woensdag 22 juni 2016

Tomaten

Elke zomer sta ik een paar keer een dagje in de keuken om tomatensaus in te maken. Wanneer dat precies is, hangt af van het tomaten-aanbod. Meestal hartje zomer, als het bloedje heet is, en ¨iedereen¨ op vakantie :-). Dan is er altijd een periode, dat de tomaten bijna te geef zijn.

Maandag kwam er onverwachts een mooi partijtje tomaten op mijn pad. Niet dat het toen bloedje heet was. Of dat iedereen op vakantie was. Het regende daarentegen pijpenstelen! De groentenman baalde. Z´n handel was nat en hij bleef er mee zitten. Terugladen is dan geen optie, want nat geworden groenten of fruit rot onder je handen weg. Zeker met broeierig weer. 

De groentenman was daarom blij, dat ik de tomaten wilde meenemen. En ik was blij, dat ik zo lekker goedkoop uit was. Dat ik meteen mèt de tomaten me een prak werk op de hals haalde, vond ik geen punt. Laat mij maar lekker een dagje rommelen in m´n keuken. Dan ben ik helemaal in mijn element.

Tot voor vorig jaar maakte ik jaar in jaar uit op eenzelfde manier tomatensaus. Ooit zo geleerd van een Belgische blogvriendin, die enkele jaren geleden overleed. Op de tomaten-momenten is zij altijd weer in mijn gedachten. Ik kookte dan kwarten tomaten met stukken paprika en stukken ui met peper, zout, kruiden, azijn en bruine suiker zachtjes gaar. Daarna deed ik alles door de roerzeef en maakte de saus in weckpotten in.

In een nummer van Landleven uit 2015 kwam ik een andere methode tegen: de tomaten met ui, paprika en wat je voorhanden hebt (courgette kan er bijvoorbeeld ook bij) op een ovenplaat leggen. Lekker kruiden, olijfolie erover en een uur de oven in op 200 graden tot de tomaten een beetje bruinen. Daarna de staafmixer erdoor en invriezen of inmaken.

(Het hele verhaal kun je hier nalezen)

Ik probeerde het pas geleden een keer uit en was super verrast door de heerlijke smaak! Het is wat meer werk en het kost ook best even wat elektriciteit. Maar ik vind het dat beslist waard. En dus ging ik vanmorgen vol goede moed aan de slag.

Steeds vulde ik twee ovenplaten tegelijk. Mijn ene plaat is vrij hoog en daar kan dus wat meer op, dan op de andere. Bij elkaar toch steeds wel een paar kilo tomaten tegelijk. Ik deed er knoflook bij, ui, stukken puntpaprika, gedroogde oregano, gedroogde salieblaadjes, wat verse rozemarijn uit de tuin, flink wat peper en Keltisch zeezout. En daarna goot ik er royaal olijfolie over.






Na een uurtje in de oven schoof ik alles in een grote pan en maakte er met de staafmixer een mooie dikke saus van. En dan gingen de volgende twee bakplaten de oven in. Het ging allemaal tussen de bedrijven door, hoor. Want als de tomaten voor een uur de oven in gingen, had ik mooi de tijd om brood te bakken, was op te hangen, pakjes voor de webshop in te pakken en nog veel meer. Toch heb je op zo´n dag het idee, dat je de hele dag met tomaten bezig bent ;-).

Om 5 uur had ik maar liefst 16 liter saus klaar! Veertien literpotten staan er op dit moment in de weckketel. Ik weck de saus 30 minuten op 80 graden. Daarna is hij jaren houdbaar. Niet dat dat nodig is. Maar het is wel altijd een sport voor me, om in de zomer voor het hele jaar tomatensaus in te maken. Het is een perfecte pastasaus, die ik dan toch maar mooi zo voor het grijpen heb staan. Ook is deze saus een prachtige basis voor tomatensoep of voor pizzasaus.



Op deze manier heb ik iets op de plank staan, waarmee je in een handomdraai een maaltijd op tafel zet. Gisteren is zo onze avondmaaltijd nog prima gered. Dat zit zo: Ik zou Koos gaan ophalen bij zijn nieuwe school in Hoogvliet. Ik stapte om 4 uur in de auto en met een beetje goede wil, zou ik even over vijven thuis kunnen zijn. Maar dat liep mooi anders. Het was file, file, en nog eens file. We kwamen pas over zevenen thuis!! Wat is dat verschrikkelijk balen! Maar gelukkig was daar dus die pastasaus. En met een beetje heen-en-weer geapp maakte Willem een lekkere pasta klaar. Hoe? Gehakt rullen. Pasta koken. Pot saus opwarmen. Alles bij elkaar. Klaar! Als extraatje gingen er gehalveerde cherrytomaatjes door. 

Mmm. Dat was prima te nassen, toen Koos en ik hongerig en moe uit de auto stapten!