Willem heeft vakantie. En Maria heeft óók vakantie. Mijn werk loopt gewoon door. Maar ik sta toch ook wel een beetje in vakantie-stand.
Loop je gezellig een dagje met me mee?
´s Morgens vroeg genoot ik van de stilte. Ik ben de dag rustig begonnen met wat lezen, wat luisteren en wat rommelen. Om 6.00 uur ging ik kijken, of Henk wakker was. Hij moest om 6.30 uur naar z´n werk. Ik maakte een kom cereals voor hem klaar en legde z´n pakje brood en fruit klaar.
Toen Henk vertrokken was, deed ik nog wat computerwerk. Daarna kookte ik voor Willem en mij havermout. Het werd een lekker ontbijtje met rozijnen, kaneel, banaan en Nieuw-Zeelandse honing. Als het even kan ontbijten we buiten. Maar het was een beetje frisjes en daarom bracht ik Willem ontbijt op bed.
Na het ontbijt nam ik lekker even een bad. Dat is m´n (bijna) dagelijkse verwenmomentje :-).
Lekker fris en fruitig begon ik aan m´n werkdag. Eerst maar even het buiten-rondje. Ik voerde de kippen en gaf ze schoon water. Intussen liet ik mijn oog over de voortuin gaan. De voortuin is mijn bloementuin. Het is een mengelmoes van vaste planten, gezaaide bloemen, een klein beetje gekocht eenjarig goed en van dahlia´s. Ik zag dat de lage oranje dahlia vlakbij het kippenhok ook in bloei was gekomen. Ik had de knol ergens eind mei voor de halve prijs bij Intratuin gekocht. Hij is prachtig.
Ik gaf meteen de hangzakken en hanging baskets water en liep even m´n aardbeien- en courgetteplanten na, om de kijken, wat er geoogst kon worden. Alleen een schaaltje aardbeien vandaag.
Het buitenrondje zat er op. Hup, naar binnen. Eerst m´n wasmachine maar even vullen en aanzetten. Er stond witte was op het programma.
Ik zette de afhaal-bestellingen buiten, kamde mijn haar en poetste m´n tanden.
In de webshop staat nog een laatste stapel kratten met fair-rommel, die opgeruimd moet worden. Ik had maandag tegen mezelf gezegd, dat ik elke dag twee kratten moest opruimen. En dus nam ik de twee bovenste kratten en bracht alles op z´n plaats. Nog zes kratten te gaan.
En toen was het 10.00 uur. Koffietijd! Nu konden we wél lekker buiten zitten. En dat deden we dan ook.
Na de koffie ging ik eerst in de keuken aan de slag. Ik ruimde de vaatwasser uit en zette de vuile vaat, die zich alweer op het aanrecht had verzameld, erin. Fijn als het aanrecht weer leeg is. De pot met waterkefir had twee dagen staan fermenteren. Die moest ik even oogsten en in de na-fermentatie zetten. Ik deed er wat aardbeien en bramen uit de tuin bij om er een lekkere smaak aan te geven.
En natuurlijk zette ik meteen een nieuwe pot op.
Na de keuken was de slaapkamer en badkamer aan de beurt. Ik maakte het bed op, ruimde rommel op en gaf de planten water.
Bij de kelderdeur had zich een stapel bakspullen verzameld. Dus liep ik een paar keer het keldertrapje op en af om de spullen op hun plaats te zetten. Zo. De gang ook weer leeg.
Nu de huiskamer nog. Daar stond het project ´bijenkast´ op tafel. De bijen moeten binnenkort verplaatst worden en dat vond ik een mooi moment om mijn loodzware, oude, houten kasten te vervangen voor styropor-kasten. Ik verf ze vrolijk oranje. Eén kast stond in onderdelen klaar op tafel. Ik besloot de kast in elkaar te gaan zetten en één bijenvolk van een nieuwe kast te gaan voorzien. Was dat gevaarte ook meteen van tafel. Ik had voor deze kast een kunststof vlieggatschuif gekocht om in het vlieggat te zetten. Volgens de omschrijving kon je daarmee het vlieggat naar believen kleiner of groter maken, of ook dichtzetten. Vooral voor dat laatste had ik dit onderdeel gekocht. Ik moet de kasten namelijk dicht kunnen zetten, als ik ze ga verplaatsen. Maar hoe ik ook prutste, ik snapte het systeem niet. Sowieso viel er niets te schuiven. En als iets ´vlieggatschuif´ heet, verwacht je dat toch. En ook zag ik niet, hoe je het ding dicht kon zetten. Ik keek, of ik soms onderdelen misten. Nee hoor, het zaakje was compleet. Willem er even bijgeroepen. Maar nee, die zag ook al niet, wat de bedoeling was. Dan de leverancier maar eens gebeld. De mevrouw aan de telefoon zocht mijn order op in de computer om te zien, waar het precies over liep. Daarna liep ze al bellend het magazijn in om de kast en de vlieggatschuif op te zoeken en te kijken, of ze me helpen kon. Heel lief, maar dat duurde en duurde, tot ze op een gegeven moment voorstelde om mij terug te bellen, als ze de onderdelen gevonden had en uitgevogeld had, wat het probleem was. Helemaal goed.
In afwachting van het telefoontje hing ik vast de witte was op, die klaar was. En ik zette meteen nóg maar een was aan. Een donkere nu.
Ik zakte even met m´n laptop op de bank om wat betalingen in te voeren en daar ging m´n telefoon. De mevrouw belde terug. Na wat heen-en-weer gepraat bleek, dat er aan dit systeem inderdaad niets te schuiven viel. En ja, de naam van het product was dus inderdaad vreemd. En dat dichtzetten van de kast kon ook al niet, ook al stond dat in de omschrijving erbij. Ik moest hiervoor een ander systeem hebben. Ook iets wat ´vlieggatschuif´ heet, maar dan in een metalen versie. Beetje raar dus allemaal. Ik wilde toch heus vandáág de bijen in die kast zetten. Dus installeerde ik het kunststof geval. Als m´n bijen gaan verhuizen vind ik er wel weer een oplossing voor. Misschien tape ik die laatste opening, die niet dicht kan, dan maar even dicht met ducktape.
En toen was het zomaar al luchtijd. Ik maakte een lekkere vakantie-verwen-lunch klaar voor Willem en mij. Boterhammen met gebakken ei (van de eigen kippen) en bieslook (uit de tuin). Glas kombucha erbij. En zowaar scheen de zon weer en konden we weer een paar zonnestralen meepakken.
Na de lunch hielp Willem me met order picken. Hij deed het werk, wat Maria normaal doet: de orders voorlezen, terwijl ik met een mand of bak alle producten uit de schappen pakte. Willem zette de v-tjes, zodra ik ´ja´ zei en printte een verzendlabel, zodra de bestelling compleet was. Het is in deze zomerweken niet heel druk, maar toch stond er weer een mooi aantal mandjes klaar, toen het stapeltje orders weggewerkt was. Aan mij de schone taak om alles te gaan verpakken voor verzending.
En ja hoor, intussen was ook de donkere was klaar. Ik hing hem op en zette ter afwisseling een bonte was aan.
En dan de bijen maar in de nieuwe kast gaan zetten. Dat kon nog precies vóór koffietijd. Ik stak m´n beroker aan, hees me in m´n imkerpak en ging naar buiten. Het begon een beetje te regenen. Dat kwam mooi uit. De meeste bijen zijn dan in de kast en zo kon ik mooi de volle ramen overhangen in de nieuwe kast. Hoe leuk is dit?!
15.30 uur. Koffiepauze! Koffiepauzes en eet-momenten zijn hier onderdeel van het dagelijkse ritme. Lekker voorspelbaar zo! Al kwam deze koffiepauze een half uurtje later dan normaal. De bijen gingen even voor ;-).
Na de koffie ruimde ik de bijen-rommel op. Mijn natte imkerpak hing ik uit om te drogen. De kist met imkermaterialen ging weer in het schap. Ik trok de stofzuiger en de zwabber over de vloer in de webshop. Ziezo, dat zag er weer netjes uit.
Nu de tafel in de kamer nog leegmaken. Die was afgedekt met kranten, omdat ik daar de bijenkast op geverfd had. Ook de verfspullen laten er nog. Het was in een oogwenk aan kant.
In de koelkast stond een schaaltje aardbeien en bramen. Die had ik de afgelopen dagen verzameld uit de tuin. Precies genoeg om er een paar potjes jam van te maken. Dus schoof ik fijn achter en aanrecht. Het waren maar drie potjes, maar toch leuk. En lekkerrrrrr.
Er stond nóg iets in de koelkast, wat ik wilde verwerken: een boterkarn met half gekarnde boter :-). Die stond er nog van de fair. Op de fair gaf ik ook een workshop ´Zuivel´ en leerde de mensen yoghurt, boter en karnemelk maken. Tijdens de workshop ging de boterkarn rond om de mensen te laten voelen hoe dat gaat. In de karn in de koelkast zat room, die nét iets begon te dikken. Daar moest dus nog wel even aan gedraaid worden. Ik ging er lekker bij zitten op de barkruk in de keuken. Draaien, draaien, draaien maar.
En daar was de boter! Ik had al een schaal ijswater klaargezet om de boter te spoelen. Na een paar keer spoelen en na de boter in een kaasdoek uitgeknepen te hebben, was de boter klaar. Om het af te maken plukte ik even een paar viooltjes uit de tuin. Zoiets geeft zo´n voldaan gevoel.
Henk kwam thuis uit z´n werk. Ik kon dus meteen wel in de keuken blijven om eten te gaan koken. Maar wacht: de wasmachine was weer klaar. Dus eerst nog snel even de bonte was opgehangen en een rood wasje aangezet. Rood wasgoed houd ik altijd apart. Om de kleuren van je wasgoed mooi te houden, is het belangrijk om goed te sorteren.
Ik schoof weer achter het aanrecht. Er stond een heerlijk prakkie op de planning. Sperziebonen uit eigen tuin, rabarber uit eigen tuin, gebakken aardappeltjes en voor de mannen een braadworstje erbij. Wat mij betreft zijn dat de allerlekkerste maaltijden: gewoon Hollandse pot.
We genoten van de maaltijd en daarna zakte ik even uit op de bank. Maar niet heel lang, want we gingen een bakkie doen bij Willem z´n zus. En daarvóór wilde ik toch wel even de boel aan kant hebben. Het laatste wasje hing ik op zolder op en daarna ruimde ik de keuken glad. Ik poetste het aanrecht en de kookplaat. Intussen kwam Maria even langs met Julian en Esther. Gezellig! We missen de kinderen, want als Maria werkt, zien we ze bijna elke dag. Julian schoof meteen het speelhoekje in. En Esther zat lekker bij Willem op de bank en mocht laten zien, dat ze kan zwaaien. Hoe lief.
Even na achten reden we weg voor het familiebezoekje. En daarmee eindigde deze fijne werk-/vakantiedag.
