Zomervakantie 2025

Maandag was het eindelijk zover. We gingen op vakantie. Wat had ik daar naar uitgekeken, zeg!

Dit jaar doen we het eens anders dan anders. We zijn met de hele familie naar een camping in Limburg. De één met de camper, een aantal met de tent, twee zitten in een safaritent en één in een huisje. Ook zijn we hier niet met z´n allen tegelijk. Eén zit er twee weken, sommigen één week, anderen een paar dagen. Maar op enig moment zijn we er echt met z´n allen. 

We waren benieuwd hoe het zou uitpakken en het blijkt enorm gezellig. Alle gezinnetjes zijn genoeg op hunzelf om hun eigen ding te doen en als we iets met elkaar willen ondernemen, is dat zó geregeld. Van ontbijt tot aan bedtijd lopen we bij elkaar langs om ergens even een bakkie te doen, of even te kletsen. Het gaat erg gemoedelijk en ´vanzelf´.

Willem en ik zitten met onze tent op één veldje samen met het gezin van Wim & Geertje, het gezin van Leendert & Thea en naast ons staat de tent van de jongens: Henk, Henk W. en William. We zitten tegenover het sanitairgebouw met de afwasplaats, dus de hele dag door loopt er wel iemand langs, die even komt zwaaien :-).

We kwamen maandagmiddag aan en hebben eerst onze tenten opgezet. De jongens hebben hun eigen tent gedaan. Ik vond het best knap, dat ze dat zonder slag of stoot voor elkaar kregen. Willem en ik waren wel even zoet met onze oude De Waard-tent, die we jaren geleden van bloglezers kregen, die met kamperen gingen stoppen. Elk jaar verwonderen we ons daar nog weer over en prijzen we ons gelukkig. Wat een feestje als de tent dan eenmaal staat en je gaat hem inrichten! Ik zette het campinggazje in elkaar en Willem pompte het matras op. We vulden het kleine koelkastje en hingen de lampjes aan de luifel. Oh, wat hou ik hiervan! 

macaroni. Het eerste campingmaaltje!

De volgende morgen verschenen er allemaal fotootjes in de familie-app van pannen met eieren en spek. Ha, ja, dat is wel écht de familie-traditie: op de camping ontbijt je in elk geval met gebakken eieren en spek :-). Zelf was ik vergeten een foto te maken van onze pan. Maar ook bij ons stond dat inderdaad op de ontbijttafel :-).

Elke dag doen Willem en ik even boodschapjes. In ons koelkastje pas eigenlijk maar een dagvoorraad voor 5 personen. Dus moeten we elke dag even verse producten halen. We vinden het leuk om in een vreemde supermarkt boodschappen te doen. Het hoort bij de vakantie. 

De jongens trekken hun eigen plan. Dat is nu wel heel gemakkelijk, nu Henk z´n rijbewijs heeft en kan gaan en staan waar hij wil. Eigenlijk is het voor het eerst in pak-hem-beet 35 jaar, dat we niet als animatie-team hoeven op te treden :-). Zo konden Willem en ik ´s middag lekker een wandeling maken in het bos rondom de camping.

Op de terugweg zochten we de safaritenten op, waar Maaike en Maria in zitten. Ze hebben tenten tegenover elkaar. Iets waar ze ook heel erg op hoopten. Echt super handig om elkaar dan zo ook een beetje te kunnen helpen met even oppassen, even iets lenen, samen eten enzovoorts. Toen we er aankwamen, zaten Trijnie, Gerwin en Vesper er ook en even later kwamen juist ook Koos en Wil met hun kids aanlopen. Hoe gezellig. En nog weer even later was daar ook Geertje met Jort. Wat een feestje.

We aten die avond lekker pannenkoeken en in de avond genoot ik van mijn nieuwe breiwerk. Het wordt een dekentje voor het kindje wat Hans en Thirza verwachten.

We liepen nog even naar de vuurplaats. Daar waren Wim en Leendert aan het bbq-en. Op deze camping mag je geen kolen-bbq gebruiken, omdat er een paar jaar geleden een enorme bosbrand is geweest. Maar bbq-en op zijn Kamado is Wim z´n grote hobby. En gelukkig mocht het wel op de vuurplaats. De mannen hebben die bbq er met de auto heen gereden en verder alles er naartoe gesleept. Dat was de moeite zeker waard. Ze zaten er zó gezellig bij! Ze hadden ook een vuurtje in de vuurschaal gemaakt. Kon ik me mooi even bij opwarmen :-).

Woensdag zijn we met de drie jongens op stap gegaan. Henk W. wilde graag naar een jachtwinkel in Duitsland. Hij is bezig om zijn jachtacte te halen en hoopt na de vakantie ook aan de slag te gaan als muskusrattenbestrijder. Hij had een mooie winkel gevonden, die niet al te ver uit de buurt was en daar reden we dus heen.

De winkel was vooral aan de mannen besteed. Zelf zie ik daar allemaal niet zoveel in. Maar evengoed was het een heel mooie winkel en ik vond het geen straf om daar wat rond te drentelen. Er hing een enorme elandenkop aan de muur, van een bepaald ras eland, waarvan de vrouwtjes wel 800 kilo kunnen worden. Compleet olifanten zo groot!

Mijn zus Maaike appte nog even, dat neef Henk daar best een fleecevest en korte broek kon kopen. Alles was in de sale en dat kwam dus mooi uit. We vonden een fijn vest en een nog fijnere broek en verlieten geslaagd de winkel.

In de middag kwam mijn zus Maria met haar man en twee kinderen buurten. Zij staan op een camping in Weert en dat is hier niet heel ver vandaan. Ze hadden bij Trijnie afgesproken en daar gingen we dus gezellig op de koffie voor een familie-praatje. 

Ongeveer tegelijkertijd met mijn zus, arriveerden ook Dirk en Jan. Zij komen hier drie dagen. De broers hielpen hen even met de tent. Het is hun eerste keer, dat ze kamperen. (Hoewel Jan een paar jaar geleden weleens met ons mee geweest is.) Al snel waren ze geïnstalleerd en ´s avonds zouden ze bij ons aanschuiven voor het eten. Er stonden wraps op het menu.

We hadden een relaxte avond

en Willem en ik reden nog een rondje in de hoop wild te spotten. Maar meer dan een eekhoorn zagen we niet. Het was wél heel mooi!

In het donker arriveerden we weer bij onze tent.

Donderdag gingen Willem en ik extra vroeg boodschappen doen. Het was de verjaardag van Henk! Onze jongste is aan zijn laatste tienerjaar begonnen. De hele meute zou om 10.00 bij onze tent komen, om koffie te drinken. Ik had bedacht om puddingbroodjes te maken. Dat was het gemakkelijkst om hier op de camping klaar te maken. En ook gemakkelijk om uit te delen. We hadden zelfs geen bordjes nodig, wat we legden de broodjes op servetten. Voor de kleintjes waren er koeken met smarties erop. Het zag er heel feestelijk uit.

Van alle hoeken van de camping kwam de familie aan gelopen. Alle kleintjes nog fris en fruitig. Iedereen in vakantie-stand. Echt heel leuk, dit!

jarige Henk

Het jongste Luijkje: Lukas

´s Middags gingen de broers met elkaar naar de Hertog Jan-brouwerij in Arcen. Dat hadden ze van tevoren al bedacht om als mannen-uitje te doen.

Willem en ik ´ontfermden´ ons over Henk W. en William. Die hadden nog een wens: naar de McDonalds in Duitsland. Want daar hadden ze vééééél meer dan in Nederland. Nou, best dan. Omdat jullie dat dan zó graag willen. Willem en ik hebben niet zoveel met de Mac. Behalve het traditionele schrans-partijtje ná de Terdege-fair, komen we er eigenlijk nooit. 

De jongens zaten die middag te genotteren in de Mac :-).

Daarna wilden ze ook nog wel naar een kringloopwinkel. Liefst óók in Duitsland. Ok. Wij zochten op, hoe een kringloopwinkel in het Duits heet en daarna zochten we er één in onze buurt op. We moesten er 20 minuutjes voor rijden, naar Viersen. Daar zat inderdaad een middelmatig grote kringloopwinkel. We waren erg benieuwd, of we daar nog iets van onze gading zouden scoren. Het was echt wel een mooie kringloopwinkel, maar de spullen waren bijna allemaal écht vintage. De jongens noemden het ´ouwe meuk´. En alles was ook erg prijzig. Het bleef dus bij kijken, kijken, kijken en niet kopen. En daarna sjokten we nog een rondje rond de kerk. We verbaasden ons erover, dat er in 1 straat wel drie bankgebouwen stonden, terwijl er in NL nauwelijks meer bankgebouwen te vinden zijn. En ook zagen we binnen 100 meter wel twee cigaretten-automaten hangen. Iets wat in Nederland toch ook al tientallen jaren niet meer bestaat. 

Na ons ommetje reden we weer terug naar de camping. Al snel arriveerden daar ook de mannen weer, die terugkwamen van hun uitstapje. 

Ik begon een heerlijk maaltje klaar te maken: gebakken aardappelschijfjes, kipfilet en broccoli. Het zag er verrukkelijk uit, maar de drie jongens zaten nog vol. Ook Henk was bij een Duitse Mac geweest :-). Ze beweerden dus, dat ze niets hoefden. Maar het eind van het liedje was, dat alle pannen leeg kwamen. Ha. ha.

´s Avonds gingen we even buurten bij Maria en JH. Later op de avond kwamen kleinzoon Willem en Marinus bij onze tent chillen met de jongens. 

En vandaag zijn we lekker ´thuis´. We lezen. Ik brei. We keuvelen. We genieten van iedereen die even langs komt. De jongens zijn zwemmen. Het is alweer de laatste dag :-(. Ik ben het nog láng niet zat, eerlijk gezegd! Straks hopen Hans en Thirza nog te komen. Zij hadden geen vrije dagen meer en moesten dit camping-gebeuren dus voorbij laten gaan. Maar deze laatste avond hopen ze van de partij te zijn. We hebben met z´n allen afgesproken op het lege veldje voor onze tent. Met twee of drie skottelbraais en een hoop geïmproviseer wordt het een familiebbq. Zin in!