Ik ben dan ook op alle fronten bezig, waar ik ook maar een steentje kan bijdragen aan het hele proces.
Hier thuis ben ik begonnen met opruimen van kasten. Het is echt heerlijk, dat we vorig jaar al zo intensief hebben opgeruimd. Dat scheelt bergen! Maar toch is het goed om nu alvast weer kast na kast leeg te ruimen en weg te doen, wat niet mee hoeft naar Bles. (Bleskensgraaf = Bles) Als we dan straks echt zover zijn, dat we gaan verhuizen, is alles zó ingepakt.
Koos z´n kleding is alvast helemaal nagelopen. De (gezamenlijke) kast met kostuums van de jongens is ook gedaan. En vrijdag deed ik Willem z´n kledingkast. Er hangt geen enkel aftands kledingstuk meer. Wat er hangt mag mee :-).
Zaterdag zijn we met een heel ploegje gaan schuren in de boerderij. Woensdag komt de boktorrenmeneer en daarvoor moesten alle balken kaal/stofvrij/ragvrij zijn. We waren met z´n zessen en hadden ook al menskracht voor de middag ingepland. Maar we kregen de klus prachtig in één ochtend geklaard! De middagploeg hoefde niet te komen.
Klussen inclusief gezellig koffie drinken en pizza eten! Voor die pizza´s hebben Willem en ik de combimagnetron aan de gang geslingerd, die Geertje op de weggeefhoek had gescoord. Het was even vogelen, voordat we hem aan de praat hadden. Maar nu is het fijn om hem standby te hebben staan om even een soepje te warmen, een pizzaatje te bakken of anderszins.
Voordat de pizza´s de oven in gingen, waren Willem en ik al verdwenen. Wij hadden namelijk om 13.00 uur een afspraak in Nunspeet bij Knulst Vloeren. Daar hebben we onze PVC-vloer in ons huidige huis vandaan en dat is zó goed bevallen, dat we er nu ook voor de vloer van de boerderij heen gingen.
Eerst kregen we koffie met heeeeeeeeeeeeerlijke arretjescake :-). De verkoper bekeek samen met ons de plattegrond van ons huis en wij vertelden, dat we dezelfde kwaliteit wilden als die we nu hebben. Maar dat we geen visgraat hoeven. Dat is veel te sjiek voor daar. We wilden graag iets ´landelijks´.
De verkoper liet ons een voorbeeld zien en ja! Gaaf! Hij legde er nog een ander voorbeeld bij. Een tikkie klassieker. Ook héél mooi. En vervolgens kwam hij met iets heel anders, maar op een andere manier ook heel mooi. We hoefden niet heel lang te verzinnen: het werd nummer 1, of nummer 2. Met vijf minuten waren we eruit: nummer 1 moest het worden!
¨Maar ik heb nog wel méér, om uit te kiezen,¨ zei de verkoper. ¨Nee!!!¨ riepen we meteen. ¨Asjeblieft níet! Dít is goed, dus we gaan het niet moeilijker maken met méér keuzes. Goed is goed.¨ Nou, dat maakte die knul ook niet iedere dag mee :-). Maar zo kiezen wij altijd. We hebben het zó gezien en als we er allebei een goed gevoel over hebben, dan ís het ook goed. Dan hoeven we er niet nog twee weken over na te denken/nóg meer te zien/bij andere bedrijven te gaan kijken en te vergelijken of wat dan ook.
We zouden ook voor een gietvloer gaan kijken, die in het zakelijke gedeelte van ons huis gepland was. Toen we uitlegden wat we zochten, bleek, dat zo´n gietvloer niet geschikt is om er met een palletwagen met een paar honderd kilo meel over te rijden. Jammer, maar wel fijn, dat we daar eerlijke info over kregen. Er werd zelfs met ons meegedacht wat wél een goede vloer zou kunnen zijn. Iets van een betonnen vloer, die dan dóórgevlinderd zou moeten worden, of zoiets. Willem begreep het allemaal wel. Dus daar moeten we dan nog achterheen.
Vandaag is er ook weer hard gewerkt in Bles. De houten vloer in de woonkamer is eruit gehaald.
Vanmiddag kwam iemand met een vrachtwagen isolatiemateriaal voor het dak brengen. Het hele dak moet eraf (de pannen dan) en het moet dan helemaal geïsoleerd worden. Er is nu niets dan een rieten laagje en daarop de pannen. Een soort cabrio dus :-).
Vanavond is Willem met een metselaar gaan praten over de entree. Daar moeten dubbele deuren komen met een speciaal kozijn en ik geloof dat er een boogje gemetseld moet worden. Maar helemaal scherp heb ik het niet. Dat stukje heb ik heerlijk aan Willem uitbesteed. Wat hij kiest is goed. Overigens komt de metselaar zaterdag terug met een plan. Er staat wéér iets in de week!
Zelf was ik vanavond ook op Bles. Samen met Maria en met mijn vriendin Wilma. De balken die zaterdag geschuurd zijn én al het overige houtwerk wat door de boktorrenmeneer onderhanden genomen wordt, hebben we gestoft en geragd. Het was echt stof happen. Op die hoge balken lag volgens mij van een kleine honderd jaar stof. Ha, ha.
De hoogste stukken deed Willem. Daar waren we te klein voor ;-).
En zo vordert het allemaal langzaam maar zeker! Tot nu toe is het nog leuk...
