We hebben deze week weer een gouwe ouwe van stal gehaald: de groene smoothie! En...mmmm! Waarom hebben we die zo lang links laten liggen eigenlijk? OK. Je moet het weer even terug in je systeem zetten. Want je bent toch wel eventjes bezig om een paar liter smoothie voor het ontbijt klaar te maken. Maar het heerlijk lichte, luchtige, gezonde gevoel wat we er allemaal aan beleven, is onbetaalbaar en maakt het werk meer dan waard!
Ik had maandag van de groentenboer een flinke hoeveelheid spinazie gehad. De smoothies waren deze week dus groen vanwege de spinazie. Spinazie is mijn favoriete groen. Ik bof dus. Als fruit gebruikte ik: mango, appel, framboos en banaan. Er ging zelfs smoothie mee naar school en werk. Voorlopig hoort smoothie maken weer helemaal bij mijn ochtendritueel :-).
Deze week heb ik ook mijn werk in de bijen weer in mijn systeem gezet. Van nu tot ergens eind augustus zal ik elke week wel een poosje in mijn volken bezig zijn. Het is iets waar ik altijd helemaal van tot rust kom. Ik laat me dan door niets en niemand storen. Je kan nu eenmaal niet zomaar bij een volk weglopen, als je de kast open hebt. Als ik klaar ben met mijn imkerwerk maak ik meteen aantekeningen en schrijf op welke actie ik de volgende keer wil doen. Hoewel ik nu alweer een paar jaar imker ben, doe ik het werk beslist niet uit de losse pols. Het vereist mijn volledige concentratie. Logisch ook wel, want een bijenvolk is (o.a. onder invloed van het weer) soms best onvoorspelbaar. Steeds kom je dan ook verrassingen/uitdagingen tegen en duik ik in mijn boeken of kijk online hoe ik het beste kan handelen. Volgens mij raak je als imker nooit uitgeleerd.
 |
| mijn beroker |
 |
| Een volk wat uit zijn jasje groeit. Snel een extra broedbak geplaatst. |
Verder had ik een week van terugdenken. Het was deze week een jaar geleden, dat mijn moeder overleed. En volgende week zal het dus een jaar zijn, dat mijn vader overleed. Wat komt het bij vlagen weer keihard binnen. En wat beleef je sommige dingen weer intens! Temeer daar vorige week de vader van een klasgenootje van Henk en van Maria werd begraven en wij de begrafenis bijwoonden. Ook voor de kinderen was er daardoor weer veel herkenning en terugdenken aan alles.
Intussen gaat het gewone leven door. Hadden we een afspraak op de school van Jan (evaluatie), vierde neef Henk zijn tiende verjaardag, werd het eindelijk warm en konden de zomerjassen aan, kwam Dirk een keer gezellig mee eten, had ik weer iemand om voor te zorgen via Samen Eten Delen verleende ik mantelzorg aan schoonmama, had ik het gezellig druk met de webshop, was het vandaag 31 jaar geleden dat wij ons verloofden, kookte ik ´prakkies´, bakte ik pannenkoeken, vond Willem toch nog een aantal pasjes in de gestolen auto (die nu al wekenlang bij de garage staat) enzovoorts enzovoorts. Niets bijzonders en DUS heel fijn!
