Een dagje in de keuken

Gisterenochtend schreef ik op m´n FB-pagina

Vandaag regent het zo’n beetje de hele dag, als de voorspelling uitkomt. 

Ik ga er een keukendagje van maken.

Ik bak, net als op alle andere dinsdagen, drie Moermanbroden voor twee vrouwen uit onze gemeente, die het Moermandieet volgen. En drie gewone broden voor ons gezin.

Dan een cake in de wonderpan, omdat ik aan het testen ben hoe hoog ik een elektrisch kookplaatje moet zetten voor een goed resultaat. Op de Terdege Zomerfair hoop ik bakdemo’s te geven met de wonderpan. Moet ik wel weten hoe dat gaat op zo’n kookplaatje.

Verder staat er een grote schaal met ruim twee kilo pastinaak in stukjes klaar. Het waren pastinaken waar de groentenboer vanaf moest omdat er hier en daar een plek aan zat. Die heb ik weggesneden en nu heb ik de basis voor een grote pan pastinaaksoep. Lekker met appel, ui, gember, knoflook, peterselie. Dat wordt het avondeten. Samen met versgebakken brood en groene salade.

Er staan ook enkele kilo’s blauwe bessen. Daar ga ik jam van koken voor in de webshop.

Ik hou een paar potten voor onszelf. En misschien maak ik ook nog een pannetje bessensaus. Lekker voor over vla, door de yoghurt, of bij ijs.

Ik zag de groentenboer ook een doos druiven in m’n auto schuiven. Daar zijn we niet zo heel dol op. Alleen op van die knapperig verse, zoete druiven zonder pit! Daar lust ik kilo’s van. Je weet wel: die zo lekker openknappen in je mond, als je er op bijt. Maar ik denk dat het andere druiven zijn. Samen met een doosje appels heerlijk om appel-druifsap van te maken.

Ik ga snel aan de slag! Ik denk dat ik een keukenverslagje maak voor op mijn blog

Vandaag dus het verslag van m´n dagje in de keuken ;-).

Als eerste haalde ik mijn weckketel voor de dag. Op mijn weckketel heb ik een opzetstuk, waarmee ik kan ontsappen. Als ik een kleine hoeveelheid fruit wil ontsappen, doe ik dat meestal in de sapcentrifuge. Maar bij grote hoeveelheden, pak ik de ontsapper. Daarin kun je grote hoeveelheden fruit in één keer ontsappen. Het voordeel van werken met  de ontsapper is, dat het sap lang houdbaar is, doordat het verhit/gesteriliseerd wordt. Het voordeel van de centrifuge daarentegen is, dat het sap koud geperst wordt en dus vers (en lekkerder, vind ik) is.

Ik had een doos met een paar kilo witte druiven. Die keek ik even na op rotte exemplaren, die ik er tussenuit haalde. Daarna spoelde ik de druiven goed af. (Druiven worden vaak overdreven bespoten en daarom was ik ze altijd secuur.). Ik deed ze in de ontsapper, samen met een restant appels. Het apparaat doet verder het werk: het water in de weckketel wordt aan de kook gebracht. De stoom, die ontstaat, verhit het fruit, zodat het openbarst en zijn sap laat lopen. Het sap wordt opgevangen in een opvangbak. Het enige wat ik doe is af en toe kijken hoe ver het proces is en als het fruit zacht is, stamp ik het een beetje aan met de pureestamper.

Het leverde me 4 flessen sap op. Voordat het (gloeiendheet) in de flessen ging, heb ik het sap even door een neteldoek laten lopen. Niet iedereen houdt van sap met ´stukjes´.  Nu is het sap prachtig helder, puur, ongezoet, lang houdbaar. Het was een werkje van niks en het is fijn, dat die druiven zo toch een bestemming kregen en niet weggegooid hoefden te worden.

Er was nog méér wat verwerkt moest worden: ruim twee kilo pastinaken, schoongemaakt en in stukjes gesneden. Daar wilde ik een pan soep voor het avondeten van maken. Ik maakte de soep heel simpel. Het enige bijzondere eraan was, dat ik van de groentenboer ook een bakje verse kurkuma-wortel had gekregen. Daar had ik nog nooit mee gewerkt. Maar omdat pastinaak van zichzelf zo´n bleke Bets is, schilde ik een kurkuma-worteltje en verwerkte dat in de soep. Dat kleurde de soep prachtig geel/oranje en was een goed idee.

De soep maakte ik zo:

2 el olie
3 uien, gesnipperd
2 knoflooktenen, gehakt
1 kurkuma-worteltje, geschild
2 kilo pastinaak (schoon gewogen)
2 appels, in stukjes
2 tl gemberpoeder
2 liter bouillon
handje gedroogde peterselie

Verwarm de olie in een grote pan en bak de uien in een paar minuten glazig. Doe de knoflook en kurkuma erbij en laat een minuut meebakken. (heb je geen verse kurkuma, gebruik dan een tl. kurkumapoeder). Zet het gas hoog en doe de pastinaak er in delen bij. Bak alles circa 5 minuten, al roerend. Schep er de appelstukjes en gemberpoeder door. Doe de bouillon erbij. Breng alles aan de kook en laat het een half uur zacht koken. Pureer de soep (ik zet de staafmixer in de pan). Voeg de peterselie toe. Dit kan natuurlijk ook verse peterselie zijn, maar die had ik niet in huis. Dan gaat gedroogde ook prima.

De soep is heel dik, fluweelzacht en smaakt zoooo lekker.

We aten de soep met versgebakken brood. Op het bord raspten we er nog wat nootmuskaat over. Om het compleet te maken, had ik er een groene salade bij.

verse kurkuma-wortel

geschilde kurkumawortel

Ik had ook een paar kilo blauwe bessen gekregen. Allemaal in bakjes van 125 gram. Jammer toch, die plastic berg! De bessen waren te rijp om nog te verkopen: er zat hier en daar een beschimmeld exemplaar tussen. Geen enkel probleem, om die bessen even na te lopen! Ik spoelde de bessen goed schoon in mijn grote vergiet en hield 4,5 kilo over. Daar maakte ik jam van. En nu ik toch bezig was, haalde ik meteen nog een zak blauwe bessen uit de vriezer en kookte daar saus van. De jam is voor in de webshop, de saus houd ik zelf. Zo lekker!

Er werd ook nog brood gebakken. Drie Moerman-broden en drie gewone, bruine broden. Op de Moermanbroden deed ik muesli. De bruine broden hield ik ´kaal´.

Als laatste stond er nog een cake uit de Wonderpan op m´n wensenlijst. Die kwam er ook :-).

Al met al heb ik zo´n beetje van 9.00 uur tot 14.30 in de keuken gewerkt. Intussen was het toch droog geworden en hing ik snel nog een was buiten te drogen.

Na half drie was het tijd om de webshop-bestellingen klaar te gaan maken. Het lukte me, om om kwart voor 5 met m´n hele handel naar het postkantoor te rijden. Mooi op tijd. Bovendien had ik daarna een makkie met eten koken. De soep stond klaar, het brood was vers gebakken en nog warm, de salade snel in elkaar geflanst. Dat was fijn, na zo´n productief dagje ;-).

Weggooien is zonde.

Al jaar en dag scoor ik groenten en fruit voor ons gezin tegen kleine prijsjes. Dat zijn dan producten die (heel) snel op moeten (of heel snel verwerkt moeten worden) en die niet meer voor de volle prijs verkocht kunnen worden.

Tegenwoordig kun je ook in de supermarkt op die manier winkelen en is er van alles te koop met een kortingssticker. Fijn voor als je een smalle beurs hebt. Maar ook zéker fijn voor het milieu. Alle producten met een sticker, die níet verkocht worden, eindigen als afval. Iets wat je eigenlijk wel weet, maar wat ineens de volle werkelijkheid wordt, als je ziet hoe al dat kostelijke voedsel écht weggegooid wordt! Onze Maria werkt nu een aantal weken als vakkenvuller bij een grote supermarkt en kan er nog steeds niet over uit, hoeveel goed eten er zo weggegooid wordt. Voedsel wat aan of over de datum zit. Maar ook voedsel wat gevallen is of zo. Dan is er bijvoorbeeld een pak yoghurt opengebarsten en de inhoud is over andere producten heengegaan. Die worden dan ook gewoon weggegooid.

Nu dat, wat ik wel wist, door Maria bevestigd is, ben ik nóg fanatieker in het aankopen van spullen die anders weggegooid worden. Want weggooien is zonde! Zo krijgt Leendert vier van de vijf keer vleeswaren met een sticker mee naar zijn werk.

En als ik een goed stukje vlees zie liggen, wat ik wel kan gebruiken, gaat dat ook mee.

En ja, dan hebben we natuurlijk ook de partijtjes groenten en fruit van de markt. Gisteren was de achterbank van m´n auto weer volgezet. Ik was er gisterenavond niet meer aan toegekomen, om er iets van te verwerken. Behalve dan dat ik een portie witlof had gestoofd voor het avondeten en dat ons toetje bestond uit aardbeitjes en druiven. De rest stond nog altijd op de achterbank. En dus ging ik vanmorgen vroeg eerst eens op inspectie uit.

Het eerste wat ik tegenkwam was een doos pruimen: Reine Victoria´s. Deze pruimen waren ver heen. Ze waren overrijp en het vruchtvlees was zacht. Toch hoefden ze niet de groene container in. Deze pruimen waren nog prima om er limonadesiroop van te maken. Daarvoor moesten ze eerst worden ontsapt. Ik haalde m´n weckketel met ontsapper voor de dag, waste de pruimen en deed ze, hup, in de ontsapper. Hoef je verder niets aan te doen. Makkelijk toch?

Terug naar de auto om te kijken, wat er nog meer was. Ik vond een doosje met zakken prei. De buitenste bladeren waren snotterig geworden. Geen wonder in zo´n plastic zak. Wie verzint er nu, dat zulke prachtige bio-preien in plastic zakken verpakt moeten worden :-(. Behalve de snotterige buitenste bladeren was er niets mis mee. Dus maakte ik de preien schoon, sneed ze in ringen, waste de ringen en deed ze in een zak in de koelkast. Daar zag ik een lekkere stamppot prei in.

Bijna een kilo. Een beetje weinig groente voor als iedereen thuis is. Maar ik bedacht, dat er ook nog een pondje spruitjes lag. Dat marcheert best.

In het kratje van de preien lag ook nog een wit kooltje. Te weinig voor een complete maaltijd. Misschien gaat hij dienst doen in nasigroenten, of wordt het koolsla, of ... keuze genoeg.

Er kwamen ook vier venkelknollen te voorschijn. Daar ga ik van de week een lekker venkelsoepje van brouwen.

Voor de derde keer dook ik de auto in. Nu stuitte ik op twee dozen aardbeitjes. Dat had ik gisteren al gezien: die moesten snel op. En, kijk nou, er lag nóg een zak bio-preien bij de aardbeien. Dat komt mooi uit. Daarmee heb ik precies een goede hoeveelheid voor de stamppot. De preien werden schoongemaakt, gesneden en bij de rest in de zak gestopt. Fijn!

In de stilte van de vroege morgen stortte ik me op de aardbeitjes. Echt zo´n klusje waarbij je je gedachten kan laten gaan, terwijl je handen het werk doen. Er zaten nogal wat aardbeien bij, die beschimmeld waren. Maar er bleef toch een mooie schaal goede exemplaren over.

Bijna drie kilo! Ik besloot om er nu eens geen jam van te maken. Na de circa 400 potjes, die ik de afgelopen weken maakte, ben ik daar wel even klaar mee :-). Ik kookte de aardbeien in wat water zacht. Ik ga er aardbeiensaus (tova) van maken. Maar dat komt morgen bij leven en welzijn wel. Ik moest zo langzamerhand gaan stoppen met m´n groenten-en-fruit-reddingsactie. Huize Luijk ontwaakte. Ik had nog net tijd om voor het ontbijt het pruimensap door een neteldoek te laten lopen. De doos pruimen had maar liefst 5 liter sap opgeleverd. Het siroop maken moet ook morgen maar. Want ja, voor vandaag stond er wat anders op het programma: opruimen!

Maria en ik hebben weer hard aan ons 100-zakken-en-dozen-project gewerkt. De weckvoorraad is nagelopen, de potten zijn gepoetst, de planken en muren geschrobd. Heerlijk! En ja hoor, de gesteven kantjes hangen ook. Ha, ha. Ik had er vanmorgen met een achternichtje nog dikke pret om. Zij had zo moeten lachen om die foto van gisteren met die 10 boeken naast m´n bed. Maar hé: er hingen toch wél (bijna) gesteven kantjes in de garage :-). Inderdaad: lachwekkend. Maar ik geniet er lekker toch van :-).

De planken naast de deur zijn ook een stuk leger.

Het wordt nog eens wat. In elk geval verdwenen er weer drie zakken/dozen en kwam de teller op 63. Nog 37 te gaan.

Tijdens het koffieuurtje met schoonmama, vanmiddag, maakte ik de spercieboontjes schoon, die ik op de achterbank vond. Ha, lekker! Ook die hoeven niet te worden weggegooid. Een bruin plekje, daar krijg je heus niets van.

Bij verrassing vond ik ook een stuk of 8 doosjes met verse munt en theekruiden. Subiet werd er een grote thermoskan muntthee gemaakt. Zo krijgen we op een prettige manier ook meteen ons benodigde vocht vandaag weer binnen!

En die stamppot prei? Die aten we vanavond. Het was smullen. Aardappels, prei, kruidenroomkaas, een flinke lik zelfgemaakte mosterd en wat geraspte nootmuskaat. Voor de vleeseters een kipdijfiletje erbij. Mmmm!

Zomervakantie 2018, dag 34 t/m 38; het opruimproject weer uit de mottenballen gehaald!

Zaterdag was het hier bakdag. Dat is het op zaterdag eigenlijk altijd wel, want ik bak dan brood voor drie dagen. Meestal is dat gewoon bruin brood. Maar nu had eens zin in wat experimentjes. Ik bakte drie verschillende soorten brood. Het ene was gewoon bruin brood, met lekker veel pitten en zaden erdoor. De tweede soort maakte ik van 2/3 tarwemeel, 1/3 roggebloem, 1% moutmeel en verder ook weer veel zaden, pitten en vlokken erin en erop. Door de roggebloem bleef dit brood wat compact. Lekker stevig brood dus.

Als laatste maakte ik een feestbrood van feestbroodmix uit m´n shop.

Met al dat heerlijks had ik op zaterdag al zin in het zondagse ontbijt :-). En als kers op de taart kwam er zaterdagavond nog iemand een heerlijk zelfgebakken krentenbrood brengen!

Maandag was het de eerste dag, dat Willem weer naar z´n werk moest. Bleh, niets aan. Het was echt even afzien, hoor. Al genoten we nog wel even van een ontbijtje voor samen. Dat houden we erin totdat de scholen weer beginnen.

Maria en ik hadden bedacht om het opruimproject van 2018 weer uit de mottenballen te vissen. Misschien weet je het nog: in Mei zijn we begonnen met een opruim-achterstand van 2 jaar weg te poetsen. We hebben ons ten doel gesteld, om 100 zakken en/of dozen met spullen uit ons huis te laten verdwijnen. We hebben er een tijdje flink aan gewerkt en de teller stond al op 34! Dat lijkt aardig wat, maar wil tegelijkertijd zeggen, dat we nog 66 zakken en/of dozen hebben te gaan...
In aanloop naar de Fair hebben we een paar weken geen tijd gehad om aan ons project te werken. En daarna hadden we twee weken vakantie. Al met al lag het project al weer best lang stil. Maar van uitstel komt géén afstel, wat ons betreft. Vol goede moed gingen we maandag weer aan de slag. We willen deze week elke dag 2 uur aan ons project werken. Eerst maar aan de slag in de garage. Troep zat daar :-(.

In de garage zijn drie grote kasten getimmerd. Helemaal tot aan het plafond. In die kasten heb ik o.a. mijn levensmiddelenvoorraad. Maar ook: lege weckglazen, apparatuur die je niet vaak gebruikt (zoals het wafelijzer en de gourmetstellen enzo), m´n keukenlinnen enzovoorts. Het idee was om deze kasten plank voor plank leeg te halen, schoon te maken en opnieuw in te richten. Te beginnen bij kast 1. Zo op het oog zag het er nog wel aardig uit.

Maar schijn bedriegt. Bovendien zie je op de foto de bovenste planken en de onderste ruimte niet. Nadat we alles nagelopen hadden, was de buit toch maar liefst drie zakken/dozen. Twee zakken konden naar de wijkcontainer, 1 doos/stapel mag naar de kringloop.

Twee uur later was de kast op 1 plank na helemaal schoon en opgeruimd!

´s Middags moesten we naar het ziekenhuis voor de twee-wekelijkse therapie van Maria. We hadden de afspraak om 15.00 uur. Om 14.00 uur reden we weg van huis, zodat we mooi nog even de webbestellingen bij de post af konden geven.
Eer dat we terug waren, was het toch al snel 17.00 uur. Mede door de reistijd gaat daar veel tijd in zitten.
Juist toen ik achter het fornuis stond om een lekker maaltje te koken, hoorde ik dat de groenteboer aan de deur was. O ja, er zou een partijtje tomaten en druiven gebracht worden. Ha, ha, het was íetsje meer geworden...

Nou, prima hoor. Dat komt wel goed.

Gisterenochtend begon ik de dag maar met de druiven. Ik had gezien, dat die echt snel verwerkt moesten worden. Ik besloot ze te ontsappen in mijn Weck-ontsapper. Maar voordat ik de ontsapper vol druiven kon gooien, moest ik ze toch echt eerst uitzoeken. En nee, dat was niet het allerleukste werkje op de vroege morgen. Maar als ik eraan denk, dat iemand in Italië zijn stinkende best heeft gedaan om een mooie oogst te krijgen..., die de druiven heeft gesnoeid en behandeld en misschien ook beregend..., die plukkers heeft laten komen om ze te plukken, en dat die druiven daarna zijn ingepakt (in bérgen plastic helaas) en naar Nederland zijn getransporteerd, dat ze daarna geveild zijn, op de markt gelegen hebben en helaas niet verkocht werden, en dat ze nu eigenlijk weggegooid moesten worden...., dan zoek ik toch maar zorgvuldig naar de goede exemplaren en mogen die fijn in mijn ketel.

veel slechte ertussen, helaas

Maar genoeg goede!

Terwijl de eerste lading druiven in mijn ketel zat, boog ik me over het eerste kistje aardbeien. Ehm, ja, aardbeien. Weer aardbeien. Twaalf kilo deze keer.

Ik kon natuurlijk niet de hele dag met m´n groenten en fruit bezig zijn, want sowieso was het van 10 tot 12 weer project-tijd. Maar tussen de bedrijven door, deed ik steeds wat. Helemaal goed. Tussen 10 en 12 namen Maria en ik de laatste plank van kast 1 en heel kast 2 onderhanden. En ja hoor, ook deze kast leverde weer 3 zakken op, die uit ons huis mochten verdwijnen.

We pakten de centimeter er maar weer bij. Samen met de 3 zakken/dozen van gisteren, mochten er weer 6 centimeters afgeknipt worden. Joehoe! Nog 60 te gaan...

En, wow, wat zijn de kasten heerlijk overzichtelijk. Ik weet weer precies wat we hebben. De grote verrassing was de enorme hoeveelheid wegwerpbestek. Echt heel raar, want dat koop ik eigenlijk nooit. Een deel is naar de kringloop gegaan. De rest is genoeg voor minstens 10 jaar, schat ik.

Aan het einde van de dag was er ook al resultaat op inmaak-gebied: precies 40 potjes aardbeienjam en 12 liter puur druivensap, zonder toevoegingen.

Verder aten we stamppot rauwe andijvie, maakte Maria voor de tweede dag een heerlijke fruitsalade als toetje,

gaven we wat fruit weg, mochten neef Henk en nichtje Anneleen nèt zoveel aardbeien eten als ze wilden, vierden de konijnen en cavia´s feest

en snoepten we tomaten. Er kwam al een beetje schot in die groenten/fruit-voorraad :-).

Vandaag was het veel van hetzelfde. Ook deze dag werd er aan het project gewerkt. Vandaag was kast 3 aan de beurt. De kast met de meeste troep...Vooral het keukenlinnen was een drama. Alles lag door elkaar en er was veel teveel. We haalden dus eerst alles maar eens eruit:

Daarna gingen we aan het sorteren: een zak voor de textielcontainer, een zak voor de kringloop en de rest mocht blijven. We kwamen nostalgische pannenonderzetters tegen:

Ik wist wel, dat ik ze had. Maar ik gebruikte ze niet. Daar komt nu verandering in. Ze zijn direct naar de keuken verhuisd en gaan doen waar ze voor gehaakt zijn :-).

Hè, hè, wat knapte het geweldig op.

Aan het einde van de rit was er een zak voor de textielcontainer, één zak afval en één doos voor de kringloop. Mooi, weer drie verder!

Nog 57 te gaan!

Ik sopte de kastdeuren nog even van binnen en van buiten. En dat was hem voor vandaag wat het project betreft.

Vanmiddag kwamen de tomaten en courgettes aan de beurt. Ik snipperde een kilo uien, hakte een halve bol knoflook fijn, sneed een kilo courgettes in blokjes en deed hetzelfde met 8 kilo tomaten. Alles werd in olijfolie aangebakken en daarna zachtjes gegaard.

Van een deel maakte ik pastasaus voor het avondeten, een ander deel werd een lekker soepje en tenslotte weckte ik nog 5 liter als basissaus.

Om de afwisseling erin te houden, kwamen vanavond de ananassen aan de beurt. Twee dozen ananassen werden geschild en klein gesneden. Die staan vast klaar om er morgen jam van te koken. 

Met al dat werken, lijkt de vakantie al wel lang verleden tijd. Vanavond tijdens de koffie bedacht ik, dat Willem en ik vorige week om deze tijd aan ons dinner for two voor de tent zaten! Afijn. Zo gaat dat immers?