donderdag 26 januari 2023

Sneeuw, energie, kamerplanten

Wat woonden we vorige week weer in een prachtig sprookjeslandschap! Het begon op woensdagavond: het sneeuwde! Henk liep spontaan naar het dorp, waar overal mensen en kinderen buiten liepen om van de sneeuw te genieten.

Donderdagochtend was het iets boven nul graden en de sneeuw was enigszins blubberig. Maar er lág sneeuw! Henk zit in Rotterdam op school en de kinderen in zijn klas wilden het niet geloven, dat er bij ons sneeuw lag. In Rotterdam en omstreken lag er nagenoeg niets. Dus appte Henk: kunt u foto´s sturen van de sneeuw? Ja hoor, prima. Willem was juist bezig een pad te vegen. Er kwam dus een heuse actiefoto vanuit een slaapkamerraam.


´s Middags haalden we Henk van school, want vanwege de staking bij het OV kon hij niet met de bus. We verbaasden ons enorm: zodra we de polder uit waren, was er géén sneeuw. Heel apart! Op de terugweg regende het volop. In Rotterdam was het 4,5 graden boven nul. Zodra we de snelweg afreden en in de polder aankwamen, sneeuwde het met grote vlokken en was het maar 0,5 graden. We genoten van het mooie, witte polderlandschap:







Ook de dagen erna bleef het zo: in de polder alles wit, daarbuiten groen. Zelfs zondag was het nog te zien, toen we naar de kerk reden: één weiland wit, het volgende groen. De sneeuw was dus echt super plaatselijk gevallen. Maar inmiddels is de dooi volop ingetreden. Het sprookje is weer voorbij ;-).

Gisteren kwam de jaarnota van de energieleverancier. Ik had ernaar uitgekeken, want ik wist dat ik best veel terug ging krijgen. Bij de voorschotten, die we moesten betalen, ging de leverancier steeds uit van ons verbruik in 2021. Maar intussen zijn we met vier personen minder én doe ik er veel aan, om zo min mogelijk energie te verbruiken. Ik hoopte toch wel een 1000 euro terug te krijgen. De nota overtrof mijn verwachting: dik 1500 euro terug! Het is uiteraard een sigaar uit eigen doos, maar wel één waar ik heel blij mee ben!

We hebben de vloerverwarming overal lager staan dan vorig jaar. Dat scheelt alvast de nodige kuubjes gas. En qua electriciteit heb ik ook zo mijn maatregelen genomen: de koelkast en de close-in boiler op de workshopzolder zijn uit. Die gaan alleen aan, als ik weer workshops ga geven. De computer van de webshop was aan vervanging toe en daarvoor hebben we een laptop in de plaats genomen. Dat scheelt serieus stroom. Bovendien staat hij samen met de printer op een stekkerslof, waarmee je alles met één druk op de knop uitzet. Zo staat er niets onnodig op standby. De wasmachine en de vaatwasser draaien zoveel mogelijk in het goedkope tarief. Af en toe zet ik koffie in de perculator op de houtkachel.


En soms kook ik bijvoorbeeld de aardappelen op het petroleumstel.


Gisteren heb ik de vriezer ontdooid. Een aangekoekte vriezer verbruikt meer stroom. Maar, o, wat een snertwerk is dat toch altijd! Ik heb om 5.00 uur ´s morgens de lades met inhoud buiten gezet. Het was toen -1 en het zou ook rond het nulpunt blijven. Ik zette een grote pan heet water in de vriezer en deed de deur dicht. Na een half uur ging ik kijken. En ja, er was lekker wat ijs losgekomen/ontdooid. Maar de pan was niet heel warm meer en de vriezer nog lang niet schoon. De pan water werd dus weer aan de kook gebracht en opnieuw in de vriezer gestoken. Dit herhaalde zich maar liefst zes keer. De vriezer is dan ook groot en was erg aangekoekt. Ik haalde er meer dan een emmer ijs uit!


Pas na de lunch was het zover, dat ik de inhoud van de lades kon sorteren, de lades schoonmaken en ze  opnieuw vullen. Maar nu is het dan toch weer allemaal schoon en overzichtelijk. Ik hoop, dat dit de laatste keer was. We zijn eigenlijk aan een nieuwe vriezer toe. Hij is 19 jaar oud en zal dus ook niet meer optimaal zuinig zijn. Bovendien zijn er veel lades kapot en ontbreekt ook al jaren het handvat. Wie weet arriveert binnenkort het schip met dubbeltjes en kopen we een nieuwe. En dan graag meteen een no frost geval. Want dat ontdooien is echt niet mijn hobby.

Gisterenavond werd Julian gedoopt. Vlak voordat we zouden vertrekken appte Jan, of hij van het station in Sliedrecht opgehaald kon worden. Hij was daar gestrand en er reed geen bus meer. Normaal is het geen punt en is er altijd wel iemand die hem even ophaalt. Maar nu appte ik dus, dat dat niet ging lukken. Pas ´s avonds, na de dienst, zag ik dat Jan later nog wat appjes had gestuurd. Die bikkel was dus maar gaan lopen. Van Sliedrecht naar Brandwijk! Dat zijn echt heel wat kilometers! ¨Maar, ¨ schreef hij optimistisch, ¨als het goed is, was het de laatste keer.¨ En dat is zo. Jan en Amarantha hopen volgende week naar Papendrecht te verhuizen. Dat scheelt ze elke dag anderhalf uur reistijd (met het OV naar Leiden)! Wat een heerlijkheid, dat er weer een betaalbaar huurhuisje op hun pad kwam!

Vanmorgen ben ik lekker een uurtje in de weer geweest met m´n kamerplanten. Ik had nogal wat stekjes, die in een groter potje moesten. En ook stekjes die nog op water stonden en in de grond konden. Ik geniet daar altijd zo van, van m´n planten! 

In de erker heb ik op het moment mooie witte cyclamen staan. Die kreeg ik van mijn schoonzus voor m´n verjaardag. Ook staan er twee witte orchideeën prachtig in bloei. Die bloeien nu voor de tweede keer. Op de salontafel staat een wit kaaps viooltje haar best te doen.

Vorige week heb ik de rubberboom (ficus elastica) opgeknapt: een nieuwe stok erbij en de bladeren schoongemaakt en bespoten met bladglans.

Vanmorgen kregen enkele pannenkoeksplantjes en een kalanchoë ruimere potten toebedeeld.



Eigenlijk is er maar één probleem met die plantenliefhebberij: ik heb te weinig ruimte :-). Ik kan het stekken niet laten én ik kan oude planten moeilijk wegdoen. Ook als ze niet heel mooi meer zijn, of eigenlijk te groot. Tja ... elke gek heeft z´n gebrek en dit is dan meteen één van m´n vele gebreken :-). 

Als het straks weer mooi weer is, kan ik wellicht was stekken aan de weg zetten met een bord ´gratis meenemen´. Wie weet wordt er dan nog iemand blij van. Ik doe dat ook regelmatig met andere spullen, zoals tijdschriften en boeken enzo. En ook weleens met een stapel pallets. Meestal is alles snel verdwenen. Ik blij en de toevallige voorbijganger blij. Hoe fijn is dat?