Zaterdag was het de BIS-Familiedag van het bedrijf, waar Willem bij werkt. Er wordt dan altijd een leuk uitje bedacht en alle werknemers mogen daar samen met hun gezin aan meedoen.
Deze keer was er gekozen voor Luchtvaartmuseum Aviodrome in Lelystad. Nu hebben wij niet veel thuiswonende kinderen meer om mee te nemen naar zoiets leuks, maar er mochten ook kleinkinderen mee! Willem en Marinus waren maar al te graag van de partij. We gingen zodoende met z´n vijven: Henk, Willem, Marinus en Willem & ik.
Het was tegen elven, toen we bij het museum arriveerden. We werden in de hal opgewacht door één van Willem z´n collega´s van de feestcommissie en kregen uitleg en consumptiebonnen mee. En toen kon het avontuur beginnen!
Al direct toen we de entree gepasseerd waren, liepen we tegen een bordje aan, waarop stond, dat om 11.00 uur de gratis rondleiding zou starten. Dat leek ons een goed idee. Met een rondleiding krijg je altijd nèt iets meer de zien en te horen, dan wanneer je op eigen houtje op onderzoek uitgaat.
Na een paar minuten verscheen er een meneer, die de rondleiding ging geven en in no-time stond er een groep van zo´n 25 mensen om hem heen, die met hem mee wilden.
In chronologische volgorde liep de gids met ons door de geschiedenis van de luchtvaart heen. De oudste vliegtuigen, die er stonden, waren replica´s, maar de nieuwere exemplaren waren écht. De gids vertelde allerlei leuke weetjes. Af en toe was het een vrij technisch verhaal, maar ook Willem en Marinus bleven geboeid luisteren.
Behalve vliegtuigen stonden er her en der ook auto´s uit dezelfde tijd als de vliegtuigen. Zo kreeg je en passant ook een stukje ontwikkeling van de auto-industrie mee. De gids vertelde dat de eigenaar van Aviodrome dezelfde meneer is als de eigenaar van het vroegere Autotron. Die oude auto´s komen uit de collectie van dat auto-museum. Leuk gedaan!
De rondleiding duurde een uur en het was dus 12.00 uur, toen hij klaar was. Dat was precies het tijdstip, dat de lunch begon, die ons door BIS werd aangeboden. We moesten hiervoor naar de Uiverzaal. Het was even zoeken waar die zaal was. Toen we er aankwamen, was het al gezellig druk. We zochten een plaatsje aan één van de tafels en daarna liepen we langs het buffet. Er waren allerlei super luxe belegde desembroodjes. Verder natuurlijk koffie, thee en andere dranken. En tenslotte kon je een keuze maken uit allerlei heerlijk fruit. Het was prachtig om te zien, hoe geweldig de jongens dit vonden :-). We genoten van al het lekkers en aten onze buikjes rond.
Na het eten gingen we naar de afdeling ´ruimtevaart´. Dit vonden de jongens ook echt heel leuk. Er was van alles te beleven, te ontdekken, te doen.
Toen alles zo´n beetje bekeken was, besloten we naar de Boeing 747 te gaan. WOW! Wat een enorm vliegtuig is dat!! De jongens waren nog nooit in een vliegtuig geweest en het was dus op zich al een hele ervaring om eens in een echt vliegtuig te kijken. Maar dan ook nog eens zo´n joekel!
Alles werd eens nauwkeurig bekeken.
Wat zouden we nu eens gaan bekijken? Er was keuze genoeg. Straaljagers, de buiten expositie, en nog veel meer. Maar we waren zo langzamerhand ook wel aan even zitten toe. Ik had van een collega van Willem gehoord, dat er een film te zien was. Dat is ook altijd leuk en kun je meteen even uitrusten. We zochten de theaterzaal op en zagen, dat om 14.00 uur de volgende vertoning zou zijn. We hadden nog een kwartier de tijd. Wacht, dan konden we mooi iets te drinken halen met de consumptiebonnen, die we gekregen hadden!
We moesten even uitvogelen, hoe het in zijn werk ging, met die bonnen. Je bleek er bij de koffiecorner gewoon iets mee te kunnen bestellen. De mevrouw achter de toonbank zei, dat we alles konden kiezen. Hoe leuk! We hadden elk twee bonnen en Willem en de jongens zaten al snel achter koffie/cola met appeltaart. Henk, die even later bij ons tafeltje kwam en ook iets wilde gaan uitkiezen had pech. De mevrouw achter de toonbank had een fout gemaakt en bleek dat er alleen gekozen kon worden uit een warme drank of een ijsje. Omdat dat toch wel sneu was, zei Willem, dat Henk ook best een taartje mocht kiezen en dat we dat dan voor hem zouden betalen. Maar Henk hoefde niet en bovendien was het kwartiertje wachten ook al voorbij. Snel liepen we de trap op naar de theaterzaal. We waren echter net een minuut te laat, vertelde de meneer, die daar bij de deur stond. Toen ik daar een beetje over mopperde, zei hij: ¨Nou, pak zelf even allemaal een 3D-bril en loop maar even langs het lint¨. Gelukkig maar :-).
De film was leuk. Al die oude modellen vliegtuigen, die we bij de rondleiding gezien hadden, kwamen in het verhaal voor. Met die 3D-brillen op, was het sowieso al levensecht. Maar af en toe voelde je ook echt de wind langs je oren strijken en voelde je regendruppels, zodat het net was, of je zelf aan het vliegen was in zo´n oud vliegtuig zonder cockpit.
Na een half uur liepen we weer de zaal uit. Ik was gewoon een beetje draaierig :-).
Het liep inmiddels tegen drieën. En hoewel we nog láng niet uitgekeken waren, werd het toch tijd voor ons, om naar huis te gaan. Het was wel 5 kwartier rijden en we hadden nog het één en ander op de planning staan. Willem moest nog huiswerk maken. Ik moest de wekelijkse boodschappen nog halen. En er zou een aardig koppeltje friet komen eten. We hielden het dus voor gezien. Wie weet gaan we nog eens terug! Het was erg leuk!
Als afsluiter mochten de jongens nog een leuk kadootje uitkiezen bij de tafel van de feestcommissie en was het feest kompleet!
We kijken terug op een heel leuke dagje uit met de jongens.
