Experimentje in de keuken

Ik startte m´n dag met een grote mok thee. Ik ben niet een heel goede drinker en moet er elke dag mijn best voor doen om tenminste die beroemde anderhalve liter vocht binnen te krijgen. Het beste is dan ook, om meteen ´s morgens maar met een goede plons te beginnen. Je kunt het maar binnen hebben :-).

Gisterenavond had ik m´n potje zuurdesem uit de koelkast gehaald en het desem stond al vrolijk bellen te blazen. Daar kon ik dus meteen een deegje mee maken en ik woog water, meel en bloem af. Het begin van een zuurdesembroodje, wat ik vandaag wilde bakken.

Tijd om de tuin in te gaan voor m´n gouden uurtjes.  Het was nu niet wieden, wieden, wieden, maar gieten, gieten, gieten. Zondagmiddag was hier een klein buitje gevallen. Maar verder was het droog en warm geweest. En ook gisteren was het droog en warm. Tijd dus om de gieters weer eens ter hand te nemen.

Als ik zowel de bloementuin als de moestuin begiet, moet ik daarvoor 16 keer heen-en-weer naar de boenstoep lopen en steeds twee gieters van 10 liter water uit de Graaf scheppen. Ik had het zaterdagavond juist voor de grap eens geteld. Er gaat dan dus 320 liter water op de tuin en ik zet daarmee zo´n 3000 stappen. Als dat geen mooie fitness is op de vroege morgen :-).

Kijk, zo mooi was het op de boenstoep op deze mooie zomermorgen:

Het liefst giet ik trouwens ´s morgens vroeg. Als je ´s avonds giet, komen de slakken op het vocht af en die hebben dan mooi de hele nacht een feestmaal. Maar soms komt het nu eenmaal zo uit, om een keer ´s avonds te gieten en dat is dan natuurlijk ook niet erg.

In de voortuin wordt het steeds fleuriger en kleuriger. Alhoewel je nog wel kunt zien, dat het een ´jonge´ tuin is. Hij is nog niet zo vol, als ik zou willen. Dat komt wel als de vaste planten wat groter zijn. De Hemelsleutel, die ik twee jaar geleden kocht, is trouwens intussen wel echt volwassen geworden! Het waren 3 plantjes toen ik ze kocht en het zijn nu 3 enorme pollen. Ze staan vol in knop. Dat wordt in de nazomer een feestje voor de bijen.

Hemelsleutel en op de achtergrond
Lavatera

Waar de bijen nú al een  feestmaal vinden, is in de bloemenrand van een zaadmengsel. Ik had dat zakje zaad van Thirza gekregen en het eigenlijk pas laatachtig gezaaid. Volgens mij was dat begin juni. Het is prachtig opgekomen en vorige week verschenen de eerste bloemetjes. 

Langs de erfafscheiding bloeit voor het derde jaar Lathyrus. Het eerste jaar was het een bescheiden plant. Maar hij komt elk jaar bossiger en uitbundiger terug. Het is een vaste variant. Het nadeel daarvan is, dat de geur eruit gekweekt is. Eénjarige Lathyrus geurt zo lekker. Deze dus niet. Intussen hingen de bloemen helemaal over m´n aardbeien. En toen ik klaar was met gieten, heb ik de Lathyrus eerst maar eens wat gesnoeid. 

Ik hield er een schattig bosje bloemen aan over. Wat een kadootje.

Het paste mooi in een klein weckflesje en staat nu op de kast. Hoe gezellig!

Na het gieten heb ik toch ook nog maar even een poosje gewied. En tenslotte bond ik hier en daar nog wat op. Zo. Tijd voor het ontbijt :-).

Maria kwam vandaag wat later werken. Zo kon ik mooi even een slinger aan de huishouding geven. Ik dook de wasmanden in om wassen te sorteren. En daarna deed ik het gewone opruimrondje, want eindigde in de keuken. Daar stond nog een experimentje te wachten op een vervolg. Ik wilde lijnzaadcrackers maken in mijn droogoven. Daarvoor had ik gisterenavond, voordat ik naar bed ging, vast lijnzaad te weken gezet in water. Al het water was inmiddels door het lijnzaad opgenomen en dat was intussen veranderd in een soort drilpudding. Ik roerde er een eetlepel Kikkoman soyasaus door en smeerde de massa daarna dun uit over een lade van mijn droogoven.

Het moest eerst een uur op 68 graden drogen. Daarna moest ik het in stukken snijden. En vervolgens moest het nog een aantal uren op 43 graden. Alles werd dus op een lage temperatuur gedroogd. Ik was erg benieuwd naar het eindresultaat. Nou, dat mag er zijn! Het zijn uiteindelijk mooie dunne crackertjes geworden, die bijzonder lekker zijn. Délicieux! Mmm.

Experimentje geslaagd. En een volgende keer kan ik best een paar traytjes tegelijk bakken. Dat is natuurlijk economischer.

Toen Maria arriveerde, zat ik net aan een lekker bakkie koffie met havermelk. We praatten even bij en gingen aan de slag. We besloten ons werk hetzelfde aan te pakken als gisteren: eerst bestellingen klaarzetten, daarna samen het één en ander inpakken. Tenslotte de bestellingen verpakken en wegbrengen. Er kwam nog wel het één en ander tussendoor. Maar dat is eigenlijk altijd wel zo. Vragen van klanten beantwoorden, nog even snel iets bestellen, wat op dreigt te raken, ingepakte spullen in de schappen zetten enzovoorts. Henk poetste weer pannen. Maar vandaag hebben we er maar één geassembleerd (omdat we die nodig hadden). De rest moet maar wachten tot morgen. We waren natuurlijk wat later begonnen en verder was Julian niet lekker. Hij had een beetje verhoging en was uit zijn doen. Zielige kindjes gaan natuurlijk vòòr. En ach, het werk in de shop loopt verder heus niet weg.

Ik ging vandaag daarom maar even alléén naar de post. Dan kon Maria fijn bij Julian blijven. Ik reed meteen door naar de Jumbo. Ik moest even contant geld pinnen en bovendien wilde ik wat groenten kopen. Jan en Amarantha zouden komen eten en ik had bedacht om een baketray met allerlei groenten te maken. Daar had ik net te weinig variatie voor in huis. Ik kocht puntpaprika, trostomaat en courgette (ik denk dat ik morgen m´n eerste courgette uit de tuin kan plukken!). Thuis had ik nog rode ui, gele ui, een paar gekookte aardappels, knoflook. Alles bij elkaar voldoende voor 1 ovenplaat. Ik deed er witte rijst en kerriesaus bij. Lekker!

Thuisgekomen zette ik meteen de oven aan. Het zuurdesembrood kon in de oven en daarna kon meteen die baketray er achteraan. Perfecte timing :-). 

We aten vroeg, want om kwart over 6 kwam de kapster. Het was weer het zes-wekelijkse kniprondje. 

Vanavond na de koffie zijn Willem en ik nog naar Rotterdam gereden voor de molenbestelling. Op de terugweg reden we in een fikse bui. Maar die was erg plaatselijk. In Bleskensgraaf was de straat nog kurkdroog. Wij kregen pas minstens anderhalf uur later een buitje. Beter! Nu hoef ik morgenochtend in elk geval niet meer te gieten. Dat is alvast voor me gedaan!