Afgelopen zaterdag was het precies drie jaar geleden, dat we hier kwamen wonen. Ik had jaren en jaren verlangd naar een huisje in de polder met een stukje grond voor een moestuin (en liefst ook nog kippen en een geit :-)). En juist toen ik mijn droom losgelaten en ik me erbij neergelegd had, dat dat niet voor me weggelegd leek, kwam de droom alsnog uit! We vonden een huis in de polder, mét een stukje grond voor een moestuintje!
Het eerste jaar, dat we hier woonden, was de buitenboel nog in aanleg. Dat was dan ook een hele klus. Het hele erf moest worden opgehoogd. Op het laagstgelegen stuk is er maar liefst 70 centimeter grond gekomen! Er moest een oprit komen, een terras en een flinke parkeerplaats voor tenminste 7 auto´s. M´n moestuin had helemaal geen prioriteit. Toch vond ik een maniertje om een piepklein moestuintje te beginnen. Zomaar voor de lol. Ik schoot gewoon een klein stukje grond af met een draadijzeren hekje en dat was m´n eerste stukje moestuin. En wat had ik er meteen een lol van!
Het tweede jaar werd het een stuk serieuzer. Ik had een hele punt grond tot mijn beschikking. Hans hielp met het indelen. Er kwamen enkele bedden met mooie tuingrond. Ertussen kwamen paden van houtsnippers. Er kwam ook een rek van betongaas om peultjes tegen te laten groeien. En o, wat was ik trots op m´n bonenrek van bamboestokken! Er was een echte hobby geboren. Het moestuinieren smaakte naar méér.
2022 is m´n derde moestuinjaar. De tuin is een stukje uitgebreid. Wat vorig jaar een punt grond voor bloemen was, heb ik dit jaar bestemd als moestuin. Aan weerszijden van de oprit is er nu een soort driehoekig stuk grond, wat moestuin is. Bij elkaar zo´n 50-60 vierkante meter, schat ik. Ik ben er zó blij mee!
Vorig jaar had ik bijgehouden, wat ik in dat jaar geoogst had en schreef erover in het laatste logje van 2021. En ook dit jaar heb ik alles weer bijgehouden. Met wat meer oppervlakte en wat meer ervaring, had ik ook meer oogst. Super fijn natuurlijk. Dit jaar was het financieel af en toe flink puzzelen. Sinds in december 2021 onze energieleverancier failliet ging, waren we ineens aangewezen op een ongunstig, variabel contract. Je wilt niet weten, wat wij dit jaar neergeteld hebben. Hoe fijn is dan elk maaltje, wat je zomaar uit je tuin kunt plukken! En dan ook nog eens verser dan vers, onbespoten, onverpakt en gewoon van rond je huis vandaan. Wat niet meteen opgegeten kon worden, heb ik geweckt. Zo eten wij ook in de winter nog een paar keer per week groente van onze eigen tuin.
Dit is het lijstje van 2022:
12,169 kilo rabarber (enorme oogst van drie stekken, die ik vorig jaar kreeg)
953 gr peultjes (niet heel veel, maar wel heel lekker ;-))
8,412 gr aardbeien (van stekken van drie planten, die ik in 2020 kocht)
40 courgettes (zaden van Vreeken van een niet rankend ras; heel goed bevallen)
12,496 kilo bietjes (waar ik lekker veel van geweckt heb; bieten doen het heel goed hier)
5,809 kilo worteltjes (voor het eerst gekweekt en goed bevallen)
400 gr zilveruitjes (leuk experimentje!)
15,352 kilo tomaten (super tof, na het phytophtera-debacle van 2021)
7,311 kilo sperziebonen (vers geplukt zijn die onovertroffen)
911 gr spinazie (experiment; ik maak ze hier niet zo blij met spinazie)
5,296 kilo rode kool (en er staan er nog twee op de tuin)
15 pompoenen (zaden van Vreeken van een sterk rankend ras; groot succes)
3,4 kilo appels (de eerste oogst van ons appelboompje)
En verder: rucola in overvloed, bieslook zoveel ik wilde, maggiplant (gedroogd en vermalen, super!), sla, andijvie en dan staan er nog 30 preien en boerenkool op de tuin.
Ik heb al zin in volgend jaar :-).
Gisterenavond heb ik nog een rode kool van de tuin verwerkt. Het was een flinke kool en hij had wel wat vorstschade. Een kniesoor, die daarop let. Ik haalde flink wat van de buitenste bladeren eraf en sneed het aangetaste stuk af. Toen bleef er toch een knoeperd van 2,3 kilo over. Ik heb er rode zuurkool van gemaakt, die nu in een emmer in de keuken staat te fermenteren. Ik ben erg benieuwd, hoe dat gaat smaken!
Terwijl ik met die kool bezig was, was Willem een haas aan het villen. Die was ons voor een klein bedrag aangeboden en ze zijn hier dol op wild. Willem heeft in een grijs verleden zijn poeliersdiploma gehaald en weet dus wel, hoe je zo´n beestje moet villen. Aan mij vandaag de taak om de haas te bereiden. Ik heb hem al om 9.00 uur aangebraden en daarna ging hij de hele dag met groenten en kruiden in de slowcooker.
We zaten vanavond met z´n negenen aan tafel. Iedereen heeft lekker zitten smikkelen. De één van de haas, de ander van groenten. Het was er allemaal. En met ijs toe, was het net een kerstdiner ;-).
Ik denk zomaar, dat dit het laatste logje van dit jaar is. Het was weer een jaar vol wederwaardigheden. Twee kinderen trouwden. Vier kleinkinderen werden geboren. M´n kookboek kwam uit. Er was weer een Terdege Zomerfair. We hebben weer heerlijk gekampeerd. We namen afscheid van onze dominee. Ik spijkerde m´n frans bij via Duolingo. Ik kreeg te dealen met zenuwpijnen in mijn rug. Het aantal bestellingen in de webshop nam met 10% toe. Genoeg om op terug te zien, over na te denken, dankbaar voor te zijn.
Ik wens iedereen een goede jaarwisseling toe en het allerbeste voor het nieuwe jaar!
