Weer aan de slag en een leuk uitstapje

Deze week probeer ik de normale huishouddraad weer op te pakken. Het blijft bij een poging. Het ritme zit er nog niet in. Er staan dan ook wel erg veel niet-huishoudengerelateerde zaken in m´n agenda. Zo was er maandagavond de opening van het schooljaar van Maria en Jan. Dinsdagavond de verjaardag van een nichtje. Gisterenochtend een tante die op de koffie kwam, gisterenmiddag de kookrubriek voor Terdege die ik moest maken, gisterenavond een heerlijk uitstapje met Maaike (waarover straks meer), vanmiddag de tweewekelijkse therapie met Maria in het Sophia-ziekenhuis, vanavond de verjaardag van een zwager, morgen de opening van de woonvoorziening waar schoonmama is gaan wonen. Daarbij is het ook nog eens gezellig druk in de webshop. Tja...dan gaat de week wel heel snel om en is het lastig om die huishouddraad vast te houden. Geeft niet. Gewoon blijven proberen ;-).

Maria en ik hadden bedacht om deze week elke dag 1 uur aan het 100-zakken-en-dozen-project te werken. Ik kan je alvast verklappen, dat dat is mislukt. Maandag is de enige dag, dat het gelukt is. Niet één uurtje per dag dus, maar slecht één uurtje per week voor deze keer. Nou ja. Alle beetjes helpen. We hebben maandag alles wat bovenop de twee rolluikkasten lag uitgezocht, opgeruimd, schoongemaakt. Dat was niet zo heel veel werk. Ik bewaar op die kasten originele verpakkingen en dozen van diverse apparatuur. Ideaal als je daar plaats voor hebt! Als er iets met een apparaat is en het moet opgestuurd worden, schuif je het zó in de originele doos. De garantiebewijzen of aankoopfakturen van de apparatuur bewaar ik trouwens ook in de dozen. Er stonden echter dozen bij, waarvan de apparatuur al ver buiten de garantie was, of van apparaten, die ik niet eens meer heb. Die mochten heel snel verdwijnen en dat ruimde heel snel op. Verder staan er vloeistoffen voor de auto´s op de kast: ruitenwisservloeistof, koelvloeistof en dat soort dingen. Die mochten weer terug. Andere zaken die er lagen mochten óf weg, óf kregen een andere plaats.

Ruim binnen het uur waren we klaar en we zijn dus nog maar even snel door een volgende kast heen gegaan. De kast, die we ´de bruine kast´ noemen. Op de open planken staan m´n oliestellen (van mijn moeder geweest), keuken-gerelateerd spul én m´n kookboeken. 

Het onderste deel van de kast heeft deurtjes. Daar bewaar ik oude administratie. De deurtjes zijn dicht gebleven, maar de planken hebben we vlug, vlug even opgeruimd. Het schoonmaken komt de volgende keer aan de beurt.

Aan het einde van het opruimrondje was er toch weer genoeg wat weg kon! Behalve de overbodige verpakkingen en dozen, was er nog het één en ander wat naar de kringloop mocht en wat spul wat naar de container ging. 

Al met al vonden we, dat we best weer twee centimeter van het meetlint af mochten knippen :-).

Ruim over de helft zijn we nu. Nog 45 zakken/dozen te gaan!

Maandag en dinsdag heb ik ook nog een slinger aan m´n voorraad ananassen gegeven en er jam van gekookt.  Ik heb aardig wat potjes gevuld. Ik vulde ook een voorraadje van die mini-jampotjes. Die zijn bestemd voor kadootjes in de webbestellingen. 

Gisterenavond hadden we een gezellig uitstapje met Maaike. Eén keer in het jaar mag hier elk kind een dagdeel/avond met Willem en mij op stap. Hij/zij wordt dan eens lekker verwend en is de prins of prinses waar het exclusief om draait. Het programma wordt in overleg met het kind bepaald. Maaike wilde al heel lang graag naar een concert of zangavond. Het is een zangavond geworden, met vooraf lekker met z´n drietjes eten in een wokrestaurant. Het was allemaal niet in de buurt en het werd dan ook een echt avondvullend programma. 

Even over vijven reden we weg. Maaike wist toen nog niet, dat we zouden gaan wokken. Dat was een verrassing. Het was druk op de weg en om de file op de A15 te omzeilen, reden we via de provinciale weg dwars door de Alblasserwaard naar Noordeloos, waar we de A27 op schoten. We reden naar de de WokInn in Ermelo, langs de A28. Wat was dat genieten, zo met z´n drieën smikkelen van wát we ook maar lekker vonden!

Na het eten reden we naar Nunspeet, waar een concert was van de Verenigde Veluwse koren in samenwerking met christelijk ensemble Parlando.

We kwamen 2 minuten voor tijd bij de kerk aan. Het koor stond al klaar in de gang om naar binnen te gaan. De kerkzaal zat vol. Maar helemaal vooraan was er nog plaats voor ons drieën naast elkaar. We hadden er een prachtig plaatsje! 

Het was alleen al een feestje om het koor binnen te zien komen. Al die prachtige Veluwse klederdrachten!

Het ensemble kwam ervoor te zitten. Maaike zat op het puntje van de bank, nieuwsgierig naar de cellisten (ze speelt zelf ook cello). We konden bijna meelezen met de bladmuziek van de violisten, zo dichtbij zaten we. 

We genoten van de prachtige muziek en de (samen)zang. Vooral de vertolking van Psalm 42 vonden we heel bijzonder. Het was echt genieten.

Het was al tegen tienen toen we de kerk weer uit schuifelden. We wilden als herinnering aan deze mooie avond nog een CD voor Maaike kopen. Eén waar die Psalm 42 ook op staat. Helaas hadden we geen contant geld meer bij ons (dat was in de collectezak verdwenen ;-)) en we konden niet pinnen. Maar niet getreurd, want de CD bestellen we gewoon online. En dan kunnen we fijn thuis nog nagenieten en lang denken aan deze fijne avond!