maandag 7 augustus 2023

Kilometers maken

In de laatste dagen van Willem z´n vakantie hebben we heel wat kilometers gemaakt. Vooral op vrijdag. We verenigden op die dag het nuttige met het aangename en zagen zo ongeveer half Nederland aan ons voorbijtrekken :-).

Vrijdag ging mijn zus Maaike met haar man en kinderen op vakantie. Onze Henk mocht mee! Die boft maar en rolt van de ene vakantie in de andere! Ze gingen kamperen in een safaritent op een camping in Harderberg. En omdat ze maar een kleine auto hebben, zouden wij meerijden. Maaike en Hans in de ene auto met alle bagage. Willem en ik in de andere auto met drie kinderen op de achterbank. 

Vanuit Alblasserdam is het ruim twee uur rijden. Maaike had een flinke voorraad broodjes gesmeerd en thermoskannen thee gevuld. Zo konden we ergens halverwege stoppen en lunchen.

We hadden een voorspoedige reis. Vooral Anneleen, ons nichtje, was erg opgewonden toen ze de camping weer zag. Mijn zus en haar gezin gaan er al enkele jaren achter elkaar heen en zodoende was het een feest van herkenning en van voorpret voor haar.

Voor onze Henk was het helemaal nieuw. Wat kamperen ze in een mooie, grote safaritent! Prachtig hoor! De twee Henken hebben samen een kamertje. Super gezellig!


Willem en ik hielpen met alle bagage naar binnen brengen en daarna dronken we koffie op het terrasje onder de luifel voor de tent.

We wilden nog even een foto maken, waar we met z´n allen op stonden. Ik zette dus mijn mobiel op de timer en we telden af. We kwamen er inderdaad met z´n allen op te staan. Maar die twee malle Henken hadden iets geks afgesproken :-). Ha, ha, zoiets zie je dan altijd achteraf :-).


Willem en ik gingen een adresje verder. Nu we toch relatief in de buurt waren, wilden we een bezoekje brengen aan tante Roelie in Genemuiden. Tante Roelie is een oude vriendin van mijn ouders en we hebben vroeger, vooral in vakanties, veel met elkaar opgetrokken. Het is altijd fijn om herinneringen op te halen. Die herinneringen zijn extra dierbaar nu mijn ouders en haar man er niet meer zijn.

De herinneringen kwamen bij ons al boven borrelen, toen we Genemuiden naderden.


We werden allerhartelijks ontvangen. Het voelde alsof ik bij mijn eigen moeder binnenstapte. Hoe speciaal is dat!

We hebben op ons gemakje bijgepraat. Met weemoed, maar ook met een schaterlach.

Rond half 6 stapten we de auto weer in. Willem opperde om nog een stop te maken bij mijn zus Maria en haar gezin, die op een camping in Elburg staan. Tja, daar zouden we nagenoeg langs rijden. Ik appte naar Maria en die nodigde ons meteen uit om mee te eten. Ja, leuk!

Als verrassing zijn wij eerst langs de supermarkt gereden om daar een lekker toetje en wat koude biertjes te halen. Mijn zus kampeert altijd net als wij, heel basaal. Dus gewoon in een tent (ja, ook een De Waard-tent!) en zonder luxe. Een biertje uit de koelkast is dan dus al luxe, vanwege het feit, dat je geen koelkast hebt. Nou ja, een elektrische koelbox voor het hoogst noodzakelijke.

Maria en Adrie hebben al heel vaak in Elburg gekampeerd en wij zijn in de loop der jaren ook al vaak bij hen op bezoek geweest. Ook hier voelde het dus als thuiskomen, toen wij op de parkeerplaats uit de auto stapten.

We hadden een gezellig avondje. Met heerlijk eten in de avondzon.


En met natafelen tot de zon achter de bomen zakte. Nog even met z´n drieën een flinke teil vaat wassen in het sanitairgebouwtje en toen was het tijd om naar huis te gaan.


Ik weet niet hoeveel kilometers we gemaakt hebben. Maar het was het meer dan waard!

Ook voor zaterdag stond er weer een reisje op het programma. We zouden naar Willem z´n zus en haar gezin in Zeeland gaan. Zij hebben hun huis verbouwd en schoonmama wilde dat maar al te graag zien. Nog voordat de grote vakantie begon, hadden we dus beloofd, dat we haar zouden rijden. En eindelijk was het zo ver. Doordat ze woendag gevallen was, zou het haast niet doorgegaan zijn. Maar het gaat gelukkig heel goed en er was dus geen reden om thuis te blijven.

We arriveerden er aan het eind van de middag en bewonderden de fijne tuinkamer, die aan hun huis gebouwd is. Wat een heerlijkheid, zo´n grote, lichte kamer met uitzicht over akkerland, zover je kijken kunt! We werden getrakteerd op koffie met gebakjes van de bakker. Mmmm!

We aten zaterdagse frieten en dronken nog een keer koffie. Intussen hebben we ook hier fijn kunnen bijpraten. Wat is er in een jaar tijd veel gebeurd! We maakten weer een fotootje met timer als herinnering en reden in de vallende avond weer terug.


En vandaag was het dan Willem z´n eerste werkdag weer! Pfffff. Echt even flink afzien, hoor. Ik was de vakantie nog lang niet zat.

Maar vandaag was het ook Henk z´n verjaardag! Hij is 17 geworden. En daarom bakte ik vanmorgen vroeg een appeltaart en zijn Willem en ik, direct toen Willem uit zijn werk thuiskwam, weer in de auto gestapt en naar Harderberg gereden. Nog meer kilometers maken! 

We waren er al vroeg in de avond en hebben weer op het terrasje koffie gedronken.



Henk was al verwend met leuke kado´s en mijn zus had voor het echte verjaardagsgevoel een slinger opgehangen. Hij was echt jarig!

Even na achten verdwenen de jongens naar de activiteitentent. Ze mochten mee doen met de bingo-avond, die er werd georganiseerd. We bleven nog even op het terrasje hangen voor een twee kop koffie en een praatje. Daarna liepen we met z´n vieren naar de tent om daar nog even een blik op de jongens te werpen. Het was een vrolijke boel in de tent en ook heel druk.


Na tien minuten hadden we het wel gezien. We hadden nog wat kilometers voor de boeg en besloten op huis aan te gaan. Dag zus, dag zwager, dag Henken, dag nichtje Anneleen. Nog een fijne vakantie, hoor!