Op de één of andere manier ben ik altijd maar bezig om veel ballen tegelijk in de lucht te houden. Niet dat dat nu per se mijn hobby is, maar het overkomt mij soort van. Deze week dacht ik tamelijk onnozel, dat het een ´gladde week´ zou zijn, zoals mijn moeder dat noemde. Dat betekent een week zonder bijzonderheden. Geen trouwerij, geen fair, geen vakantie, geen afspraken buiten de deur. Gewoon lekker bezig zijn in tuin en huis.
Voor het gemak ´vergat´ ik even, dat er nog een nasleep van de fair is (alle kratten die uitgepakt moeten worden). En dat Henk op vrijdagavond z´n verjaardag hoopt te vieren. En dat de web-orders van twee weken uitgeleverd moeten worden. En dat Maria nog op vakantie is. Dat ik de rubriek voor Terdege moet maken. Dat er van een week wasgoed ligt. En, o ja, dat de fotograaf komt, om de allerlaatste gerechten voor het kookboek te fotograferen.
Wat gladde week? Het is stiekem gewoon heel druk.
Toch voelde het gisterenochtend nog heel overzichtelijk. Net als maandagochtend deed ik vroeg mijn oogstrondje in de moestuin en voelde me zo blij als een kind.
Ik had maandag al gezien, dat ik nodig wat in de voortuin moest doen. De voortuin is nog in aanleg. Maar het stukje wat klaar is, is bloementuin. Vanaf een afstandje zag het er niet onaardig uit:
Maar dichterbij bekeken, zag ik enorm veel uitgebloeide bloemen.
Die kun je het beste maar zo snel mogelijk verwijderen. Anders gaat de kracht van de plant in de zaadvorming zitten. Hoe beter je het bijhoudt, hoe meer bloemen er komen. Dus ging ik gewapend met een schaartje en een emmer aan de slag. Toen alles weer was opgekalefaterd, knipte ik nog een bosje voor op de salontafel. Prachtig! Zo kunnen we binnen óók van de bloemen genieten:
Hoe zou ik de rest van de dag eens het beste m´n werk kunnen verdelen? Ik besloot om steeds om en om iets in huis en iets in de shop te doen. Ik ruimde één vertrek op en daarna maakte ik één krat van de fair leeg. Dat ging lekker hoor. Het huis ging er steeds opgeruimder uitzien en tegelijk slonk de stapel kratten in de shop en kwamen de schappen weer vol te leggen.
Ik pakte een krat met kruiden uit.
En een krat met theetjes.
Een krat met rolfondant enzo.
Een krat met wonderpan-onderdelen.
En een krat met bijen-producten.
Het was 14.00 uur voordat ik er erg in had. En ik besloot om de rest van de middag web-orders in te pakken, zodat ik die op tijd naar de post kon brengen. Kon het zo gesmeerd maar eens een paar dagen achter elkaar gaan. Maar nee. Vandaag zou het er heel anders uitzien. Niek Stam zou komen voor de laatste foto´s.
We hadden even overleg over welke gerechten ik ging maken en hoe laat hij dacht te komen enzo. Hij zou wat later op de dag komen. Prima! Dan kon ik mooi ´s morgens mijn linzenburger-recept vast even uitproberen en ook de benodigde ingrediënten halen.
´s Avonds appte Maaike: zal ik morgenochtend komen helpen? Ja, gezellig! En verder genoten we van Wim en Geertje en de kleinkinderen die een avondje kwamen.
Vanmorgen zag mijn ochtend er dus anders uit. Vandaag geen oogstrondje. Daar was geen tijd voor. Bovendien regende het (eindelijk!).
Maaike kwam al om 9 uur en tot 11 uur hebben we samen de laatste kratten leeggeruimd. Ik hoef nu enkel nog maar wat dozen met workshopspullen enzo, dus geen producten uit de webshop meer. Ik plaatste meteen bij drie leveranciers orders voor spullen die op of bijna op zijn. Maar toen was het toch heus tijd, om even naar de supermarkt te gaan, voor de ingrediënten voor de drie gerechten, die ik nog moest maken voor de foto´s. Niek appte al, dat hij in aantocht was.
Ik had dus vanmiddag een keukenmiddagje. Ik bakte lekkere linzenburgers, maakte een stoofpotje met kip en toverde gevulde puntpaprika´s uit de oven. Intussen streek ik af en toe een lap, voor de ondergrond van de foto en dacht met Niek mee over accessoires enzo. Mijn gisteren nog zo keurig opgeruimde huis, was in een middagje een puinhoop.
Maar goed. Alles voor het goede doel: het kookboek :-).
Terwijl Niek zijn spullen weer inpakte, plaatste ik snel nog een bestelling bij een vierde leverancier en pakte daarna nog 13 orders in, die al klaarstonden. Het lukte niet meer, om die vòòr 17.00 uur naar ons postnl-punt te brengen. Maar geen nood. Willem en ik reden samen even naar de postnl in Papendrecht. Die is tot 18.00 open. En ik hoefde vandaag niet meer te koken. We smulden van die gevulde paprika´s en het kip-stoofpotje. Dat was dan weer even lekker gemakkelijk.
Vanavond waren we met mijn brussen en aanhang gezellig bij elkaar. En zo is de week weer doormidden gezaagd. Het plan voor morgen: weer opruimen. Ha, ha. Dat komt altijd weer terug, he. En verder wil ik een flinke klap op de was geven. Want dat is er de afgelopen dagen een beetje bij ingeschoten. En er ligt genoeg...
