Het nieuwe jaar is hier; het aardrijk gaat ontsluiten,
De botten puilen uit, de bomen zullen spruiten,
Het kruid en welig gras zal kruipen wijd en breed,
De bloemkens zullen staan elk op zijn best gekleed
Jacob Cats
Dit gedicht staat bij 2 januari op de tuinscheurkalender 2023, die ik van mijn vriendin Wilma voor mijn verjaardag kreeg. Prachtig vind ik het. Ik houd van die ouderwetse, rijmende gedichten met prachtig metrum. Het gedicht verwoordt zo prachtig, wat we maandagavond hardop constateerden: ná 1 januari voelt het direct anders aan in de natuur. Het licht is anders en het voelt verwachtingsvol. Dat is ook niet zo vreemd, want we zitten alweer twee weken na de kortste dag en dat ga je al heel snel merken.
Ik verlang er weer naar om in m´n tuintje aan de slag te gaan. Dat verlangen is niet in het minst flink aangewakkerd door enkele kado´s die ik maandag voor m´n verjaardag kreeg. Genoemde scheurkalender biedt elke dag leuke weetjes, tips, recepten, gedichten enzovoorts. Verder kreeg ik het boek ´Zaaigoed´ en ´Het zakboek voor de permacultuur moestuin´. Ik heb tussen de bedrijven door al lekker zitten snubbeken. Ik kreeg ook een fijne prei pootstok.
Ik ben sowieso enorm verwend op mijn verjaardag. Ik kreeg ook planten, kadobonnen, een schepraam om papier mee te scheppen, een grote fles baileys (daar doe ik minstens een jaar mee :-)) en een valk-bon voor een ontbijtje.
Traditiegetrouw gingen we als brussen met aanhang op mijn verjaardag uit eten om elkaar meteen een Gelukkig Nieuwjaar te wensen. Dit jaar aten we bij De Heeren van Slydregt en het was erg gezellig en erg lekker allemaal. Zo bijzonder om daar weer met z´n achten bij elkaar te zijn. Bijzonder dat we weer een jaar gespaard zijn. Bijzonder dat we het zo fijn hebben met elkaar.
 |
| Een deel van de kado´s, die ik kreeg |
Gisteren zijn we begonnen met het jaarlijkse balansen in de webshop. Alle artikelen moeten worden geteld en dat is echt een monsterklus. We hebben maar liefst 650 producten in de shop. Willem heeft lijsten gemaakt, waarop de tellers getallen zetten. Hij voert die getallen daarna in de computer in. Gelukkig hoef ik niet alleen te tellen. Gisteren zijn Maaike en Maria komen helpen. Ook vandaag komen ze weer en er komt nog iemand anders helpen. Ik denk, dat we het telwerk vandaag afkrijgen. Daarna willen we alles schoonmaken en strak opruimen. Dan kunnen we weer met een schone lei beginnen. En ook daar heb ik, net als het moestuinieren, weer zin in.
Henk heeft deze week nog vakantie en gisteren logeerde kleinzoon Willem hier. Willem zit al in groep 8 en je gaat nu merken, dat het leeftijdsverschil tussen Henk en Willem (ruim vier jaar) minder voelbaar is. Ze trekken erg leuk met elkaar op. Gezellig hoor.
Gisteren heb ik voor het eerst wat van de rode kool gegeten, die staat te fermenteren. Het is nog niet zo, dat het al naar zuurkool smaakt. Maar het is zeker al licht zurig en smaakt ook lekker kruidig. Als salade is het al erg lekker. Ik schepte er een grof geraspte appel, wat rozijnen en een lepel honing door. Verrukkelijk! Ik kan het zeker aanraden. In deze tijd van het jaar kun je best aan hele rode kolen komen. Zo´n kool is echt voordelig, verpakkingsvrij en hoeft niet van de andere kant van de aardbol hierheen gevlogen te worden. Je kunt rode kool ook prima een poosje bewaren, dus je hoeft hem niet in één keer op te eten. Je kunt bijvoorbeeld een deel gewoon koken, een deel fijn schaven als salade (een recept hiervan vind je o.a. in mijn kookboek ´Eenvoudig lekker´), maar je kunt dus ook een deel laten fermenteren. Ik volgde het recept van Christian Weij op Landleven. Fermenteren is leuk om te doen. Gefermenteerd voedsel is super gezond. Het is een mooie manier van conserveren én je kunt er overschotten mee verwerken.
Over overschotten gesproken: nu alles zo duur is geworden, wordt er misschien ook minder voedsel weggegooid. Dat zou dan wel een gunstig gevolg zijn van wat verder een zorgelijke toestand is. Ik liep zaterdagochtend tegen mooie koopjes in de supermarkt aan. Alles flink afgeprijsd, om voedselverspilling tegen te gaan. Ik let daar altijd wel op, bij het boodschappen doen. Natuurlijk bespaart het flink in de portemonnee, maar je voorkomt er ook echt voedselverspilling mee. In de Aldi, waar ik op zaterdagmiddag altijd m´n weekboodschappen doe, is er ook regelmatig melk afgeprijsd, omdat het bijna aan de datum is. Ik neem dan enkele pakken mee en steek ze in de vriezer. Ik zet steeds een pak in de koelkast, waar het met 1 of 2 dagen wel op komt. Als je melk in je koelkast hebt staan, die zuur dreigt te worden, dan zijn er wel trucjes: je kunt die melk even opkoken en daarna laten afkoelen en weer terug zetten in de koelkast. Door het verhitten is de melk langer houdbaar. Ook kun je het bijvoorbeeld gebruiken om er een stapel pannenkoeken mee te bakken of er custardvla van te koken. Met zulke weetjes hoef je zelden voedsel wet te gooien. Alle beetjes helpen ...
