Onze vakantie zit er weer op. Zaterdagochtend braken we de tenten weer af en ruimden alles netjes op. Hopelijk hoeft het nu geen drie jaar te duren, voordat we weer kunnen gaan kamperen! Wat hebben we er weer van genoten. Zelfs het opruimen is leuk. Het is een soort ritueel. Alleen was het wel een erg warm klusje, zodra we in de volle zon bezig waren.
Ik wilde graag rond de middag vertrekken en dat lukte prima. Vijf voor twaalf reden we weg! We reden op ons gemakje en stopten bij een benzinepomp voor drie ijskoffie. Daar waren we echt aan toe ;-).
Halverwege de middag kwamen we thuis. ¨Oh, wat is het heerlijk koel in huis,¨ zei Willem, toen we binnen stapten. En ha, wat was dat fijn, dat alles zo netjes opgeruimd was en er ook nog een prachtige, zomerse bos zonnebloemen stond!
Ik stopte snel in de koelkast, wat koel moest staan. Zwieperde al het wasgoed bij elkaar. Kroelde met Muck. Begroette Ciara. Zette een bakkie koffie. En dook de moestuin in :-).
Ik trok een maaltje worteltjes uit voor zondag en rooide meteen een flinke schaal bieten. Viereneenhalve kilo! Dat was de moeite om m´n vuurduveltje voor aan te maken en ze vast te koken. Dan kon ik ze maandag verder verwerken en ze wecken.
Willem was ook al snel aan het hobbyen. Hij had dinsdag twee tassen vol bladmuziek gekregen en hij kroop dus achter de piano om daar alvast wat aan te snuffelen :-).
Terwijl de bieten kookten en de eerste was draaide, kon ik mooi om de zaterdagse boodschappen. Er hadden zich al diverse kinderen gemeld voor het avondeten. Er moesten dus sowieso frieten komen. De zelfgebakken friet bewaren we tot er weer goede en betaalbare patatbonken zijn.
Jan had geappt, of Amarantha en hij mee konden rijden naar de Aldi. Ze hebben geen auto en wonen bij ons ´om de hoek´. Dat kon dus mooi zo. Met dat zaterdagse rondje boodschappen voelde ik me weer helemaal in m´n oude rol.
We zaten met negen man om de tafel. En dat was ook echt weer gezellig. Die volle tafels mis ik wel, hoor, nu er vier kinderen binnen een jaar het huis uit zijn. Dat is echt wennen. Des te leuker, als er op zaterdag weer een gezellig koppeltje friet komt smikkelen.
En ja, na de rustdag was het vanmorgen weer: aan het werk! Willem moest naar de zaak. En Maria heeft nog vakantie. Saai hoor, om helemaal alleen aan het werk te zijn. Ik begon al heel vroeg. De molenaar moest namelijk vòòr 8 uur mijn bestelling hebben. En ik had werkelijk geen idee wat ik bestellen moest. Er stonden nog heel veel kratten van de fair, die uitgepakt moesten worden. En er lag ook een flinke stapel orders, die klaargemaakt moesten worden. Maar rond een uur of half 8 had ik redelijk overzicht en kon dus op tijd mijn bestelling plaatsen.
Nadat Willem naar z´n werk was gegaan, deed ik eerst een rondje moestuin. Het leukste klusje wat er is: oogsten. Ik plukte de rijpe aardbeien, de rode tomaat (er hing maar één rode), de volgroeide boontjes en de courgette, die op oogstgrootte was. Wat een mooie oogst!
 |
| Dag aan dag overlaadt Hij ons |
Ik oogstte ook meteen wat rucolazaad voor DV volgend jaar.
Maar toen was het welletjes. Ik ging maar weer vlug naar binnen om verder te gaan met het uitpakken van de kratten van de fair. Krat na krat na krat. Het is echt een monsterklus, voordat het allemaal weer op z´n plaats staat.
Aan het einde van de ochtend heb ik Henk er even bij geroepen. Samen hebben we alle kratten gesorteerd. Lege kratten van de molenaar gingen in de caddy. Lege kratten van mezelf op een grote stapel. Voorraden bakmixen op één stapel, met stickers op de kratten, wat er in zit. En alles wat ik morgen en overmorgen nog moet uitpakken staat nu ook bij elkaar. Yes! Overzicht!
Tijd om weer even iets anders te doen: de bieten, die ik zaterdag kookte, verder verwerken en wecken. Een gezellig werkje. Tegen tweeën stonden de potten in de weckketel en ging ik fijn even zitten voor een verlate lunch.
De rest van de middag was ik bezig met het klaarmaken van weborders. Eigenlijk zou ik pas vanaf morgen gaan versturen. Maar toch had ik om half 5 achttien pakketjes klaarstaan en heb die maar alvast naar de post gebracht. Weg = weg.
En daarna dan eten koken. Ik maakte een bake tray vandaag. Met bieten en courgette en tomaten uit eigen tuin. Genieten!
Als toetje custardvla met even opgekookte aardbeien en slagroom. En natuurlijk kwamen die aardbeitjes ook van m´n tuin :-).
De potten met bietjes stonden inmiddels af te koelen. Die kunnen morgen fijn naar de kelder. De komende weken zal de weckketel wel overuren draaien, denk ik.
Er is hier vandaag nagenoeg geen regen gevallen. Vanavond was het dus weer tijd voor een gietronde en zag ik, dat ik nodig de voortuin weer eens moet opkalefateren. Tja, ik hoef me niet te vervelen ;-).
