donderdag 31 oktober 2019

Mijn arme armspieren kregen vrij!

Vandaag kregen mijn arme armspieren een dag vrij! Even géén dakpannen boenen :-). En dat was best fijn. Het was bovendien heel erg nodig dat ik hier thuis eens even de bezem erdoor joeg. Het was een dievenbende. Maar wat wil je? Maandag begon mijn werkweek met een rit naar het Sophia-ziekenhuis heen-en-weer. Om kwart over 9 zaten Maria en ik al in de auto en pas om kwart voor 12 waren we terug. Ik had een kwartier de tijd, voordat ik m´n brik weer moest starten voor een volgende afspraak. Om vijf voor half 1 werd ik op de school van Jan verwacht voor een voortgangsgesprek. Mijn lunch at ik achter het stuur...
Thuisgekomen nam ik een half uur pauze en kneep mijn ogen even dicht. Of nee, ze víelen dicht ;-). En daarna was het webshop-bestellingen inpakken geblazen. De avond vulde zich met dakpannen boenen.

Daarna dus dinsdagmiddag pannen boenen, dinsdagavond pannen boenen, woensdagmiddag pannen boenen....

Tussendoor was er qua huishouden alleen tijd voor het allernoodzakelijkste: eten koken, brood bakken en wassen.

Vanmorgen vroeg maakte ik de kookrubriek voor Terdege en Willem maakte de foto´s. Maar toen om half 9 iedereen (!) naar school en werk verdwenen was, was de dag voor míj en kon ik ein-de-lijk in huis aan de slag.

Het was echt een slagveld. Ik begon maar met de benedenverdieping. Die bood deze treurenswaardige aanblik:

een tafel vol met ontbijtrommel
én fotoapparatuur. Hoe logisch :-)

Lampen aan, een tas op een stoel, rommel op tafel.
Beslist geen salon ;-)

Vooral heel veel rommel van het baksel
voor Terdege.
Aardig volgebouwd :-(

Ok dan....
Best wel om je te schamen.
30 kilo aardappels, een kist sinaasappels,
muntplanten, een kabelhaspel, oven-inventaris....
En dat alles zomaar geparkeerd in de achterkamer!
Verstand op nul. Blik op oneindig. Gewoon opruimen die zooi! En daarna op de lege tafel meteen de was maar vouwen. Kan die ook in de kast. Met het kwartier ging het er beter uitzien. En juist toen het het predicaat ´redelijk´ kon hebben, appte Geertje, of ik tijd had voor een bakkie. Ja natuurlijk! Ik was wel aan een koffiepauze toe :-).

Bij de koffie keurden we meteen de vers gebakken pinda-havermoutrepen. Het was gezellig om even uit te rusten en de tijd te nemen voor een praatje.

Na de koffiepauze ging ik met nieuwe moed verder. En ondanks dat ik verschillende keren van mijn werk gehaald werd door de telefoon en dingetjes die even tussendoor kwamen, had ik aan het eind van de ochtend de benedenverdieping fijn aan kant.





Vanmiddag deed ik de slaapkamers en heb ik continu de wasmachine laten draaien. De waslijnen hangen nu allemaal vol. Morgen wordt het dus strijken en vouwen! Dan heb ik nóg een thuisdagje. En dan staat er voor zaterdag een dag Bles op de planning. Eens kijken hoe ver we dan met die pannen kunnen komen...

woensdag 30 oktober 2019

Pannen schrobben

Maandag is Leendert begonnen met het dak van de boerderij. Het dak is oud en totaal niet geïsoleerd. Het is nog precies zoals het in 1932 is gemaakt: riet, latten en dakpannen. Er werd bij de notaris besmuikt gnuivend opgemerkt, dat we ´een cabrio´ hadden gekocht, toen bleek, dat ons huis energielabel ´G´ had. G is het laagste wat je kunt hebben en betekent gewoon: géén isolatie. Dat dak moest dus zéker aangepakt worden! Eerst was er het plan om er aan de binnenkant isolatie tegenaan te maken. Maar dan bleef je zitten met een laag vies en oud riet, wat bij lekkage vreselijke vlekken zou geven. Het was daarom beter om alle pannen van het dak te halen, het riet te verwijderen, isolatie aan te brengen en de pannen weer terug te leggen. Een enorme klus, maar Leendert had er heel veel zin in.

Al vòòr zeven uur kregen we een enthousiaste foto vanaf het dak gestuurd. Het was het mooiste weer wat je bedenken kunt en samen met een maat ging Leendert hard aan de slag.



´s Middags reden Jaap en Maaike nieuwsgierig even langs, om te kijken, of het vorderde. Jawel!




En om een uur of vijf ging Hans op de terugweg vanaf zijn werk in Boxtel ook even poolshoogte nemen. De jongens waren nog kei- en keihard aan het werk. De kap moest namelijk op deze dag nog helemaal waterdicht gemaakt worden. Ze konden wel een paar extra handen gebruiken en Hans appte, dat hij niet thuis kwam eten. Hij ging helpen.

Na het eten stapten Maria en ik in de auto, om óók naar Bles te gaan. Wij zouden gaan pannen schrobben. Het plan was om alle pannen weer schoon op het dak terug te leggen. De pannen moeten met de hand geschrobd worden, want met een hogedrukspuit gaan ze kapot.

Toen we in Bles aankwamen, was het nog een drukte van belang. Met man en macht werd er gewerkt.


En op zolder lagen er stapels en stapels dakpannen voor ons klaar.


We waren nieuwsgierig of ze gemakkelijk te schrobben waren. Nou, dat viel toch eigenlijk best tegen. Het is niet zomaar vuil wat je er vanaf borstelt. Het zijn hardnekkige (korst)mossen, die op de pannen vastgekoekt zitten. Deze mossen tasten de pannen aan en moeten er dus vanaf. Al snel vonden we een manier. De pannen worden eerst stevig geborsteld en met een plamuurmes wordt het mos afgestoken. Dat is de droge behandeling. Daarna krijgen ze nog een natte behandeling, waarbij ze prachtig schoon geboend worden met water waaraan een schepje natriumpercarbonaat is toegevoegd. Het ís een heel werk, maar dan héb je ook wat.


Sinds maandagavond is het dus pannen boenen geblazen! Maandagavond kwam mijn vriendin helpen.



Gisterenmiddag nam Willem een middag vrij


en kwam neef Henk ook langs om te helpen. Gisterenavond kwam Wilma weer een poosje. En vanmiddag waren Maria en ik samen.



Intussen zijn er al heel wat pannen gedaan, maar we zijn nog lang niet klaar. Het ging niet meer lukken binnen Leendert z´n planning om de pannen schoon op het dak terug te krijgen. Die is namelijk gisteren al begonnen met het terugleggen van een deel van de pannen. Maar geen nood. We hebben het plan een beetje aangepast. Aan één kant van het dak worden de pannen vuil terug gelegd. Daar kunnen we later altijd nog een keer een bedrijf voor laten komen, om ze schoon te maken. Aan de andere kant van het dak komen de schone pannen. Aan die kant worden de pannen pas over een week of twee terug gelegd. Dan moeten we dus uitgeboend zijn. Dat lijkt gemakkelijk haalbaar. Maar hé! Het zijn wel twééduizend dakpannen ...

Hopelijk zit het weer ook bij die andere kant van het dak een beetje mee. Deze drie dagen waren buitengewoon mooi voor dit werk. De dagen beginnen toch wel heel bijzonder, zo vanaf het dak bekeken :-).





Intussen was er gisteren en vandaag ook een sloopbedrijf bezig. Deuropeningen maken, muren uithakken, badkamer slopen. Het was me een herrie vanmiddag! En het resultaat lijkt onderhand wel een gatenkaas. Wat een klus, wat een klus.


Leendert heeft vanmiddag alvast twee dakramen geplaatst. Dat is mooi werk! Je kunt steeds beter zien, hoe het gaat worden.



Hopelijk liggen de andere twee ramen er ook snel in, zodat we iets warmer kunnen werken, als we weer pannen gaan boenen. Vanmiddag was het echt heel koud op zolder, met de uitgezaagde gaten in het dak. Brrrr! Ondanks het harde boenen was ik verkleumd tot op het bot en ben bij thuiskomst even snel in een warm bad gegaan. Heerlijk!

maandag 28 oktober 2019

Ploeteren

De herfstvakantie is weer voorbij. Maar, eerlijk gezegd heb ik weinig van de vakantie meegekregen. Een tikkie verlangend keek ik steeds naar buiten, naar de prachtige herfstkleuren. En wat was het steeds mooi weer! In de gezins- en familieapp verscheen de één na de andere prachtige herfstfoto. Het leek wel of íedereen aan het genieten was in het bos, of op andere mooi plaatsen. Ik voelde me een beetje gevangen. Gevangen in werkjes die echt dóór moesten gaan en waardoor ik geen tijd vond om zomaar een middagje buiten te gaan lummelen. Bovendien heeft Willem geen vrije dagen meer voor gelummel.  De weinige vrije dagen die hij nog heeft, zijn nodig voor de verhuizing en de aanloop daar naartoe. We weten gelukkig waar de drukte voor dient en ook dat het tijdelijk is. We ploeteren gewoon nog maar even voort :-).

Tussen de bedrijven door deed ik thuis wel wat gezellige dingen. Weet je hoe leuk het is, om zomaar even tussendoor iets te bakken? Eigenlijk maakt het me altijd wel blij, om in de keuken bezig te zijn. Vooral als je het doet tussen allerlei saaie ´moetjes´ in. Ik had vorige week heel veel saaie ´moetjes´: de administratie van het derde kwartaal moest afgerond worden. En dat kostte de nodige uurtjes. Als ik dan twee uur achter elkaar achter de computer had gezeten en in allerlei paperassen was gedoken, vond ik het heerlijk om even iets anders te doen. Bakken of koken is dan voor mij de ultieme manier om even te resetten. Het gezin heeft hier trouwens nooit problemen mee :-).

Ik bakte twee keer de appel kruimel plaatcake
van Rutger bakt.

Ik verwende de kinderen
met verrassingslunches.
Hier eentje met een broodje
met omelet

Het lukt me eindelijk om
een mooi tijgerbrood te bakken

Allerlei restanten groenten
deden het prima in een
goed gevulde groentensoep
Vrijdagavond vond Maaike het leuk om de trakteren en ´ouderwets´ vrijdagavond te vieren. Samen met Hans ging ze naar de kaasboer en haalde allerlei lekkers. Het werd inderdaad een heel gezellige vrijdagavond. Niet alleen vanwege het lekkers, maar het was leuk, omdat bijna iedereen thuis was en er leuke verhalen en interessante discussies waren.


Zaterdag zijn Willem en ik op stap geweest voor sanitair. We hebben nog niets gekocht, maar zijn wel een stuk wijzer geworden. Deze week hopen we het rond te krijgen. Wat is er veel keuze! Echt niet te geloven!

We hebben nog ongeveer 8 weken voor de verhuizing. We zijn echt aan het aftellen. Deze week gaat het dak van de boerderij eraf, omdat het geïsoleerd moet worden. Wat zijn we blij met het mooie weer! Bij zo´n klus ben je toch wel een beetje afhankelijk van het weer. Bij storm of hoosbuien, kun je het wel vergeten. Leendert was al op tijd op de klus en stuurde al vòòr zevenen heel optimistisch een prachtige foto vanaf het dak.


Ik ben benieuwd hoe ver we deze week gaan komen met z´n allen!

woensdag 23 oktober 2019

Advertorial

Spelregels
Vooraf even de ´spelregels´ voor wie hier nog maar kort meeleest en zich afvraagt: ¨Een advertorial op deze blog? Hoezo?¨
Aan de linkerkant van m´n blog (en soms bovenaan) draaien banners van adverteerders. Dit zijn speciaal geselecteerde adverteerders, die producten of diensten aanbieden, die passen binnen ¨Eenvoudig Leven¨. Niet zelden ken ik de mensen en/of hun producten of diensten persoonlijk en kan ik uit eigen ervaring ze van harte aanbevelen.
Voor nieuwe adverteerders schrijf ik altijd een advertorial, om ze goed onder de aandacht te brengen. Terugkerende adverteerders vragen soms ook, of ik een advertorial wil schrijven. Bijvoorbeeld om aandacht te vragen voor een nieuw product, een actie, of iets dergelijks.
Omdat niemand zit te wachten op verborgen reclame, geef ik zo´n bericht altijd de titel ´Advertorial´ mee. U kunt dan zelf beslissen, of u verder wilt lezen, of de reclame aan u voorbij laat gaan. Elke maand verschijnt er maximaal één advertorial.

Deze maand is er één adverteerder, die in de advertorial in het zonnetje komt te staan. En dat is:

KEESKAART
Het is niet moeilijk om te bedenken wat Kees van Keeskaart.nl verkoopt: kaarten natuurlijk :-). Heeeeeel veeeeeel kaarten! Kees heeft kaarten te kust en te keur. Er is voor iedereen wel iets leuks te vinden.

Kaarten sturen kan natuurlijk bij elke gelegenheid. En voor al die gelegenheden kun je een toepasselijk kaartje uitkiezen. Denk bijvoorbeeld aan:
-verjaardagen
-ziekte
-zorgen
-overlijden
-verhuizen
-jubileum
-(klein)kind op komst
-of gewoon ´zomaar´

Wat is het altijd leuk om een kaartje te krijgen! Maar het is minstens even leuk om een kaartje op te sturen! En dan is het wèl zo gemakkelijk, als je daarbij de keuze hebt uit een flink voorraadje kaartjes. 

Bij Keeskaart.nl kun je heel voordelig je voorraadje aanvullen. Een dubbele kaart met envelop kost maar 33 cent! Het minimum bestelbedrag is 9,90. Dat zijn dus 30 kaarten van 33 cent. De verzending is gratis!
Ga lekker op je gemakje 30 kaarten uitzoeken en ze liggen binnen 2 dagen al bij je op de mat. 

Kerstkaarten
Het is een goed idee om nu alvast kerstkaarten uit te zoeken. Je kunt ze maar alvast in huis hebben, nietwaar? Kees heeft een ruime keuze in postkerstkaarten voor slechts 17 cent per stuk.


Gezegende Kerstdagen en een Voorspoedig Nieuwjaar

Maar ook zijn er dubbele kerstkaarten in setjes van 10 stuks voor 2 euro. 

Goede Kerstdagen en een Voorspoedig Nieuwjaar

Let op: in het nieuwe jaar blijven de kaarten van Kees precies even voordelig als nu. Alleen wordt het minimumbestelbedrag dan een klein beetje verhoogd, namelijk naar 13,20 (= 40 kaarten van 33 cent). 

dinsdag 22 oktober 2019

Luierende vakantievierders en noeste werkers!

Het is herfstvakantie. En ons gezin is weer eens opgedeeld in luierende vakantievierders en noeste werkers:-). Maaike is heerlijk met de familie van haar vriend mee op vakantie. En ook Trijnie en Gerwin genieten van een weekje Veluwe. Er verschijnen steeds de leukste en mooiste (bos-)foto´s in de gezinsapp. Om groen van te worden ;-).

Jan en Henk hebben vrij van school. Jan heeft overigens wel het nodige voor school te doen. Maar dat is normaal als je in VWO-5 zit. Iets met boeken lezen enzo. Voor veel jongeren geen echt leuke bezigheid. Voor Jan, die dyslexie heeft, kost het ook nog eens veel inspanning.

Henk, de mazzelaar, is écht vrij. Hij kan zichzelf goed vermaken en geniet. Gisteren kwam er een vriendje en vandaag mocht hij met het gezin van die vriend mee naar de Familiedagen in Gorinchem. Leuk voor hem!

De rest van de familie is minstens zo druk als de bijen vanmiddag. Op deze mooie nazomerdag, eind oktober, waren ze actief, alsof het zomer was!




Zelf heb ik ook bepaald geen vakantie. Het is druk! Maar wel léuk druk. Bijna elke dag gaan we naar Bles. Vorige week is er veel gebeurd. Dat kwam doordat Leendert twee maten had ingehuurd. Twee hardwerkende zzp-ers. Met drie mannen die hard werken zie je elke dag vooruitgang. Deze week werkt Leendert alleen en DV volgende week komen de mannen weer terug. Dan gaat (letterlijk) het dak eraf.

Gisterenavond zijn Willem en ik samen met Leendert alle ruimtes nagelopen en hebben we besproken wat er gedaan is en nog gedaan moet worden. Fijn en ook noodzakelijk om hier geregeld de tijd voor te nemen, zodat alle neuzen dezelfde kant op gaan.

Hans en Koos zijn gisteren ook op Bles bezig geweest. Direct uit hun werk vandaan zijn ze ernaartoe gereden om bomen te kappen. Eén grote boom moest weg, omdat het erf daar verhard gaat worden. De boom was bovendien behoorlijk rot.


Zo´n boom ligt tamelijk snel om. Maar het opruimen is een flinke klus. Voor de takken had Hans een versnipperaar bij zich. De stam is nog even blijven liggen. Evenals de andere twee bomen, die vlak voordat het écht donker was, ook om lagen.


Zaterdag hebben we met een groepje wat geklust. En ook zijn we hier in huis vast verder gegaan met voorbereiden. Samen met een schoonzus heb ik de boekenkast bij de meiden op de kamer leeggehaald. Vorig jaar had ik deze kast al secuur uitgezocht en heel veel weggedaan. Toch lukte het me om nog weer een kleine doos boeken eruit te halen, die weg mogen. De rest werd stuk voor stuk afgestoft en in bananendozen gedaan. Toch nog wel een stuk of 10 dozen, geloof ik. Meer dan ik dacht!

Vandaag wilde ik de servieskast leegruimen en alles inpakken. Maar daar is mooi niets van gekomen. We hebben deze vakantie veel afspraken staan. Zo was ik gisterenmiddag met Henk bij de tandarts, waren Willem en ik aan het begin van de avond met Maria naar gezinstherapie in het Sophia en ging ik vanmorgen met Maria wéér naar het Sophia. Dan is er al een flink gat in de dag geslagen. Tel daarbij op, dat er verschillende leveranties voor de webshop binnenkwamen, zodat de gang er aan het begin van de middag zó uitzag:


Nadat ik alles had leeggeruimd, maakte ik de bestellingen van vandaag klaar en stond de gang wéér vol:



Ik was vanmiddag alleen en dan ben je toch wel even bezig, voordat alles op de post zit.

Daarna was er echt geen tijd meer voor het uitruimen van een kast. Ik begon maar op tijd aan het avondeten. Toen ik vanmorgen in de wachtkamer in het Sophia zat, was ik een leuk recept tegengekomen met ingrediënten, die ik bijna allemaal in huis had. Ik vond het op Kitchen24 en het heet American Ness. Het is uienstamppot met corned beef en bospeen en mosterdsaus. Het lijkt op hutspot, maar dan net even anders. En die mosterdsaus leek me een leuke variatie. Het was een leuk recept om klaar te maken: heerlijk basaal. Maar die mosterdsaus? Die vond ik maar vreemd: boter met witte wijnazijn en twee soorten mosterd. En op het laatst flink wat bieslook. Ik proefde en het was zoals ik dacht: vréselijk zuur!! Wat wil je met al die azijn en mosterd! Ik kieperde er een paar lepels honing bij. Dat haalde het allerergste zuur er wat af. Verder kon ik die dunne substantie onmogelijk ´saus´ noemen en dus bond ik hem licht met wat maizena. Er kwam aardig wat commentaar toen ik de pannen op tafel zette. Want dat zuur schroeide zowat de haartjes in onze neuzen. Tóch was het onverwachts lekker en kwamen de pannen bíjna leeg. Ik ga het vast nóg eens maken, maar dan net een tikkie minder zuur door de helft van de wijnazijn te vervangen door water.

Vanavond had ik geen zin meer om die servieskast te gaan doen. We hebben lekker de kachel aangemaakt, wat gelezen, wat muziek gemaakt, een chippie op tafel gezet (gebeurt normaal alleen op vrijdag) en zo toch een beetje vakantie gevierd.

Ik ben vandaag een beetje gaar. Ik heb afgelopen nacht verschrikkelijk onrustig geslapen. Al om 1.00 uur werd ik voor de eerste keer wakker. De slaapkamerdeur ´rammelde´. Dat gebeurt als er elders in het huis een deur dichtgaat. Ik ging dus op onderzoek uit en het bleek, dat Jan had besloten eens naar bed te gaan (vakantie!!).
Vervolgens waren Willem en ik samen rond half drie wakker en lagen allebei te draaien en te woelen en ons te ergeren aan een mug, die om onze hoofden klierde. Om een uur of drie stapte Willem uit bed en ik zag dat hij zijn sokken aantrok. Huh? Hij zei niets, maar even later hoorde ik de voordeur open en dichtgaan en wist ik: hij gaat een rondje lopen. Na een uur was hij terug.
Ik had nog een uur voordat m´n wekker af zou gaan. Ik sliep zowaar even lekker, maar wel kort. Ik ben uit bed gegaan, heb wat gerommeld totdat Hans en Koos naar hun werk waren vertrokken en besloot om nog even terug te gaan.
Het was kwart over zes en ik zette de wekker op kwart over zeven. En wat gebeurt er dan? Dan ga je werkelijk van álles aan elkaar liggen dromen! Ik weet de hele droom nog. Hij speelde zich af in ons vorige huis. Aan het eind van mijn droom, droomde ik dat Willem z´n wekker afging en ik vroeg me af, waarom hij hem niet afzette. Wel, dat bleek dus mijn eigen wekker te zijn :-). Goedemorgen!! Ik geloof niet, dat wij ooit zó´n gebroken nacht hebben gehad.

Straks neem ik uit voorzorg een beker warme melk met honing ;-). Of dat echt helpt, of dat het een placebo-effect heeft, weet ik niet. Maar het is best lekker. Het doet me denken aan vroeger thuis. Als je dan niet slapen kon, werd zo´n beker melk met honing nog weleens toegepast. Dan voelde je je serieus vertroeteld. En eigenlijk lukte het daarna altijd wel. Aan de melk met honing dan maar :-).

woensdag 16 oktober 2019

Van top tot teen

Vandaag is er weer hard gewerkt in de boerderij. Hij wordt werkelijk van top tot teen onderhanden genomen. Vanmorgen zijn ze begonnen bij de teen: de vloer werd gelegd. Vanmiddag kwam de top aan de beurt: de zolder.

Er kwam een grote betonmolen langzij het pad af rijden:


Via de voordeur (die verder nooit gebruikt wordt, behalve bij rouw en trouw), kwam het beton binnen.


De vloer, die gisteren klaar voor de stort was, kreeg een fijne laag beton.





WoW!

Vanavond konden we er al voorzichtig overheen lopen. Als de vloer goed hard is, gaan Willem en ik deze week uitmeten, hoe de meubels er in komen te staan. Dan kan bepaald worden waar de stopcontacten moeten komen.

Toen de vloer gestort was, hebben de mannen (weer) een vloer getimmerd: de vloer tussen de eerste en de tweede verdieping in het oude stalgedeelte. Waar er gisteren nog één grote, hoge ruimte was, is nu ineens een zolder. Hoe leuk is dat?! Er is nog geen trap, maar met een ladder lukte het ons ook best om op zolder te komen, hoor. Ha, ha, wat een circus :-).






Hier op zolder hoop ik na de verhuizing workshops te gaan geven. In plaats van bij Teun aan tafel, wordt het bij Teun op zolder. Leuk toch? De ene balk, die nu nog laag zit, moet omhoog gebracht worden. En er komen aan één kant ramen in het dak. Het moet een fijne, gezellige, lichte ruimte worden. Ik verheug me er al op, om het straks te gaan inrichten.

Hier thuis hadden we vandaag inpakdag. Echt fijn, dat dat tegenwoordig op één dag gebeurt. Dat is een stuk efficiënter.

Morgen is het huishouden weer aan de beurt. En dat is hard nodig! Vandaag deed ik alleen het hoognodige en gisteren was ik de halve dag op pad. Maria moest opgehaald worden van het CBR, waar ze theorie-examen deed. Willem had haar gebracht en ik zou haar ophalen. Tegenwoordig gaat dat examen individueel en met een kwartier was Maria klaar (én geslaagd!). Ik had haar dus net zo goed even kunnen brengen en dan wachten. Afijn. Dat weten we dan voor een volgende keer.

´s Middags had Maria weer therapie in het Sophia. Daarvoor reden we om kwart over 1 weg en waren pas kwart over vier weer thuis. Dan blijft er weinig huishoudtijd over.

Het komt vast goed. Als ik morgen een paar uurtjes ongestoord kan poetsen, poets ik die achterstand ook meteen wel weg ;-).

dinsdag 15 oktober 2019

Klaar voor de stort

Nee, het is geen schrijffout. Het is niet: klaar voor de start, maar klaar voor de stort. Wat? Gaan we weer rommel naar de stort brengen? Nee. Ook dat niet :-). De vloer in de boerderij is klaar voor de stort!

In ons nieuwe huis was de helft van de vloer op de begane grond van hout. De andere helft van beton. Die houten vloer is de vloer van het oorspronkelijke woonhuis. De betonnen vloer was oorspronkelijk stal. We hebben erover nagedacht hoe we dit het beste konden aanpakken. Er waren twee problemen: de vloeren waren niet overal even hoog en dus waren er overal opstapjes en afstapjes tussen de verschillende vertrekken. Het tweede probleem was, dat die vloeren (natuurlijk) totaal niet geïsoleerd waren en dat is niet echt aangenaam. We hebben uiteindelijk besloten om de houten vloer eruit te halen en daar een geïsoleerde betonnen vloer te laten maken. Alles moet tenslotte in het woongedeelte ook nog eens op één hoogte komen en we laten vloerverwarming aanbrengen.

De houten vloer heeft Leendert vorige week al verwijderd. Intussen zijn ook de betonnen balken aangebracht, waar de vloer op gestort wordt. Vandaag is het isolatiemateriaal aangebracht. De vloer is nu klaar voor de stort!


Behalve de vloer wordt ook het dak geïsoleerd. Nu is het een pannendak met enkel een laagje stro eronder.


Hier en daar kun je door de spleten zó naar buiten kijken.


Hoewel het gelukkig allemaal kurkdroog is, is het op deze manier stoken voor de mussen. Daarom moeten alle pannen eraf, het stro eruit, isolatiemateriaal ervoor in de plaats komen en daarna de pannen weer terug. Een hele klus! Deze klus staat voor over een dag of 10 op de planning.

Leendert maakt overal goede foto´s van. Dat is voor de subsidieaanvraag. Als je je woning op twee punten isoleert (bij ons dus vloer en dak), dan kun je daarvoor subsidie aanvragen. Maar die verbeteringen moeten dus duidelijk op beeld worden vastgelegd. Inclusief materialen die gebruikt worden en de isolatiewaarde van die materialen. We hopen, dat we zo nog een leuk centje terug vangen. De subsidie wordt verstrekt per geïsoleerde vierkante meter en we hebben aardig wat vierkante metertjes...

Er wordt hard gewerkt in het huis. Dat moet ook wel, want het wordt toch wel heel krap allemaal. Als we voor de Kerst willen verhuizen, hebben we nu nog 10 weken...

Gisteren en vandaag is er hard gewerkt aan het verhogen van een vloer. Tussen de begane grond en de eerste verdieping zat in het stalgedeelte de vloer heel laag. Die vloer is nu minstens een halve meter omhoog gegaan. Alle oude balken en vloerdelen zijn weer hergebruikt. Daarvoor moest vorige week eerst die boktorrenmeneer langs komen. Het hout is behandeld en moet nu 10 jaar houtwormvrij zijn. Nu de vloer omhoog is, is de ruimte op de begane grond dus veel hoger. Wat toont het nu groot!! Het is het gedeelte waar de spullen van de webshop moeten komen staan en waar we dan elke dag de pakketten kunnen klaarmaken. Wat zal dat fijn werken zijn!!



Het was leuk om weer even gekeken te hebben en te zien hoe het stukje bij beetje ons thuis gaat worden!


donderdag 10 oktober 2019

Vreugde en verdriet

Vreugde en verdriet liggen vaak zo heel dicht bij elkaar. Soms lopen ze zelfs door elkaar heen. Dat is een wonderlijke emotie.

Dinsdagavond overleed een lieve nicht (vrouw van een neef). Lange tijd was ze ziek en lange tijd bakte ik elke dinsdag Moermanbrood voor haar. Tot voor een week of drie geleden. Toen kon ze het stevige volkorenbrood niet meer verdragen. En nu is ze er niet meer. Dat geeft een groot verdriet.
Tegelijkertijd is er de vreugde van het weten, dat ze nu bij haar Liefste is. De Liefste, Wiens stem ze in dit leven mocht horen.

Er was ontroering in ons gezin, toen we hoorden van haar overlijden. En hoe banaal en onbenullig lijken dan ineens al je bezigheden. Toch moesten er hier weer een paar naar school en naar het werk. En voor mij wachtte het nodige huishoudelijk werk en het werk aan de webshop. Werk wat door moet gaan, ook al staat je hoofd er niet naar. Evenals de afspraak bij de tandarts, de afspraak bij de keukenmeneer en het geplande bezoek aan Willem z´n vader...

Ik bakte pindarepen



maakte advocaat


verwonderde me over een bij op de voorruit van de auto. Hij had zijn poten nog vol stuifmeel.


Gisteren hebben we een paar heel productieve uren gehad. Willem had twee uurtjes vrij genomen van zijn werk, zodat we een keuken konden gaan uitzoeken. We hadden daarvoor een afspraak bij één van onze adverteerders, Cuisine d´oc, in St.-Philipsland. We reden er op ons gemakje heen en waren er precies om 16.30 uur, zoals we hadden afgesproken. En om 18.00 uur was de keuze helemaal rond!

Tevreden reden we naar onze volgende bestemming: Kruiningen. Daar hadden we een meel-bestelling af te geven. Ook dat ging gesmeerd.

Daarna hadden we tijd om even gezellig een hapje te gaan eten, voordat we naar Willem z´n vader in Nieuwerkerk zouden rijden. Willem bedacht om naar Zierikzee te gaan. Dan waren we vast in de buurt van Nieuwerkerk. Goed plan! We belandden bij een gezellig restaurantje, waar we allebei een hoofdgerecht uitkozen. Willem ging voor vis. Ik eet altijd vegetarisch en hoefde niet lang na te denken over wat ik zou kiezen. Er wás namelijk niets te kiezen. Er stond maar één vegetarisch hoofdgerecht op de kaart. Raar! Maar ik heb evengoed wel gesmuld van m´n courgettes met couscous.


En het was super om eens even samen er tussenuit te zijn. Daar komt niet zo vaak wat van.


Tenslotte reden we naar Willem z´n vader. Dat was nu echt een paar uurtjes het nuttige met het aangename verenigen!

Ook vandaag had ik de vaart er lekker in. Ik heb Jan z´n kledingkast uitgezocht. Het wintergoed ligt nu op grijphoogte, het zomergoed ligt op de onderste plank. Er verdwenen wat kledingstukken in de zak voor de textielcontainer. Andere kledingstukken schoven door naar Henk. Ik snorde Jan z´n winterjas op, die gelukkig nog past. Zelfs z´n handschoenen liggen al klaar. Ook maakte ik een inventarisatie voor wat er nog aangeschaft moet worden. Het is maar een klein lijstje. Er moest in elk geval een nette jas komen, die hij op zondag over z´n kostuum kan dragen. Die bestelde ik alvast online. De rest kan Jan zelf in de herfstvakantie bij elkaar gaan shoppen.

Ik bestelde ook eindelijk eens de persoonlijke ov-kaarten voor Jan en Henk. Vandaag of morgen is het ineens geen weer om te fietsen en moeten ze met de bus naar school. Dan is het toch wel handig als ze een ov-kaart hebben.

Ik verzette Henk z´n tandartsafspraak en vroeg op school verlof voor de begrafenis maandag. En passant zorgde ik steeds voor een gevulde wasmachine. Maria had een taxi nodig naar Ridderkerk en dat frommelde ik dus ook nog maar even tussen alle bezigheden door. En, o ja, er moest ook nog brood gebakken worden. Ik bakte twee bruine broden met zaden en pitten en een wit tijgerbrood.


Samen met Maria maakte ik in een hoog tempo de webshopbestellingen klaar. We kwamen keurig op tijd bij de post aan. Intussen belde Koos met de vraag, wat de pot schaftte. ¨Wortels met vis.¨ O, dat kwam nu net niet goed uit. Hij wilde z´n vriendin uitnodigen om mee te eten, maar die houdt niet van vis. O, dan maak ik toch iets anders klaar?! Ik snelde even de AH binnen en zag dat er kipdijfiletjes in de aanbieding waren. Ook goed.

Vanavond kwamen Leendert en Thea koffie drinken. En weer werd het nuttige met het aangename verenigd. Ze bekeken de ontwerpen voor Leendert z´n bedrijfslogo, die bij Willem op de computer waren binnen gekomen. Dat gaat via een soort ontwerpwedstrijd. En daarna hebben we nog even werkbespreking over de verbouwing in Bles gehouden.

Willem is nu wandelen en ik ga nog even lezen. En dan is het weer mooi geweest.

Maantje gluurt maantje tuurt,
Door de vensterruiten.
Weet je wat het ons vragen wil,
Het is in de kamer zo stil zo stil,
Zijn de kindertjes al naar bed,
Of spelen ze nu nog buiten?
Zijn de kindertjes al naar bed
Of spelen ze nu nog buiten?

Lieve maan kijk eens aan,
Ze liggen allang in hun bedje.
Mooi zegt het maantje en lacht en lacht,
Dan wens ik hen allen een goede nacht.
Morgen is er weer een nieuwe dag,
Dan kunnen ze weer spelen en leren.
Morgen is er weer een nieuwe dag,
Dan kunnen ze weer spelen en leren.