maandag 4 oktober 2021

Wecken

In 2001 kocht ik een mooie weckketel. Dat is dus alweer 20 jaar geleden! In die tijd was dat behoorlijk tegendraads. Wecken was echt ´uit de mode´.

De laatste jaren is het wecken weer terug van weggeweest. Je kunt gemakkelijker aan materialen komen en op internet is veel goede en hedendaagse informatie te vinden.

Al die jaren heb ik heel regelmatig mijn weckketel gebruikt. Ook heb ik al vaak plezier gehad van de ontsapper, die ik er destijds meteen bij kocht. 

De laatste twee/drie jaar heb ik niet zoveel geweckt. Op de één of andere manier kwam er niet zo veel van. De weckvoorraad, die ik had, is bijna op nu. Af en toe diep ik nog iets op uit de kelder. Zo was vorige week de tomatenketchup op en ik wist dat ik nog één of twee potjes zelfgemaakte, geweckte, ketchup had staan. Triomfantelijk toverde ik zo´n potje tevoorschijn. En ja, dat potje ging in één keer leeg, want zelfgemaakte ketchup is domweg veel lekkerder dan die uit de winkel. Dat zou toch inspirerend genoeg moeten zijn om in de zomer, als de tomaten voordelig zijn, een dagje ketchup te gaan maken ;-). Het is er echter deze zomer niet van gekomen en de tomaten-oogst van m´n moestuin viel (door de matige zomer) tegen, omdat de phytophtera erin kwam.

Maar de rode kolen hebben het goed gedaan! Het oogsten van de rode kolen was het startsein om de weckketel eens af te stoffen ;-). 

Ik had 3 grote rode kolen. Ze wogen maar liefst 5,3 kilo bij elkaar! Het was een beste klus om alles te schaven. Daarna heb ik de grootste pan, die ik heb, gepakt en de rode kool heerlijk klaargemaakt:

Eerst wat uien gesnipperd en glazig gebakken. De geschaafde rode kool er in porties bij gedaan en even meegebakken. Dan wat water toegevoegd, een flinke scheut azijn,  een paar scheppen bruine suiker, zout en allerlei kruiden: peper, nootmuskaat, kaneel. Tenslotte heb ik er appelstukjes bijgedaan, die ik van tevoren kort gekookt had. Hoeveelheden kan ik niet geven. Ik doe het altijd op gevoel. Ik heb alles een minuut of 10 gekookt en daarna schepte ik de weckpotten vol.



Ik verdeelde het kookvocht over de potten en vulde het aan met water. In elke pot legde ik een (stukje) laurierblad en een kruidnagel.


Het was zaterdagochtend droog weer en ik heb daarom de weckketel buiten gezet. Dan heb je binnen geen last van stoom, warmte en koollucht.


Na 120 minuten op 100 graden was de rode kool klaar. Ik heb de potten ook buiten laten afkoelen.


Wat ben ik blij met deze voorraad! Dit was precies zoals ik altijd voor ogen had: je eigen groenten telen en er liefst het jaar rond van eten. Zover ben ik nog lang niet. Maar het begin is er!

Op de één of andere manier was zaterdag sowieso echt een keukendagje. Toen ik toch bezig was en mijn keuken enigszins overhoop lag, heb ik ook meteen maar de frituurpan schoongemaakt. Dat vind ik altijd een flinke klus. Het is dan ook een horeca-exemplaar met twee bakken voor elk 8 liter olie. De beloning van mijn geploeter is dan de allerlekkerste frieten, die we ´s avonds eten! Heerlijke frieten van Zeeuwse aardappelen in verse olie gebakken. Man, man, man!



Intussen kwam er ook weer een lekkere cake uit de Wonderpan rollen. Een pionierscake deze keer. Dat is een cake van meel (in plaats van bloem), bruine suiker, kaneel en rozijnen. 


Heerlijk hoor, zo´n keuken-ochtendje!