zaterdag 24 december 2011

De vakantie is ingeluid

He, wat verlangden we allemaal naar de vakantie! We zijn er echt aan toe om even het ritme van school en werk los te laten. Vanmorgen zijn Willem en ik naar de Kerstviering op school geweest.


De basisschoolkinderen waren vanmiddag al vrij en de vo-ers hadden ook een vroegertje. Langzaam maar zeker druppelde iedereen binnen. Vanmiddag was het gewoon even wennen: vakantie! Wat zullen we eens gaan doen? Voor mij was dat overigens geen vraag. Ik heb de hele middag aan de was gewerkt. Ik heb vanmiddag gezegd, dat ik nog 10 wassen doe voordat we dinsdagmorgen in alle vroegte hopen te vertrekken. Wat er dan nog aan was ligt is voor Trijnie, of blijft maar liggen tot ik weer terug ben. Het grote aftellen is begonnen! De kinderen moesten hun draai vinden. Er gingen er een paar naar de bieb. Jan kwam met een enorme stapel boeken thuis. Maria ging naar een jarig buurjongetje. Koos naar een vriendje. En zo vond iedereen zijn of haar weg. Vanavond hebben we de vakantie gezellig ingeluid met chocoladefondue.



We hebben vorig jaar zo'n fontein gekregen. Leuk is dat! Trijnie bracht chocola van haar werk mee, wat over was. Ook had ze de bloemen die daar pas sinds dinsdag stonden en nog heel mooi waren mee naar huis genomen. Daar kunnen we nog fijn een paar dagen van genieten. Wim, Geertje en Willem kwamen ook en het hele spul was gezellig compleet. Het eerste logeetje heeft vannacht ook al een plaatsje bij ons. En in plaats van strijken heb ik vanavond heerlijk zitten spinnen en breien. Kortom: de vakantie is genoeglijk ingeluid :-)

donderdag 22 december 2011

Een beetje gniffelen en uiensoep

Ik moet toch een beetje gniffelen hoor :-). Ik keek net even naar de statistieken en drie keer raden welke foto van het vorige logje extreem vaak bekeken is. Juist, die van de troep in de achterkamer! Er zijn dus heel veel mensen erg nieuwsgierig naar m'n troep, zeg maar :-))). En ja, die uiensoep. Gisteren heb ik er het kooknat van de uien speciaal voor bewaard. En ook de uienstukjes van het uithollen van de uien. Dit werd de basis voor de uiensoep die ik vandaag maakte. Ik deed het zo: ik pelde 3 flinke uien, sneed ze doormidden en vervolgens in halve ringen. Ik bakte de ringen in een beetje slaolie tot ze glazig waren. Daarna strooide ik er zo ongeveer 3 flinke lepels bloem over en bakte alles nog even zachtjes. Daarna roerde ik er de pan vol uienkooknat scheut voor scheut door. Ik bleef flink roeren, zodat er geen klontjes ontstonden. Ik deed er zout bij en bracht alles tot tegen het kookpunt. Intussen sneed ik de uienrestjes van gisteren wat fijner en draaide soepballetjes van een restje gekruid gehakt, wat gisteren na het vullen van de uien was overgebleven. Ik deed de uienrestjes en balletjes in de bijna kokende soep en liet alles garen. Nu is de soep klaar. Deze soep is heerlijk met bijvoorbeeld kaasbrood, of met een lepel room erdoor geroerd. Ik vind soep altijd ideaal voor tussen de middag om er oud(er) brood in te dopen. Vooral lekker met een likje roomboter erop ;-). Maar deze soep is ook erg lekker voor altijd hongerige pubers als ze uit school komen, of vlak voordat ze naar bed gaan. Heel wat beter dan vette koeken of zakken chips.

woensdag 21 december 2011

Eigen baas zijn

Als fulltime huisvrouw ben ik m'n eigen baas. Dat lijkt fantastisch, maar soms is het lastig. Niemand zegt me wat ik wanneer moet gaan doen. Dat moet ik zelf maar uitvogelen. Vanmorgen had ik iets wat me erg bezighield en ik kwam niet aan het werk. Een baas heeft daar niets mee te maken. Die kan en mag van je verlangen dat je gewoon je werk doet in de tijd die hij je ingehuurd heeft. Maar als je geen baas hebt, moet je op zo'n moment jezelf maar een schop onder je achterste geven en aan de slag gaan. Voordat ik zover was, was het al bijna 11 uur en ik moest de rest van de dag wel erg hard werken om er nog iets van te maken. Ik begon maar met de woonkamer. Eerst de voorkamer. Als de zithoek opgeruimd is, dan kun je in elk geval onverwachts bezoek ontvangen. Ik ruimde op, vulde de houtmand, de notenbak en de fruitschaal, slingerde de stofzuiger erdoor, haalde een doek over de tafel en gaf de planten water. Ziezo, dat zag er vast een stuk beter uit! Ik ging naadloos verder met de achterkamer. En als je wilt weten hoe zo'n niet-opgeruimde achterkamer er bij mij uitziet:
Je moet dan vooral niet gaan nadenken, maar gewoon gaan doen. Eerst ging ik alles op z'n plaats brengen en vervolgens slingerde ik ook daar de stofzuiger erdoor. Ik werd nog wel even in mijn werkdrift gestoord door het maandelijkse praatje met een Jehovah Getuige, die al jaren bij me aan de deur komt. Hoewel ik niet onder stoelen of banken steek, dat ik over veel dingen anders denk, heeft ze daar altijd wel respect voor en dat wil ik voor haar ook zeker hebben. De ene keer praten we even zomaar een paar minuten, maar vandaag hadden we langer werk :-). Terwijl ik de puntjes op de i zette in de achterkamer
kookte ik een grote pan melk om daar yoghurt van te maken in de hooikist. Het was half 1 voordat ik er erg in had en ik moest snel naar school. Koos, Maria en nichtje Noah zouden bij mijn zus in Dordrecht gaan spelen. Ik had dus een ritje Alblasserdam - Dordrecht v.v. te doen. Jan en Henk reden ook mee. Ik maakte een stop in Papendrecht, want Koos liep al een week met een gat in z'n schoen en Jan loopt al een paar weken op z'n zondagse schoenen. Tijd om even bij de Bristol binnen te lopen. Ik zoek dan altijd naar echt leren schoenen. Voor Jan slaagden we perfect, zij het, dat de schoenen niet afgeprijsd waren. Koos daarentegen heeft schoenen helemaal naar z'n zin en ook nog eens in de opruiming, maar het zijn geen echte leren en ik verwacht er daarom niet alles van. Maar goed. De jongens zijn weer geschoeid en snel reden we verder naar Dordrecht. Het was al bijna 2 uur, toen ik thuiskwam. Henk was in de auto in slaap gesukkeld. Hij is niet helemaal fit. Ik heb hem slapend op de bank gelegd en daar heeft hij de hele middag gelegen. Ik maakte voor Jan en mij snel een bordje broodpap. Lekker met suiker en kaneel en een handje rozijnen. Mmm!
Na het eten ging ik met de laptop naar de garage om mijn voorraadkasten na te lopen en een boodschappenlijst op te stellen. Eens per maand bestel ik alle houdbare boodschappen en dan wordt alles fijn thuis bezorgd. In een kwartiertje tijd deed ik zo m'n boodschappen en omdat ik toch op de laptop bezig was, werkte ik snel even m'n weblog bij. Even een adres in de leeslijst veranderen, een adres toevoegen en m'n laatste bijdrage aan de rubriek Mijn Geld erbij zetten. Daarna nog een paar e-mailtjes beantwoorden en met een klap ging het apparaat weer dicht. Tijd om in de keuken aan de slag te gaan. De keuken was een slagveld en er stond een flinke vaat.
Daarvoor gebruik ik warm water uit een grote pan op de houtkachel. Fijn om even lekker met de handen in het sop te gaan en alles weer schoon te maken. Om kwart over 4 was alles weer spic en span en ik vond dat wel een mooi tijdstip om vast wat aan het eten te gaan doen.
Ik wilde gevulde uien maken. Iemand vroeg me nog even een simpel receptje te posten. Nu, gevulde uien is zo'n simpel recept. Je neemt zoveel uien als je wilt, haalt er de bruine schilletjes vanaf en kook ze in ongeveer een kwartier gaar. In de tijd dat ze staan te koken maak je de vulling klaar. Vandaag was dat simpel gehakt met kruiden. De gekookte uien haal je uit de pan en je laat ze wat afkoelen. Het kookwater kan je bewaren om er later uiensoep van te maken. Je snijdt een kapje van de uien, holt ze wat uit en je doet er de vulling in. Daarna zet je de uien in een warme oven totdat je aan tafel gaat. (zie m'n bijdrage voor Mijn Geld).
Voordat ik daarna de aardappels ging schillen, schreef ik nog snel de laatste kerstkaarten, zodat die voor vijven op de post konden. Hans ging ze wel even posten. Ik schilde en kookte aardappels en warme een restje vlees en jus op. Voor het toetje maakte ik een grote schaal fruit klaar, gedeeltelijk vers, gedeeltelijk uit de weck.
Om 6 uur kon iedereen aanschuiven en we aten onze buikjes rond. Na het eten heb ik lekker een kwartiertje m'n ogen dicht gedaan op de bank. In die tijd was de tafel afgeruimd en had Willem de afwasteil al laten vollopen. Ik pakte de theedoek en samen wasten we het vaatje weg. De kinderen zorgden ervoor, dat de kamer weer netjes werd en de fietsen in de schuur kwamen. Zo waren we eens lekker vroeg klaar. Even over zevenen stond ik achter de strijkplank. Want ja, dat was er vandaag nog bij ingeschoten. Behalve een koffiepauze met een toertje breien heb ik aan 1 stuk stug door gestreken tot 10 uur. Toen vond ik het welletjes. Ik heb alleen nog twee wassen opgehangen en er twee uit gesorteerd. De start was dan wel sloom, maar het werk is nog aardig voor elkaar gekomen gelukkig. Ook zonder baas :-)

Plaatjes van dingen waar ik blij van ben

De kerstroos op de tuintafel vind ik ontroerend schoon. Het houthok erachter wordt al best leeg. Maar geen nood. Er is nog een groot houthok vol hout voor deze winter. En daarbij ligt er ook nog een 40 kuub hout om te verwerken voor komende winters. We genieten enorm van onze houtgestookte cv-haard. Ook het ovengedeelte gebruik ik steeds meer. Zaterdag heb ik er een haas heerlijk in gaar gestoofd. En gisteren heb ik chocolade-kokos muffins erin gebakken. Alleen brood waag ik me nog niet aan. Dan wordt het domweg veel te warm in huis, doordat ik de oven te lang te heet moet stoken. Misschien strakjes als het wat kouder wordt..
En nog zo'n mooie Helleborus. In een zinken pot in onze kale tuin.
En kijk, nu lukt het al beter om een bloem te fotograferen. M'n bloeiende Rozemarijn.
Wat een verrassing! Vandaag lagen er voor het eerst sinds vorige week weer TWEE eitjes in het leghok. M'n zieke kip wordt vast weer beter!
Ze ziet er ook al een stuk vrolijker uit!

maandag 19 december 2011

Stiekum breien ;-)

Mijn dag begon heerlijk vroeg. Ik vind het altijd fijn, om 's morgens nog even alleen te zijn. Om zonder geluiden om me heen zomaar stilletjes aan het werk te gaan en ondertussen m'n gedachten te laten gaan. Ik begin de maandagmorgen altijd met het aanzetten van m'n twee wasmachines. Die heb ik zaterdags al gevuld en ik hoef dus alleen maar het wasmiddel erbij te doen en de knop in te drukken. Zodra de machientjes hun werk gaan doen ben ik helemaal up & running. Ik ruim wat op in de huiskamer, kijk even in m'n mailbox en op m'n weblog, loop m'n prioriteitenlijstje na en ga aan de slag. Tot een uur of 6 ben ik alleen, daarna begin ik zachtjesaan met het wekken van kinderen. Er zijn er altijd wel een paar bij, die aangegeven hebben, dat ze er vroeg uit willen. Bijvoorbeeld om nog wat aan hun schoolwerk te doen. Om kwart voor 7 heb ik de ontbijttafel gedekt en gaan we met z'n allen aan tafel. Tot half 9 is het dan een drukte van belang. Willem en Trijnie moeten naar hun werk, Leendert die voor een paar weken bij een timmerbedrijf werkt wordt opgehaald, Dirk moet naar school of gaat naar z'n kantoor, Hans en Maaike gaan naar school in Rotterdam en ook Koos, Maria, Jan en Henk moeten zich klaarmaken voor school. Voor hen leg ik de kleren klaar, vul bekers en pauzebakjes, kam haren, maan tot wassen en tandenpoetsen en eindelijk zit ik dan op de fiets om Henk weg te brengen. Als ik thuis kom heb ik altijd de neiging om even te gaan uitpuffen, maar ik kan beter direct aan de slag gaan. Anders komt m'n programma niet klaar. Vandaag heb ik vooral veel opgeruimd en daarna klusjes van m'n lijstje afgewerkt. Het lijstje met dingen die ik af moet hebben, voordat we DV volgende week op vakantie gaan. Er kwam zomaar nog een leuk klusje tussendoor: een breiwerkje opzoeken. Ik dacht, dat ik ooit ergens gelezen had, dat je geen metalen breinaalden mee mocht nemen in het vliegtuig. Maar Ellen hielp me uit de droom: het mag wel, maar niet in je handbagage. Ik had al iets in m'n hoofd en ik wilde er geen gras meer over laten groeien om eea voor de dag te halen. Maria heeft zo'n echt deftige, zondagse jas voor naar de kerk. Maar die is nogal dun. Daarom wilde ik een omslagdoek of iets dergelijks voor haar maken. Ik had het idee, dat ik de perfecte kleur in mijn wolvoorraad moest hebben. En ja, na enig zoeken vond ik de wol. Prachtige rodekool-kleurige wol, vorige jaar van Marion, van Anderson Cottage, gekregen. Ik zocht op www.garnstudio.com naar een mooi patroontje en vond er een van een mooi, simpel schouderwarmertje. De deze zomer bij de Wibra gekochte rondbreinaald kon ook meteen uit de verpakking gehaald worden en klaar was ik. Nu moet je niet denken, dat ik die spulletjes braaf in een tasje heb gestopt en netjes heb bewaard voor op vakantie. Nee, Teunie kon het niet laten snel, snel, op de drukke maandag een beginnetje te maken :-).Stiekum zeg maar! He, wat is dan heerlijk om weer wat op de naalden te hebben staan! Vanmiddag heb ik een deel van m'n folderwijk gedaan. Het was koud, maar toch wel lekker om buiten bezig te zijn. Terwijl ik door de Wervel liep bedacht ik hoe ik daar van de zomer liep te zweten. Wat is dit jaar toch ook weer vreselijk snel omgevlogen! Nadat ik Henk uit school heb gehaald ben ik naar de Welkoop gereden. Henk vindt het altijd zo leuk om mee te gaan. Dan wil hij natuurlijk even bij de dieren kijken. Ik heb een flinke voorraad kippenvoer, zaagsel en stro voor de cavia's en een pot guppenvoer gekocht. Ook iets wat op m'n lijstje stond en wat nu afgevinkt is. Vanavond was er de kerstvertelling in de kerk. Trijnie bleef bij Henk en met de rest zijn we naar de kerk geweest. De kinderen kregen na afloop volgens traditie een boek. Kunnen ze fijn lezen. Nu moet er nog een klein deeltje van m'n programma afgewerkt worden: 1 was ophangen en 1 wasmachine vullen. En dan hopen we morgen weer de gezondheid te krijgen voor een vervolg van het afwerken van m'n lijst. En ja, als schoonmama morgenmiddag komt koffiedrinken, ligt m'n breiwerkje vast klaar :-)

vrijdag 16 december 2011

Kerstroos en Rozemarijn

Wat zou nu de overeenkomst kunnen zijn tussen een Kerstroos (Helleborus) en Rozemarijn? Wel, dat deze twee planten op dit moment allebei staan te bloeien op m'n tuintafel! Dat de Kerstroos nu bloeit is normaal. Maar bloeiende Rozemarijn in December is op z'n minst opmerkelijk. Ik heb er een foto van gemaakt en ga straks eens uitvogelen hoe ik die kan plaatsen. Er is het eea veranderd bij Blogspot.
Hier is de foto dan. Jammergenoeg heb ik geen macrolens om van die bloemetjes een close-up te maken. Of misschien kan dat trouwens wel met m'n toestel, maar weet ik niet hoe :-). Maar je kunt evengoed de kleine paarse bloemetjes van de Rozemarijn wel zien. Die kerstroos kocht ik vorige week. Je kunt ze overal kopen voor 10 euro per stuk. Dat zou ik er niet aan uitgeven, hoe mooi ik zo'n plant ook vind. Maar vorige week liep ik een soort planten-outlet in Papendrecht binnen en zag ze daar staan: 3 stuks voor 5 euro!! Toen kon ik het niet laten drie van die prachtige kerstrozen mee te nemen :-)

Schoonmaakster en kippenverpleegster

M'n ochtendje was weer verre van saai :-). Ik verbaas me er al langer over, dat veel vrouwen van mening zijn, dat ze buitenshuis moeten werken om zich te kunnen blijven ontwikkelen. Ik werk al 25 jaar niet meer buitenshuis, maar mijn ontwikkeling heeft toch heus niet stil gestaan.

Vanmorgen had ik eerst de functie van schoonmaakster. Afijn, dat is allemaal niet zo spannend natuurlijk. Schoonmaken is schoonmaken. Toch is het ene schoonmaakklusje leuker dan het andere. Vanmorgen maakte ik het kantoortje van Dirk schoon. Sinds een maand of twee huurt hij een kantoorruimte, waar hij z'n werkzaamheden voor z'n eigen bedrijf doet. Ik was blij, toen hij die ruimte kon huren, want op z'n slaapkamer was het haast geen doen meer. Al die apparatuur en dan ook nog eens werken op de gekste tijden ('s nachts bijvoorbeeld, als er een klus af moet) en af en toe had hij er ook zakelijke besprekingen. En dat is toch eigenlijk geen potje, als je klanten op een overvolle slaapkamer moet ontvangen. Die kantoorruimte is dan ook een verademing. Eens in de twee weken ga ik er even anderhalf uur heen om er een stofzuiger en een poetslap door te jagen, het toilet te boenen en de vuilnis af te voeren. Leuk hoor, een kantoor schoonmaken. Daar heb je eer van je werk en als je de deur achter je dicht trekt heb je echt het gevoel iets helemaal af te hebben. Dat is thuis wel anders en dus vind ik die schoonmaakklus op Dirk z'n kantoor leuk :-)



Mijn verdere ontwikkeling vandaag had alles te maken met een zieke kip. Een van m'n kippetjes heeft sinds gisteren een dikke krop en ze tiert ook niet zo. Dus ben ik maar eens aan het googlen gegaan om te kijken wat ik er aan kan doen. Behalve allerlei adviezen over een passend dieet kwam ik ook steeds tegen, dat ik de krop moest masseren. Ok, ook daar maar eens de ins en outs van opgezocht en aan de slag. Zo heb ik er zomaar een professie bij geleerd en was ik kippenverpleegster. Hopelijk gaat het goedkomen met m'n kippetje. Ik ga steeds even bij haar kijken en vind het zo naar, zo'n zieke kip!

donderdag 15 december 2011

Brood bakken en een andere bakkerij

Even een snel berichtje tussendoor. Eigenlijk 'mag' ik helemaal niet achter de computer, want er ligt nog veel te veel werk. Daarom maar even snel, snel :-).

Vorige week was mijn meel op. Wij kopen normaal gesproken altijd 50 kilo meel tegelijk en dan kan ik wel een maand of twee vooruit. Vaak zie ik het op tijd aankomen dat ik door m'n voorraad ben en dan kan Willem een bezoekje aan de molen vaak wel combineren als hij er toch langsrijdt. Maar nu was dat niet het geval en zelf had ik het ook te druk om heen en weer naar Rotterdam te rijden. Geen nood. Willem vond toch al, dat ik het veel te druk had en had gezegd, dat ik maar een poosje brood moest kopen. Dat leverde heel wat commentaar aan tafel op, want gekocht brood vinden ze hier niet lekker en het vult ook totaal niet. Mij beviel het om een andere reden niet: wat is gekocht brood vreselijk duur (geworden)!! Het allergoedkoopste brood vinden we echt niet te pruimen. Daar zijn we gewoon veel te veel voor verwend;-). Dus kocht ik het wat duurdere brood in de supermarkt. Dat kost al snel zo'n 1,50 per brood. En wat is nu helemaal 1 brood met een groot gezin. Wij gebruiken er wel drie op een dag. Zaterdag zijn we dus maar snel naar de molen gereden voor een nieuwe voorraad meel. Ik moet zeggen, dat dat ook iedere twee maanden duurder wordt. Voor een zak van 25 kilo betaal ik nu ruim 25 euro. In een paar jaar tijd is dat zeker 30 procent duurder geworden!! Ik ben toch nog maar weer eens aan die broodbakkerij gaan rekenen. De uitkomst is verrassend: brood bakken is lonender geworden dan een aantal jaar geleden. Kijk maar eens:

Nodig voor een brood van circa 1250 gram:
500 gram volkorenmeel (55 cent), 250 gram goedkope bloem uit de supermarkt (10 cent), een eetlepel gedroogde gist (7 cent), een scheutje zonnebloemolie en een lepel bakkerszout (13 cent) en 450 gram water. Totaal komt zo'n brood dan op 85 cent. Een brood uit de winkel weegt maar 800 gram. De kwaliteit die een beeeeeetje in de buurt komt kost 1,50. Omgerekend naar het gewicht van zelfgebakken brood is dat ongeveer 2,30. Zo bespaar ik op 1 brood al 1,45!! De stroomkosten van de oven en de deegkneder laat ik dan even buiten beschouwing. Sowieso is dat niet zo veel en als je brood in de supermarkt koopt heb je vaak weer andere kosten, zoals vervoer of bewaren in de vriezer.
De grootste besparing zit echter niet eens in de kale broodkosten. Die zit in het beleg! Winkelbrood vult namelijk veel en veel minder en dus worden er heel wat meer sneetjes gegeten (en belegd!) dan wanneer we zelfgebakken brood eten. Een snee zelfgebakken brood is gewoon groter en zwaarder, zelfs wanneer je de sneetjes normaal (niet dik dus) afsnijdt. Ik heb voor de grap eens een snee zelfgebakken brood en een snee winkelbrood gewogen. Een snee zelfgebakken brood is bijna twee keer zo zwaar. Geen wonder dat dat beter vult :-).
In mijn zelfgebakken brood zit dan ook nog eens geen goedkoop varkensvet, broodverbeteraar, gebrande mout of wat dan ook. Het bevat alleen goede ingrediƫnten. Dat geeft een goed gevoel.
Ik heb m'n bakkerijtje maar weer snel geopend :-)





Als je in het zoekschermpje rechts bovenin 'brood bakken' intikt, vind je een heel uitgebreide beschrijving van hoe ik brood bak.


Maar er is nog iemand met een bakkerijtje. Geen bakkerijtje waar brood gebakken wordt, maar waar persoonlijke powerpoints worden gemaakt. Ditty maakt deze powerpoints op maat. Eventuele opbrengsten gaan naar het goede doel. Neem maar eens een kijkje op: dickysppsbakkerij.blogspot.com

dinsdag 13 december 2011

Een tandje erbij

Vorige week heb ik er een tandje bijgezet, om door m'n werk heen te komen. Er was zoveel blijven liggen in de feestelijke week daarvĆ³Ć³r. Ik heb me zo´n beetje een week lang afgesloten van de buitenwereld, inclusief blog en email, en heb me een slag in het rond gewerkt.
Zoals altijd als ik het druk heb met andere dingen dan mijn huishouden, was de was en de strijk sowieso flink achterop geraakt. Je moet weten dat ik normaal gesproken iedere dag, behalve zondag, zo´n kleine twee uur met de was bezig ben. Uitsorteren, wassen in de machines doen, natte was ophangen, droge afhalen, strijken, vouwen en in de kast leggen. Als ik een dag oversla houdt dat in, dat er de volgende dag voor vier uur waswerk ligt. En zo kan het gebeuren, dat als je Ć©ven niet oplet, je zo ongeveer bedolven bent onder de was.



Maar nu ben ik fijn weer helemaal bij! En dat wil ik zo de komende weken wel even houden ook. Want ja, onze zilveren bruiloft heeft inderdaad nog een staartje, zoals Janneke schreef. Het is al lang geleden, in februari, bekokstoofd. Ellen en Marco, onze vrienden in Zwitserland, hadden bedacht om ons een paar dagen vakantie in Zwitserland aan te bieden vanwege ons jubileum!! Trijnie werd in het complot betrokken, want die zou dan thuis de boel draaiende houden en moest dus vakantie van haar werk hebben. En nu is het bijna zover. In de week tussen Kerst en Oud en Nieuw gaan Willem en ik voor het eerst van ons leven sƔmen op vakantie! En dan ook nog eens vliegen, wat ik nooit heb gedaan Ʃn in een hotel logeren, wat ook nieuw voor mij is. Je snapt wel dat ik de nachtjes echt aan het aftellen ben! Maar een tikje nerveus ben ik ook wel, hoor. En daarom wil ik er in elk geval voor zorgen, dat ik de boel hier zo netjes mogelijk achterlaat. De was moet bij zijn, de boel aan kant, boodschappen in huis en nog 101 dingen meer.

De tuin was ook nog steeds niet winterklaar. Het is maar goed dat er niet zo vroeg sneeuw en vorst is als vorig jaar. Leendert heeft me vorige week fijn geholpen. Alles wat nog gesnoeid moest worden is gesnoeid, de beukhaag is weer netjes, het maanlandschap in de voortuin is geegaliseerd, de rommel en de bladeren opgeveegd, de bolletjes zitten in de grond en de aarde is netjes afgedekt met een laagje turfmolm. Wat dat betreft kan de winter komen!



Verder had ik het vorige week ook nog eens enorm druk met gesprekjes op scholen. Vijf gesprekken in drie dagen, verdeeld over twee scholen. Wat gaat daar veel tijd in zitten! Maar nu lijkt alles weer op de rails te staan. Alleen wachten ons op korte termijn nog wat gesprekjes met en over Leendert. Hij gaat van vmbo4 naar mbo2, want hij wil timmerman worden. Er moet nog een toelatingsgesprek komen en ook een gesprek op zijn leerplek. Hopelijk gaat dat nog lukken voor de kerstvakantie, zodat hij in het nieuwe jaar meteen op z´n plek zit.

Zaterdagmiddag ben ik trouwens door Willem uit m´n werk gesleurd. Hij was een beetje chagrijnig, dat ik op zaterdag nog zo hard liep te sjouwen. En hij had vast gelijk. We zijn er daarom fijn even uit geweest. Eerst naar de molen op Terbregge om meel in te slaan. We kopen dat altijd met 50 kilo tegelijk. Dan kunnen we even vooruit. Daarna reden we naar de markt in Rotterdam. Het was heerlijk, maar wel ijskoud. Vooral Jan en ik hadden echt last van de kou. We zijn echte koukleumen. We deden wat inkopen en Willem trakteerde op warme gebakken vis. Mmm, wat is dat toch lekker!

We reden terug naar huis, zetten daar de kinderen uit de auto en reden samen nog even naar Papendrecht, naar van Os, om onze AGF inkopen te doen. De aardappels zijn in deze tijd van stamppotten niet aan te slepen! Ik kocht 45 kilo en daar kunnen we weer twee weken mee vooruit. Af en toe eten we ook wel rijst of macaroni of zo. Vorige week had ik een maaltijd met rijst die erg in de smaak viel. Ik had kippenlevertjes gebakken met paprika en ui. Samen met witte rijst, champignonsaus en kerriesaus was dat een succesnummer. Om het te weinig aan groenten in deze maaltijd te compenseren had ik er een fruitsalade als toetje bij gemaakt.



Behalve aardappels kochten we appels, stoofperen, handperen, groenten en fruit. Van Os had nog een leuk extraatje. Een partijtje cranberries die gedeeltelijk zacht geworden waren en dus snel verwerkt moesten worden. Geen probleem! Cranberrie compote vinden we heerlijk. En zeker bij de twee hazen die we pas kregen. Maar ook bij de zondagse rollade smaakte het uitstekend. Wat een verwennerij.

Ik was nog wel even bezig met uitladen toen we thuiskwamen. Wat een hoeveelheden draai je er met zo´n koppel toch door. Ik merk het ook aan mijn maandboodschappenlijstje. Dat behoeft zo langzamerhand toch enige uitbreiding wil ik niet aan het einde van de maand mijn hand op een lege plek slaan. Vooral de pubers eten je de oren van het hoofd.

Zaterdagavond heb ik dan eindelijk mijn spinnewiel weer eens ter hand genomen. Daar had ik nu al zĆ³ lang zin in. Ik had al met Pinksteren heerlijk zachte Alpacawol van een bloglezer gekregen om eens uit te proberen. En dat wachtte maar en wachtte maar. Maar nu ben ik echt in de ban van de spinnerij. Ook gisterenavond zat ik achter m´n wiel. En aangezien het gisteren niet lekker ging, heb ik ook de kaardenmolen maar eens van zolder gehaald om de wol te kaarden. Dat was leuk hoor. De jongens wilden om de beurt maar al te graag draaien en knippen en wol eraf halen. Ik kon op m´n gemakje achter m´n wiel blijven zitten.

Voor nu staat me echter wat anders te doen. Eerst nog m´n folderwijk afmaken en daarna gewoon wassen en rommel opruimen en brood bakken en koffie drinken met schoonmama en koken. Ik hoef me vandaag alweer niet te vervelen. De kinderen zijn trouwens gisteren direct met de Nieuwjaarskaartjes langs de deur gegaan in hun folderstraten. Koos omdat hij zo heel graag een bepaald horloge wil hebben en Maria omdat ze hoopte met haar fooitjes een klimles bij elkaar te vergaren. En ja, ze hebben allebei het bedrag waarop ze hoopten opgehaald en zijn de koning te rijk. Waar ik stiekum wel verontwaardigd over was, is, dat iemand Maria gewoon wat dollarcentjes in de hand gedrukt heeft. Hoe kom je op het idee. Gelukkig is Maria er zelfs nog blij mee, met dat Amerikaans geld, zoals ze dat zegt.

Ik ben deze week vooral heel wat uurtjes zoet met de administratie. Ook die moet bijgewerkt zijn, voordat we naar Zwitserland gaan. En raar genoeg is dat een klusje dat ik altijd zo lang mogelijk voor me uitschuif, terwijl ik er, als ik eenmaal bezig ben, best plezier in heb. Een mens zit toch maar wonderlijk in elkaar.

zaterdag 3 december 2011

Onze zilveren bruiloft



Wat een fijne dag hebben wij gisteren beleefd! We lopen er nog de hele dag van na te genieten. Alle kinderen hadden vrij van werk en school. We hadden daarom afgesproken, dat we ´s morgens lekker op ons gemakje zouden doen. Een beetje uitslapen en daarna een gezamenlijke brunch. Het liep allemaal een beetje anders. Uitslapen kreeg ik met geen mogelijkheid voor elkaar. Vanaf een uur of 7 lag ik klaarwakker in bed. Er spookte van alles door m´n hoofd wat ik nog wilde en moest doen. Ik ben toen maar stilletjes het bed uitgepiept.

Beneden wachtte er een verrassing. Trijnie had ´s nachts de boel versierd met slingers en ballonnen. Wat zag het er allemaal feestelijk uit!
Ik ging snel aan het was vouwen. Er lag nog een flinke stapel strijkgoed wat ik de vorige avond, na de kerkdienst, had gestreken, maar wat nog niet gevouwen was. Terwijl de tafel langzaam volraakte met stapeltjes was stopte er een auto voor de deur. Daar kwam mijn zus met een grote ontbijtmand binnen! Ik moest weer terug in bed! Dat was geen enkel punt. Willem lag nog lekker te snurken, maar moest er nu toch ook aan geloven. Tijd voor ontbijt. En wat voor een ontbijt. Er was echt aan van alles gedacht. Lekkere warme broodjes en croissants, vers sinaasappelsap, iets met bubbels, thee, twee gekookte eitjes, zelfs het zout was niet vergeten, allerlei luxe beleg en daarbij kwam er ook nog een kado te voorschijn. Behalve voor het ontbijt hadden mijn zussen en schoonzus ook voor een prachtig rood/wit geruit tafellaken gezorgd bij Bellebien vandaan. Een tafellaken dat groot genoeg is voor onze drie meter lange eettafel. Echt heel mooi!

Afijn, we dachten lekker rustig en romantisch met z´n tweetjes op bed te ontbijten, maar dat liep anders. We hadden ons nog maar net geinstalleerd of daar kwamen vier kinderen de trap op. Er was een ruzietje en dat moest beslecht worden. Nou ja, de kwajongens moesten maar aan het voeteneinde van ons bed plaats nemen. Dat vonden ze echt niet erg! We deelden uit de royale mand en zo werd het dus een familie ontbijt.

Tijd om de broodkruimels uit ons bed te vegen was er niet. Er moest nog zo heel veel gebeuren. Willem ging aan de slag met de brunch voor de kinderen en daarna deed hij de vaat. Intussen legde ik de kleding voor de kinderen klaar en ging zelf in bad en me aankleden. De deurbel stond niet stil. Mijn oom kwam twee krentenbroden in de vorm van een 2 en een 5 brengen. Speciaal voor ons door de bakker gebakken! Er kwamen bloemen en nog meer bloemen. Er kwam een postpakje en een enorme stapel kaarten.

Tussendoor vloog Dirk nog even snel naar de kapper en sjeesde ik met Leendert naar de schoenenwinkel voor nieuwe schoenen, want hij had alleen nog maar schoenen met een gat. Toen we terugkwamen waren Wim, Geertje en Willem gearriveerd. Zij hadden het kado bij zich, wat we namens alle kinderen kregen. Al meer dan een jaar geleden hadden wij twee mooie schildersdoeken gekocht, maar die waren nog altijd niet ingelijst. De kinderen hebben ze bij een lijstenmakerij prachtig laten inlijsten. Wat een aanwinst in onze huiskamer! Wim had z´n boormachine meegenomen en onder toeziend oog en begeleidend commentaar van de hele familie werden de schilderijen meteen opgehangen. Er was ook nog een mooie, ingelijste foto van Wim, Geertje en Willem. Dat was het kado dat kleine Willem ons mocht geven. Zo lief.

We gingen aan de slag om de huiskamer in te richten voor de koffievisite die ´s middags zou komen. Willem had klapstoelen uit de kerk geleend en we maakten een grote kring. Terwijl ik grote kannen koffie ging maken en de taarten ging aansnijden kleedde Trijnie de kinderen aan en kamde hun haren. De tijd vloog om.



Precies om half 3 waren we klaar en precies om half 3 arriveerden de eerste gasten. Alle brussen en aangetrouwde brussen, onze ouders en enkele goede vrienden waren uitgenodigd om deze dag met ons te vieren. De kamer stroomde vol. Het paste allemaal net met zo'n mannetje of 40. Trijnie en Geertje voorzagen de gasten van koffie, thee en taart en Willem en ik werden overladen met felicitaties, goede wensen en kado´s.

Om half 4 zetten we koers naar molen Kyck over den Dyck in Dordrecht. Voor wie het wilde was er de mogelijkheid om de molen te bezichtigen. Wie niet wilde, of de klauterpartij tot aan de zevende zolder niet zag zitten kreeg gelegenheid om een kopje koffie te drinken.
De meesten gingen mee naar boven. We kregen een rondleiding door een deskundige, die enorm enthousiast en uitgebreid vertelde over de molen vroeger en nu.



Kyck over den Dyck is een molen waar nog iedere zaterdag graan wordt gemalen. De kinderen mochten aan een kleine handmolen draaien om wat graan tussen twee stenen te malen. Vanaf de omloop van de molen hadden we een fantastisch uitzicht over de stad en de rivier.



Toen we allemaal weer beneden waren was het tijd voor een drankje. We verspreidden ons over de begane grond en de eerste verdieping. Overal kon je aan een tafeltje gaan zitten of staan en iedereen maakte met iedereen een praatje. Op een gegeven moment vroeg Willem even ieders aandacht. Hij wilde mij namelijk een kado overhandigen. De hele week al had hij me nieuwsgierig gemaakt. Hij had een kado voor me gekocht!! Dat alleen al is best bijzonder, want Willem is normaal gesproken niet zo'n kadootjes-man. Maar nu had hij toch echt iets heel bijzonders. Na en grap en een grol kwam Leendert daar met het kado aan: een splinternieuwe fiets! Mijn mond zakte open. Dit was echt compleet een verrassing. Ik reed al jarenlang op een rammelbakkie, maar geen haar op m'n hoofd had er ooit aan gedacht, dat ik weleens aan iets beters toe was. Wat ik nu heb gekregen is fantastisch. Een heel mooie, degelijke Batavus fiets met wel acht versnellingen. Ik ben nog steeds niet bekomen van de schok ;-).

Langzaam maar zeker kwam het buffet vol te staan met heerlijk eten en om kwart voor zes kregen we het sein dat we konden beginnen. De maaltijd was genoegelijk. We genoten van het lekkers en van elkaar.



De kinderen zongen ons enkele psalmen en liederen toe, Willem speechte, mijn vader speechte en Dirk had een foto-impressie in elkaar gedraaid die op een groot scherm werd vertoond. Het was zomaar zo warm en gezellig en fijn. Voor zulke rijkdom zijn geen woorden. Het is een glanzende herinnering aan de mijlpaal die we mochten bereiken.

Zoals ik al schreef: we hebben vandaag nog de hele dag nagenoten. De foto's en video bekeken, nog weer een hele berg post ontvangen, bezoek gehad namens de kerk. Het is bijna teveel. We hebben nog lang stof tot napraten.

Graag willen wij ook alle bloglezers bedanken, die mailtjes, kaarten en attenties stuurden. We hebben het als een warme deken ervaren en vinden het heel, heel bijzonder!

donderdag 1 december 2011

Jarig Jetje

Gisteren was Maria jarig. Tien jaar is ze geworden, mijn kleine prinses. Wat een heerlijke leeftijd. Ze heeft zo onbekommerd genoten van haar verjaardag. Ze wilde erg graag Playmobil voor haar verjaardag. Samen met haar vriendinnetje speelt ze daar echt uren mee. Zo leuk! Ze wilde graag de basisschool. Die is in de aanbieding bij Blokker: van 100 euro voor 70 euro. En vorige week dinsdagavond ging daar op de speciale koopavond nog eens 15 % vanaf. Toen had ik hem voor nog geen 60 euro. Ons verjaardagsbudget is 50 euro voor het grote kado van papa en mama. Daarom hebben Dirk en Trijnie meebetaald en kon Maria's grote wens in vervulling gaan. Gisterenmiddag hebben Hans en Maaike geholpen met het opzetten. Dat was een grote klus. Volgens de informatie op de doos moest dat wel 90 minuten in beslag nemen. Maar hier stond de school pas na twee uur noeste vlijt in elkaar en kon het spelen fijn beginnen.

Op school mocht Maria natuurlijk trakteren. Ze wilde graag chocolade-banaan muffins uitdelen. Voor de zekerheid heb ik er ook nog maar appel-kaneel muffins bij gedaan. Wat rook het lekker, toen ik Maria met de schalen naar school bracht.

Eigenlijk wilde ik 's morgens gaan taarten bakken voor de visite die 's middags zou komen. Maar het is deze week zo druk, dat Willem zei, dat ik die taarten maar eens gewoon moest gaan kopen. Het voelde wel raar. Het is echt jaren geleden, dat ik taarten kocht. En toen ik voor de toonbank van de Hema stond om een keuze te maken, moest ik echt iets overwinnen. Wat een geld. Een gemiddelde taart kost 8 euro. Als je er dan 3 nodig hebt...Maar denkend aan hoeveel uren het me zou kosten om alles zelf te bakken heb ik de knoop ferm doorgehakt en niet alleen taarten gekocht voor Maria's feest, maar ook taarten besteld voor ons 25-jarig huwelijk. Nu is het toch wel een fijn gevoel, dat dat allemaal geregeld is en ik er geen werk meer aan heb.

Maria vond het trouwens jammer. Die vroeg of ik toch nog een kwarktaart wilde maken :-). Ik heb haar beloofd, dat ik die dan maak voor als ze haar vriendenfeestje geef.

's Middags is er veel visite geweest en Maria is heerlijk verwend. Vanmiddag uit school wil ze fijn met haar nieuwe speelgoed spelen.





Voor mij is het vandaag een drukke dag. Ik wil alles netjes en in orde hebben voor morgen. Ook moet ik nog op stap voor de verjaardagskadootjes voor Wim en Geertje. Vanmiddag komt de kapper voor de 6-wekelijkse knipbeurt. Dat geeft ook altijd de nodige drukte. En vanavond is er een kerkdienst waar we met z'n allen naar toe willen. Werk aan de winkel!