Een paar weken geleden vroeg Klaske Bakker, culinair redacteur van Landleven, of ik dit jaar weer gast-jurylid wilde zijn bij de wedstrijd brood bakken op de Landleven Winterfair. Oh ja! Leuk! Vorig jaar was ik ook van de partij en dat was zó leuk, dat ik dit jaar zeker graag wéér wilde. Klein detail: de Landleven Winterfair valt in zo´n beetje de drukste week van het jaar in onze webshop. Maar hoe ik dat zou fiksen, zou ik wel zien, als het zover was, besloot ik optimistisch :-).
En ja. Vandaag was het zover. Ik ging samen met Willem naar het Openluchtmuseum in Arnhem, waar de fair wordt gehouden. Dat had wel enige voeten in aarde natuurlijk, want ik kon niet zomaar een dag uit m´n werk stappen. Dus was ik heel vroeg opgestaan om alle orders, die ik klaar kon maken, verzendklaar te maken. Daarnaast maakte ik ook nog een paar liter Lamme Teun (advocaat), want dat hebben we deze maand in de aanbieding en is steeds op. Ik moest nog even wat maken voor de bestellingen, die vandaag op de post gingen.
Het kwam allemaal goed. Tot en met het inpakken van het pakje baksoda, wat nagezonden moest worden, omdat we per ongeluk bakpóeder hadden opgestuurd in plaats van baksoda.
Tegen tienen stapte Maaike binnen en een kwartiertje later arriveerde ook Maria. We konden nog precies even koffie drinken en ik droeg met een gerust hart het werk aan de meiden over. Zij zouden vandaag samen de honneurs waarnemen.
Willem laadde de pakketten in, die ik klaargemaakt had. Die brachten we eerst naar de post.
Daarna reden we op ons gemakje naar Arnhem. De laatste kilometers reden we stapvoets, want het was behoorlijk druk richting de parkeerplaats. Gelukkig hadden wij een standhoudersparkeerkaart en daarmee konden we op een aparte plaats parkeren, waarvandaan we zó naar de ingang van het museum konden lopen.
Eenmaal in het park namen we meteen het trammetje richting de fair, want ik wist niet goed, hoe laat de jurering zou zijn. Daar wilde ik eerst eens naar gaan informeren. Hallo Landleven, daar zijn we.
Klaske vertelde dat er deze dag niet heel veel inzendingen waren voor de wedstrijd. Dat is altijd afwachten natuurlijk. Als ik om half 2 in de stand zou zijn, was het goed. Mooi. Dan hadden Willem en ik nog een klein uur om op de fair rond te kijken. Gezellig hoor, zo´n winterfair! Het was wel koud, maar daar waren we op gekleed. En af en toe, warmden we ons bij een vuurtje of een heater.
En kijk eens: ik kwam een toffe peer tegen!
Om half 2 was ik present bij Landleven. Klaske en ik beoordeelden de inzendingen op verschillende punten: de buitenkant, de binnenkant, de smaak, het eventuele verhaal wat er achter zat....
Daarna gingen we in beraad en we waren het er samen helemaal over eens: de twee zuurdesembroden die ingezonden waren, waren echt prachtig en perfect gebakken en ook heel lekker. Maar het knapzakbrood was niet alleen prachtig gebakken en heel lekker, maar daarnaast ook nog eens heel origineel. Het was een soort gevuld (zoet) broodje, wat niet helemaal afgebakken was. Daar was een lap croissantdeeg omheen gevouwen (als de doek van een knapzak) en daarna was het brood in z´n geheel afgebakken. De bakker van dit brood was de winnaar.
Intussen sneed Klaske de ingezonden broden in stukjes en mocht ook het publiek proeven.
Om twee uur was de uitreiking van de prijs. John, de bakker van het knapzakbrood, ging met de prachtige mockmill granenpletter naar huis. Wat was hij trots en blij!
Het was echt weer super leuk! Als dankjewel kreeg ik van Klaske het bewaarnummer Appeltaart én het nieuwste nummer van Landleven mee. Wat leuk! Ik heb vanavond in het bewaarnummer zitten bladeren en kreeg spontaan bakkriebels :-).
Willem en ik dwaalden nog een poosje rond over de fair, aten iets lekker warms (Willem een burger, ik een broodje met gesmolten camembert) en liepen daarna naar de uitgang van het museum. Natuurlijk stopten we hier en daar nog even om rond te kijken. Maar we hadden niet heel veel tijd meer, want we moesten op de terugweg over Veenendaal rijden, om daar een bestelling voor de webshop op te halen.
Het was niet heel druk op de weg en alles liep voorspoedig. We stapten om half vijf weer binnen. De meiden waren al naar huis. Ik kon nog net een was op gaan hangen en een bestelling bij een leverancier plaatsen, voordat ik het eten klaar ging maken.
We hebben een erg leuke dag gehad. En dat middenin de decemberdrukte. Het kan dus écht wel :-).
