vrijdag 30 november 2012

Jarig Jetje

Vandaag is Maria jarig. Elf jaar is ze nu, onze kleine, grote dame. Elf jaar geleden werd ze, ook op een vrijdag, geboren. ´s Avonds om 9 uur. Het was de ´gezelligste´ bevalling die ik heb gehad. De hele vrijdag had ik hard in huis gepoetst. Pure nesteldrang natuurlijk :-). En juist toen ik aan het einde van de middag, pfffffff, vond dat alles keurig netjes was, kwamen de eerste weeën. Ik had eerder al eens turbo-bevallingen gehad en daarom heb ik meteen Willem gebeld dat hij naar huis moest komen en dat we naar het ziekenhuis zouden gaan. Ik regelde oppas en even later reden Willem en ik in de avondspits de file in. Daar kreeg ik de zenuwen van, want de weeën waren behoorlijk serieus. Willem heeft toen een stukje vluchtstrook genomen en zo kwamen we rond 6 uur op de afdeling Verloskunde aan. Daar liep ik juist mijn eigen, vertrouwde gynaecoloog tegen het lijf. ¨Nee, he,¨ zei ze, ¨kom je bevallen?¨ Ze was juist klaar met haar dienst en wilde naar huis gaan om vakantie te gaan vieren. Maar ze besloot spontaan om te blijven en buíten haar werktijd en zónder haar witte jas heeft ze me zomaar ´privé´ geholpen. Nog altijd vind ik dat heel speciaal!

Maria is net naar school vertrokken. Willem heeft haar met de auto gebracht. Ze trakteert op Zweedse boterkoek en voor de juffen en meesters zijn er gevulde eitjes.







We hebben lang nagedacht over het ´grote kado´. Barbies en Playmobil zijn nog wel erg leuk om af en toe mee te spelen. Maar om nu nog iets nieuws daarvan te krijgen vond Maria niet zo nodig. Ze vond het leuker om een dier te krijgen. Eerst wilde ze graag kwartels hebben. Maar hoewel je die best tam kunt krijgen, zijn het geen knuffeldieren. En eigenlijk wilde ze een knuffeldier.
Daarna hebben we ons verdiept in Degoe´s. Prachtige, leuke diertjes! Maar ook weer geen knuffeldieren. En dus vielen ook die af.
Uiteindelijk koos ze heel simpel voor een konijntje, knuffeldier bij uitstek.
Ik keek op Marktplaats en vond een nestje in Wijngaarden. Beestjes die net oud genoeg waren om bij hun moeder weg te mogen. Woensdagmiddag gingen we het konijntje halen. Op de foto op Marktplaats had Maria  haar keuze al gemaakt. Ze koos voor een schattig, kaneelkleurig konijntje. Het is een pracht diertje en hopelijk gaan we er heel lang plezier van hebben.




Ik heb op internet nagezocht of ik het konijntje bij de cavia´s in het hok kon doen. Je ziet dat wel vaker. Toch las ik, dat dat geen goed idee is. Cavia´s en konijnen spreken nu eenmaal een verschillende taal. Ook hebben ze allebei hun eigen voeding nodig. Als cavia´s konijnenvoer gaan eten of konijnen het voer van cavia´s, dan lopen ze kans op tekorten of eten zich juist te vet. Er waren nog meer mitsen en maren en daarom hebben we besloten om voor Nijn een eigen hok te kopen. Nijn zit nu nog gezellig in een krat met stro op de meisjeskamer. Maar vanavond komt het hok en dan gaat Nijn op termijn (geleidelijk en voorzichtig natuurlijk) naar buiten. Zijn hok komt naast het hok van de cavia´s. Beide hokken hebben een ´onderverdieping´. Op die manier kunnen de diertjes buurpraatjes maken.

Het wordt zo langzamerhand een gezellige beestenboel hier: Kippen, cavia´s, een kanarie, guppen, een aquarium met verschillende soorten vissen en nu ook een konijntje. Genieten hoor!

donderdag 29 november 2012

Recykleren

Het was mijn voornemen om elke maand één recykleerprojectje te doen. Meteen al in oktober ging de uitvoer van dat voornemen in rook op. Oktober was dan ook wel een erg drukke maand vanwege de kledingwissel. Maar nu in november geen excuses meer! Hup, de naaimachine op tafel en gaan met die banaan.

Van een blouse en een shirt maakte ik een tas om kado te doen aan een jarig nichtje. De blouse heb ik uit een zak kleding die ik kreeg. Het was een prachtige blouse, maar in een maat waar niemand van de vrouwen uit ons gezin waarschijnlijk ooit in gaat passen.
Ik wist even niet naar wie ik de blouse kon doorschuiven en daarom heb ik hem maar gerecykleerd. Zo krijgt hij toch een tweede leven.
Het shirt is van Maaike geweest en paste qua kleur perfect bij de stof van de blouse.



De binnenkant van de tas heb ik van het shirt gemaakt.



 De buitenkant is uit de blouse genomen. Ik heb daarbij de knopenbies gebruikt ter versiering.



 Ook de kleine knopenbiesjes in de mouwen heb ik gebruikt. Ze zijn verwerkt in de hengsels.




De aanzet van de hengsels heb ik nog even opgeleukt door er gehaakte bloemetjes met een knoopje (van de blouse) op te naaien.




De restjes van de blouse en het shirtje zijn netjes in elkaar gerold. Wie weet komen ook die kleine restjes nog weer een keer van pas.

dinsdag 27 november 2012

Winterwandeling

In de zomervakantie was Jan jarig. Zaterdag mocht hij nog een feestje geven voor zijn schoolvriendjes. Ik had bedacht om met de kinderen naar de Biesbosch te gaan en had ons daar aangemeld voor een winterwandeling onder leiding van een gids. Er kwamen vier jongens en één meisje op Jan z´n feest. Met Jan erbij waren er dus zes kinderen met wie ik op stap ging.

Om 13.15 werden we bij het Biesboschcentrum verwacht en daarom had ik op de uitnodiging gezet, dat iedereen uiterlijk om 13.00 bij ons aanwezig moest zijn. En jawel, iedereen was er keurig op tijd, lekker dik aangekleed en met laarzen of wandelschoenen aan. Ik had een rugtas klaargemaakt met wat lekkers voor onderweg en daar gingen we dan.




Het was erg mistig en dat gaf best een speciale sfeer. Het deed me denken aan onze trouwdag, nu bijna 26 jaar geleden. Op die dag was het ook zo mistig.

We waren keurig op tijd bij het centrum. Ik meldde me aan en betaalde voor de wandeling. Ik wisselde meteen de waardebon in, die ik vorig jaar gekregen had, toen ik op de Natuurclub brandnetelsoep maakte. Die bon kwam nu mooi van pas.

Om 13.30 begon de wandeling. We waren met een groep van 17 personen. Buiten de kinderen van Jan z´n feestje waren er geen andere kinderen in de groep. Aan het begin van de wandeling moest de gids de kinderen even tot de orde roepen, want ze vlogen luiddruchtig de Beverburcht in. De gids waarschuwde ze, dat ze echt rustig moesten zijn, om de dieren niet te storen. Dat knoopten ze goed in hun oren. Ze hebben geweldig goed meegedaan.



De gids wees ons continu op allerlei moois en opmerkelijks, waar je zónder gids zomaar aan voorbij zou gaan. Eerst vertelde hij van alles en nog wat over Bevers. Het was leuk om te merken, dat Jan daar al heel veel vanaf wist. Dat heeft hij allemaal op de Natuurclub geleerd.

Al lopend door het Beverbos kwamen we heel veel paddestoelen tegen. En de gids wist zomaar van al die paddestoelen de namen. Wat leuk was dat!
We zagen Judasoor. Dat is een zwam die vooral op dode Vlier groeit. Deze paddestoel is zo zacht als een babyoortje en iedereen moest natuurlijk even voelen.



Ook andere leuke paddestoelen werden aangewezen. Bijvoorbeeld de Geweizwam.



We kregen een hele verhandeling over verschillende soorten zwammen. Hoe ze zich voeden enzo. Echt interessant.

De gids wees ons ook op een op deze plaats heel bijzondere korstmos: blauwe korstmos. Typisch iets wat ik nooit als iets bijzonders zou opmerken zonder dat het me verteld werd. Het ziet er gewoon uit als een viezig blauw spoor op een tak en dan blijkt dat iets heel bijzonders te zijn :-).

We wandelden het Beverbos uit en trokken een dijkje op. De mist was helaas in regen overgegaan, maar er was niemand die erover mopperde of klaagde. Lopend over het dijkje vertelde de gids over het zware werk in de grienden, dat tot in ongeveer de jaren zeventig heeft voortgeduurd. Ik heb er eens een heel indrukwekkend boek over gelezen: Aardappels met lawaaisaus. Echt een aanrader om te lezen! Willem leest op dit moment ¨Kruistocht in spijkerbroek¨ voor aan de kinderen, maar ik denk, dat ik ¨Aardappels met lawaaisaus¨ eens opzoek voor hierna. De kinderen zullen dat vast ook heel mooi vinden.

We liepen en glibberden verder en verder. Het duurde een hele tijd voordat we weer een beetje in de begroeiing kwamen. De kinderen werden erop uitgestuurd om naar knaagsporen van de bever te zoeken. En jawel, langs het wandelpad bleek een wilg al bijna doorgeknaagd te zijn. Ongelofelijk hoe systematisch bevers een boom vellen. Ze beitelen als het ware in kegelvorm de stam af, net zolang tot de boom omvalt.



Een stukje verderop liep de gids nog even van het pad af om ons weer een aparte zwam te laten zien: de Kluifjeszwam. Inderdaad, die ziet er als een kluifje uit. Wat grappig!



Het laatste stukje van de wandeling liepen we in stevig tempo. Tegen vieren kwamen we weer bij het Biesboschcentrum aan. We hadden maar liefst 6,5 kilometer gewandeld. De kinderen kregen van de gids een dikke pluim, omdat ze zo fijn hadden meegedaan. Nou, die hadden ze echt verdiend!




We reden met de auto terug naar huis. Daar maakte ik warme chocolademelk klaar en ik sneed er flinke stukken Zweedse plaatboterkoek bij. Zo konden we fijn even uitpuffen.

Terwijl de kinderen de kadootjes gingen verstoppen en Jan die ging opzoeken zorgde ik alvast voor het eten.



Willem had ´s morgens al 7,5 kilo aardappels geschild en in repen gesneden voor de patat. Dirk kwam thuis om ze te gaan voorbakken. Ik maakte een grote pan pindasaus, zette kipkluifjes in de oven en dekte vast de tafel voor 15 personen.
Eén voor één kwam de rest van het gezin thuis. Hans en Maaike hadden gewerkt en Willem was met een aantal kinderen op het verjaardagsfeestje van een nichtje geweest.
We schoven aan tafel voor een gezellig verjaardagsfeestmaal: heerlijke zelfgemaakte frieten. Ons nimmer vervelende zaterdagkostje :-).

Na het eten was het tijd voor de kinderen om naar huis te gaan. Willem bracht ze thuis, terwijl ik de tafel afruimde en de vaat deed. In een mum van tijd was alles weer opgeruimd. De kinderen hadden het prima naar hun zin gehad en Jan kon opgelucht ademhalen. Opgelucht ademhalen? Jawel! Weet je wel hoe zenuwachtig dat kind was voor z´n feest? Hij heeft een hele week buikpijn gehad! Hij kon fijn gaan nagenieten van z´n feest en spelen met alle leuke kadootjes die hij kreeg.

donderdag 22 november 2012

Snelle maaltijd

Vandaag had ik weinig tijd om uitgebreid te koken. En eigenlijk ontbrak het me ook even aan puf en inspiratie. Dus vroeg ik zo om een uur of vier: ¨Wie heeft een idee voor een snelle maaltijd?¨ Eerst kwam natuurlijk het p-menu langs: ¨Pizza´s¨ werd er geroepen. Nee dus! Kant-en-klare pizza´s koop ik zelden. Eigenlijk alleen als ik zelf weg ben en er een kleine groep thuis is, die zelf eten moet klaar maken. Dan roep ik weleens: ¨Haal maar diepvriespizza´s¨. Voor de hele groep diepvriespizza´s kopen vind ik veel te duur. Nog afgezien van de rommel (e-nummers) die je dan binnen krijgt. Zelf pizza´s maken is een optie, maar niet als je weinig tijd hebt. Ik vind dat nog altijd een hele klus.

¨Pannenkoeken¨, was het volgende wat er werd geroepen. Maar nee, die hebben we vorige week vrijdag ook al gegeten. Ik ga niet twee keer binnen één week tijd pannenkoeken serveren.

¨Pasta¨, was de derde suggestie. Nee, ook niet goed. We hebben gisteren nog spaghetti gegeten. Lekker met versgekookte saus van verse tomaten. Mmm.

Leendert bracht het winnende idee in: Stamppot rauwe andijvie! Ja! Dat was hem. Ik had juist vanmiddag de koelkast uitgesopt en gezien dat er nog drie doosjes spekblokjes lagen. Daar kon ik er dan mooi één van gebruiken. En andijvie had ik nog op m´n moesdak staan. Een goed plan dus. Eigenlijk houd ik de donderdag meestal om een vegetarische maaltijd klaar te maken. Maar dat plan moest maar een keer wijken, vanwege de spekblokjes die op moesten. Was dat niet het geval geweest, dan had ik walnoten en brie door de andijviestamppot gedaan. Nu ging er 250 gram spekblokjes door en dat is voor 11 personen natuurlijk ook maar een minimale vleesconsumptie.
Hoewel het mijn streven is om eens per week vegetarisch te koken, zal er deze week dan geen vegetarische maaltijd op tafel komen. Maar geen nood, vorige week had ik er zowaar twee in een week :-).  Op donderdag kookte ik een heerlijke zwarte bonensoep. Het was een nogal gekruide soep en daardoor was niet iedereen er van gecharmeerd. Gelukkig had ik er een Turks brood bij gebakken. Dat was zó lekker, dat de kinderen het zonder iets erbij of erop op smikkelden. Ik had een gewoon brooddeeg gemaakt van volkorenmeel en dat na de voorrijs uitgerold ter grootte van mijn ovenbakplaat. Ik strooide er wat sesamzaad op, liet het narijzen en bakte en een klein half uur in de oven op 200 graden. Ik had nooit eerder zelf Turks brood gebakken en tot mijn verrassing deed het eindresultaat niet onder voor de Turkse broden hier uit de Turkse supermarkt. Zelfs de luchtigheid (inclusief gaten) klopte. Mooi zo, ik hoef dus ook niet meer voor een Turks brood naar de winkel. Dat maak ik voortaan zelf.

Weet je trouwens, dat je met een gekocht Turks brood heel snel en heel simpel pizza´s kunt maken? Je snijdt hiervoor zo´n brood helemaal open en je belegt de helften met tomatensaus en wat je maar lekker vindt. Een kwartiertje in de hete oven en klaar ben je. Mocht je dus eens haast hebben en geen zin in/geld voor diepvriespizza´s, dan is dit een mooi alternatief.

Op vrijdag bakte ik dus pannenkoeken. Ik bakte ze naturel, met appel/kaneel en met kaas en zo was ook die maaltijd vegetarisch, zonder dat iemand dat direct in de gaten had. Ja, ik moet dat vegetarisme hier echt een beetje verstoppen, anders krijg ik commentaar ;-).


woensdag 21 november 2012

Druk en gezellig, zeker?

Als iemand hoort dat je 10 kinderen hebt, is één van de standaard reacties: ¨Zo zeg! Druk zeker? Maar wel gezellig!¨
En ja, vaak is het druk. Maar niet altijd.
Vaak is het gezellig. Maar niet altijd.
En af en toe is het én druk, én gezellig. Zo was het gisterenavond na de koffie. Dat ziet er dan zo uit:



Willem zit met Leendert aan tafel om hem iets van Natuurkunde uit te leggen. Iets van opwaartse druk en gewicht en massa en weet ik al niet wat nog meer. Niet aan mij besteed! Maar die mannen vinden het zowaar nog leuk ook.

Naast hen zit Dirk met Trijnie. Hij legt haar iets van rekenen uit. Van inkoop en verkoop, van bruto en netto, van procenten en winst. Leuk! Trijnie heeft er vanavond een toets van. Eén van de laatste toetsen van haar MBO-opleiding. Rekenen  vindt Trijnie lastig. Maar Dirk is een geduldige meester.

Tegenover hen zit Koos. Hij zit aan zijn huiswerk en probeert zich te concentreren tegenover de cijfertjes en getalletjes van de overkant.

Op de bank zit Hans met een vriendje. Vriend is gekomen omdat ze samen iets voor Nederlands moeten doen. Maar ze zitten de koffiepauze nog even te rekken en spelen een spel op Hans z´n Ipad. Jan kijkt geïnteresseerd toe.



Maaike heeft zich met haar huiswerk bij de salontafel geïnstalleerd. Ook een manier.



Maria heeft het beter bekeken. Zij is klaar met haar huiswerk. Tijd voor een spelletje! Ze kiest voor Scrabble. Jan heeft geen zin om mee te doen. Maaike wel, maar die moet aan haar huiswerk. Prima. Dan spelen Maria en ik het spel samen.
Het is leuk om met Maria een spel te doen. Ze is bloedfanatiek. Terwijl ze steeds woorden met de meeste waarde probeerde te bedenken kon ik mooi nog wat aan m´n haakwerk doen. Heb je kans dat dat ooit nog eens afkomt.





Zoals gezegd: ´t was druk en gezellig. Die drukte hield aan, maar nam wel geleidelijk af. Steeds trok er één bedwaarts of naar boven. Totdat het 23.00 uur was: Willem&Teunie-time. We nemen dan lekker nog een uurtje voor samen, om wat te computeren, lezen, praten, hangen, werken. Net waar we zin in hebben. Rond twaalven duiken we in de koets. En dan begint tussen kwart over 5 en half 6 het hele spul weer van voren af aan :-).

´t Was gisteren trouwens wel érg druk. Maar Willem vond daar vanmorgen vroeg de verklaring al voor:

KNMI waarschuwt voor zware windstoten

DE BILT - In de avondspits moeten automobilisten in de kustprovincies rekening houden met veel wind.

Foto:  ANP
Het KNMI waarschuwt woensdagochtend dat er aan het einde van de middag en het begin van de avond windstoten tot 100 kilometer per uur kunnen voorkomen.
Vandaar dat het instituut code geel heeft afgegeven voor de provincies Zeeland, Zuid-Holland en Noord-Holland.

zaterdag 17 november 2012

Advertorial

Zoals gebruikelijk zet ik één keer per maand nieuwe adverteerders in het zonnetje. Deze maand zijn er twee nieuwe adverteerders. Ik presenteer ze graag aan u:

Sinds een paar weken vind je aan de linkerkant op mijn blog de banner van Cooking at home. Cookingathome is een spiksplinternieuw bedrijf, dat alles op het gebied van thuis bakken verkoopt. De mensen van Cookingathome richten zich vooral op diegenen, die (nog) niet veel bakervaring hebben. Ze hebben mixen samengesteld waaraan nauwelijks nog iets hoeft toegevoegd te worden en die van hoogwaardige bakkerskwaliteit zijn. Op deze manier is bakken eenvoudig en kun je goede resultaten verwachten, óók zonder dat je een keukenprins(es) bent.

Zo is er bijvoorbeeld de mix voor American Choclate muffins, waaraan je enkel maar water en olie hoeft toe te voegen. Even mixen en bakken maar! En natuurlijk genieten van de heerlijke geur en de mjammie muffins!

Het assortiment is groot. Er zijn bakmixen, broodmixen, maar zelfs ook electrische apparaten (zoals broodbakmachines) en kadopakketten. Kadopakketjes kun je natuurlijk ook zelf samenstellen. Als je bij je bestelling aangeeft, dat iets bedoeld is als kadootje, dan wordt het mooi ingepakt.

De mensen van Cookingathome staan voor je klaar om je alle denkbare informatie en tips te geven. Thuis bakken moet vooral leuk en lekker zijn.

Hoewel Cookingathome vooral online werkt en de producten in de webwinkel verkoopt, is er voor mensen die in of bij Rijssen wonen ook de mogelijkheid om alles op een thuisparty te bekijken en te kopen. Als je zin hebt om zelf zo´n gezellige bakparty te organiseren, neem dan contact op via het contactformulier op de website.


De andere nieuwe adverteerder vind je bovenaan dit blog: Mercy Hulpverlening.  Mercy Hulpverlening is opgericht door Henry Hendriksen. Henry is varkensboer geweest en heeft zich laten omscholen tot psycho-sociaal therapeut. Henry kan hulp bieden op veel verschillende terreinen, zoals depressiviteit, rouwverwerking, relatieproblemen, burn-outs etcetera. Je kunt dit allemaal op de website nalezen.

Henry heeft zich in twee dingen gespecialiseerd. De eerste ligt voor de hand! Henry wil hulp bieden aan agrariërs. Als geen ander weet Henry hoe moeilijk het is om in deze tijd als agrariër het hoofd boven water te houden. Hij wil agrariërs die dreigen vast te lopen hulp bieden op een geheel eigen manier. De agrariër hoeft niet bij Henry aan een buro te komen zitten. Dat werkt meestal niet bij dit type mens. Daarom komt Henry graag naar de agrariër toe om bijvoorbeeld lopend over het erf tot goede gesprekken te komen. Hoe uniek is dat?!

Als tweede specialisatie heeft Henry ervoor gekozen om stellen op een leuke en ontspannen manier aan hun (toekomstig) huwelijk te laten bouwen. Hij organiseert hiervoor huwelijksweekenden, de ´Wij samen - tweedaagse´ genoemd. Tijdens deze tweedaagse is alles erop gericht om elkaar dieper te leren kennen en als team sterker te staan. Deze ´wij samen - tweedaagsen´ worden georganiseerd voor de reformatorisch/christelijke doelgroep. In de eigen, vertrouwde sfeer en rond en vanuit de Bijbel wordt er op deze dagen een handreiking gegeven.

Als je benieuwd bent naar alles wat Henry te bieden heeft, klik dan op de banner bovenaan mijn blog. Op de website van Mercy Hulpverlening is alles te vinden wat je weten wilt.

Als laatste wil ik ook een terugkerende adverteerder noemen: Schatten van de zee. Dicky, van Schatten van de Zee, heeft weer een prachtig, vernieuwd, assortiment van handgemaakte sieraden. Een heel bijzonder sieraad is toch wel de nieuwkomer: een collier met daaraan stenen uit de Bijbel. De stenen zijn uit Openbaringen 21 ver 19, 20 en 21. Het collier is van zilver en er zitten kostbare stenen bij. De parels ertussen zijn de 12 poorten. De stenen hangen op volgarde, zoals in de Bijbel beschreven. Iets unieks!


donderdag 15 november 2012

Buiten!

Het buiten werken was een feest gisterenmiddag! Wat een heerlijk weer was het. Om deze tijd van het jaar moet je toch echt proberen elk zonnestraaltje mee te pakken, vind ik.

Eigenlijk begon het buitenfeestje gisterenmorgen al. Toen heb ik nog fijn een was op het dakterras te drogen gehangen. Er gaat niets (nou ja...bijna niets toch) boven de geur van buiten gedroogd wasgoed. Zó lekker. ´s Winters kan ik niet vaak buiten drogen, want als de houtkachel brandt trekt de rook in het wasgoed. De pijp van de kachel komt namelijk op het dakterras uit. Maar gisteren was het in huis warm genoeg om de kachel uit te laten en dus wapperde mijn was lekker buiten.



Nu ik toch op het dakterras was heb ik meteen m´n moesdak eens geïnspecteerd. Het was hoogtijd om nu toch alle pepers te oogsten. Rood of oranje of groen, dat maakt nu niet meer uit. Die pepers moesten eraf, want de planten begeven het. Ik oogste nog een aardig bakje vol pepers. Ik maak ze schoon en droog ze in mijn droogapparaat om er dan zelf peperpoeder van te malen. Lekker!


Intussen groeit alles wat er nog in de bakken staat langzaam verder. Er staat nog sla, andijvie, boerenkool, rode kool. En de snijbiet die ik een week of drie geleden helemaal afsneed is gewoon weer flink aan het terugkomen! Genoeg voor een blaadje op de boterham of een simpel slaatje als bijgerechtje binnenkort.





´s Middags heb ik me buiten eigenlijk alleen met het kachelhout bezig gehouden. Eigenlijk dacht ik ook nog wel aan het leeghalen van de tuin toe te komen, maar dat was te optimistisch ingeschat. Het hout was een hele klus. We hadden twee houthokken half vol met droog hout. Dat moest ik bij elkaar in één hok doen, zodat er één hok leeg kwam. Daarin moest het verse hout dan komen. Ik had een kruiwagen gehaald bij mijn zus en kruide daarmee eerst het droge hout uit het ene hok naar het andere. Ik stapelde het hok helemaal tot de rand toe vol. Bij het laatste stukje hielp Jan. Hij gaf me de stukken hout aan, zodat ik op mijn krat kon blijven staan om hoog te kunnen stapelen. Wat een prachtig gezicht, zo´n hok helemaal vol hout. Daar kan ik echt van genieten.



Er bleef nog een klein beetje droog hout over, wat er niet meer bij paste. Daarmee vulde ik de houtmand bij de kachel, een grote bakkerskrat, en ik liet één kruiwagen vol staan om deze week leeg te stoken.
Daarna kon ik beginnen met het leeghalen van de aanhangwagen en het vullen van het lege houthok. De aanhangwagen stond naast het houthok geparkeerd, dus ik hoefde niet te sjouwen of te kruien. Het was evengoed best zwaar al die blokken vers hout te tillen en goed te stapelen. Het was toch al dik 15.00 uur toen de aanhangwagen leeg en het houthok half vol was. Mooi! Het vordert nu echt. Nog één flinke portie vers hout en alles ligt weer vol.



Intussen was Maaike bezig met het beitsen van het nieuwe caviahok. Ook dat is nu bijna klaar. Ik denk dat de cavia´s zaterdag wel in hun nieuwe huis kunnen gaan wonen. Ik zal blij zijn als het zover was, want er lopen hermelijnen rond in Alblasserdam en die hebben het o.a. op cavia´s voorzien. Het hok waar ze nu inzitten is nogal kapot en een hermelijn kan zó binnen komen. Ik moet er niet aan denken.



Jan en Henk vermaakten zich eerst met fietsen maar al snel met bladeren vegen. Denk niet dat mijn straatje nu mooi schoon geveegd is, want het vegen had meer als doel om grote hopen te creëren om daar eens lekker door te banjeren. Maaike zag ook wel wat in die bladeren. Zij veegde een mooi bladerhart bij elkaar :-).




Het werd tijd voor een mok warme chocolademelk. Dat smaakt als je hard gewerkt hebt! Maaike sneed er ontbijtkoek bij en smeerde er lekker een likje roomboter op.

Na de choc moest ik toch heus in huis nog wat aan de slag. Jammer. Wat mij betreft rommelde ik de ganse dag lekker buiten.

Maria heeft geholpen met eten koken. Ik heb haar geleerd hoe ze chocoladevla moet maken. En ook mocht ze zelf appelmoes maken. Intussen maakte ik een wittekool-schotel klaar en een grote pan aardappelpuree. En heerlijk winterkostje, helemaal uit de voorraad klaargemaakt. Bij het opscheppen van de borden gebruikte ik voor de aardappelpuree mijn ijsboltang. Dat ziet er zo leuk uit, bolletjes aardappelpuree op de borden. Zo ziet zelfs zoiets eenvoudigs als aardappelpuree er nog chic uit.

Voor vandaag staat er geen buitenwerk op de planning. Ik zou het wel willen, want ik heb toch een beetje onrust in mijn lijf nu. Die tuin moet echt snel leeg en dat kippenhok schoon en winterklaar. Het weer kan zomaar omslaan. We hebben al wel vaker vroeg vorst en sneeuw gehad. Voor die tijd wil ik het heus klaar hebben. Maar ja, het werk in huis moet ook doorgaan. De handjes uit de mouwen maar weer!

woensdag 14 november 2012

En wat doe je dan...

...met 3 courgettes, 3 rode paprika´s, 2 bossen bosuitjes en een paar bakjes cherrytomaatjes?

Nou, wat dacht je van pizza´s bakken?!

Ik maakte pizzadeeg van 1 kilo bloem, 600 ml. water, een scheut olijfolie, een eetlepel zout, een ruime eetlepel gedroogde gist en iets van een eetlepel gedroogde oregano. Na het kneden liet ik het deeg een half uur voorrijzen. Daarna verdeelde ik het in drieën, en rolde er drie grote lappen van, waarmee ik drie ovenplaten bekleedde.
Ik trok een weckpot tomatensaus open, bracht die aan de kook en deed er een schep bloem, opgelost in wat water, bij, zodat de saus lekker stevig werd.
Daarna mochten Maaike en Jan de pizza´s gaan beleggen met alles wat ik inmiddels had klaargezet. Eerst besmeerden ze de bodems royaal met de saus. Daarna strooiden ze er wat Italiaanse kruidenmix over. En vervolgens leefden ze zich uit met de in stukjes gesneden courgette, de gesnipperde rode paprika, de in ringetjes gesneden bosuitjes, de plakjes salamiworst, de gehakte knoflook, de gehalveerde cherrytomaatjes en het blikje ananasstukjes. Over dat alles strooiden ze een mooie laag geraspte kaas en zo gingen de bakplaten de oven in.



Alles voor de pizza´s kwam uit de voorraad. De vleesconsumptie was minimaal (alleen een stukje cervelaatworst). Ook de kosten waren minimaal. Het smullen was echter maximaal :-). Er was maar één probleempje: er waren er bij, die nóg wel een stuk hadden gelust. Er was nog wel een pan custardvla voor toe om de gaatjes op te vullen. Maar toch denk ik, dat ik bij een volgende keer pizza eten er soep vooraf bij geef.

Over soep gesproken: die maakte ik ´s avonds. De mannen waren nog even een uurtje of twee gaan hout hakken. Ik had ze beloofd daarna van wat lekkers te voorzien. Vaak wordt er dan toch even een snack gefrituurd. Maar ik heb niet zo heel veel snacks op voorraad en dus bedacht ik wat anders. Ik kookte groentensoep met soepgroenten uit de voorraad. Maandag, toen we hutspot met kip/kalkoengehakt aten, had ik al een beetje gehakt achter gehouden om er soepballetjes van te draaien. Een handje vermicelli en wat kruiden maakten de soep compleet. Maar met alleen een pannetje soep red je het niet, als je een paar hongerige mannenmagen te vullen hebt. Ik bakte daarom nog twee stokbroden af. Zette een schaal tapenade, die nog in de koelkast stond, op tafel. En van een restje kalkoenfilet van zondag en een restje satéhsaus van zaterdag flanste ik nog een schaaltje kalkoensatéh in elkaar. En geloof het of niet, binnen 10 minuten hadden de mannen alles soldaat gemaakt :-). Zo kwam ik weer naar eer en geweten mooi van mijn restjes af.

Intussen ligt er een flinke berg hout klaar om in het houthok gestapeld te worden. Een leuk klusje voor de woensdagmiddag. Vanmiddag wil ik lekker met een aantal kinderen in de tuin aan de slag. We verheugen er ons al op.

dinsdag 13 november 2012

Moeilijk!!

Hoe moeilijk kan dat zijn, gewoon een rekening betalen...

Je doet je laptop open, zoekt je bankpas en je bankpaslezer erbij, roept intussen de benodigde nummers in mijn herinnering en je kunt betalen je ziet dat je bankpas onleesbaar is. Een andere kaartlezer opgesnord, maar nee, ook die laat in het schermpje ´kaartfout´ zien. Hè, dat komt slecht uit, want ik wilde nu juist vanmorgen eindelijk eens met die administratie aan de slag :-( en er ligt een rekening die ik echt vandaag wil betalen. Wacht, ik bel Willem even of zijn pasje misschien thuis ligt, dan ga ik gewoon met die van hem aan de slag. Ik bel Willem en, gelukkig, zijn pasje is thuis en hij weet nog wáár ook :-). Ik zoek het pasje op, maar bedenk dan, dat ik dan wel zijn pincode nodig heb en die weet ik niet. Nog maar eens naar Willem gebeld en me wéér achter de laptop verschanst. Helaas! Als ik probeer in te loggen komt er een melding met een code en na onderzoek wat die code inhoudt, kom ik te weten, dat Willem zijn pas niet is geactiveerd voor internetbankieren. Het zit me niet mee. Maar vooruit, niet te lang treuren, gewoon linea recta naar de bank. Ik scheur naar de bank (de auto maar genomen, want het gaat me toch allemaal al veel te lang duren) en vertel daar dat mijn bankpas kapot is, ik lever en passant een kapotte kaartlezer in, én ik vraag of het klopt dat Willem zijn bankpas niet geactiveerd is voor internetbankieren. Voordat de baliemeneer ook maar één lettertje in ging typen vroeg hij naar mijn legitimatie. O ja, da´s waar ook. Vroeger kende men je gewoon bij de bank. Maar dan kwam je daar ook zo´n beetje wekelijks. Tegenwoordig kent niemand je meer, ook al ben je 44 jaar lang klant. Je moet dus bewijzen dat je klant bent. Maar in de haast ben ik zonder mijn tas weggerend en dus...geen legitimatie bij me. Nou, ik kon dus mooi terug. Kwaad scheurde ik weer heen en weer. Moest me inhouden om keurig 30 of 50 te rijden. Met mijn rijbewijs in de hand kwam ik de bank weer binnen. Dat ding werd eerst bekeken, het nummer werd overgenomen in het systeem en vervolgens werd hij ook nog eens gescand. Eindelijk was het zo ver, dat de baliemeneer me verder kon helpen.
Een nieuwe kaartlezer (pardon, cardreader) was geen probleem. Ik kreeg er zelfs twee. Eén voor mij en één voor meneer. Een nieuwe pas was ook geen probleem. Alleen ging dat wel een wéék duren! En al die tijd kan ik niets beginnen. Niet internetbankieren, maar ook niet flappen tappen of parkeren met de chip of wat dan ook, want die kaart blijkt echt volledig kapot. Om dat te bewijzen moest ik eerst nog even een rondje doen langs de geldautomaat en de chipkniplader.
Ok. Maar dan zou ik geweldig geholpen zijn als ik in elk geval met Willem zijn kaart kon internetbankieren. Op zijn gemakje ging die meneer in het systeem kijken hoe dat zat. Eerst bevestigde hij dat ik met mijn eigen kaart kon internetbankieren. Hè, dat wist ik nog niet :-(. Daarna kon hij bevestigen, dat dat met Willem zijn kaar níet kon. Er moest zegge en schrijve één vinkje geplaatst worden, maar daar moest Willem persoonlijk voor langs komen. En wanneer kan dat dan, als je de hele week werkt? Nou, op vrijdagavond bijvoorbeeld. Ik moet dan dus maar gewoon nog eens vier dagen wachten voordat ik de betaling kan doen? Nou, misschien kon het wel telefonisch. Dan moest mijn man maar naar de bank bellen en dan zouden er een aantal controlevragen worden gesteld en dan zou dat vinkje in de computer gezet kunnen worden. Ok, dan gaan we dat proberen. En warempel. Nadat ik Willem had gebeld en hem het hele verhaal had uitgelegd, ik het nummer van de bank voor hem opgezocht had, hij gebeld had en zijn verzoek ingewilligd werd, kan ik dan nu eindelijk een faktuur betalen. Zucht. Wat is alles toch vreselijk moeilijk geworden....

Eeeeeven een faktuur betalen..
Wat me soms beangstigt, is de afhankelijkheid van bepaalde dingen. Je ziet, dat je nu zonder pasje niets kunt beginnen. Maar wat dacht je als de stroom uitvalt? En wat dacht je van het volgende: Dirk kon vorige week een dag of vier niet e-mailen. Lastig als je een eigen bedrijf hebt! De oorzaak? Sandy! Moet je nagaan: er waart een storm over Amerika (weliswaar een superstorm, dat dan weer wel) en hier in Nederland kan je dan niet e-mailen.

De kinderen zaten gisteren te fantaseren over een huis, een auto en dat soort dingen meer. Ik liet ze al hun luchtkastelen vrolijk bouwen. Daarna reageerde ik met: ¨Weet je wat ik zou willen? Een HÚTJE...op de hei! En zónder electriciteit.¨ ¨O,¨ reageerde er één, ¨maar wat moet papa dan?¨ (die werkt met computers). Ik wist het antwoord wel hoor :-): ¨Die stuur ik ´s morgens de deur uit om een haas voor me te gaan schieten.¨ Ha, ha, lachten de kinderen en fantaseerden vervolgens vrolijk verder over het hutje op de hei ;-).

foto van internet geplukt

maandag 12 november 2012

Anders

Vandaag liep de dag 180 graden anders dan ik in mijn hoofd had! Ik had vanmorgen vroeg mijn stille tijd gehouden en was aan de slag gegaan. Ik had grofweg een planning voor deze week gemaakt. Daar stond in elk geval de tuin prominent op. Maar ik was nog geen uur bezig of ik voelde me ineens een portie beroerd! Nee, hè! Het was mijn beurt voor buikloop :-(. Ik heb nog wel voor het ontbijt gezorgd, maar was al aardig knorrig, geloof ik ;-). Ik kleedde Henk aan en legde kleding neer voor Maria en Jan, maar toen was  het gedaan met mijn energie. Ik vroeg Willem of hij Henk op school wilde brengen en kroop in bed. De hele morgen was ik slapend, dromend en zwetend aan het ziek zijn. Tegen twaalven heb ik me aangekleed en me op m´n fiets gehesen om Henk uit school te gaan halen. En o, wat had ik het koud! Thuis gekomen heb ik de houtkachel roodgloeiend gestookt en daarna heb ik voor ons vieren warme chocolademelk gemaakt. Na het eten moesten de kinderen weer naar school, maar ik zag het niet zitten om weer op de fiets te gaan. Ik heb de auto maar genomen. En zodra ik thuis was ben ik snel weer in bed gekropen tot kwart over drie. Toen was het weer tijd om Henk op te halen. Nogmaals nam ik daarvoor de auto. Ik voelde me inmiddels gelukkig alweer wat opknappen. Wel was ik steeds ijskoud. Daarom maakte ik lekker thee klaar en dronk met Maria gezellig thee bij de alweer roodgestookte kachel. Samen met Maria maakte ik een plan van aanpak. Maria en Hans zouden samen de kamer opruimen en stofzuigen. Intussen begon ik vast aan de vaat. Maria hielp nog een poosje met afdrogen. Daarna ben ik op mijn gemakje gaan eten koken. En daarmee moest ik het vandaag maar gewoon doen en verder niet nadenken over die kubieke meter was die er ligt enzo ;-).
Ik installeerde me met een teil aardappels op de bank. Er stond hutspot op het menu. Ik schilde een kilo of vier aardappels, sneed ze in stukken en zette ze in een grote pan op de kachel. Intussen schilde ik zes winterpenen (voederpenen voor maar 30 cent per kilo) en sneed ook die in stukjes. Ik deed ze bovenop de aardappels. Daarna maakte ik ook nog acht grote uien schoon en snipperde die grof. Ze gingen als laatste in de pan. Terwijl die grote pan op de kachel langzaam aan de kook kwam rulde ik gewoon op m´n gasstel een kilo kip/kalkoengehakt. De gare hutspotingrediënten goot ik af en stampte die met de stamper en daarna roerde ik het rul gebakken gehakt erdoor. Op verzoek van Maaike kookte ik griesmeelpap voor het toetje. Ik maakte die extra lekker door er fijngeknipte gedroogde abrikozen en een snuf kaneel aan toe te voegen. We hebben er met z´n elven lekker van gegeten en er is nog wel voor twee personen over. Dat heb ik in een tupperwareschaal gedaan en dat wordt van de week nog wel een keer opgebakken.
Ik ben blij dat ik in elk geval heb kunnen koken. Brood bakken was vandaag niet nodig, want ik had nog voldoende in de vriezer. Ik hoop morgen het werk wel tegen te komen. ´k Ben echt niet bang dat het weggelopen is ;-).
Vanavond heb ik met Maria en Jan gezellig een spelletje aan tafel gedaan en na de koffie heb ik m´n haakwerk maar ter hand genomen. Raar hoor, zo´n maandag die totaal anders dan gepland verloopt!

vrijdag 9 november 2012

De laatste loodjes

Het zijn de laatste loodjes van de kledingwissel: het shoppen. Alles wat er ontbreekt en beslist nu nodig is ben ik in deze week aan het vergaren geweest. En, pfff, het zal nooit mijn hobby worden. Zoals ik maandag samen met Hans in een half uurtje uit en thuis was en met mooie schoenen thuiskwam gaat het nog wel. Maar zo gaat het natuurlijk niet altijd. Gisteren heb ik inkopen gedaan met en voor Dirk en voor Willem. Dat kostte me bijna een hele middag. Vandaag ben ik wezen shoppen met Leendert. Dat ging ook bepaald niet vanzelf. Hij had zo zijn ideeën over de schoenen die hij wilde. Ook hij liep, net als Hans, met een (groot!) gat in zijn schoenen en er moest dus echt nú gekocht worden. Maar de schoenen die hij wilde waren nog nergens in de uitverkoop. We hebben er echt ons best voor gedaan om iets binnen het budget te vinden en dat kostte tijd. Uiteindelijk heeft hij de schoenen die hij wilde, maar dan wel voor het volle pond. Het zij zo. Hopelijk doet hij er lang mee. Hij heeft schoenen van hetzelfde merk gekocht als hij had en daar heeft hij 10 maanden mee gedaan. Niet gek!
Wat schoenen betreft ga ik voor goed. Het liefst leer van buiten én van binnen. Je haalt het extra geld bij de aankoop er beslist uit. Als het even kan koop ik in de uitverkoop of bij een outlet. Maar het blijft een flinke onkostenpost om iedereen goed geschoeid te kunnen laten zijn. Sowieso wordt dit met al die kleding- en schoenenaankopen een buitensporig dure maand. Ik ben weleens benieuwd hoe andere (grote) gezinnen dat allemaal voor elkaar boksen. Ik vind het nog een hele puzzle.
Ik zal blij zijn als het geshop gedaan is. Dan kan ik me weer fijn concentreren op de huishouding. Als eerste is dan de tuin aan de beurt. Die wil ik winterklaar gaan maken. Ik wil dan meteen ook het kippenhok een beurt geven. Het moet van zijn plaats en dan steek ik de bovenste (mest) laag af en gooi er een laagje zand op. Ook aan de behuizing van de cavia´s wordt gewerkt. Het hok waar ze nu in zitten is helemaal op. Daarom heb ik een (flink afgeprijsd) nieuw hok gekocht, maar dat moet nog een keer in de beits en dan in elkaar gezet worden. Ze krijgen een fijn winterverblijf. Lekker ruim en droog, met een handige mestlade. Met een flinke laag stro erin zullen ze vast heel gelukkig zijn.
Deze week ging ik naar de Lidl voor melk. Normaal koop ik melk los van de boer, maar vanwege de Dankdag loopt het deze week een beetje anders. Er was een verrassing: iedere klant mocht een bloembollenpakketje meenemen. Ik nam een pakketje met rode bloemen. Echt leuk! Als m´n tuin opgeruimd en winterklaar is gaan de bollen er meteen ook in.

Ook vandaag is er weer uit de voorraad gekookt. Vandaag stond er een stamppot spitskool op tafel. Ik had er geruld gehakt door gedaan. Voor een beetje pit gingen er ook twee tenen knoflook, een fijn gesneden pepertje en een lepel komijnzaad doorheen. De laatste portie druiven kwam op tafel als toetje. Er ligt nu niet veel meer wat bederfelijk is. De komende week staan er zogenoemde bewaargroenten op het menu: hutspot, witte kool, bieten enzovoorts. Voor op de veggiedag heb ik iets met zwarte bonen in gedachten. Die kocht ik een paar weken geleden in een actie bij de Lidl.

De ziekenboeg is jammergenoeg continue bezet. Vannacht is Willem ziek geworden en vanmiddag kwam Hans ziek uit school. Het is een hardnekkig virusje wat de rondte doet.

Koken uit de voorraad en het belang van KRUIDEN

Om niets te hoeven weggooien van wat ik vorige week zaterdag bij de groentenboer vandaan meenam, kijk ik elke dag wat er het eerst op moet. Er zaten een paar flinke struiken andijvie bij en dat is een groente die niet zo erg lang bewaard kan worden. Het scheelt als je de struiken onverpakt in de koelkast legt. De eerste portie andijvie hebben we zondag al meteen gegeten. De tweede portie kwam gisteren aan de beurt. Er wachtte me een uitdaging om een recept te vinden met andijvie en verder ingrediënten die ik standaard in huis heb. Bovendien moest het vegetarisch zijn, omdat ik elke week (meestal op donderdag) één keer vegetarisch kook. Meestal hoef ik niet zo heel lang te zoeken. Bij google tik ik gewoon de hoofdingrediënten in (in dit geval ´andijvie´) en daarna ´recept´ en gisteren plaatste ik er ook nog ´vegetarisch´ bij. Ik vond een verrukkelijk gerecht: Andijvietaart met cashewnoten. Ik moest het recept wel een klein beetje aanpassen, want cashewnoten is voor ons een luxe en die hebben we haast nooit in huis. Maar walnoten heb ik nog volop en dus veranderde ik de cashewnoten in walnoten. De tomatensla die er in het recept bij gegeven wordt heb ik niet gemaakt. Niet alleen omdat ik op dit moment geen verse tomaten in  huis heb, maar ook, omdat niemand hier dol is op rauwe tomaten. En de oude kaas die aangegeven staat heb ik vervangen door een restje jong belegen kaas, die Maaike even voor me raspte in de raspmolen. Ik heb niet zo heel veel kaas gebruikt. Alleen maar bovenop de taart en niet ook nog eens erdóór. Met alleen een andijvietaart hoef ik hier niet aan te komen, ook al bakte ik er natuurlijk twee ;-) en dus heb ik voor vooraf soep gemaakt. Uiensoep, want ja, met 25 kilo uien op voorraad ligt dat tamelijk voor de hand. En voor wie er na de soep en de taart nog trek had was er rijstepap met rozijnen. Wat hebben we lekker gegeten (en dat bijna voor nop!). En -HOERA- níemand maakte een opmerking over het vlees dat er niet in zat :-). Ik ga het nog eens leren, lekker vegetarisch te koken. Er is nu nog één struik andijvie over. Die mogen de kippen en de cavia´s delen.

Bij het bereiden van de maaltijden maak ik zoveel mogelijk gebruik van pure, onbewerkte ingrediënten en ik gebruik géén pakjes en zakjes. Niet alleen omdat die duur zijn, maar vooral ook, omdat het ongezond is vanwege het vele zout, de smaakversterkers en enge e-nummers die daarin zitten. Wat belangrijk is, is dat je dan een goed assortiment aan keukenkruiden hebt. Ik heb de tijd genomen om mijn assortiment op te bouwen. Kruiden zijn redelijk prijzig. Het scheelt echter enorm als je ze los (zonder potje) koopt. Op veel markten heb je kruidenkraampjes waar je alle denkbare kruiden en specerijen in zakjes kunt kopen.
Nu is het een tijd lang een droom van me geweest om een webwinkel te beginnen met typisch eenvoudigleven producten, zoals bijvoorbeeld bakmixen, bespaarartikelen, lonten voor petroleumstellen en  nog veel meer. In elk geval moest daar ook een uitgebreid assortiment ´losse´ keukenkruiden bij zijn. Willem en ik hebben al heel wat tijd gestoken in de opzet van zo´n webwinkel. Willem deed daarbij het computergedeelte (de shop) en ik legde intussen contacten met leveranciers en stelde een assortiment samen. Toch hebben we uiteindelijk besloten de webwinkel nog even in de ijskast te zetten. Er ging teveel tijd in zitten om het op te zetten. Tijd die we nodig hadden voor ons gezin en voor Willem zijn werk. Het werk wat er al in zit is geen verspilde moeite, want op elk moment dat we dat zouden willen kunnen we het zó weer oppikken. Het enige probleempje was, dat ik al best een aardig assortiment kruiden en specerijen had ingekocht om die te verpakken, te labelen en te fotograferen. Het is veel te veel om dat allemaal zelf op te maken. Ik wil er dus vanaf. Morgen gaat Hans met een kraampje op een verkoping staan. Het is een verkoping voor het goede doel (De Schutse, gehandicaptenzorg). Wie in de buurt woont kan bij hem terecht van 10 uur tot 14.00 uur in de ds. Joannes Beukelmanschool, Weversstraat 2 in Alblasserdam. (de basisschool waar onze kinderen op zitten). Wat er overblijft aan kruiden en specerijen wil ik dan binnenkort via m´n blog te koop aanbieden. We hebben alles zo verpakt, dat het eenheidsprijzen zijn. Alle zakjes kosten 2 euro en 3 voor 5 euro. Een greep uit het assortiment: kaneel, kaneelstokjes, paprikapoeder, vanillestokjes, nootmuskaat, nootmuskaatbollen, bicarbonaat, koriander, komijn, oregano, jeneverbessen, witte peper, zwarte peper enzovoorts. Allemaal kruiden die heerlijk zijn om op voorraad te hebben als je zonder pakjes en zakjes wilt koken.

dinsdag 6 november 2012

Creativiteit in de keuken

Ook vandaag werd er weer wat creativiteit in de keuken van me gevraagd. Iets wat ik zaterdag meebracht en wat nodig op moest waren een stuk of 12 kaki´s. Ik ben de enige die graag kaki´s eet en dat schiet niet op als je 12 joekels hebt liggen die snel op moeten. Daarom had ik gisteren al gegoogled op ´kaki´ en ´recept´. Mijn oog viel op kalkoenfilet met kaki-curryroom. Het was het perfecte recept, want ik had voor gisteren al een groot stuk kalkoenfilet uit de vriezer gelegd en dat kon gemakkelijk in tweeën. Gisteren aten we 750 gram en vandaag 850 gram en zo kwam die grote filet netjes op. De ingrediënten voor de kaki-curryroom zijn allemaal eenvoudige producten, die ik allemaal op voorraad heb. Yes! Wat wil je nog meer? Eenvoudig, goedkoop en (zo leek mij) lekker! Ik heb het recept verdubbeld en er een komkommersla van drie komkommers bij gemaakt. Ik kookte er rijst bij en voor Hans, die geen rijst lust, had ik gisteren drie aardappels apart gehouden. Die hoefde ik alleen maar even op te warmen. Voor het toetje kookte ik custardvla. We hebben heerlijk gegeten en iedereen bleek op deze manier kaki´s te lusten :-).
Er liggen nu nog vier kaki´s. Als ik ze niet zo uit het vuistje eet, maak ik er ijs van, zoals ik dat gisteren van mango´s maakte. Dat viel erg in de smaak. Normaal maak ik bijna altijd ijs op basis van room en melk. Maar zo´n fruitige sorbet is eigenlijk veel lekkerder.

Het was vandaag wel een beetje een lummelige dag. Henk had vannacht overgegeven en moest ook vandaag nog verschillende keren spugen. Hopelijk is het niet een virus dat de ronde gaat doen en één voor één iemand treft.

Vanmiddag moest ik op de valreep met Hans naar de winkel voor nieuwe schoenen. Hij heeft maar één paar schoenen en daar zat nu zo´n groot gat in, dat het echt niet langer kon. Jammer dat dat gat niet net een paar weekjes later kwam, want dan zit je middenin de uitverkoop. Hans zou pas om 17.00 thuiskomen van school en ik wilde met hem naar de Nelson in Papendrecht. Daar slaag ik de laatste tijd erg goed voor de grote kinderen. Behalve dure merkschoenen hebben ze daar ook prima eigenmerkschoenen tegen een redelijke prijs. Ik had het eten al helemaal klaar op het bakken van de kalkoenfiletjes na, toen Hans om 17.05 binnenkwam. In één run renden we naar de auto en zo snel als in de spitstijd mogelijk was reden we naar Papendrecht. Daar renden we naar de winkel en hijg, hijg, we waren op tijd: om 17.25 (en de winkel sluit om 17.30). We slaagden heel snel en helemaal naar onze zin. Hans heeft prachtige schoenen en ik kon me vinden in de uitgave. Nu maar hopen, dat hij er de hele winter veel plezier van zal hebben, want het was evengoed een rib uit m´n lijf.

Om 17.55 parkeerde ik de auto weer voor ons huis. Volgens mij is hier het gezinsrecord schoenen kopen wel mee gesneuveld :-).

Morgen is het Dankdag voor Gewas en Arbeid. We gaan dan naar de kerk. En geheel volgens onze familietraditie eten we na kerktijd spek met peren. Dat is een oud Hoekse Waards gerecht. De hele dag heeft hier heel zachtjes een pan met spek en peren staan trekken. De peren, die in dit gerecht ongeschild gestoofd worden, zijn nu prachtig rood en het vlees is helemaal gaar. Mmm. Ik verheug me er al op ;-).

Maandboodschappen

Gisteren schreef ik over mijn maandboodschappen, die ik zaterdag binnen kreeg. Ik heb al wel vaker over de maandboodschappen geschreven, maar voor nieuwe lezers is het misschien zinvol dit nog eens uit de doeken te doen.

Al minstens 10 jaar lang doe ik 1 keer per maand alle boodschappen voor een hele maand. Althans, ik koop dan alle houdbare producten. In het begin bestelde ik die boodschappen per fax bij een supermarkt die de boodschappen kwam bezorgen. Het was een buurtsuper en 8 jaar geleden is die gestopt. Ik heb toen een poosje zelf de boodschappen gehaald. Dat was een hele klus, want ik had altijd 3 volle karren boodschappen. Eer dat je die in je kar hebt, op de band gezet, weer in de karren teruggedaan hebt, in de kratten en dozen in de auto hebt overgepakt en thuis alles weer uitgepakt hebt, ben je wel een paar uur verder. Ik was dan ook reuze blij toen ik opnieuw een supermarkt ontdekte, die aan huis bezorgde. Nee, niet Albert. Die bestond toen net nog niet, geloof ik. Maar ik zou sowieso niet graag bij Albert bestellen. Het online assortiment is anders dan het winkelassortiment en bovendien betaal je iets van 7,50 bezorgkosten. Ik doe mijn boodschappen bij de Coop. Ik mail mijn bestelling elke maand door en de volgende dag wordt alles keurig thuisbezorgd. En elke maand weer ben ik daar blij om. De hoeveelheid boodschappen is niet meer te vervoeren in een gewone luxe auto. Het wordt bezorgd met een bestelbusje en meestal zijn het ongeveer 8 veilingkratten vol.
Het opstellen van de boodschappenlijst gaat heel gemakkelijk. Ik heb een basisvoorraadlijst in de computer staan. Hierop staan alle boodschappen die ik in huis wil hebben met daarbij de aantallen die ik nodig heb voor één maand. Ik loop dan naar mijn voorraadkasten en bekijk van alle producten de voorraad. Het aantal wat ik nodig heb om aan mijn basisvoorraad te komen vul ik in op mijn boodschappenlijst. Voorbeeld: op de basisvoorraadlijst staat 8 potten pindakaas. Ik kijk in mijn kast en zie dat ik er nog 2 heb staan. Op mijn boodschappenlijst vul ik dan in: 6 potten pindakaas. Op deze manier kost boodschappen doen mij hooguit een kwartier.
Het opruimen van de boodschappen neemt meer tijd in beslag. Ik heb in de garage twee grote voorraadkasten en één koelkast. Daar gaat alles in. Maar ik let er dan wel op, dat de nieuwe voorraad áchter de oude wordt geplaatst, zodat er niets over de datum gaat. Als alle boodschappen weer op hun plaats staan heb ik mijn persoonlijke winkeltje en hoef er de hele maand niet meer op uit.
Vlees betrek ik van mijn vader (slager) en die brengt eens in de zoveel tijd een voorraadje. Dat stop ik in de vriezer. Meel voor brood koop ik per 75 kilo in bij de molen. Daarmee kan ik een week of 7 vooruit. AGF koop ik bij van Os in Papendrecht. Aardappels, appels en uien koop ik daar altijd in het groot in. Maar er gaat dan ook wel een kilo of 20 aardappels per week doorheen, hier. Verder neem ik altijd wat er over is, want ik ga rond sluitingstijd. Op die manier is het altijd een verrassing wat we hier eten en ben ik niet duur uit.
Doordat ik niet in de winkels kom, kom ik niet in de verleiding allerlei leuks, lekkers, goedkoops aan te schaffen wat ik eigenlijk niet nodig heb. De supermarkt waar ik koop is wel iets duurder dan bijvoorbeeld de Lidl ofzo, maar al zou dat 10 procent schelen (en zoveel is het niet), dan kost me dat dus elke maand 30 euro. Voor die 30 euro koop ik heel veel gemak en het levert me een grote tijdsbesparing. Aanbiedingen mis ik niet zo, want de spullen die ik koop zijn allemaal merkloos of van het huismerk en daar wordt eigenlijk nooit mee gestunt. Sinds een maand of 6 heb ik ook een nee/ja sticker op de deur en er is nog geen moment geweest dat ik de foldertjes met aanbiedingen heb gemist. Ik denk, dat het op den duur voordeliger is om  géén aanbiedingen af te struinen en gewoon alleen te kopen wat je nodig hebt. Het bevalt me zo wel.
Meestal ben ik rond de 300 euro kwijt aan maandboodschappen. Vorige week was dat bijna 320. Er zijn boodschappen die wat duurder geworden zijn, maar de stijging komt vooral doordat de kinderen groter worden, er meer vrienden over de vloer komen en er dus meer geconsumeerd wordt.
Mijn boodschappenlijst zag er vorige week zo uit:


1 rol vuilniszakken
1 pedaalemmerzakjes
2 boterhamzakjes
2 gele haargel
20 houdbare halfvolle
melk
9 pakjes houdbare slagroom
6 chocolademelk
1 cacaopoeder
anijsblokjes
2 pakken aanmaakblokjes
2 karnemelk
3 basterdsuiker
6 kristalsuiker 1,5 kilo
5 pond koffie snelfiltermaling
2 potten honing
8 grote pindakaas
8 zakjes hagelslag, puur/zwartwit/melk
2 potten appelstroop
6 chocoladepasta puur/hazelnoot/melk
1 kokosbrood
4 ontbijtkoeken markant
3 sandwichspread markant
3 vlokken
2 kipfilet
2 schouderham
2 rookvlees
2 gebraden gehakt
2 zure zult
1 ring leverworst
1 stuk kookworst
2 doosjes gerookte
spekblokjes
6 kilopunten jong belegen kaas
1 stukje brie
2 duopakken voorgebakken stokbrood
1 grote doos frikadellen
1 zak kroketten
1 grote zak bitterballen
2 doosjes kaassoufflés
2 dozen eieren m
2 potten kwark naturel
9 pakjes roomboter
12 pakjes margarine
12 potten halvarine
fles olijfolie extra vierge
2 potten mayonaise
2 slasaus
2 pot augurken
1 currysaus
1 mosterd
3 blikjes ananasstukjes
3 potten doperwten
2 potten bruine bonen
3 flessen olie
2 pakken zout
6 pakken volkoren macaroni
2 pakjes spaghetti
3 blikjes tomatenpuree
3 pakjes gezeefde
tomaten
2 blikken ham
3 zakjes rozijnen
3 pakken zelfrijzend
bakmeel
12 pakken bloem
3 pakken kaakjes
2 pakken lange vingers
2 rol beschuit
3 roosvicee markant
4 grote pakken toiletpapier
3 kaaschips
1 pindachips
2 paprikachips
2 naturelchips
2 zakjes pinda's
3 cola
3 sinas
3 drink
2 cassis
2 sinaasappelsap
2 appelsap
2 tintelfruit
2 icetea
5 blikken siroop markant
1 krat bier
8 zakken snoep, geen zuurtjes
pakje stophoest
pakje topdrop
pakje fruittella




maandag 5 november 2012

Broekriem

Hoe je het ook wendt of keert, er zal bezuinigd moeten worden. Het nieuwe regeerakkoord liegt er niet om. We zullen er allemaal iets van in onze portemonnee gaan voelen. Tijd om opnieuw die broekriem maar weer eens aan te gaan halen.

Ik ben zelf begonnen om weer eens mijn uitgaven een poosje strak bij te houden. Het bijhouden van een kasboek is echt regel nummer 1 als je wilt bezuinigen. Nu heb ik altijd een grote bewondering voor mensen die maand in, maand uit, jaar in, jaar uit, een kasboek kunnen bijhouden. Die discipline heb ik niet. Het ligt me gewoon niet zo om me elke dag met geld bezig te houden. Het is in mijn geval ook niet echt nodig. Ik weet wat ik elke maand kan uitgeven, neem dat aan het begin van de maand kontant op, en op = op. Maar in tijden van krapte helpt het me als ik weer even keurig netjes de uitgaven noteer. Ik heb m´n kasboek daarom maar afgestofd en voor wie het leuk vindt mag meekijken. Alle kontante uitgaven houd ik er in bij, behalve de giften aan kerk/goede doelen. Die zijn privé.

Ik was de laatste dagen net een hamster. Ik heb zoveel mogelijk in huis gehaald voor de hele maand. Wat ik nu nog mis zijn kleinigheden en ik hoef dus nauwelijks meer naar de winkel. Eerst haalde ik vorige week woensdag 75 kilo meel bij de molen. Vrijdag bestelde ik mijn maandboodschappen (=alle houdbare producten, genoeg voor een hele maand), die zaterdag werden bezorgd. En zaterdag ging ik aardappels, groenten en fruit inslaan bij van Os in Papendrecht. Ik haalde o.a. 40 kilo aardappels, 25 kilo uien, 24 kilo appels en 10 kilo winterwortel. Die winterwortel is eigenlijk een zak voerpeen. Maar die is echt niet alleen voor dieren geschikt. Het zijn gewoon winterwortels met een afwijkende vorm of maat en die daarom niet bij de groentenboer of de supermarkt terecht komen, maar als voerpeen worden verkocht. Ik maal niet om een wortel die er een beetje anders uitziet en ben blij met mijn koopje. Zo´n zak voerpeen kost slecht 3 euro voor 10 kilo en koop je twee zakken tegelijk, dan betaal je zelfs maar 2,50 per zak. Met één zak kunnen we wel even vooruit. Lekker voor de hutspot, voor wortelstamp of voor wortelgebak (worteltjestaart, wortelmuffins etc).

Maria sjouwt de zak wel even naar binnen


Er was bij mijn aankopen ook groenten en fruit bij die snel(ler) op moest en daarom heb ik een menu opgesteld om niets te hoeven weggooien. Ook buiten de warme maaltijd om wordt er uit mijn agf-voorraad gegeten. Zaterdagavond heb ik alvast in plaats van chips en/of snacks schijven komkommer, coctailtomaatjes, druiven en radijsjes op tafel gezet. Gisteren aten we gestoofde andijvie en was er als toetje een grote schaal fruit. Vanmorgen kregen de kinderen komkommer en coctailtomaatjes mee naar school voor in de pauze. Vanavond aten we gepofte bietjes. Die had ik nog op voorraad van iemand die z´n volktuin leeghaalde en een overschot aan bieten had. Voor het toetje gebruikte ik een aantal mango´s, want ik maakte Mango- en chocoladesorbet. Alleen de fruitsalade uit het recept heb ik aangepast. Die maakte ik van mango, druiven en een blikje ananas. Heerlijk vind ik dat, om van alles uit mijn keuken te toveren en zo de voorraad optimaal te gebruiken. Ik heb voor twee weken genoeg afwisseling aan groenten en fruit in huis.

Toen ik vanmiddag toch aan het kokkerellen en aan het brood bakken was wilde ik meteen een voorraadje koekjes bakken. Ik was al aan het googlen voor recepten met de ingrediënten die ik op voorraad heb en surfte meteen ook wat rond voor koekjes. Ik vond een geweldig recept op http://www.bestrecipes.com.au Een super simpel recept en lékker!! Ik maakte meteen een dubbele hoeveelheid. Mmm. Hier komt -ie:

250 gram gesmolten boter (in verband met de broekriem gebruikte ik margarine)
2 cup zelfrijzend bakmeel
1 cup custardpoeder
1 cup suiker
2 eieren
2 cup kokosrasp

Deze ingrediënten mengen. Maak balletjes zo groot als een walnoot en leg ze op een met bakpapier beklede bakplaat. Druk de balletjes met de bolle kant van een lepel wat plat. Versier de koekjes met een theelepel jam, een stukje chocolade, een noot, of wat je maar lekker vindt. Bak de koekjes in een voorverwarmde oven in circa 13 minuten op 180 graden gaar en bruin. Smullen maar!



Ik kan merken dat ik twee weken m´n ei niet kwijt kon in de keuken vanwege de kledingwissel. Ik heb vanmiddag eerst de scha maar eens ingehaald ;-). En over eieren gesproken: m´n bovenste beste kippetje heeft haar persoonlijk record eieren leggen verbroken. Zaterdag legde ze een indrukwekkend ei van wel 89 gram! Haar vriendinnetje deed het kalmer aan. Haar ei was met 60 gram maar gewoontjes, maar evengoed een kadootje (dat vind ik elke dag opnieuw!).





zaterdag 3 november 2012

Eenvoudig lekker


Vanavond kookte ik hopjesvla en ik bedacht, dat ik de laatste tijd wel erg weinig receptjes post. Hopjesvla is zó gemakkelijk te maken. Echt een receptje om hier te posten.

Van de week had ik niet zoveel tijd om uitgebreide maaltijden te koken. Ik had het nog steeds druk met de kledingwissel. Het nadert gelukkig de voltooiing. Ik hoef alleen nog maar de kast van Leendert en die van Willem en mij. Ik heb echt heel streng geselecteerd en gecategoriseerd. Ik heb nu wel een grote hoeveelheid kleding, maar het is, doordat alles goed gesorteerd is, prima beheersbaar. Als alles helemaal klaar is zal ik er nog eens over bloggen en er fotootjes bij plaatsen. Ik ben blij, dat ik een hoeveelheid kleding op voorraad heb. Nu hoefde ik niet direct naar de winkel te rennen om nieuwe spullen te halen. Sommige kleding is al best oud, maar als het nog goed is en niet hopeloos ouderwets, dan maakt ons dat niets uit. Henk (onze jongste) had van de week een trui aan, die nog van Wim (onze oudste) is geweest. Hij is de zevende die hem draagt, maar de trui is nog heel mooi. Hij is door mijn moeder gebreid en duidelijk van een kwaliteitswol. Omdat het zuiver wol is kriebelt hij een beetje. Daarom droeg Wim er destijds een blouse onder. Dat is nu wel een beetje gedateerd, maar ik heb voor Henk nog geen shirtjes met lange mouwen gekocht en dus heb ik hem er ook gewoon een overhempje onder aangetrokken. Hij vond het prima en was heel verrast toen ik hem de foto van Wim liet zien, waarop die dezelfde trui droeg.



Maar goed, ik had het dus druk met de kledingkasten en heb daarom gemakkelijke maaltijden gekookt, waarvoor ik niet lang in de keuken hoefde te staan. Woensdag aten we zuurkool. Ik moest ervoor naar de winkel en zocht er samen met Maria meteen een toetje uit. Ook al vanwege tijdsbesparing, want normaal gesproken maak ik toetjes zelf. Eerst greep ik naar seizoensvla (met stoofpeertjes), maar, hoewel die in de aanbieding was, vond ik dat toch echt te duur. We namen daarom dubbelvla (ook in de aanbieding). Maar behalve van de prijs word je ook niet vrolijk van alles wat daarin zit. Dus vanavond weer gewoon zelf gekookte pap :-). Hopjesvla dus.

Maak een papje van een deel van één liter melk, 80 gram maizena en 80 gram (of minder als je liever minder zoet eet) suiker. Breng de rest van de melk aan de kook en doe er een restje sterke koffie bij. Roer het papje door de hete melk en breng het geheel opnieuw (al roerend) aan de kook. Dek de pap af met een stukje plastic of doe een deksel op de pan. Laat afkoelen. Eet smakelijk.