Vorige week dinsdag belde de groenteboer, of ik misschien nog interesse had in wat restanten. Er waren in elk geval rode bessen en mango´s. Oh, ja, daar had ik wel zin in! Lekker bessensap maken, voor over de pudding enzo! We spraken af, dat ik op woensdagochtend langs zou rijden.
Woensdagochtend ging ik samen met Maria naar de loods van de groenteboer. Nou, er was een prachtige portie voor me klaargezet. Van alles en nog wat. Hoe fijn! Er waren rode bessen en blauwe bessen, mango´s, sinaasappels, druiven, papaya´s, lychees, mandarijnen, snijbonen, witlof, diverse soorten sla, spruitjes, bloemkolen. O ja, en ook nog aardappels en rode en gele krieltjes ... Wat een rijkdom!
Het was allemaal nog prima spul. Alleen stond er bijvoorbeeld op de bakjes rode bessen een t.h.t. datum, die al was verstreken. Dan mag zoiets niet meer verkocht worden. Prima voedsel moet dan worden vernietigd. Dat is toch zonde? Ik voelde me erg blij, dat dit eten gered kon worden. De rode bessen waren dan nog wel uit Holland afkomstig. Uiteraard uit kassen en bedoeld voor mensen, die dan met kerst rode bessen willen eten, ofzo. Ja, echt zot. Maar helemaal zot, als die kassen warm gestookt zijn, de telers en de plukkers en vele andere mensen eraan gewerkt hebben en dat dan zo´n product in de vuilverbranding terecht komt. Nog gekker is het, als een product ook nog eens de halve wereldbol overgevlogen is, zoals de blauwe bessen uit Peru!
Ik ben stukje bij beetje het fruit en de groente gaan verwerken. Van de groente hebben we al veel op gesmuld. Van de witlof had ik wat teveel en ik wilde dat eens proberen te wecken. Heel lang geleden heb ik dat weleens gedaan met gesneden witlof. Maar dat vond ik niet zo´n succes. De witlof was taai. Maar nu las ik steeds van enthousiaste mensen, die de witlof als stronkjes wecken. Die geweckte witlofstronkjes kun je een paar uur voor gebruik in een vergiet uit laten lekken en dan heerlijk in de oven doen met bijvoorbeeld ham en/of kaas. Het leek me wel wat. Jammergenoeg miste ik de klemmetjes en ringen van mijn weckpotten. Die staan nog altijd opgeslagen bij Hans z´n baas, sinds onze verhuizing. En Hans vergeet aldoor die laatste dozen eens mee naar huis te nemen. Gewone schroefdekselpotten heb ik genoeg. Daar kun je ook in wecken. Alleen passen daar niet zoveel stronkjes witlof in, omdat die potten veel smaller zijn dan weckpotten. Maar voor een experimentje is het eigenlijk wel prima. Ik weckte zomaar even 2 potten. Eens kijken, of ik er enthousiast over kan zijn. Voor mensen die het ook eens willen proberen: je zet de stronkjes met de punt naar beneden in brandschone potten. Je overgiet ze met licht gezouten water. Daarna kun je wat citroensap toevoegen om verkleuring te voorkomen. Ik had geen citroensap en deed een mespunt citroenzuur erbij. Dat zal vast ook prima helpen. Je weckt de witlof 90 minuten op 100 graden.
Intussen heb ik ook alle bessen ontsapt. De blauwe bessen zijn al geweckt. De rode hoop ik morgenochtend te wecken.
Ik kon het werk lekker over een hele week spreiden, omdat we beschikken over een wel enorm grote koelkast, waar alles mooi koud in staat: de buitenlucht! Vooral eind vorige week was het een prima koelkasttemperatuur. Vrijdagavond begon het zelfs te vriezen en zaterdagochtend waren we verrast, doordat de Graaf voor ons huis dicht lag. Voor het eerst, sinds we hier wonen. Oh, wat was het een paar uur uitzonderlijk prachtig!
