dinsdag 22 oktober 2019

Luierende vakantievierders en noeste werkers!

Het is herfstvakantie. En ons gezin is weer eens opgedeeld in luierende vakantievierders en noeste werkers:-). Maaike is heerlijk met de familie van haar vriend mee op vakantie. En ook Trijnie en Gerwin genieten van een weekje Veluwe. Er verschijnen steeds de leukste en mooiste (bos-)foto´s in de gezinsapp. Om groen van te worden ;-).

Jan en Henk hebben vrij van school. Jan heeft overigens wel het nodige voor school te doen. Maar dat is normaal als je in VWO-5 zit. Iets met boeken lezen enzo. Voor veel jongeren geen echt leuke bezigheid. Voor Jan, die dyslexie heeft, kost het ook nog eens veel inspanning.

Henk, de mazzelaar, is écht vrij. Hij kan zichzelf goed vermaken en geniet. Gisteren kwam er een vriendje en vandaag mocht hij met het gezin van die vriend mee naar de Familiedagen in Gorinchem. Leuk voor hem!

De rest van de familie is minstens zo druk als de bijen vanmiddag. Op deze mooie nazomerdag, eind oktober, waren ze actief, alsof het zomer was!




Zelf heb ik ook bepaald geen vakantie. Het is druk! Maar wel léuk druk. Bijna elke dag gaan we naar Bles. Vorige week is er veel gebeurd. Dat kwam doordat Leendert twee maten had ingehuurd. Twee hardwerkende zzp-ers. Met drie mannen die hard werken zie je elke dag vooruitgang. Deze week werkt Leendert alleen en DV volgende week komen de mannen weer terug. Dan gaat (letterlijk) het dak eraf.

Gisterenavond zijn Willem en ik samen met Leendert alle ruimtes nagelopen en hebben we besproken wat er gedaan is en nog gedaan moet worden. Fijn en ook noodzakelijk om hier geregeld de tijd voor te nemen, zodat alle neuzen dezelfde kant op gaan.

Hans en Koos zijn gisteren ook op Bles bezig geweest. Direct uit hun werk vandaan zijn ze ernaartoe gereden om bomen te kappen. Eén grote boom moest weg, omdat het erf daar verhard gaat worden. De boom was bovendien behoorlijk rot.


Zo´n boom ligt tamelijk snel om. Maar het opruimen is een flinke klus. Voor de takken had Hans een versnipperaar bij zich. De stam is nog even blijven liggen. Evenals de andere twee bomen, die vlak voordat het écht donker was, ook om lagen.


Zaterdag hebben we met een groepje wat geklust. En ook zijn we hier in huis vast verder gegaan met voorbereiden. Samen met een schoonzus heb ik de boekenkast bij de meiden op de kamer leeggehaald. Vorig jaar had ik deze kast al secuur uitgezocht en heel veel weggedaan. Toch lukte het me om nog weer een kleine doos boeken eruit te halen, die weg mogen. De rest werd stuk voor stuk afgestoft en in bananendozen gedaan. Toch nog wel een stuk of 10 dozen, geloof ik. Meer dan ik dacht!

Vandaag wilde ik de servieskast leegruimen en alles inpakken. Maar daar is mooi niets van gekomen. We hebben deze vakantie veel afspraken staan. Zo was ik gisterenmiddag met Henk bij de tandarts, waren Willem en ik aan het begin van de avond met Maria naar gezinstherapie in het Sophia en ging ik vanmorgen met Maria wéér naar het Sophia. Dan is er al een flink gat in de dag geslagen. Tel daarbij op, dat er verschillende leveranties voor de webshop binnenkwamen, zodat de gang er aan het begin van de middag zó uitzag:


Nadat ik alles had leeggeruimd, maakte ik de bestellingen van vandaag klaar en stond de gang wéér vol:



Ik was vanmiddag alleen en dan ben je toch wel even bezig, voordat alles op de post zit.

Daarna was er echt geen tijd meer voor het uitruimen van een kast. Ik begon maar op tijd aan het avondeten. Toen ik vanmorgen in de wachtkamer in het Sophia zat, was ik een leuk recept tegengekomen met ingrediënten, die ik bijna allemaal in huis had. Ik vond het op Kitchen24 en het heet American Ness. Het is uienstamppot met corned beef en bospeen en mosterdsaus. Het lijkt op hutspot, maar dan net even anders. En die mosterdsaus leek me een leuke variatie. Het was een leuk recept om klaar te maken: heerlijk basaal. Maar die mosterdsaus? Die vond ik maar vreemd: boter met witte wijnazijn en twee soorten mosterd. En op het laatst flink wat bieslook. Ik proefde en het was zoals ik dacht: vréselijk zuur!! Wat wil je met al die azijn en mosterd! Ik kieperde er een paar lepels honing bij. Dat haalde het allerergste zuur er wat af. Verder kon ik die dunne substantie onmogelijk ´saus´ noemen en dus bond ik hem licht met wat maizena. Er kwam aardig wat commentaar toen ik de pannen op tafel zette. Want dat zuur schroeide zowat de haartjes in onze neuzen. Tóch was het onverwachts lekker en kwamen de pannen bíjna leeg. Ik ga het vast nóg eens maken, maar dan net een tikkie minder zuur door de helft van de wijnazijn te vervangen door water.

Vanavond had ik geen zin meer om die servieskast te gaan doen. We hebben lekker de kachel aangemaakt, wat gelezen, wat muziek gemaakt, een chippie op tafel gezet (gebeurt normaal alleen op vrijdag) en zo toch een beetje vakantie gevierd.

Ik ben vandaag een beetje gaar. Ik heb afgelopen nacht verschrikkelijk onrustig geslapen. Al om 1.00 uur werd ik voor de eerste keer wakker. De slaapkamerdeur ´rammelde´. Dat gebeurt als er elders in het huis een deur dichtgaat. Ik ging dus op onderzoek uit en het bleek, dat Jan had besloten eens naar bed te gaan (vakantie!!).
Vervolgens waren Willem en ik samen rond half drie wakker en lagen allebei te draaien en te woelen en ons te ergeren aan een mug, die om onze hoofden klierde. Om een uur of drie stapte Willem uit bed en ik zag dat hij zijn sokken aantrok. Huh? Hij zei niets, maar even later hoorde ik de voordeur open en dichtgaan en wist ik: hij gaat een rondje lopen. Na een uur was hij terug.
Ik had nog een uur voordat m´n wekker af zou gaan. Ik sliep zowaar even lekker, maar wel kort. Ik ben uit bed gegaan, heb wat gerommeld totdat Hans en Koos naar hun werk waren vertrokken en besloot om nog even terug te gaan.
Het was kwart over zes en ik zette de wekker op kwart over zeven. En wat gebeurt er dan? Dan ga je werkelijk van álles aan elkaar liggen dromen! Ik weet de hele droom nog. Hij speelde zich af in ons vorige huis. Aan het eind van mijn droom, droomde ik dat Willem z´n wekker afging en ik vroeg me af, waarom hij hem niet afzette. Wel, dat bleek dus mijn eigen wekker te zijn :-). Goedemorgen!! Ik geloof niet, dat wij ooit zó´n gebroken nacht hebben gehad.

Straks neem ik uit voorzorg een beker warme melk met honing ;-). Of dat echt helpt, of dat het een placebo-effect heeft, weet ik niet. Maar het is best lekker. Het doet me denken aan vroeger thuis. Als je dan niet slapen kon, werd zo´n beker melk met honing nog weleens toegepast. Dan voelde je je serieus vertroeteld. En eigenlijk lukte het daarna altijd wel. Aan de melk met honing dan maar :-).