Oogsttijd

Toen ik vorige keer schreef, was dat juist vóór de laatste avond van onze vakantie. Die avond is heel geslaagd geweest. We zouden op het veldje voor onze tent met z´n allen gaan bbq-en. Iedereen zou een hoeveelheid eten en drinken meenemen, die voor zijn/haar gezin voldoende was. We zouden dan alles ´op een grote hoop´ doen en dan zou er voldoende te eten/drinken en voldoende variatie zijn. Ook moest iedereen zijn/haar eigen bord, beker, bestek en stoel meenemen. Zo gezegd, zo gedaan. Uiteindelijk waren we met z´n 33-en!

Wanneer?

Zaterdag stonden Maria en ik op de actiemarkt van onze kerk. Die markt is altijd in april op het raadhuisplein in Alblasserdam en de opbrengst is voor De Schutse (gehandicaptenzorg). Het is een grote markt met wel 80 kramen en er is altijd van alles te doen voor jong en oud. Er komen dan heel wat Alblasserdammers en ook mensen van verder weg op de markt af. Maria en ik vinden het heel leuk om op zo´n markt te staan, al hebben we een paar jaar geleden wel besloten om alleen nog maar deel te nemen aan de markten van onze eigen gemeente. Als ik wil zou ik elk jaar wel op minstens 20 markten kunnen staan. Maar daar hebben we domweg geen menskracht voor. 

Jarig!

Vandaag ben ik jarig. Maar omdat iedereen het op 2 januari wel gezien heeft met feestjes enzo, vier ik mijn verjaardag altijd wat later (tegelijk met Willem, die op de 15e jarig is). Toch heeft mijn verjaardag sinds een paar jaar iets feestelijks, omdat we dan met mijn brussen een nieuwjaarsontbijt hebben.

Vrienden, kadootjes en experimenten

Vorige week maandag zijn onze vrienden, Marco en Ellen, uit Zwitserland gearriveerd. Ze genieten van een heerlijke vakantie in Dordrecht.

Wachttijd

Morgen geef ik een workshop ´Bak je eigen brood´. Ik bak dan altijd allerlei voorbeeldbroden. Dit seizoen pak ik dat een beetje anders aan, dan vorige seizoenen. Ik kneedde voorheen altijd vier degen tegelijk (in vier verschillende apparaten). Nu heb ik er drie broodbakmachines bíj gekocht en kan ik zeven degen tegelijk kneden. 

De eerste keren moest ik er wel even aan wennen, dat er zeven apparaten tegelijk draaiden. Voor mijn gevoel gingen er continu kookwekkertjes af. Ik schoot er gewoon een beetje van in de stress. Maar nu heb ik de slag helemaal te pakken. Het werkt veel efficiënter.

Nog meer wecken

Vorige keer schreef ik al over m´n weck-projectjes van deze week. En inderdaad zijn er aardig wat gevulde weckpotten in de kelder beland. Potten met rundvlees, gehaktballen, rode kool en tomaat-paprikasoep.

Wecken - meal preppen

Zaterdagochtend gingen Willem en ik al bijtijds op weg naar Amersfoort. We gingen een bakkie koffie doen bij Dirk en Miriam, maar brachten ook meteen een bezoekje aan de Turkse supermarkt daar (Omur markt aan het Neptunusplein). Het is eigenlijk meer een Turkse groothandel, met hoog opgestapelde dozen en kratten en pallets vol olie en bulgur en couscous en ingemaakte groenten enzovoorts.

Wanneer schrijf je weer eens?

De laatste dagen kreeg ik verschillende keren de vraag: ¨Wanneer schrijf je weer eens?¨ Poeh! Is het zó lang geleden, dan? Nou, eigenlijk valt het nog wel mee: een dag of tien. Tja, het was een beetje druk ;-).

Foto-logje

Je let even niet op en er is zomaar weer een week voorbij gevlogen. Vandaag maak ik een foto-logje aan de hand van de foto´s op m´n telefoon. Die foto´s fungeren bij mij als een soort van extern geheugen. Makkelijk hoor ;-).

Mijn kleine conservenfabriekje

De zomer loopt ten einde en dat betekent, dat mijn kleine conservenfabriekje weer op volle toeren draait. Ik ben de oogst uit de moestuin aan het verwerken. Het moet allemaal tussen de bedrijven door en daarom doe ik het in kleine stapjes. Maar dat maakt niet uit. Elke dag een draadje, is een hemdsmouw in het jaar.

Proppen

Ik ga maar weer eens een hele week in één logje proppen :-). Het wordt een week in vogelvlucht. Maar hopelijk gaat dat de pret niet drukken.

Voorjaars-blijdschap

Er zijn mensen, die elk jaar last hebben van voorjaarsmoeheid. Dat lijkt me heel naar. Dan is het een stuk leuker om ´last´ te hebben van voorjaars-blijdschap! Met het mooie weer van de afgelopen dagen kwam die blijdschap vanzelf bij me naar boven borrelen. Heerlijk dat licht, de zon, die hogere temperaturen, het buiten koffie drinken, het rommelen in de tuin!

Geen soep, maar restjes

Maandag is, om des tijds wille, tegenwoordig bij ons ´soepdag´. Maar vandaag week ik daarvan af. Het werd géén soep, maar we hadden restjesdag.

Eruit halen, wat erin zit

Gisteren heb ik bijna de hele moestuin leeggehaald. Het was: eruit halen, wat erin zit. En dat was nog echt veel!

En weer aan het werk :-)

Onze vakantie zit er weer op. Zaterdagochtend braken we de tenten weer af en ruimden alles netjes op. Hopelijk hoeft het nu geen drie jaar te duren, voordat we weer kunnen gaan kamperen! Wat hebben we er weer van genoten. Zelfs het opruimen is leuk. Het is een soort ritueel. Alleen was het wel een erg warm klusje, zodra we in de volle zon bezig waren. 

Moestuin, buiten koken, fair en kookboek

Het is hier een drukte van belang. Maar dan wel een erg gezellige drukte. Het kan gelukkig ook weer. Ik voel me weer sterk en gezond. Het enige ongemak is nog, dat ik steeds last heb van duizelingen. Daar valt mee te leven.

Wecken

In 2001 kocht ik een mooie weckketel. Dat is dus alweer 20 jaar geleden! In die tijd was dat behoorlijk tegendraads. Wecken was echt ´uit de mode´.

De andere kant van de ophokplicht

Nu we door corona met steeds meer en steeds strengere maatregelen te maken hebben, speelt het leven zich voornamelijk binnenshuis af. Aan de ene kant word ik een beetje ongeduldig, nu de ophokplicht maar voortduurt. Aan de andere kant merk ik, dat het ook wel meer huiselijkheid in de hand werkt. Daar kan ik wel van genieten.

De winteravonden lijken langer dan ooit. En ik handwerk me een slag in het rond. De sokken die ik voor mezelf had opgezet, zijn al af.

Het volgende paar sokken staat op de pennen. Nu een paar mannensokken, die wel een paar maten groter zijn. Daar zal ik wat langer over doen.

Het haken van de gordijntjes voor in de hal/schuur gaat ook door. Al is het in een wat slomer tempo. En bijna elke avond geef ik een flinke slinger aan m´n spinnewiel.

Van de weeromstuit is Maria ook aan het breien geslagen. Gezellig hoor! Steeds als we koffiepauze hebben, zeggen we tegen elkaar: ¨Kom, snel nog even een naaldje breien.¨

Willem oefent een nieuw stuk op de piano

 en Hans houdt zich bezig met Ciara. Elke avond mag Ciara een poosje in huis. Dat is zo gezellig. Meestal haalt Hans Ciara direct uit z´n werk uit de bench. Dan krijgt hij wat lekkers en ligt hij op z´n matje. 

Ciara is meteen de reden, dat we om de beurt toch allemaal buiten komen. Ze moet tenslotte uitgelaten worden. ´s Morgens neem ik bijna altijd een flinke ronde voor mijn rekening. Heerlijk om zo verplicht in de buitenlucht te zijn! Vorige week liep Maaike een keer met me mee. Ze maakte wat ´hondenrondje´- foto´s. Je ziet meteen, dat dat uitlaten beslist geen straf is :-).

Terwijl het buiten guur, nat en winderig is, genieten we binnen op voorhand al van wat voorjaar:

Zaterdag

Maandag

Vrijdag was Willem jarig. Ook dat gaf huiselijkheid, doordat het maar met een klein groepje gevierd kon worden. Ik bakte een appeltaart en maakte een bokkepootjestaart, zodat er wat feestelijks bij de koffie was.  Het was zomaar gezellig met enkele kinderen en de kleinkinderen. 

Ik ben veel in de keuken te vinden. De rode-bessensap en de blauwe-bessensap, die ik vorige week maakte, heb ik geweckt.

We hebben er al een paar keer van gesmuld. Ik maakte Haagse Bluf en Griesmeelpudding met bessensaus. Mmm. Deze week wil ik een keer krentjebrij maken.

Haagse Bluf

Ik ben de vriezer aan het leeg eten. Vorige week maakte ik twee keer tomatensoep van ingevroren tomaten. En op het moment staat er kooknat van asperges te ontdooien en ook een pakje ingevroren asperges. Eens kijken of ik daar ook een lekker soepje van kan brouwen. Soep is gewoon áltijd goed! In de zomer en in de winter.

Ik vond ook nog een pakje afgeprijsde chipolata worstjes. Die heb ik maar meegeroosterd op een bakplaat vol groenten.

Ook de voorraden in de kelder maak ik op. Er ligt nog van alles: peulvruchten, een pompoen uit m´n tuin, zuurkool, uien. Keuze genoeg! En vanavond ´slachtte´ ik de laatste rode kool uit mijn moestuin. Hans heeft hem vorige week uit de tuin getrokken, toen hij de frees erdoor joeg. Het was een flinke jongen. Nadat ik hem met een bijltje van de stronk had geslagen en de lelijke buitenste bladen eraf gehaald had, lag er een prachtige kool van dik 2,2 kilo te glimmen op m´n weegschaal!

 Ik heb hem eerst maar eens gehalveerd. We kunnen er gemakkelijk twee keer van doen. Ik doe er ook altijd een flinke hoeveelheid appels door. En dan lekker met laurier, kruidnagel, zout, beetje azijn, beetje suiker, snuf nootmuskaat, snuf kaneel en snuf peper. Mmm!

De jongens gaan sinds deze week niet elke dag meer naar school. Henk heeft op maandag en op woensdag een thuisdag en Jan op dinsdag en donderdag. Ze wisselen elkaar dus mooi af. Jan heeft morgen twee mondelingen, die hij nog moest inhalen. Hij had ze gemist, doordat hij net corona had, toen die tentamens afgenomen werden. Hij heeft het behoorlijk druk met al dat inhaalwerk. Maar goed. Op z´n tijd hebben we allemaal flink last van de gevolgen van de pandemie. Extra belangrijk om dan niet alleen te kijken, naar wat je wordt afgenomen, maar juist ook naar wat het je brengt. Alles heeft altijd twee kanten.

Genietmomentjes in januari

Vorige week dinsdag belde de groenteboer, of ik misschien nog interesse had in wat restanten. Er waren in elk geval rode bessen en mango´s. Oh, ja, daar had ik wel zin in! Lekker bessensap maken, voor over de pudding enzo! We spraken af, dat ik op woensdagochtend langs zou rijden. 

Woensdagochtend ging ik samen met Maria naar de loods van de groenteboer. Nou, er was een prachtige portie voor me klaargezet. Van alles en nog wat. Hoe fijn! Er waren rode bessen en blauwe bessen, mango´s, sinaasappels, druiven, papaya´s, lychees, mandarijnen, snijbonen, witlof, diverse soorten sla, spruitjes, bloemkolen. O ja, en ook nog aardappels en rode en gele krieltjes ... Wat een rijkdom! 

Het was allemaal nog prima spul. Alleen stond er bijvoorbeeld op de bakjes rode bessen een t.h.t. datum, die al was verstreken. Dan mag zoiets niet meer verkocht worden. Prima voedsel moet dan worden vernietigd. Dat is toch zonde? Ik voelde me erg blij, dat dit eten gered kon worden. De rode bessen waren dan nog wel uit Holland afkomstig. Uiteraard uit kassen en bedoeld voor mensen, die dan met kerst rode bessen willen eten, ofzo. Ja, echt zot. Maar helemaal zot, als die kassen warm gestookt zijn, de telers en de plukkers en vele andere mensen eraan gewerkt hebben en dat dan zo´n product in de vuilverbranding terecht komt. Nog gekker is het, als een product ook nog eens de halve wereldbol overgevlogen is, zoals de blauwe bessen uit Peru!

Ik ben stukje bij beetje het fruit en de groente gaan verwerken. Van de groente hebben we al veel op gesmuld. Van de witlof had ik wat teveel en ik wilde dat eens proberen te wecken. Heel lang geleden heb ik dat weleens gedaan met gesneden witlof. Maar dat vond ik niet zo´n succes. De witlof was taai. Maar nu las ik steeds van enthousiaste mensen, die de witlof als stronkjes wecken. Die geweckte witlofstronkjes kun je een paar uur voor gebruik in een vergiet uit laten lekken en dan heerlijk in de oven doen met bijvoorbeeld ham en/of kaas. Het leek me wel wat. Jammergenoeg miste ik de klemmetjes en ringen van mijn weckpotten. Die staan nog altijd opgeslagen bij Hans z´n baas, sinds onze verhuizing. En Hans vergeet aldoor die laatste dozen eens mee naar huis te nemen. Gewone schroefdekselpotten heb ik genoeg. Daar kun je ook in wecken. Alleen passen daar niet zoveel stronkjes witlof in, omdat die potten veel smaller zijn dan weckpotten. Maar voor een experimentje is het eigenlijk wel prima. Ik weckte zomaar even 2 potten. Eens kijken, of ik er enthousiast over kan zijn. Voor mensen die het ook eens willen proberen: je zet de stronkjes met de punt naar beneden in brandschone potten. Je overgiet ze met licht gezouten water. Daarna kun je wat citroensap toevoegen om verkleuring te voorkomen. Ik had geen citroensap en deed een mespunt citroenzuur erbij. Dat zal vast ook prima helpen. Je weckt de witlof 90 minuten op 100 graden.

Intussen heb ik ook alle bessen ontsapt. De blauwe bessen zijn al geweckt. De rode hoop ik morgenochtend te wecken. 

Ik kon het werk lekker over een hele week spreiden, omdat we beschikken over een wel enorm grote koelkast, waar alles mooi koud in staat: de buitenlucht! Vooral eind vorige week was het een prima koelkasttemperatuur. Vrijdagavond begon het zelfs te vriezen en zaterdagochtend waren we verrast, doordat de Graaf voor ons huis dicht lag. Voor het eerst, sinds we hier wonen. Oh, wat was het een paar uur uitzonderlijk prachtig!

Later op de ochtend werd het ruim boven nul er verdwenen ijs en rijp net zo snel, als dat ze gekomen waren.

Maar we hebben er dan toch even van kunnen genieten. Net zoals van andere januari-dingen: het nieuwjaarsconcert van Take Five, wat dit jaar helaas alleen online te beluisteren was, maar daarom echt wel knus, zo op zaterdagavond op de bank met Willem en Wilma!

Maar ik geniet ook van de bloeiende amaryllus en de mandjes met bolletjes, die stukje bij beetje in bloei komen.

Van koffiemomentjes,

en van voorlezen,

en van breien en van spinnen.

Zaterdag moest Maaike helaas weer in quarantaine. Ze had vorige week bij iemand in de auto gezeten, die positief getest was. Ze werd op haar werk gebeld en moest dus naar huis. Eerst dacht ze, dat ze in zelf-isolatie moest. Ze zat dus zaterdag en zondag eenzaam op haar slaapkamer en ik liep weer af en aan met dienbladen met eten en koffie enzo. Maar zondag belde iemand van de GGD en die zei, dat ze alleen in quarantaine hoefde en daarbij anderhalve meter afstand moest houden tot de rest van het gezin. Toen werd het gelukkig een stuk gezelliger. Ze kon de rest van de tijd in elk geval gewoon samen met ons in de huiskamer zijn. We knepen hem wel een beetje. Als Maaike ook positief getest zou worden, moesten we weer met z´n allen in quarantaine. Dat zou voor Jan wel een kleine ramp zijn, want hij heeft al het nodige in te halen op school aan mondelinge tentamens en praktica. Het viel mee! Vanmorgen is Maaike gaan testen en vanavond kreeg ze het bericht, dat ze negatief was. Blij!!

 

Soep!

Eind vorige week kwam er een telefoontje van de groenteboer: ¨Heb je misschien interesse in soeppakketten?¨  ¨O ja, best hoor, daar kan ik wel wat mee,¨ was mijn antwoord. En even later kwam Ria in d´r caddy aan gesjeesd. Ik riep naar Jan, dat hij even de deur moest opendoen en kijken, of hij helpen kon. Ik hoorde wat geklapper van kratten en even later vloog Ria de straat weer uit. Toen ik een poosje later eens ging kijken, wat er precies was neergezet, bleken dat een paar kratten vol van die semi-kant-en-klare groentesoep-pakketten te zijn. Ik heb ze niet geteld, maar het waren er wel een stuk of dertig, denk ik. Nou Teun, stroop je mouwen maar op. Ha, ha.

De pakketten waren officieel een dag of twee over de datum. Maar dat loopt natuurlijk zo´n vaart niet. In elk pakket zat: 1 flinke ui, 1 of 2 winterpenen, 2 preien, een stuk bloemkool, een paar takjes peterselie, een paar takjes selderij en 2 bouillonblokken. De werkwijze voor soep was uitermate simpel: alle groenten schoonmaken en in blokjes/stukjes/roosjes snijden. Water aan de kook brengen, bouillonblokken erbij, groenten erbij, klaar. Ja, ja, en dan ook nog een serieuze handleiding erbij, hè :-))). Het is echt zonde, als je dan ziet dat zoiets in een stevige plastic bak is verpakt en het geheel ook nog weer in plastic folie. En als zoiets dan over de tht-datum is, wordt alles vernietigd, omdat het teveel werk is om de boel uit te pakken. 

Ik hoefde natuurlijk niet van alle pakketten soep te koken. Ik heb een paar pakketten opengemaakt en er de bloemkoolstukken uitgehaald. Dat was prima voor een maaltje met bloemkool. De uien en preien uit die pakketten heb ik inmiddels ook opgemaakt en de wortels gingen naar de konijnen en de cavia. Hadden die ook feest. Een aantal pakketten gaf ik weg. Van een aantal pakketten kookte ik soep, waar we al een paar dagen heerlijk van smullen. Ook ging er een grote pan soep naar Maaikes werk.

Als je met het pakket basis-groentesoep maakt, kun je natuurlijk zelf variëren. Soepballen erbij, vermicelli erbij, wat roods (paprika) erbij, een restje sperzieboontjes marcheerde ook prima, enzovoorts. De basissoep, die je precies volgens de aanwijzing maakt, bevat enorm veel groenten: 800 gram op anderhalve liter bouillon. Maria en ik vinden dat heeeeeerlijk. Voor de anderen kan de soep best verdund worden met nóg eens anderhalve liter bouillon. Dan is hij nog gevuld genoeg. 

Het schoonmaken van de groenten is een gezellig werkje. Maria en ik doen het samen. We zitten dan aan de tafel, muziekje aan, en gaan met die banaan. Gisteren hebben we zelfs een uurtje aan de tuintafel zitten werken. Het was zulk heerlijk weer. Dat konden we niet zomaar aan ons voorbij laten gaan!

Om door mijn voorraad pakketten te komen, heb ik flink wat potten basis-groentesoep geweckt. Wel 20 potten! Die staan nu fijn voor het grijpen op de plank en ik kan op het moment dat ik een pot openmaak bedenken welke variant ik ermee maak. Wat een rijk gevoel!

Omdat mijn voorraad weckpotten eindig is en ik nog potten voor andere dingen nodig heb, heb ik ook mijn voedseldroger ingezet. Er past ongeveer 3 kilo soepgroente per keer in en na droging houd je dan 300 gram over. Dat is nog eens een compacte vorm van bewaren! 

Ik heb inmiddels dik 6 kilo schoongemaakte groenten gedroogd: de inhoud van 8 pakketten. Langzaamaan gaat het einde in zicht komen. We kunnen voorlopig soep eten. En soep. En soep. En ook nog soep. Groentesoep!