De week is alweer doormidden en ik moet iets bekennen: ik heb deze hele week nog geen enkel puntje op welke ´i´ dan ook gezet! Maar dat is niet erg. We zitten nu eenmaal in de drukste tijd van het jaar met de webshop. Dat heeft nu even prio 1.
Des te blijer ben ik met de puntjes, die ik vorige week nog heb gezet. De grootste punt zette ik vrijdag. Toen heb ik de lade onder mijn kookplaat opgeruimd. Het was daar echt een dramatische puinhoop. Kijk maar:
Toen ik om 5.00 uur opstond, heb ik meteen die hele lade leeggetrokken en hem eens lekker uitgesopt. Daarna heb ik alles heerlijk geordend en vroeg me af, waarom ik dat nu niet eerder had gedaan. Toegegeven: het was best een serieuze klus. Ik ben er minstens een uur mee bezig geweest. Maar wow! Wat een genot om die lade nu open te trekken en gewoon blind iets te kunnen pakken, omdat het keurig op z´n plaats staat :-).
Het voelde vrijdag verder een beetje, alsof ik een vrije dag had. Dat komt, omdat wij met Black Friday (en Cyber Monday) geen pakjes verzenden. De ervaring leert, dat het bij PostNL dan zó druk is, dat de pakjes er vaak héél lang over doen, voordat ze bezorgd worden. En in het ergste geval raken er zelfs pakketten kwijt. Maria was daarom op donderdag, op haar vrije dag, komen werken, om alle bestellingen de deur uit te krijgen. Ze had nu dus een keer op vrijdag vrij. Willem en ik hadden bedacht om op deze middag een wandeling te gaan maken. Die vlieger ging helaas niet op, want het was natter dan nat. Daarom hebben we niet gewandeld, maar een ritje door de Biesbosch (Brabantse kant) gemaakt.
Het water stond zó hoog, dat we op een gegeven moment zelfs niet verder konden rijden.
Doordat de zon af en toe stralend tegen de donkere regenwolken scheen, zagen we steeds regenbogen. Zo gaaf.
Het was toch lekker om er even tussenuit te zijn geweest.
Zaterdag was ik het grootste deel van de dag druk in m´n huis, maar ik werkte ook even in m´n tuin. Daar is het bijna net zo´n rommeltje als het eerst in mijn keukenlade was. Ik wilde één vak schoonmaken. Lekker overzichtelijk, dacht ik zo. Er stonden in dat vak nog bietjes. Die mochten er nu wel uit, met vorst op komst. Het gaf nog een leuke buit: ongeveer 2 kilo bieten. Mmm.
Daarna begon ik onkruid te verwijderen en de boel te kuisen. Ik was nog niet halverwege, of ik kon weer naar binnen. De zoveelste bui! Jammer.
´s Middags ben ik samen met mijn vriendin Wilma naar de verjaardag van kleine Julian geweest. Ach wat was dat mannetje jarig! Geweldig!
Opa Willem was er niet bij. Die was samen met Hans naar Koos en Willemijn, die deze dag van Strijen naar Klaaswaal verhuisden. Ze hadden er onverwachts nog een extra mankracht bij gekregen. Vrijdagmiddag waren namelijk onze Zwitserse vrienden Ellen en Marco gearriveerd. Zij verblijven in Dordrecht. Toen ik ´s morgens naar Ellen appte en vertelde, dat Willem Koos ging helpen, zei ze, dat Marco ook wel mee wilde helpen. Ha, ha, dat is dan een soort werkvakantie dus, hè ;-). Willem en Hans zijn daarom eerst over Dordrecht gereden om Marco op te pikken. Hoe fijn was dat! Bij een verhuizing telt immers elke hand mee! Laat staan die twee rechterhanden van Marco ;-).
Aan het einde van de middag waren Koos en Willemijn verhuisd en de mannen reden wéér over Dordrecht. Nu om Ellen op te halen. En natuurlijk kwam de hele meute op de zaterdagse frieten af. We waren met minstens 15 man. Ah, wat was dat weer ouderwets gezellig!
Maandag heb ik de hele dag bestellingen klaargemaakt. En Maria, Maaike en Jaap hebben ´gescoopt´, zoals ze dat noemen. Ze hebben een paar honderd kilo meel, bloem en broodmix verpakt. Dat was hard nodig, want er was van alles op. Alle schappen kwamen vol. Joepie!! En ´s middags kwamen Ellen en Marco weer gezellig aanwaaien. Ze brachten hondenbrokken mee. Geen echte, hoor, maar Zwitserse hazelnootkoekjes, die wij oneerbiedig ´hondenbrokken´ noemen. Met enige fantasie zien ze er ook echt zo uit. Wij vinden ze super lekker en Ellen moet daar altijd om lachen. Het zijn zo´n beetje de goedkoopste koekjes uit de supermarkt, zegt ze. Wij zitten nu dus gierig te doen met die hondenbrokken. En Ellen en Marco doen dat op hun beurt met de cassis en de chocolademelk van Nutricia, die ze zo lekker vinden en die ze in Zwitserland niet hebben.
Dinsdag was het weer de eerste dag dat we pakketten naar de post brachten. We konden niet alles in één keer af krijgen, maar kwamen wel een heel eind.
Tegenwoordig begint mijn dag nogal eens met het voorverwarmen van mijn oven. Ik ben in de ban van het bakken van zuurdesembrood. Het gaat totaal anders dan gistbrood en ik ben er nog een beetje mijn ritme in aan het zoeken. Gistbroden bak ik altijd met drie stuks tegelijk en als ik er mee begin, weet ik, dat ik na drie uur drie broden heb. Maar zuurdesembrood maken kost veel méér tijd. Als ik ´s morgens vroeg mijn starter voed en wacht tot die goed actief is, ben je al een paar uur verder. Dan moet er meel/bloem/broodmix bij en moet het een half uur wachten. Dan kneden met zout en weer wachten: drie keer een half uur, waarbij je elk half uur even dat deeg moet ´stretchen en folden´. Daarna is het wachten tot het deeg in volume verdubbeld is. Het moet dan losjes gevormd worden en, na een half uur wachten, strak gevormd. Tegen die tijd is het al avond! Dan gaat het gevormde deeg een nacht in de koelkast. Pas de volgende morgen begin ik dan mijn dag met het voorverwarmen van de oven en kan het brood eindelijk gebakken worden. Dan ben je dus echt 24 uur verder. Ik ben aan het proberen om dat hele proces ergens in mijn leven ingepland te krijgen ;-). Het klinkt misschien allemaal een beetje als ´gedoe´, maar dat valt reuze mee. Je krijgt er vanzelf steeds meer handigheid in. Het komt inmiddels steeds beter in mijn systeem en daar ben ik heel blij mee. Zuurdesembrood is gewoon heel leuk om te bakken én super lekker én gezond én voordelig. Het lukt steeds beter. Dit broodje bakte ik vanmorgen.
Nou ja. Dat was mijn halve week dan weer. Ik ben benieuwd wat de dag van morgen zal brengen. Ik hoop van niet al te veel kou, want onze verwarming is kapot. Nu zitten we in de huiskamer wel lekker warm bij de houtkachel, maar in de webshop was het vanmorgen maar 13,5 graden. Ik heb de deur van de keuken naar de webshop de hele dag open gehouden in de hoop, dat het er wat warmer zou worden. Maar warmer dan 15 graden werd het niet. Hopelijk komt er morgen een monteur om het te fiksen.
