Toen ik gisterenavond met Hans thuis kwam van de spoedeisende hulp, lag er nog een berg werk op me te wachten. Ik zou namelijk vanmorgen weer de eerste workshop 'Bak je eigen brood' van dit jaar geven. Daar gaat altijd een berg voorbereiding aan vooraf. Broden bakken, verkooptafel klaarzetten, huis netjes maken enzovoorts. En met een huiskamer vol kinderen die van alles voor school moeten doen, gaat dat dan ook nog weer niet echt vanzelf, zeg maar. Ik ploeterde door tot een uur of twaalf. Toen plofte ik voor een paar uurtjes in bed. Een paar uurtjes die ook nog eens onderbroken werden om Hans te wekken. Gelukkig ging het steeds goed met hem. Om half 5 stond ik er alweer naast. Er moest nog een berg was weggewerkt worden en wat lekkers gebakken voor bij de koffie. Het toilet moest schoon, de kapstok leeg. Het was even stevig aanpoten. Ik had het gevoel dat mijn handen links stonden. Ik moest duidelijk weer even inkomen na een week of zes zonder workshops!
De vrouwen die vanmorgen kwamen hebben die inspanning ruimschoots vergoed. Wat was het weer gezellig! Ik genoot met volle teugen! Dirk, die thuis was, heeft zomaar onverwachts een fotootje geschoten. Kijk, hoe we lekker aan het werk zijn ;-).
Na de workshop had ik precies twee uur de tijd voordat ik in de auto moest stappen om met één van de kinderen naar de therapie in Kootwijkerbroek (bij Karel Post) te gaan. Eventjes nam ik een pauze. Languit in bad om alle (in)spanning van me af te laten glijden. Zo raar is dat. Een bad is voor mij een soort resetknop. Ik kom er altijd weer met nieuwe energie en nieuwe ideeën uit.
Ik ruimde alle spullen van de workshop op en zette het avondeten klaar. Ik vroeg aan Hans of hij het zag zitten om dat aan het einde van de middag klaar te maken. Dat zag hij wel zitten! Hij heeft nog steeds veel hoofdpijn, maar vanavond zei hij, dat het wat minder werd. Gelukkig maar!
Dirk hielp ook nog even een handje. Hij slingerde de stofzuiger door de woonkamer en laadde de vaatwasser uit en weer in. Kijk! Vele handen maken licht werk. Om 1 minuut over half 3 zat ik in de auto. Super!
We kwamen pas na het avondeten thuis. En ineens vond ik het allemaal wel genoeg. Ik heb nog koffie gezet voor de hele meute (met heerlijke Deventer koek erbij!). M'n moeder even gebeld. Henk naar bed gebracht met voorlezen en zingen enzo. En nu pak ik een poosje Teunie-tijd.
Morgen weer een dag, hopen we. Dan doen we bij gezondheid wel weer verder ;-).
