We hebben weer een week vol afwisseling beleefd rondom de Pinksterdagen.
Vorige keer schreef ik over Muck, die door Hans uit de boom werd gered. Gelukkig is Muck weer helemaal de ´oude´. Ze is een paar dagen extra aanhankelijk geweest. Dan ging ze bijvoorbeeld bovenop Willem z´n bureau liggen, als hij daar wilde gaan werken. Maf dier :-). Ook vond ik ze een paar keer heerlijk in een wasteil met sokken. Nou, alsof ze de koningin zelf was, hoor :-).
Ik was vanmorgen nog wat bezig om alles klaar te maken voor de demo van de Mockmill graanmolens, die Paul Lebeau zou komen geven. Eigenlijk was alles nagenoeg klaar. Willem was Ciara aan het uitlaten in de polder. Ik had al een paar keer op de klok gekeken. Paul zou elk moment kunnen arriveren. Waar bleef Willem nou? Gelukkig! Daar zag ik zijn auto het erf opdraaien.
Het is de vierde zomer, sinds we hier kwamen wonen. En eindelijk (!) is m´n voortuin netjes! Weet je hóe blij ik daarmee ben?
Ik ga maar weer eens een hele week in één logje proppen :-). Het wordt een week in vogelvlucht. Maar hopelijk gaat dat de pret niet drukken.
Vanmorgen werden Maria en ik om 11.00 op Kasteel Groeneveld in Baarn verwacht.
Vannacht om 3.05 uur was het korte signaaltje van een binnenkomend appje voor mij voldoende om meteen recht overeind te schieten en mijn mobiel te grijpen. Zou het kindje van Leendert en Thea geboren zijn?
Wat was het een prachtige dag vandaag! De eerste echt lekker warme dag van het jaar! En precies op deze dag mocht ik van mezelf de hele dag buiten spelen :-).
Er zijn mensen, die elk jaar last hebben van voorjaarsmoeheid. Dat lijkt me heel naar. Dan is het een stuk leuker om ´last´ te hebben van voorjaars-blijdschap! Met het mooie weer van de afgelopen dagen kwam die blijdschap vanzelf bij me naar boven borrelen. Heerlijk dat licht, de zon, die hogere temperaturen, het buiten koffie drinken, het rommelen in de tuin!
Koningsdag begon voor ons op woensdagavond: het Oranjeconcert van Terdege! Wat had ik daar een zin in! Temeer daar we zo´n drukke tijd achter de rug hebben.
Wat was het ook vandaag weer nat en grijs en winderig en koud! Brrr. Onze wekkers gingen om 5.00 uur af. Op maandag staat Willem altijd vroeg op, om te wandelen. Maar hij was nog geen minuut uit bed, of hij stapte er weer in. ¨Ik pak nog een uurtje; het regent pijpenstelen,¨ zei hij. Nou, lekker hoor. Groot gelijk!
Tegenwoordig maken wij niet zoveel plannen meer voor feestdagen. Het komt er vaak op neer, dat we fungeren als een soort toevluchtsoord/stamkroeg voor ons kroost :-). En dat is helemaal goed. De kinderen moeten zich niet verplicht voelen om op deze dagen bij ons aan te komen. Niets is zo frustrerend voor gezinnen met jonge kinderen, dan dat ze op vrije dagen toch allerlei verplichtingen hebben.
Donderdag is het Maria´s vrije dag. En als we op woensdag helemaal ´bij´ zijn met het verzenden van de bestellingen in de webshop, sla ik op donderdag weleens een dagje over met orders klaarmaken en verzenden. Ik vind het fijn om dan een dag even flink in huis en tuin aan de slag te gaan.
Wat blijft het lang koud, dit jaar! Of ben ik gewoon mega ongeduldig? Dat zou best kunnen zijn, want ik kan niet wáchten tot we weer lekker uit de moestuin kunnen eten. En ik kan niet wáchten tot we weer fijn zonder jas naar buiten kunnen. En ik kan niet wáchten tot ik ´s morgens om een uur of vijf buiten geniet van een koele morgen in aanloop naar een warme dag. En ik kan niet wáchten tot de bladeren aan de bomen weer ruisen. Maar ja ... april hè?! Dan kan het nog alle kanten op.
Deze week ben ik gewoon lekker bezig met ouderwets huishouden. Ik geniet ervan! Gewone, simpele handelingen, die ervoor zorgen dat alles goed marcheert.
Het was weer een week vol afwisseling, vorige week. Ik schrijf een klein verslagje. Dat gaat het handigst aan de hand van de foto´s op m´n telefoon. Die fungeren als mijn externe geheugen, zeg maar ;-).
Zaterdag ben ik ijverig verder gegaan met m´n moestuin. Ik hoopte, dat ik nog op tijd zou zijn voor wat compost van de gemeente. En ja hoor! Ik had stinkend geluk! Tenminste ... er zijn er hier een paar, die die emmers compost vinden stinken. Nou, ik vind het geen stank, hoor. Maar dat komt wellicht omdat ik weet wat een rijk spul het is. Spul boordevol mineralen, voor een goede oogst!
Mijn schoonmoeder houdt erg van puzzelen. Eigenlijk ligt er altijd wel een legpuzzel bij haar onder het tafelkleed, waar ze dan ´s avonds mee bezig is. De hele familie weet, dat je in een kringloopwinkel goed moet kijken of er mooie Ravensburger of Jumbo puzzels zijn van 1000 stukjes. Als die er zijn, neem je ze mee ´voor oma´. Die weet er wel raad mee :-).
Al aan het begin van vorige week had ik het al een keer tegen Willem gezegd: ¨Zaterdag gaan we fijn wandelen!¨ Het was een drukke, maar ook een emotionele week. Met wel twee overlijdens van mensen van onze eigen leeftijd. Wandelen is dan een goed plan. Naar buiten, bewegen, natuur, gesprekken, wat wil je nog meer.
.jpg)
De afgelopen week heb in de avonduren heerlijk zitten hobbyen.
Een tijdje geleden schreef ik al, dat ik een popje aan het maken was. Ik volgde hiervoor een online cursus. De groep waar ik bij aangesloten was, ging echter drie keer zo snel als ik. Sowieso heb ik niet zo´n geweldig hoog werktempo, maar ik had precies die weken ook heel weinig tijd. Het was niet erg. Ankie, de juf van de cursus, heeft me gewoon in een volgende groep gefrommeld ;-). Nu hoop ik er volgende week weer mee verder te gaan.
Op maandag heb ik altijd veel computerwerk voor de webshop. Ik zet mijn laptop dan in de keuken en schuif er een barkruk bij. De keuken grenst aan de webshop en zo kan ik steeds heen-en-weer van de shop naar de keuken en weer terug.
Drie jaar was het geleden! Dríe jaar! Dat we onze Zwitserse vrienden in levende lijve zagen! In die tijd waren er verschillende keren reisjes gepland en zelfs al geboekt. Maar steeds gooide corona roet in het eten. Maar nu was het dan eindelijk zover!
Wat woonden we vorige week weer in een prachtig sprookjeslandschap! Het begon op woensdagavond: het sneeuwde! Henk liep spontaan naar het dorp, waar overal mensen en kinderen buiten liepen om van de sneeuw te genieten.
Zondag was Willem jarig en maandagmiddag kwamen Jaap, Maaike en Naomi gezellig een bakkie doen. Ze namen heerlijke gebakjes mee en kado´s, waarvoor de kinderen met elkaar geld bijeen gesprokkeld hadden.
We zitten hier weer in het gewone ritme. Henk is weer naar school en zelf ben ik elke dag weer bezig om alle pakjes klaar te maken voor de post. Zelfs in de maaltijden is het ritme weer terug.
Het nieuwe jaar is hier; het aardrijk gaat ontsluiten,
De botten puilen uit, de bomen zullen spruiten,
Het kruid en welig gras zal kruipen wijd en breed,
De bloemkens zullen staan elk op zijn best gekleed
Jacob Cats