Donderdag is het Maria´s vrije dag. En als we op woensdag helemaal ´bij´ zijn met het verzenden van de bestellingen in de webshop, sla ik op donderdag weleens een dagje over met orders klaarmaken en verzenden. Ik vind het fijn om dan een dag even flink in huis en tuin aan de slag te gaan.
Vandaag was zo´n dagje en het was domweg heerlijk :-).
Ik stond om 5 uur op en maakte eerst de kachel aan. Hoewel het vannacht niet vroor, was het toch wel koud. In deze tijd van het jaar stook ik meestal ´s morgens een paar uur en ´s middags vanaf een uur of vier. Dan blijft het precies behaaglijk in huis.
Ik installeerde me tot aan het ontbijt achter de strijkplank.
Henk hoefde pas om kwart voor 9 weg, Hans was rond zevenen vertrokken. Willem en ik ontbeten daarom samen. Een kommetje havermout met rozijnen, kaneel en een lepeltje heidehoning. Mmm.
Toen Henk voor zijn laatste toets naar school vertrokken was, waren Willem en ik de rest van de dag samen. Dat was lang geleden. Willem zat dan wel in z´n kantoor, want hij had een thuiswerkdag. Maar met de koffiepauzes en de lunch was het toch wel heel gezellig, zo :-).
Ik wilde een witte was met strijkgoed draaien en bedacht, dat Hans z´n dekbedhoes daar meteen wel bij kon. Ik was toch juist van plan om vandaag zijn slaapkamer een goede beurt te geven. Ik haalde dus z´n bed af en liep in de keuken de kragen van de overhemden na. Als die een zwarte rand hebben, behandel ik ze altijd even met vlekkenzeep. En er was ook een tafelkleed, waar een bord tomatensoep overheen gegaan was, wat zo´n behandeling wel kon gebruiken.
Toen de wasmachine draaide, toog ik, gewapend met stofzuiger en sopemmer, naar Hans z´n kamer. Daar was eerst het nodige op te ruimen. Ergens aan het voeteneind van z´n bed vond ik de broek van z´n kostuum. Aardig in de kreukels natuurlijk. En terwijl ik dat ding zag liggen, bedacht ik, dat ik Hans beloofd had, die broek te naaien. Hij was er namelijk uit gescheurd :-). Gelukkig zit de scheur op de naad en is er dus doen aan.
Na het opruimen deed ik schoon beddengoed op het bed en ging nog even aan de gang met spons en zeem. Zo, dat kamertje kan er fijn weer even tegen.
Het volgende klusje was de badkamer van de jongens. Ook daar was een goede beurt nodig. In de weken, dat ik de workshop ´Bak je eigen brood´ geef, kom ik minder aan het huishouden toe en gaat het wat met de Franse slag. Aan het einde van het workshopseizoen kun je dat dus echt wel merken! Ook hier werd opgeruimd en daarna gesopt tot alles weer blonk.
Ik trok de stofzuiger door de jongens d´r kamers, door de overloop en tenslotte was het trappenhuis aan de beurt. Op de trap ligt donkerblauwe vloerbedekking van de vorige bewoner. De vloerbedekking is nog prima, alleen heel bewerkelijk. Je ziet er alles op! Toen we hier nog met z´n achten woonden, moest die trap minstens twee keer per week gestofzuigd worden. Tegenwoordig houd ik het op één keer per week. Maar dan is het ook echt nodig.
En omdat ik in de ´goede beurt-modus´ stond, sopte ik meteen het houtwerk. Poeh, dat was ook geen overbodige luxe.
Het liep inmiddels tegen het einde van de ochtend. Ik kon nog net het gewone dagelijkse rondje doen op onze slaapkamer en badkamer. Hier geen goede beurt. Maar het ziet er dan ook acceptabel uit.
Willem en ik lunchten. Lekker simpel zelfgebakken bruin brood. Dat word je nooit zat.
Van het zitten aan tafel kreeg ik bijna een inkakmoment. Maar ik liet het niet gebeuren, want ik had nog heel wat op m´n programma staan.
Eerst hing ik de witte was op, die inmiddels klaar was. En ik sorteerde maar meteen een donkere was en zette die aan. Ik had namelijk gezien, dat Henk z´n werkbroek nog niet gewassen was en die moet hij morgen aan. Oeps.
Daarna braadde ik de sucadelapjes, zodat die de hele middag konden sudderen. Op donderdag eten Leendert en Thea altijd bij ons. En eigenlijk kun je ze niet blijer maken dan met een gewoon Hollands ´prakkie´ en al helemaal als daar suddervlees bij zit. Ik had die sucadelappen pas uit de uitverkoopbak bij de Jumbo gescoord voor de halve prijs. Kijk, dat zijn leuke meevallers.
De planten binnen moesten water en daarom ging ik met m´n gietertje alle vensterbanken met planten langs. In het keukenraam staat de bonsai boom, die Hans van Thirza heeft gekregen. Die moet elke dag water en daarom staat hij op een strategische plaats. Het is een prachtig boompje!
De in alle vroegte gestreken was moest nog gevouwen en in de kasten gelegd worden.
Tenslotte trok ik de stofzuiger door de benedenverdieping en maakte de keuken aan kant. En toen was het theetijd :-). Daar zaten we weer, hoor. Lekker even op de bank.
Na de thee was het tijd voor de tuin. Het motregende alleen behoorlijk en het was nu niet direct het meest aantrekkelijke weer om eens te gaan wieden of zo. Daarom koos ik voor binnenwerk: zaaien en verspenen. Ik zaaide snijselderij, tijm, basilicum, kropsla en prikneus. Een mooi klusje!
De tsoi sim (soort kool), die ik een poosje geleden in een zaaitraytje had gezaaid, stond een beetje te pieren. De plantjes hadden al wel vier blaadjes en ik besloot ze maar te verspenen. Wie weet gaan ze in een groter potje doen, wat ze moeten doen: groeien als kool.
Ook verspeende ik pluksla en lavatera. Die mogen nu tot half mei tot sterke plantjes uitgroeien. Ik zal ze in elk geval vertroetelen :-).
Ik had het in mijn hoofd gezet om drie broccoliplantjes buiten uit te planten. Ik zocht de drie mooiste plantjes uit. Ze mochten in het voormalig aardbeienbed. Ik heb ze flink de ruimte gegeven, want volgens mij worden het grote planten. Ik kweek ze dit jaar voor het eerst en ben dus echt benieuwd. Ter bescherming heb ik nog maar even afgeknipte plastic flessen over de plantjes gezet. Het zou toch zonde zijn, als ze dood gaan of opgegeten worden ofzo.
En toen was het toch heus tijd om achter het fornuis te kruipen. De sucadelapjes waren inmiddels botermals gesudderd. Ik kookte er lekkere, kruimige aardappels bij en als groente had ik de laatste pot rode kool van eigen tuin uit de weck. Die rode kool was echt een succes deze winter en ik hoop dit jaar dus ook weer wat rode kolen te kweken. Er kwam ook een pot appelmoes op tafel. En als toetje was er een restje vla en een restje slagroom. We hebben er gezellig van zitten smikkelen. Thea is bijna uitgerekend en geniet van haar verlof. Leendert en Thea hadden ook nog alle tijd om na het eten een poosje uit te buiken en koffie te drinken. Extra leuk :-).
Voor mij zit het werk er voor vandaagwel op. Nog even wat breien, dat is alles. Eigenlijk zou ik de naaimachine nog op tafel moeten hijsen om Hans z´n broek te naaien. Bovendien kwam hij met nog een ander naaiklusje. Er waren gaten gekomen in zijn klimbroek. Hij vroeg of ik er lappen op wilde naaien van stof, die hij bij die broek gekregen had, toen hij hem kocht. Maar ik heb een heel goede reden om daar nu niet meer aan te beginnen: mijn ogen! Dit soort klussen doe ik echt liever bij daglicht. Eigenlijk zou ik een daglichtlamp moeten kopen. Maar die heb ik (nog) niet en die naaiklus schuif ik dus fijn door naar later. Het is welletjes geweest voor vandaag.
