Wandelen

Zaterdag namen Willem en ik nog een dag vakantie en hebben een heerlijke wandeling door de Alblasserwaard gemaakt. Via de app Wandelnet kun je heel gemakkelijk een route maken. Je wijst op de kaart aan waar je wil beginnen, waar je langs wil komen en waar je wil eindigen en de app maakt de route. Je ziet dan hoeveel kilometer die is en dan kun je naar believen de wandeling wat langer of korter maken. 

Ik had een route gemaakt die bij ons huis begon en bij ons huis eindigde. Maar die was 18 kilometer. Dat vonden we nèt iets te lang voor het mooi. Dus ´sneed´ ik er de laatste 4 kilometer af, zodat we op de Vuilendam zouden eindigen. Veertien kilometer was precies mooi voor deze zaterdag. We reden daarom even met twee auto´s naar het eindpunt, lieten daar één auto staan en reden met één auto terug. 

Ik smeerde een stapeltje brood, pakte een doosje dadels en een paar flessen water in en daar gingen we!

Eerst liepen we ons dorp uit via de Zeemansweg naar de Donk. We verwonderden ons over een enorme rups, die over de weg liep. Een joekel van een centimeter of 10 en zo dik als Willem z´n duim. Later hebben we opgezocht wat voor rups dit is. Volgens ons is het een windepijlstaart.

We liepen door ons mooie boeren-landschap en kunnen niet geloven, dat er serieus mensen zijn, die vinden dat dit maar weg moet :-(.

Bij de Donk staken we het Waterschap over en pakten onze eerste pauze. Even wat drinken en een paar dadels eten. Een opa kwam met drie kleine kinderen even rondkijken op de brug 

en bij het gemaal. Ze schrokken zich een hoedje, toen dat gemaaltje ineens ging draaien :-).

We banjerden vervolgens vier lange kilometers door het gras langs het water naar de Ammerse Kade. Dat was wel een tikje afzien. Links waren nogal saaie weilanden en rechts was het water, wat je niet zag, omdat het riet heel hoog groeide. Een boer was mest aan het injecteren. We kwamen verder welgeteld één wandelaar tegen. Het was dus heel stil, alsof we alleen op de wereld waren. Behalve heel veel groen, waren er gelukkig ook veel bloemenranden.

Op de Ammerse Kade hielden we lunchpauze op een paar betonblokken en genoten van de lekkere boterhammen. 

Daarna liepen we naar Ottoland 

en kwamen we weer in de bewoonde wereld. 

In Ottoland hing door het hele dorp de vuile was buiten :-). Ik weet niet welk idee er achter steekt, maar het zag er wel vrolijk uit.

We wandelden naar de Vuilendam, waar de auto stond. Maar eerst kochten we een ijsje bij Middelbroeck. Daar hebben ze het lekkerste ijs uit de hele omgeving :-). En na veertien kilometer stappen, smaakt zo´n ijsje extra lekker natuurlijk.