De zomer loopt ten einde en dat betekent, dat mijn kleine conservenfabriekje weer op volle toeren draait. Ik ben de oogst uit de moestuin aan het verwerken. Het moet allemaal tussen de bedrijven door en daarom doe ik het in kleine stapjes. Maar dat maakt niet uit. Elke dag een draadje, is een hemdsmouw in het jaar.
Zaterdag weckte ik een rode kool en vanavond volgde nummer twee. Oké, het waren wèl joekels! Die van zaterdag woog meer dan 2700 gram en die van vanavond ruim 2600 gram. Zulke kolen zijn dus echt de moeite van het wecken wel waard!
Eerder had ik voor dit doel al een grote pan appelmoes gekookt. Ik maak namelijk rode kool altijd in met appelmoes. Dan krijg je van die heerlijke, smeuïge ´oma´s-rode-kool´.
Het gaat zo:
Er staan nu dus 5 potten heerlijke rode kool klaar. De kool, die ik vanavond gekookt heb, hoop ik morgenochtend te wecken. Dat zal ongeveer eenzelfde hoeveelheid zijn. Er staan nu nog twee kolen op de tuin. Eén grote en één kleine. Bij elkaar zal dat wellicht ook nog wel een kilo of drie zijn. Ik ga proberen die kolen ook deze week te verwerken. Het kan maar vast gedaan zijn, hè.
Ik heb sowieso vorige week veel tijd in de keuken doorgebracht. Dinsdag bottelde ik het bier, wat ik aan het brouwen ben. De flesjes blijven tot donderdag of vrijdag in de keuken staan. Daarna gaan ze voor zes weken naar de kelder. Daar zal het bier rijpen. We zitten dan ergens half oktober, als het klaar is.
Elke dag maak ik wel iets klaar met oogst uit de tuin. Vaak gewone, Hollandse ´prakkies´. We eten dan bietjes of sperziebonen, of zo. En vaak ´iets´ met aardbeien als toetje. Bonen en aardbeien heb ik op dit moment in overvloed.
Ook de bloemkolen zien er prachtig uit.
Met de courgettes had ik deze zomer aanvankelijk pech. Ik had twee prachtige planten. Maar bij beide planten zijn de toppen er finaal uitgewaaid. Eén tijdens storm Poly, de andere al bij een eerdere storm. Zodoende heb ik nog maar 5 courgettes kunnen oogsten. Maar geen nood: één plant heeft zich volledig hersteld en die bloeit en groeit volop. Ik schat, dat ik daar vanaf volgende week toch nog leuk van kan gaan oogsten. Gelukkig maar. Wat is nu een zomer zonder dat de courgettes je neus uit komen.
Ik had dit jaar voor het eerst broccoli gekweekt. Wij zijn dol op broccoli en het leek me dus heel zinvol om die in de tuin te hebben. Alleen blijken deze planten enorm veel ruimte in te nemen voor een kleine opbrengst. De hoofdtoppen waren echt klein. En je kunt niet wachten, tot ze groter zijn, want dan gaan ze al bloeien. Dus oogstte ik ze, toen ze nog klein waren. Ik liet de planten wel staan, want ik had gelezen dat er dan in de oksels van de planten nog kleine broccolietjes zouden gaan groeien. Dat gebeurde inderdaad. Maar het gewicht aan groente is het nog steeds heel weinig in verhouding tot de oppervlakte die de plant inneemt. Ik denk, dat ik het bij dit experiment houd.
De kleine broccolischeuten worden natuurlijk zuinig geoogst. Die zijn heerlijk, om bijvoorbeeld te roerbakken. En vandaag maakte ik er een lekkere hartige taart mee. Met ui en knoflook en kerstomaatjes van Thirza. We hebben gesmuld.
Waar ik ook erg van geniet, is mijn voortuin. Dat is inmiddels een bloemenzee. Het is best nogal wild (of chaotisch, zo je wilt), maar is daardoor bijna onderhoudsvrij, zeg maar :-). Ook wel fijn.
In de webshop hebben we de boel ook wat mooier (en lichter!) gemaakt. Er hingen nog steeds loze draden aan het plafond, waar ooit lampen aan moesten komen. We wilden er graag kroonluchters ophangen. Nu, na drie-en-een-half jaar loze draden, ging ik eindelijk actief op Marktplaats op zoek. En ik had zowaar binnen een week of twee beet. We kochten twee kroonluchters bij een kaaszaak in Rotterdam, die er mee stopte. Wat zijn we blij met deze verbetering!
En wat ook een verbetering is: onze weegmachine! We overwogen al langer om zo´n apparaat aan te schaffen. Maar het is natuurlijk best een investering en daar moet ruimte voor zijn. Na onze vakantie hebben we de knoop doorgehakt en is het apparaat besteld. Sneller dan gedacht, werd het geleverd. En vorige week is het in gebruik genomen. We moeten er natuurlijk nog aan wennen, maar weten al wel, dat dit enorm veel tijd en energie bespaart.
Tussen de middag kwamen Jaap, Maaike en Naomi. Na de lunch zei Maria tegen Jaap: ¨Zal ik de weegmachine eens laten zien?¨ Dat was tegen geen dovemansoren gezegd. Maria deed het apparaat aan en gaf een demo. Dat werkte zó aanstekelijk, dat in no time zowel Jaap als Maaike in de houding sprongen om mee te helpen inpakken :-). Ze hebben zeker twee uur lang met z´n drieën met alle plezier gewerkt en een flinke voorraad meel, bloem en andere producten ingepakt. Hoe leuk!
Naomi en Julian deden intussen een middagdutje en speelden daarna gezellig samen in de box.
