Vandaag ben ik jarig. Maar omdat iedereen het op 2 januari wel gezien heeft met feestjes enzo, vier ik mijn verjaardag altijd wat later (tegelijk met Willem, die op de 15e jarig is). Toch heeft mijn verjaardag sinds een paar jaar iets feestelijks, omdat we dan met mijn brussen een nieuwjaarsontbijt hebben.
Ook vandaag was dat zo. We moesten hiervoor om 10.00 uur in Noordeloos zijn bij By Ann. Maar voordat we daar naartoe reden, kwam mijn vriendin Wilma snel een stief kwartiertje op de koffie. Ze had vandaag een heel programma, maar vond, dat ze mij óp mijn verjaardag toch heus wilde feliciteren :-). Nou, ook bij ons paste dat allemaal precies en stipt om 9.00 uur stapte Wilma binnen. Ze koos een appelbeignet voor bij de koffie. Ik had er nog nét vier over van de 30, die ik op Oudejaarsdag had gebakken. Dat kwam mooi uit.
Wilma had ´alvast´ een mooi kado voor ons samen meegenomen. Iets waarvan ze dacht dat wij er echt blij mee zouden zijn. Nou, dat klopte. Ze gaf ons een heel mooi boek. Te lezen als dagboek, maar natuurlijk kun je het ook anders lezen dan elke dag een stukje.
Nadat we snel bijgerateld hadden over onze oudejaarsdag en nieuwjaarsdag, was het bijna half 10 en voor ons tijd om te vertrekken naar Noordeloos.
En zowaar scheen er een heerlijk zonnetje, wat het ritje door onze mooie Alblasserwaard extra feestelijk maakte.
Helaas was schoonzus Ada ziek en kon er dus niet bij zijn. Raar hoor, als er één ontbreekt! Maar gelukkig is het maar vanwege een griepje en zal ze hopelijk snel weer opgeknapt zijn.
De tafel stond al prachtig gedekt. We konden zó aanschuiven. Wat een overvloed!
We hebben lekker gesmikkeld, heel gezellig bijgepraat en zo bijna twee uur getafeld. Het was dus eigenlijk meer een brunch in plaats van een ontbijt.
Thuisgekomen moest Willem meteen door naar zijn werk. Hij kon vandaag maar een halve dag vrij krijgen. Jammer, maar helaas.
Ik was helemaal alleen thuis (wat haast nooit gebeurt) en hoefde niet in de shop te werken. Morgen moeten we de voorraden gaan tellen. Maar vandaag hoefde er even helemaal niets en Maria had haar vrije dag. Dus had ik bedacht om vanmiddag het kippenhok helemaal schoon te maken en er een dikke laag zaagsel en stro in te leggen voor de kou, die er aan zit te komen. Ik trof het, want het was zó lekker buiten! Ik heb genoten. En de kippen genieten nu ook :-).
Het was trouwens niet het eerste karweitje, wat ik vandaag oppakte. Vanmorgen vroeg had ik al stoofpeertjes geweckt. En omdat er nog ruimte over was in de ketel, deed ik er ook twee anderhalve-literpotten water bij voor de noodvoorraad. Ik ben al een tijdje wat meer serieus aan het preppen. Je weet toch maar niet, waar je voor komt te staan. Onze Maaike en Jaap zitten ineens ook soort van opgesloten. Er is bij hun in de buurt in 12 dagen tijd 3 keer geschoten (twee doden en 1 gewonde) en er kwam net op het nieuws, dat de politie oproept, om niet alleen naar buiten te gaan. Bah, wat eng! Het is ook al de tweede keer dat hun straat afgezet is met linten vanwege een schietincident. Vanmorgen was dat zo en een maand of wat geleden ook al een keer. Ik zou ook echt niet meer naar buiten gaan en zéker niet met kinderen. In zo´n geval is het dan wel heel erg prettig, als je voldoende te eten en te drinken in huis hebt.
Vanavond ben ik even met Willem naar de supermarkt geweest om het één en ander in te slaan voor de nieuwjaarsbijeenkomst van de familie Luijk. Ik was gevraagd om voor ´de hapjes´ te zorgen. Prima hoor. Maar daar moest ik wel even voor naar de winkel en mijn auto staat kapot. Ik moest dus wachten totdat Willem thuis was uit zijn werk.
We zaten wat later dan gewoonlijk aan de koffie, vanavond. En daarna ben ik de keuken weer ingegaan om alvast het één en ander aan hapjes klaar te maken. Daar komt morgen overdag niets van, vanwege het balansen. En de bijeenkomst is morgenavond. Het moet dus allemaal weer tussen de bedrijven door. Nu vind ik het wel weer welletjes geweest. Jarig, eerste werkdag van het jaar, gezelligheid gehad, buiten geweest én veel keukenwerk gedaan.
Trusteeeeee.
