Zaterdag was het de langste dag, 21 juni. Midzomer dus. En laat het nu ook nog eens hoogzomer zijn qua weer! Nou, dat is wat mij betreft echt een kado, hoor! Ik weet, dat er mensen zijn, die niet echt lekker meer functioneren, als het warmer is dan een graad of 23. Maar ik bloei juist op, als de temperatuur rond de 30 graden ligt. Ik heb dan ook een prachtige week gehad, vorige week!
Allereerst was daar natuurlijk m´n (moes)tuin. Wat was het heerlijk om elke ochtend vanuit mijn bed, zó de tuin in te rollen. Ik begin dan steevast met een half uurtje onkruid wieden. Daarna begint het gieten. Ik haal het water uit de Graaf en steek daarvoor steeds met twee grote, lege gieters de weg over en ga de twee treetjes van de boenstoep af. Dan kan ik daar de gieters vullen. Hoewel mijn tuin niet heel groot is, moet ik toch echt wel heel wat keertjes heen en weer lopen om alles wat water nodig heeft te begieten. Vooral pas uitgeplant spul moet je goed vochtig houden, omdat de wortels zich nog niet goed ontwikkeld hebben.
Als laatste begiet ik de plantenzakken en de hangers. Die moeten élke dag water, of de zon nu schijnt, of niet. De zakken beginnen al goed vol te groeien.
Tenslotte doe ik dan nog een oogstrondje. Er komen zeker nog geen kilo´s van de tuin, maar toch is er steeds wel iets. Elke dag een bakje aardbeien bijvoorbeeld:
En wanneer ik maar wil, oogst ik wat rabarber:
Ik oogstte ook de eerste bieten:
En ik pluk elke dag rucola en Nieuw-Zeelandse spinazie. Dat krijgen de kippen. Die zijn er dol op.
De Nieuw-Zeelandse spinazie is weer even uitbundig aanwezig als vorig jaar en het jaar daarvóór. En dat van spontaan opgekomen zaailingen. Bijzonder toch? Zelf vind ik een ´prakkie´ met gekookte spinazie heerlijk. Maar Willem en Henk zijn daar niet enorm dol op. Daarom verzin ik steeds gerechten, waar ik spinazie in kan verwerken. Op die manier kunnen we toch elke week wel een keer iets met spinazie eten. Pasta met zalm en spinazie vinden de heren heel lekker. Maar ook de groententaart met filodeeg, die ik vorige week maakte, viel goed in de smaak.
Deze week staat er spinazie-tomatendahl op de planning. Ik heb nog precies een portie tomaten van vorig jaar van de tuin in de vriezer. Komt dat mooi ook meteen op.
Als dan het wieden, gieten en oogsten gedaan is, is het tijd voor het ontbijt met Willem. En daarna begint m´n gewone werkdag en ben ik de hele dag in de shop/in huis bezig.
Op donderdag werk ik niet in de shop. Dan inspecteer ik de bijenkasten en doe, wat daar gedaan moet worden.
Daarnaast doe ik op die dag ook nog wat extra tuinklusjes. Elke week wordt er nog wel wat gezaaid, verspeend en uitgeplant. Ik zaaide vorige week nog zonnebloemen, nog een derde keer bietjes en de eerste andijvie. Ik verspeende asters. En ik plantte de eerste zoete aardappels bij een´wigwam´ van bamboestokkenmet uit. In de voortuin plantte ik Dahlia´s, Afrikaantjes, Leeuwenbekjes en Lavatera. En ook een paar geraniums, die ik voor 1 euro per stuk bemachtigde, omdat ze niet zo mooi meer waren. Langzaam maar zeker gaat het er in de voortuin een beetje op lijken ;-).
Met sommige dingen ben ik best laat of in elk geval aan de late kant. Maar: wie niet waagt, die niet wint. Als je het niet probeert, heb je zéker niets! Dus zaai en verspeen en plant ik vrolijk uit.
Woensdagavond hebben Willem en ik nog gewandeld. Een kilometer of vijf. Precies een mooi rondje voor ná het eten en vóór de koffie :-).
Zo oefenen we vast voor het moment dat Ciara naar Hans verhuist. Dan zal Willem op een andere manier aan de broodnodige beweging moeten komen. Nu gaat hij elke dag twee keer met Ciara op stap. Maar binnenkort is het toch heus gedaan. En of er een nieuwe hond komt? Daar zijn we het nog niet over eens. Voor nu genieten we nog even van ons trouwe ´beessie´.
Vrijdagavond had mijn zus een surprise-party georganiseerd voor mijn nichtje Janneke, die haar diploma voor doktersassistent heeft behaald. Samen met Maria ging ik er heen. Het feestje was in een enorme tuin bij een oude villa in Dordt: de Eikenhof. Volgens de website een oase van groen en rust. Nou, dat was het zéker!
Toen we arriveerden zei Janneke meteen al, dat we die avond beslist een rondje door de tuin moesten maken, omdat dat echt de moeite waard was.
Toen we van onze thee met taart hadden genoten, maakten we, nieuwsgierig als we waren, een ronde door de tuin. Ik vond het schitterend!
 |
| Hier en daar een poel of vijver |
 |
| Een rood geschilderd huisje, wat een bed & breakfast is |
 |
| Een oude kas met een verzameling vondsten uit de tuin! |
 |
| Gelegenheid om binnen te zitten. Maar dat hoefde niet op deze prachtige avond! |
 |
| De kinderen van de Vrije School hebben er hun schoolmoestuintjes |
 |
| Een (bewoond) ooievaarsnest op een oude boomstam |
 |
| De Oranjerie. Compleet met piano :-) |
Ik had nog veel meer foto´s moeten maken, eigenlijk. Van de boomgaard, de spannende boslaantjes, de hutten en nog veel meer. Wat een sprookje!
Na de tuintour hebben we genoeglijk met iedereen zitten praten. Halverwege de avond was er nog even een officieel moment, waarop Trijnie speechte. Al met al echt heel geslaagd, zo´n ´geslaagd-feest´!
Zaterdag heb ik de hele dag gedraafd. Van ´s morgens 5.00 uur tot ´s avonds 22.00 uur, toen ik het laatste gietrondje nog even deed. Ik krijg zó´n energie van de zomer! Lekker het huis gepoetst, de hele strijk weggewerkt, kleding uitgezocht, boodschappen gedaan...en aan het einde van de dag genoten van de zaterdagse frieten. Dit keer met maar een klein koppeltje. Maar evengoed gezellig. En zo was de week ook weer omgevlogen. Met weer de nodige wederwaardigheden. Het wekelijkse bezoekje aan Willem z´n broer in het verpleeghuis. Een condoléance bij mensen uit onze gemeente. Met kinderen en kleinkinderen die in-en-uit gingen en mee-lunchten. Bij dat laatste moest ik denken aan Psalm 128, waar gesproken wordt over kinderen als olijfplanten rondom uw tafel.
En kijk, zó zag de lucht er uit op die Midzomerdag 2025, ´s avonds om 22.00 uur.
Vanaf nu worden de dagen steeds weer een beetje korter. Stop, hou op!
