Willem en ik waren vanavond door Dirk en Miriam uitgenodigd voor een etentje. We zijn net thuis gekomen. Het was zo´n ontspannen avondje, dat we nu steeds het idee hebben, dat het vrijdag is :-). Maar nee. Het is donderdag. En morgen mogen we gewoon nog een dag buffelen, bij leven en welzijn.
En buffelen moesten we óók, voordat we hier om 16.00 uur vandaan reden. Het was Willem z´n laatste werkdag voor de vakantie. Hij had een thuiswerkdag en zou om 15.00 uur stoppen. Maar hij heeft de klok bepaald niet in verveling vooruit zitten kijken. Er was nog van alles af te werken en over te dragen. Hij heeft serieus hard zitten werken.
Ook voor mij was er weer genoeg te doen. Maar niet, nadat ik eerst weer lekker de tuin in ging. Het was zó fris, dat ik een jasje aantrok. Maar het was droog en dan is het al snel goed. Ik ben nog weer een keer aan het wieden geweest in de moestuin. De hele punt aan de kant van het weitje is nu nagenoeg onkruidvrij. Alleen het vak waar de rabarber staat moet nog.
 |
De pompoenen bij het rek
zijn goed aangeslagen.
Sinds deze week gaan ze ranken
en kan ik ze over het rek gaan leiden. |
 |
Ook verschijnen de eerste knopjes.
Hoe leuk! |
 |
Aan de andere kant van het rek
staan de komkommers.
De snackkomkommer heeft ook
ineens een groeispurt. |
 |
De kruiden staan er fris bij.
Dit jaar heb ik voor het eerst
citroenverbena.
Ik vind het vooral heel lekker
om er kruidenthee van te trekken.
|
Om kwart over 7 was het weer tijd om het ontbijt voor Willem en mij klaar te maken. Ook vandaag maakte ik havermout klaar. Dat vinden we allebei altijd heel lekker. Ik vind daarnaast kwark met muesli ook heel lekker. Maar Willem is toch vooral van de havermout. Dat maak ik daarom toch het vaakst.
Vandaag deed ik er schijfjes nectarine op. Willem wil wat meer fruit eten. Prima plan. Het smaakte heerlijk.
Na m´n gewone, dagelijkse ochtendriedeltje ging ik weer in de shop aan het werk. Maria was al gearriveerd en ook Jelinde kwam weer een poosje helpen.
Zo langzamerhand puilen we echt de shop uit. Maar we moeten ons nog eventjes behelpen. Volgende week nemen we al die volle kratten mee naar de fair. En hopelijk komen er veel leeg terug.
Henk poetste weer pannen.
En Julian keek of we het allemaal wel goed deden :-).
We namen een vroegertje. Om kwart voor vier stopten we. Maria en Julian gingen fijn naar huis. En Willem en ik gingen op stap naar Amersfoort. Alleen stopten we eerst even in Sliedrecht bij de post, om alle pakketten af te geven.
We waren ruim op tijd in Amersfoort. Maar dat was ook de bedoeling. Wij wilden nog even inkopen doen bij Omur Markt. Dat is een soort Turkse groothandel. Als we dan toch in Amersfoort zijn, vinden we het leuk, om daar het één en ander groot in te kopen.
Daarna reden we naar de parkeergarage, die Dirk ons aangeraden had. Daarvandaan was het 10 minuutjes lopen naar restaurant Habibi.
We kregen een prachtig stukje Amersfoort te zien:
Bij Habibi waren Dirk en Miriam ook juist gearriveerd. Habibi is een Libanees restaurantje. Leuk! Helemaal nieuw voor ons.
We kregen de kaart, maar waren het er al snel over eens, dat we voor de ´Proeverij´ zouden gaan. We kregen dan drie gangen met allemaal kleine gerechtjes om te delen.
Wat was dat leuk en lekker!
We hebben er erg van genoten.
Na het eten kregen we van Dirk nog een stadswandeling, waarbij hij als gids optrad. Wat een mooie, oude, goed geconserveerde stad is Amersfoort! Dirk vertelde allerlei interessante weetjes en we keken onze ogen uit. We leerden over de binnenmuur en buitenmuur. Over de muurhuizen. Kwamen langs het ouderlijk huis van Johan van Oldebarneveldt. Langs het geboortehuis van Piet Mondriaan. Langs huizen uit de 16e eeuw! Langs oude kerken. Langs de synagoge. Het was geweldig.
Intussen viel de avond en werd het tijd om weer terug naar huis te gaan, waar Ciara nog uitgelaten moest worden.
We zijn helemaal ontspannen. Wat een leuk begin van Willem z´n vakantie! En dat werk morgen? Loopt niet weg, hoor. Komt vast goed ;-).
