Zaterdag was het hier bakdag. Dat is het op zaterdag eigenlijk altijd wel, want ik bak dan brood voor drie dagen. Meestal is dat gewoon bruin brood. Maar nu had eens zin in wat experimentjes. Ik bakte drie verschillende soorten brood. Het ene was gewoon bruin brood, met lekker veel pitten en zaden erdoor. De tweede soort maakte ik van 2/3 tarwemeel, 1/3 roggebloem, 1% moutmeel en verder ook weer veel zaden, pitten en vlokken erin en erop. Door de roggebloem bleef dit brood wat compact. Lekker stevig brood dus.
Als laatste maakte ik een feestbrood van feestbroodmix uit m´n shop.
Met al dat heerlijks had ik op zaterdag al zin in het zondagse ontbijt :-). En als kers op de taart kwam er zaterdagavond nog iemand een heerlijk zelfgebakken krentenbrood brengen!
Maandag was het de eerste dag, dat Willem weer naar z´n werk moest. Bleh, niets aan. Het was echt even afzien, hoor. Al genoten we nog wel even van een ontbijtje voor samen. Dat houden we erin totdat de scholen weer beginnen.
Maria en ik hadden bedacht om het opruimproject van 2018 weer uit de mottenballen te vissen. Misschien weet je het nog: in Mei zijn we begonnen met een opruim-achterstand van 2 jaar weg te poetsen. We hebben ons ten doel gesteld, om 100 zakken en/of dozen met spullen uit ons huis te laten verdwijnen. We hebben er een tijdje flink aan gewerkt en de teller stond al op 34! Dat lijkt aardig wat, maar wil tegelijkertijd zeggen, dat we nog 66 zakken en/of dozen hebben te gaan...
In aanloop naar de Fair hebben we een paar weken geen tijd gehad om aan ons project te werken. En daarna hadden we twee weken vakantie. Al met al lag het project al weer best lang stil. Maar van uitstel komt géén afstel, wat ons betreft. Vol goede moed gingen we maandag weer aan de slag. We willen deze week elke dag 2 uur aan ons project werken. Eerst maar aan de slag in de garage. Troep zat daar :-(.
In de garage zijn drie grote kasten getimmerd. Helemaal tot aan het plafond. In die kasten heb ik o.a. mijn levensmiddelenvoorraad. Maar ook: lege weckglazen, apparatuur die je niet vaak gebruikt (zoals het wafelijzer en de gourmetstellen enzo), m´n keukenlinnen enzovoorts. Het idee was om deze kasten plank voor plank leeg te halen, schoon te maken en opnieuw in te richten. Te beginnen bij kast 1. Zo op het oog zag het er nog wel aardig uit.
Maar schijn bedriegt. Bovendien zie je op de foto de bovenste planken en de onderste ruimte niet. Nadat we alles nagelopen hadden, was de buit toch maar liefst drie zakken/dozen. Twee zakken konden naar de wijkcontainer, 1 doos/stapel mag naar de kringloop.
Twee uur later was de kast op 1 plank na helemaal schoon en opgeruimd!
´s Middags moesten we naar het ziekenhuis voor de twee-wekelijkse therapie van Maria. We hadden de afspraak om 15.00 uur. Om 14.00 uur reden we weg van huis, zodat we mooi nog even de webbestellingen bij de post af konden geven.
Eer dat we terug waren, was het toch al snel 17.00 uur. Mede door de reistijd gaat daar veel tijd in zitten.
Juist toen ik achter het fornuis stond om een lekker maaltje te koken, hoorde ik dat de groenteboer aan de deur was. O ja, er zou een partijtje tomaten en druiven gebracht worden. Ha, ha, het was íetsje meer geworden...
Nou, prima hoor. Dat komt wel goed.
Gisterenochtend begon ik de dag maar met de druiven. Ik had gezien, dat die echt snel verwerkt moesten worden. Ik besloot ze te ontsappen in mijn Weck-ontsapper. Maar voordat ik de ontsapper vol druiven kon gooien, moest ik ze toch echt eerst uitzoeken. En nee, dat was niet het allerleukste werkje op de vroege morgen. Maar als ik eraan denk, dat iemand in Italië zijn stinkende best heeft gedaan om een mooie oogst te krijgen..., die de druiven heeft gesnoeid en behandeld en misschien ook beregend..., die plukkers heeft laten komen om ze te plukken, en dat die druiven daarna zijn ingepakt (in bérgen plastic helaas) en naar Nederland zijn getransporteerd, dat ze daarna geveild zijn, op de markt gelegen hebben en helaas niet verkocht werden, en dat ze nu eigenlijk weggegooid moesten worden...., dan zoek ik toch maar zorgvuldig naar de goede exemplaren en mogen die fijn in mijn ketel.
 |
| veel slechte ertussen, helaas |
 |
| Maar genoeg goede! |
Terwijl de eerste lading druiven in mijn ketel zat, boog ik me over het eerste kistje aardbeien. Ehm, ja, aardbeien. Weer aardbeien. Twaalf kilo deze keer.
Ik kon natuurlijk niet de hele dag met m´n groenten en fruit bezig zijn, want sowieso was het van 10 tot 12 weer project-tijd. Maar tussen de bedrijven door, deed ik steeds wat. Helemaal goed. Tussen 10 en 12 namen Maria en ik de laatste plank van kast 1 en heel kast 2 onderhanden. En ja hoor, ook deze kast leverde weer 3 zakken op, die uit ons huis mochten verdwijnen.
We pakten de centimeter er maar weer bij. Samen met de 3 zakken/dozen van gisteren, mochten er weer 6 centimeters afgeknipt worden. Joehoe! Nog 60 te gaan...
En, wow, wat zijn de kasten heerlijk overzichtelijk. Ik weet weer precies wat we hebben. De grote verrassing was de enorme hoeveelheid wegwerpbestek. Echt heel raar, want dat koop ik eigenlijk nooit. Een deel is naar de kringloop gegaan. De rest is genoeg voor minstens 10 jaar, schat ik.
Aan het einde van de dag was er ook al resultaat op inmaak-gebied: precies 40 potjes aardbeienjam en 12 liter puur druivensap, zonder toevoegingen.
Verder aten we stamppot rauwe andijvie, maakte Maria voor de tweede dag een heerlijke fruitsalade als toetje,
gaven we wat fruit weg, mochten neef Henk en nichtje Anneleen nèt zoveel aardbeien eten als ze wilden, vierden de konijnen en cavia´s feest
en snoepten we tomaten. Er kwam al een beetje schot in die groenten/fruit-voorraad :-).
Vandaag was het veel van hetzelfde. Ook deze dag werd er aan het project gewerkt. Vandaag was kast 3 aan de beurt. De kast met de meeste troep...Vooral het keukenlinnen was een drama. Alles lag door elkaar en er was veel teveel. We haalden dus eerst alles maar eens eruit:
Daarna gingen we aan het sorteren: een zak voor de textielcontainer, een zak voor de kringloop en de rest mocht blijven. We kwamen nostalgische pannenonderzetters tegen:
Ik wist wel, dat ik ze had. Maar ik gebruikte ze niet. Daar komt nu verandering in. Ze zijn direct naar de keuken verhuisd en gaan doen waar ze voor gehaakt zijn :-).
Hè, hè, wat knapte het geweldig op.
Aan het einde van de rit was er een zak voor de textielcontainer, één zak afval en één doos voor de kringloop. Mooi, weer drie verder!
Nog 57 te gaan!
Ik sopte de kastdeuren nog even van binnen en van buiten. En dat was hem voor vandaag wat het project betreft.
Vanmiddag kwamen de tomaten en courgettes aan de beurt. Ik snipperde een kilo uien, hakte een halve bol knoflook fijn, sneed een kilo courgettes in blokjes en deed hetzelfde met 8 kilo tomaten. Alles werd in olijfolie aangebakken en daarna zachtjes gegaard.
Van een deel maakte ik pastasaus voor het avondeten, een ander deel werd een lekker soepje en tenslotte weckte ik nog 5 liter als basissaus.
Om de afwisseling erin te houden, kwamen vanavond de ananassen aan de beurt. Twee dozen ananassen werden geschild en klein gesneden. Die staan vast klaar om er morgen jam van te koken.
Met al dat werken, lijkt de vakantie al wel lang verleden tijd. Vanavond tijdens de koffie bedacht ik, dat Willem en ik vorige week om deze tijd aan ons dinner for two voor de tent zaten! Afijn. Zo gaat dat immers?
