Daar gaat hij: ons laatste kind, voor het laatste jaar op de basisschool.
Voor de rest is de regelmaat nog ver weg. Jan hoeft pas donderdag te beginnen en Koos pas vrijdag. Maria hoopt dit jaar weer naar school te gaan. In elk geval voorlopig in deeltijd. Ze is vanaf vorig jaar december thuis vanwege anorexia. Ze is op het moment redelijk stabiel en dat is fijn. Hopelijk gaat het lukken om de schooldraad weer op te pakken. Morgen heeft ze een introductiedag. Daarna is ze weer twee weken thuis, omdat de rest van de klas dan stage gaat lopen en zij dit vorig jaar al afgerond heeft.
We deden in voorgaande jaren weleens iets speciaals op de laatste vakantie-dag. Daar is niets van gekomen, maar dit jaar hebben we op de laatste vrijdagavond van de vakantie Henk z´n verjaardag gevierd voor de familie. Het leek me wel leuk om zo aan het eind van de vakantie iedereen weer even te zien. Dat ´iedereen´ liep een beetje anders, want een aantal had wat anders op deze avond te doen en twee tantes kwamen op zaterdag. En zo heeft Henk gewoon niet een verjaarDAG, maar een verjaarPERIODE :-). Eerst op de camping z´n echte verjaardag, vrijdag/zaterdag de verjaardagviering met de familie, ergens volgende week hoopt hij op school z´n verjaardag te vieren en dan komt er natuurlijk ook nog een vriendenfeestje.
Maar voordat het vrijdagavond was, hebben Maria en ik overdag natuurlijk nog weer een stukje aan het 100-zakken-en-dozen-project gewerkt. Deden we donderdag die grote rolluikkast, op vrijdag deden we de volgende. Ja, ja, we hebben twee van die grote opbergmonsters :-).
Deze kast stond niet zo héél vol gestouwd. Ik kwam wel grappige dingen tegen. Een Brabantia Schotelwarmer. Die is nog van m´n uitzet. Ja, vroeger spaarde je dat allemaal op :-). Ik heb het ding dus al bijna 32 jaar. Ik was helemaal vergeten, dat ik hem had en heb hem ook al jaren niet gebruikt. Even aarzelde ik: wegdoen, of houden. Ik heb hem gehouden. Ik weet nu weer, dat ik hem heb. Heb hem een logische plaats gegeven (bij de gourmetstellen etc) en wie weet ga ik hem nu weer gebruiken. Is hij bij een volgende opruimronde nog altijd niet gebruikt, kan hij alsnog weg.
Ik kwam ook mijn oude strijkijzertje tegen. Hij heeft de eerste 11 jaar van ons huwelijk dienst gedaan. Zo´n ding gaat eigenlijk nooit kapot. Alleen het katoen van het snoer is gerestaureeerd. Na 11 jaar intensief gebruik, kreeg ik van mijn schoonouders een stoomstrijkijzer kado als dank voor hulp bij hun verhuizing. Nu, zoveel jaren later, ben ik alweer minstens een jaar of 12 verslingerd aan een strijkstation: zo´n ding met stoom onder druk. M´n oude ijzertje is nog een aantal keren meegegaan op vakantie. Het is een perfect reisstrijkijzertje, zo klein en licht. Ik deed hem (nog) niet weg...
Maar verder ben ik rigoureus geweest, hoor. Lekker veel weggedaan! Aan het eind van de rit was m´n kast netjes en schoon en is de bovenste plank zelfs LEEG! Ruimte, heerlijk. Ik denk overigens, dat die plank wel vol komt, voordat we klaar zijn met de garage. Er staat nu van alles óp kasten enzo en het is netter, als alles ín kasten staat.
Zeker als daarna het gepoetste rolluik er weer voor gaat :-).
Er waren twee zakken vol, die naar de container gingen. Eén doos ging naar de kringloop. Daarnaast verdween ook een oude fiets van Henk naar de kringloop. En Leendert nam z´n windmolen mee. Die windmolen was eigenlijk een soort grap: een experiment om te kijken, of je zelf windenergie kunt winnen. De molen heeft hier werkelijk gedraaid, maar verder heeft het nergens toe geleid :-). Eigenlijk kon Leendert er (nog) geen afstand van doen. Maar Thea, z´n vriendin, gaf hem het laatste duwtje en de molen belandde in de bouwcontainer bij hun huis. Al met al telden die fiets en die molen ook voor 1 zak/doos en konden er weer 5 centimeters afgeknipt worden. Jeuj! We zitten al over de helft! Er zijn 52 zakken/dozen verdwenen. Nog 48 te gaan.
Werkelijk! Eindelijk ga ik toch iets merken in ons huis! Vooral in de garage. Daar is deze week echt heel veel uit verdwenen. Heerlijk!!
Zaterdag was het een rommeldag. Er stond nog het één en ander aan groente en fruit, wat verwerkt moest worden. Ik maakte nog maar weer 16 potjes ananasjam en weckte 7 liter tomatensaus.
We dronken koffie bij oma, kregen verjaarsvisite voor Henk, ik waste wat, streek een stapel overhemden en bakte brood. O ja, de kleinkinderen kwamen ook nog gezellig spelen. Het was eigenlijk dus een heel gewone zaterdag en helemaal geen vakantie-zaterdag. Vast om te wennen ;-).
En gisteren was het dan uiteindelijk de allerlaatste dag van de zomervakantie en stopt mijn blog-´serietje´ hierover. Het was een aparte vakantie. De fair, het kamperen, de zon, de droogte, de jongens die de aardbol over zwierven. Het is allemaal weer verleden tijd. De herinneringen blijven.
