electiciteitstarief lekker laag zit en mag het gas best een centje duurder zijn. Per saldo bent u dan toch voordeliger uit. Ze houden verder ook rekening met bijvoorbeeld de maandelijks terugkerende vastrechtkosten.

Gezinsenergie doet na dat onderzoek een vrijblijvend aanbod. U wordt voorgerekend hoeveel u gaat besparen. 

Gezinsenergie heeft inmiddels bijna 10.000 deelnemers! Dat maakt dat ze steeds betere prijzen bij de energiemaatschappijen kunnen bedingen en zorgt voor steeds meer voordeel.

Gezinsenergie biedt méér
Gezinsenergie biedt vele voordelen. Om er enkele te noemen:
- Als u besluit om deelnemer te worden, regelt Gezinsenergie volledig en kosteloos de overstap
- Ruim voordat de contractperiode afloopt neemt Gezinsenergie contact met u op om samen met u te kijken wat voor een nieuwe contractperiode voor u de beste aanbieding is
- Er zijn regelmatig leuke acties, waaraan u gratis of met korting kunt deelnemen. Zo hebben wij al eens kaartjes kado gekregen voor een concert en scoorde ik onlangs gratis kaartjes voor een binnenspeeltuin
- Breng je een nieuwe deelnemer aan, dan levert jou dat een mooi kado op. Op deze manier verdienden wij ooit een gezinsjaarabonnement op Blijdorp!
- Als deelnemer aan Gezinsenergie kun je voordelig aankopen doen in de Gezinsenergieshop
- Als deelnemer steunt u automatisch het goede doel in Burkina Faso

Nieuwsgierig?
Bent u nieuwsgierig geworden naar uw voordeel als u zich aansluit bij Gezinsenergie? Laat het vrijblijvend voor u uit rekenen en meld u aan.

2) Schuifwandgigant
Ronald en zijn team verkoopt al meer dan 20 jaar kasten en schuifwanden vanuit een showroom in Zeeland. Langzaam maar zeker (of misschien wel snel en zeker!) kwam de opmars van online kopen. Sceptici wisten te vertellen, dat dat alleen voor bepaalde producten zou gaan werken. Maar inmiddels kan nagenoeg alles online gekocht worden. Heerlijk vanuit uw luie stoel.

Uniek
Ronald heeft lang gezocht naar een manier op het hele aankoopproces van schuifwanden op maat in een webwinkel gevangen te krijgen. En dat is gelukt! Geheel digitaal, zonder opdringerige verkopers, in uw eigen tempo én op uw eigen tijdstip is het nu mogelijk om bij Schuifwandgigant uw schuifwand samen te stellen, uit te kiezen en te bestellen! Dit is echt uniek!

Hoe?
Hoe gaat dat dan in z´n werk? Heel eenvoudig: U meet de ruimte op waar u een schuifwand wilt plaatsen. U kiest een kleur en vult het bestelformulier in. Daarna krijgt u meteen de totaalprijs te zien. Na aanbetaling van 25% van het bedrag, gaat de Schuifwandgigant voor u aan de slag om alles op maat te maken. Eén dag na uw bestelling is de leverdatum al bekend. Reken op ongeveer twee weken voordat uw bestelling gereed is. U krijgt 1 dag voor de aflevering bericht, dat uw bestelling geleverd gaat worden en hoe laat dat ongeveer gaat zijn. U hoeft er dus niet een hele dag voor thuis te blijven wachten. Alles wordt keurig op maat aangeleverd, zodat het monteren geen verrassingen met zich mee zal brengen. Het is echt een kwestie van: gewoon alles in elkaar zetten.

In onderstaand instructiefimpje wordt het bestelproces duidelijk uitgelegd.


Twijfels?
So far, so good. Misschien heeft u toch nog twijfels? Dat kan ik me zo voorstellen. Ik zou bijvoorbeeld mijn twijfels hebben over mijn meetkunsten. Want wat, als ik het nu een verkeerd zou opmeten?
Ronald neemt die twijfels weg. Schuifwandgigant bestaat nu drie jaar en in al die jaren is er nog nooit een meetprobleem geweest! Bovendien mag je altijd bellen, ook ´s avonds. Kijk, dat is nog eens service. Er zijn dan ook alleen maar tevreden klanten. 

Waarom zou u bij de Schuifwandgigant kopen?
Omdat u zelf meet en zelf plaatst, kan Schuifwandgigant u een scherpe prijs bieden. Die prijs is zó scherp, dat u zelfs ´Laagste Prijs Garantie´ heeft. U krijgt een kwaliteitsproduct met maar liefst 10 (en op sommige producten zelfs 15) jaar garantie. Vanaf 500 euro worden geen bezorgkosten berekend in Nederland en België.

Prijsvoorbeelden
Bent u nieuwsgierig hoeveel zo´n schuifwand gaat kosten? Hier volgen twee prijsvoorbeelden:

- 3 schuifdeuren (bijvoorbeeld voor in de bijkeuken) levert schuifwandgigant al voor 531 euro bij u thuis af
- 3 schuifdeuren met 3 kastinterieurs (bijvoorbeeld voor in de slaapkamer) levert schuifwandgigant al voor 861 euro bij u thuis af

Wat vinden anderen?
Lees hier recente klantenervaringen!

Bij dezen van harte aanbevolen!

3 en 4) Willem en Teunie :-))
Om de schoorsteen te kunnen blijven laten roken, verdienen Willem en ik graag een centje bij. Een éénmanssalaris verdwijnt nu eenmaal als sneeuw voor de zon met een koppel schoolgaande kinderen. Daarom hebben we allebei een eigen bedrijfje.

Ik wil software
Willem is een programmeur met jarenlang ervaring. Ooit werkte hij gedurende 15 jaar voor zichzelf. En inmiddels werkt hij alweer 13 1/2 jaar als Senior Programmeur bij BIS. Sinds eind vorig jaar is Willem voor een groot deel van zijn werktijd bij Verkoop geplaatst. Dit om ondersteunend te zijn bij de verkoop van de eigen software producten. Dit is iets wat hij ook wel graag doet. De klantencontacten zijn leuk en het is mooi om enthousiast te zijn over de producten waar je zelf aan (mee)gewerkt hebt.
Software maken blijft echt leuk en in de avonduren mag hij dan ook graag tot in de kleine uurtjes ´hacken´, zoals die mannen dat onder elkaar zeggen.

Heeft u maat-software nodig? Of een koppeling tussen twee softwarepakketten? Wilt u advies op dit gebied?  Neemt u dan contact op met Willem, via


Eenvoudiglevenshop.nl
En mijn eigen bedrijfje? Nou, dat is natuurlijk: 


Met elke maand weer nieuwe artikelen. 
Deze maand bijvoorbeeld:


En nog veel meer.



donderdag 2 juni 2016

De draad oppakken

Zoals ik vorige keer schreef: ik verwerk dingen graag letterlijk. Ik ben dus weer aan de slag gegaan en heb geprobeerd de draad weer op te pakken. En dan bedoel ik daarmee ook letterlijk de draad oppakken. Ik ben weer gaan spinnen! Het hele jaar had ik mijn wiel nog niet aangeraakt. Ook alle avondjes van de spingroep heb ik aan me voorbij laten gaan. Soms had ik heel veel zin om even achter mijn wiel te gaan zitten. Want al spinnend is het heerlijk om je gedachten te laten gaan en de boel op een rijtje te zetten. Maar ik had geen materiaal voorhanden om te spinnen. Al sinds vorig jaar september stond er weliswaar een enorme zak met een schapevacht op me te wachten. Maar wol vuil, zo uit de vacht spinnen, is niet meer iets van deze tijd. Op de spingroep hoef je daar sowieso niet mee aan te komen. Zeker niet nadat we de q-koorts epidemie hebben gehad. De wol moest dus worden gewassen, daarna gekaard en pas daarna kon ik m´n spinnewiel weer lekker laten snorren.

Maandagavond was het de maandelijkse spinavond van de spingroep. Ik daar wilde ik dolgraag naar toe. Dus heb ik vorige week donderdagavond een pluk van 500 gram vuile wol afgewogen en die in een grote bak met warm water en soda en de week gezet. Het rook hier als in een stal :-). De volgende morgen deed ik de geweekte wol in een wasnetje en liet het op het wolprogramma in m´n wasmachine draaien. Zo, dat zag er beter uit! Ik spreidde de wol uit op de tuintafel en het zonnetje droogde alles snel. ´s Middags zette ik mijn kaardenmolen erbij en draaien maar! Poeh! Warm klusje hoor! Ik draaide en draaide en draaide. En één voor één rolden er prachtige, fluffy wolrollen van mijn molen. JOEHOE! Ik kan weer spinnen! Ik kan de draad weer oppakken! Wat een genot!





Het is een saaie draad, voor wie niet heel erg van basic houdt. Ik denk dat ik hem fijn ga verven. Voorlopig heb ik in elk geval spinmateriaal genoeg. Ik hoop op wat stabiel zomerweer. Dan kan ik de rest van die schapenvacht ook wassen en kaarden. Dat doe ik toch het liefst buiten, want het geeft een hoop troep.

Ook andere draden pakte ik op. De laatste weken had ik geen brood meer voor onszelf gebakken. Alleen voor klanten. Maar nu stonden zaterdagochtend al vroeg de degen voor de broden van het weekend te rijzen. Heerlijk!


Er werd weer gepoetst en geboend. Ook geen overbodige luxe. 



En per direct liep mijn agenda vol met allerlei al dan niet uitgestelde gesprekjes. Zo was ik vrijdag met één van de kinderen bij de huisarts, was ik dinsdag voor een gesprek op de basisschool, zat ik gisteren met Henk bij Yulius, reed ik vanmorgen naar Rotterdam voor een voortgangsgesprek op de school van Jan en mag ik morgen met één van de kinderen naar een ziekenhuis voor een hartecho. Bij een sportkeuring werd ontdekt dat er iets niet goed was met de hartas (?) en daar moet nu een nader onderzoekje naar gedaan worden.

Maandag ging ik als vanouds naar de markt. Eerst uitgebreid nagepraat met Ria van de groentenkraam en Elza van de kaaskraam. Het is voor niemand te bevatten dat pa daar nu nooit meer rondstruint, zoals hij altijd zo graag deed. 

Ik had nog schulden staan in het zwarte kasboek van de groentenboer. Ze hadden twee keer spullen bij me thuis gebracht. ´Betalen komt later wel´. Ok. Nu dus :-). En ze mochten meteen m´n auto vol laden, want ik had niets meer in huis. Ook lekker wat fruit, want ik wilde weer gaan jam koken voor in m´n webshop. Daar was de boel al een tijdje nagenoeg uitverkocht. Het is hier nu de hele week al net zo´n jamfabriekje, tussen de bedrijven door.


Vandaag voor het eerst landt het pas echt een beetje bij me: ik heb geen vader en geen moeder meer! Gisteren trouwde een dochter van mijn broer. De eerste bruiloft zonder opa en oma. Wat verdrietig is dat. En steeds maar weer moest ik constateren, dat ik het niet goed kon bevatten. Maar nu, na zo´n eerste kale keer van een familiegebeurtenis, lijkt het ineens concreter geworden te zijn voor me. Wat een proces is dit, zeg! Zwaar en ingewikkeld.

Ik merk ook, dat ik lichamelijk reageer op alles stress en spanning van de afgelopen maanden. Ik heb een grote ontsteking in mijn verhemelte. Heel pijnlijk en heel naar. Dat heb ik nooit eerder gehad. Ik gooi het dus echt op een reactie van mijn lichaam op alle gebeurtenissen. Nadat mijn vader is overleden, heb ik een tijdje ook erg slecht geslapen. Ik droomde de vreselijkste dromen en werd gebroken wakker. Op den duur durfde ik amper meer te gaan slapen. Dat gaat nu gelukkig al een stuk beter!

De afgelopen weken hebben we enorm veel meeleven gehad. Ook heel veel bloglezers stuurden een mailtje of kaartje. 

post van 23 mei
Regelmatig schreven mensen gedichten en gedachten. Ook deelden mensen me soortgelijke ervaringen. Zo las en hoorde ik al van iemand die haar ouders 1 dag na elkaar verloor, een ander in 3 dagen en weer een ander in 10 dagen. 

Er kwam ook praktische hulp. Eerst al van Nel, die zomaar uit Zwitserland overkwam om ons te helpen! Daarna kwam lieve M. tot drie keer toe een dagje helpen. Zo geweldig als dan je buitenboel een keer gezeemd wordt, bijvoorbeeld! Een schoonzus zorgde eens voor een pan soep. Een nichtje kwam een teil strijkgoed halen. Twee vriendinnen lieten een keer belegde broodjes bezorgen. Er werd een grote pan heerlijke andijviestamppot gebracht. Mijn vriendin Wilma nam Jan en Henk een middag mee uit in de vakantie en kwam later ook nog weer helemaal heen-en-weer gereden om een pan soep te brengen. En een vrouw uit de gemeente belde vorige week, dat Willem alle was die er lag mocht komen brengen!



Ik heb hier zelf ook weer veel van geleerd en heb dat met de kinderen besproken. Hulp vragen, hulp geven, hulp aanvaarden. Het zijn allemaal lessen die geleerd moeten worden en daar kun je niet snel genoeg mee beginnen. Ik heb gemerkt, dat het heel gemakkelijk is om tegen iemand te zeggen: ´Als ik wat voor je kan doen, zeg je het maar.´ Dat kan je heel oprecht bedoelen en waarschijnlijk zou je het fijn vinden als die persoon dan ook daadwerkelijk een beroep op je doet. Maar dat is nu juist het punt. Het is heel lastig om iemand, die zo´n aanbod deed, op een keer te bellen en dan te vragen: wil jij vandaag misschien voor mij de boodschappen doen? Als je echt iemand wil helpen, is het beter om de vraag anders te stellen. Niet: Kan ik wat voor je doen? Maar: Wat kan ik voor je doen? Of nog concreter: ik kom vandaag bij jou de keuken soppen. Ik noem maar wat. Levenslessen, waar je zomaar nog wat over kan lopen mijmeren.