We vierden Willem z'n verjaardag vanavond in kleine kring en hopen morgenavond de verjaardagen van ons samen in wat uitgebreidere kring te vieren.
Ik heb vanmorgen m'n boodschappenlijstje eens opgesteld en was eigenlijk van plan m'n spullen meteen maar te gaan halen. Er belde echter een vriendin die ik al langere tijd niet gesproken had en dat kreeg voorrang. De boodschappen deed ik vanmiddag wel.
Met m'n lijstje in de hand deed ik zuinigjes de boodschappen. Zuinig vanwege het hangslot aan m'n portemonnee. Niet dat het hier een vrekkenbedoening is, waar iedereen met een glaasje water op een houtje mag gaan bijten. Maar meer, dat ik eerst heb gekeken wat ik nog in huis heb en wat ik daarmee kan doen en enkel naar de winkel ging voor noodzakelijke aanvullingen.
Toch week ik een pieperbeetje van m'n lijstje af, want er was Nivea shampoo in de aanbieding voor maar 0,99 per flacon. De shampoo was bijna op en dus heb ik daar een voorraadje van ingeslagen. Dingen voor persoonlijke verzorging koop ik eigenlijk alleen maar als het in de aanbieding is. Over merken maken we ons hier niet druk ;-).
Ik was van plan om bij thuiskomst een pan pompoensoep te gaan maken voor morgen. Ik kreeg een tijdje geleden van iemand, die op een broodbakworkshop kwam, een prachtige pompoen en die is nog steeds helemaal gaaf. Mooie bewaargroente is dat! Maar nu wilde ik van één deel van de pompoen soep koken en een ander deel bestemmen voor pompoentaart. Maar schoonmama kwam een bakkie doen en dus gooide ik m'n planning om, dronk koffie en liet m'n breipennen nog maar even gaan. Ook goed.
Al met al was het nog haasten om de taart voor vanavond te maken en het avondeten te koken. Maar het kwam helemaal goed. Het werd een gezellig avondje. Met kinderen en hun vrienden en mijn vriendin. Iemand die zo'n grote groep niet gewend is zou misschien gaan gillen van het gewriemel en gepraat en gelach en gedoe en ge-in-en-uit-loop en woordjes leren en wiskunde maken, maar zo gaat het hier normaal gesproken nu eenmaal.
Dan heb ik het nog niet over die experimenten die hier 's avonds vaak het huis op de kop zetten. Wat hier van de week in elkaar geknutseld werd haalt het nog weer niet bij de boterbabbelaarmakerij van vorige week :-).
Leendert was al een paar keer met enthousiaste verhalen thuisgekomen: hij zou een windmolen gaan maken. En als dat dan lukte zou hij er zelfs nog stroom mee kunnen gaan opwekken. Je begrijpt, dat we er flink de draak mee gestoken hebben. We zouden wel even de hele straat van stroom gaan voorzien. En ik ging dan elk uur naar het dakterras om die molen in de wind te draaien. Eerst met een zakdoek kijken waar de wind vandaan kwam en en en. Het werd gaande gekker, terwijl we natuurlijk wel weten, dat je met zo'n molentje hooguit een ledlamp aan de praat kunt houden :-).
Maakt niet uit. Leendert liet zich niet van de wijs brengen. Die molen zou er komen. Met een collega was hij in de pauzes al aan het experimenteren geweest. Er werd een heus plan bedacht en een tekening gemaakt.
Er werden spullen aangeschaft. Er werd gezaagd en geschaafd.
 |
| Het bankje achter Leendert timmerde hij ook. Staat in mijn marktplaatswinkeltje. |
En gisterenavond was het zover. Met een bende van de huiskamer tot aan de zolder. De windmolen stond op het dakterras en draaide als een malle.
 |
| Hans en Leendert |
Met het oog op de naderende storm werd de kop van de molen, na het geslaagde experiment, weer van z'n stellage gehaald. Maar vanmiddag, toen Leendert uit school kwam, moest hij er weer op. Weer even kijken natuurlijk. Of er nog een vervolg komt met stroom? Dat betwijfel ik. We zullen het zien. Ik vind het wel leuk, hoor, dat geëxperimenteer. Ik ben er zelf ook dol op. Jammer dat we er niet wat meer ruimte voor hebben. Ik zie dat wel zitten, een grote schuur of zo...
Het leuke is, dat het altijd onvoorspelbaar is wat het volgende experiment zal zijn. We laten ons gewoon verrassen.
Ik wacht nog op de broden die in de oven staan. En dan ga ik maar eens een poosje tukken. Morgen staat er een hoop keukenwerk op het programma. Zelfs als er niet veel visite komt is onze eigen club al groot genoeg om een paar uur bezig te zijn met taarten en hapjes en natuurlijk de pompoensoep. O ja, en er moeten ook nog zes broden voor een klant gebakken worden. Wat een geruststelling: ik zal me wéér niet hoeven te vervelen :-).
