Wat een fijne dag hebben wij gisteren beleefd! We lopen er nog de hele dag van na te genieten. Alle kinderen hadden vrij van werk en school. We hadden daarom afgesproken, dat we ´s morgens lekker op ons gemakje zouden doen. Een beetje uitslapen en daarna een gezamenlijke brunch. Het liep allemaal een beetje anders. Uitslapen kreeg ik met geen mogelijkheid voor elkaar. Vanaf een uur of 7 lag ik klaarwakker in bed. Er spookte van alles door m´n hoofd wat ik nog wilde en moest doen. Ik ben toen maar stilletjes het bed uitgepiept.
Beneden wachtte er een verrassing. Trijnie had ´s nachts de boel versierd met slingers en ballonnen. Wat zag het er allemaal feestelijk uit!
Ik ging snel aan het was vouwen. Er lag nog een flinke stapel strijkgoed wat ik de vorige avond, na de kerkdienst, had gestreken, maar wat nog niet gevouwen was. Terwijl de tafel langzaam volraakte met stapeltjes was stopte er een auto voor de deur. Daar kwam mijn zus met een grote ontbijtmand binnen! Ik moest weer terug in bed! Dat was geen enkel punt. Willem lag nog lekker te snurken, maar moest er nu toch ook aan geloven. Tijd voor ontbijt. En wat voor een ontbijt. Er was echt aan van alles gedacht. Lekkere warme broodjes en croissants, vers sinaasappelsap, iets met bubbels, thee, twee gekookte eitjes, zelfs het zout was niet vergeten, allerlei luxe beleg en daarbij kwam er ook nog een kado te voorschijn. Behalve voor het ontbijt hadden mijn zussen en schoonzus ook voor een prachtig rood/wit geruit tafellaken gezorgd bij Bellebien vandaan. Een tafellaken dat groot genoeg is voor onze drie meter lange eettafel. Echt heel mooi!
Afijn, we dachten lekker rustig en romantisch met z´n tweetjes op bed te ontbijten, maar dat liep anders. We hadden ons nog maar net geinstalleerd of daar kwamen vier kinderen de trap op. Er was een ruzietje en dat moest beslecht worden. Nou ja, de kwajongens moesten maar aan het voeteneinde van ons bed plaats nemen. Dat vonden ze echt niet erg! We deelden uit de royale mand en zo werd het dus een familie ontbijt.
Tijd om de broodkruimels uit ons bed te vegen was er niet. Er moest nog zo heel veel gebeuren. Willem ging aan de slag met de brunch voor de kinderen en daarna deed hij de vaat. Intussen legde ik de kleding voor de kinderen klaar en ging zelf in bad en me aankleden. De deurbel stond niet stil. Mijn oom kwam twee krentenbroden in de vorm van een 2 en een 5 brengen. Speciaal voor ons door de bakker gebakken! Er kwamen bloemen en nog meer bloemen. Er kwam een postpakje en een enorme stapel kaarten.
Tussendoor vloog Dirk nog even snel naar de kapper en sjeesde ik met Leendert naar de schoenenwinkel voor nieuwe schoenen, want hij had alleen nog maar schoenen met een gat. Toen we terugkwamen waren Wim, Geertje en Willem gearriveerd. Zij hadden het kado bij zich, wat we namens alle kinderen kregen. Al meer dan een jaar geleden hadden wij twee mooie schildersdoeken gekocht, maar die waren nog altijd niet ingelijst. De kinderen hebben ze bij een lijstenmakerij prachtig laten inlijsten. Wat een aanwinst in onze huiskamer! Wim had z´n boormachine meegenomen en onder toeziend oog en begeleidend commentaar van de hele familie werden de schilderijen meteen opgehangen. Er was ook nog een mooie, ingelijste foto van Wim, Geertje en Willem. Dat was het kado dat kleine Willem ons mocht geven. Zo lief.
We gingen aan de slag om de huiskamer in te richten voor de koffievisite die ´s middags zou komen. Willem had klapstoelen uit de kerk geleend en we maakten een grote kring. Terwijl ik grote kannen koffie ging maken en de taarten ging aansnijden kleedde Trijnie de kinderen aan en kamde hun haren. De tijd vloog om.
Precies om half 3 waren we klaar en precies om half 3 arriveerden de eerste gasten. Alle brussen en aangetrouwde brussen, onze ouders en enkele goede vrienden waren uitgenodigd om deze dag met ons te vieren. De kamer stroomde vol. Het paste allemaal net met zo'n mannetje of 40. Trijnie en Geertje voorzagen de gasten van koffie, thee en taart en Willem en ik werden overladen met felicitaties, goede wensen en kado´s.
Om half 4 zetten we koers naar molen Kyck over den Dyck in Dordrecht. Voor wie het wilde was er de mogelijkheid om de molen te bezichtigen. Wie niet wilde, of de klauterpartij tot aan de zevende zolder niet zag zitten kreeg gelegenheid om een kopje koffie te drinken.
De meesten gingen mee naar boven. We kregen een rondleiding door een deskundige, die enorm enthousiast en uitgebreid vertelde over de molen vroeger en nu.
Kyck over den Dyck is een molen waar nog iedere zaterdag graan wordt gemalen. De kinderen mochten aan een kleine handmolen draaien om wat graan tussen twee stenen te malen. Vanaf de omloop van de molen hadden we een fantastisch uitzicht over de stad en de rivier.
Toen we allemaal weer beneden waren was het tijd voor een drankje. We verspreidden ons over de begane grond en de eerste verdieping. Overal kon je aan een tafeltje gaan zitten of staan en iedereen maakte met iedereen een praatje. Op een gegeven moment vroeg Willem even ieders aandacht. Hij wilde mij namelijk een kado overhandigen. De hele week al had hij me nieuwsgierig gemaakt. Hij had een kado voor me gekocht!! Dat alleen al is best bijzonder, want Willem is normaal gesproken niet zo'n kadootjes-man. Maar nu had hij toch echt iets heel bijzonders. Na en grap en een grol kwam Leendert daar met het kado aan: een splinternieuwe fiets! Mijn mond zakte open. Dit was echt compleet een verrassing. Ik reed al jarenlang op een rammelbakkie, maar geen haar op m'n hoofd had er ooit aan gedacht, dat ik weleens aan iets beters toe was. Wat ik nu heb gekregen is fantastisch. Een heel mooie, degelijke Batavus fiets met wel acht versnellingen. Ik ben nog steeds niet bekomen van de schok ;-).
Langzaam maar zeker kwam het buffet vol te staan met heerlijk eten en om kwart voor zes kregen we het sein dat we konden beginnen. De maaltijd was genoegelijk. We genoten van het lekkers en van elkaar.
De kinderen zongen ons enkele psalmen en liederen toe, Willem speechte, mijn vader speechte en Dirk had een foto-impressie in elkaar gedraaid die op een groot scherm werd vertoond. Het was zomaar zo warm en gezellig en fijn. Voor zulke rijkdom zijn geen woorden. Het is een glanzende herinnering aan de mijlpaal die we mochten bereiken.
Zoals ik al schreef: we hebben vandaag nog de hele dag nagenoten. De foto's en video bekeken, nog weer een hele berg post ontvangen, bezoek gehad namens de kerk. Het is bijna teveel. We hebben nog lang stof tot napraten.
Graag willen wij ook alle bloglezers bedanken, die mailtjes, kaarten en attenties stuurden. We hebben het als een warme deken ervaren en vinden het heel, heel bijzonder!
