Ik houd al heel wat jaren bijen. Het is een heel leuke, boeiende, afwisselende hobby.
Als imker heb je het in de meimaand druk met het in de gaten houden van je volken. Mei is bij uitstek de maand, waarin bijenvolken nogal eens willen gaan zwermen.
Als een bijenvolk gaat zwermen, is dat eigenlijk een soort van voortplanting of verjonging van een volk. Er is dan in het volk een nieuwe koningin geboren. En omdat er in een bijenvolk altijd maar één koningin kan zijn, gaat de oude koningin weg. Zij neemt dan een deel van het volk mee. Het (grote) volk is dan ineens opgesplitst in twee volken. Eén met een jonge en één met een oude(re) koningin. En deze gang van zaken kan zich later nog wel één of enkele keren herhalen.
Je kunt als imker verschillende maatregelen nemen om te proberen die zwermdrang te verminderen. Al kun je het eigenlijk niet altijd voor 100% voorkomen.
Toen ik vorige week donderdag in de moestuin bezig was, hoorde ik uit één van de kasten een ´tuut-geluid´ komen. Ik wist meteen hoe laat het was: er was in die kast een jonge koningin geboren. Die maakt een tutend geluid en wordt daarom een ´tuter´ genoemd. Door dat geluid te laten horen, waarschuwt ze eventuele andere koninginnen, die nog in hun dop zitten (en dus nog niet geboren zijn). Die ongeboren koninginnen beantwoorden het tuten met een kwakend geluid. Zij worden daarom ´kwakers´ genoemd. Als er tuters en kwakers in een volk zitten, weet je dat er gezwermd gaat worden. Je kunt als imker dan de doppen met de ongeboren koninginnen uit het volk breken, zodat de tutende koningin de nieuwe koningin van het volk gaat worden en er niet steeds (kleine) zwermen uit je volk weggaan.
Ik besloot daarom om op vrijdagochtend vroeg mijn volken te gaan inspecteren. Eigenlijk had ik dat voor de zaterdagochtend op de planning staan. Maar wat moet, dat moet. Het leek me ook wel handig om op vrijdag vast een aantal volken na te lopen, zodat ik op zaterdag het restje kon doen en snel klaar zou zijn.
Ik begon om half zes en werkte heerlijk in de vroege, stille morgen in de bijen. Het was echt genieten. Toen ik het laatste volk deed, werd ik een paar keer in mijn bovenbeen gestoken. Ik schonk er niet direct aandacht aan, want af en toe een bijensteek is iets wat nu eenmaal bij imkeren hoort.
Maar al snel voelde ik, dat ik vervelend op de steken reageerde. Zoiets had ik vorig jaar ook een keer gehad. Ik kreeg jeuk in mijn handpalmen. Snel maakte ik het werk af en deed mijn imkerpak uit. Waarschijnlijk had ik net een steek teveel gekregen en dus iets teveel bijengif in mijn lichaam gekregen. Het lijkt erop, dat ik er een allergie voor aan het ontwikkelen ben.
Toen m´n pak uit was, kreeg ik steeds meer last van jeuk en ik besloot om even in bad te gaan. Misschien zou het helpen. Het werd alleen maar erger en op den duur had ik jeuk van mijn hoofd tot aan mijn voeten. Ik voelde me niet echt lekker. Dus liet ik het water maar weglopen en ging uit bad. Ik werd wat licht in mijn hoofd en bedacht om maar even op het toilet te gaan zitten. Het volgende moment ´werd ik wakker´ en dacht ik: ¨Waar ben ik? Waarom heb ik zo´n pijn? Waar lig ik op?¨ Ik bleek te zijn flauwgevallen. Ik lag met mijn hoofd tussen de toiletpot en het wastafelmeubel, bovenop een metalen toiletrollenrek. ¨Willem, kom eens, ik ben flauwgevallen,¨ riep ik. Willem lag nog lekker te doezelen. Hij had wel een hoop herrie uit die badkamer horen komen, maar niet bedacht, dat er iets met mij aan de hand zou zijn. Nou, wat een consternatie allemaal, zeg. Ik vroeg, of hij even een kussen van het bed onder mijn hoofd wilde leggen, zodat ik even rustig bij kon komen. En of hij een anti-allergiepil uit de EHBO-doos wilde pakken. Dan kon ik die innemen. Toen Willem met die pil terugkwam, zag hij, dat ik bloedde uit een wondje onder mijn kaak. Nou, die hele kaak deed gemeen zeer :-(.
Ik was zover, dat ik het zag zitten om van de badkamervloer overeind te komen en op bed te gaan liggen. Willem ging ontbijt klaarmaken. Ik probeerde het wondje onder m´n kaak te inspecteren, maar ik kon het niet goed zien. Ik zag wel, dat mijn huid een beetje openstond, dus ik dacht dat het sowieso goed zou zijn, om er even door de huisarts naar te laten kijken. En dan wilde ik graag ook een Epipen, voor het geval deze allergie erger gaat worden en ik een volgende keer nog heftiger reageer op een paar bijensteken. In zo´n geval kun je de Epipen in je bovenbeen leegspuiten en wordt erger voorkomen.
Ik belde en kon direct komen. Het wondje viel erg mee. Dat is even geplakt door de assistente. Ze nam ook m´n bloeddruk op en die was laag, zoals altijd. Niets bijzonders allemaal. Een Epipen kon ik niet zomaar krijgen. Daar moest de dokter akkoord voor geven en daar moest ik dan ´s middags voor bellen. Ok. Zo ging ik weer naar huis.
En hoewel het allemaal met een sisser leek af te lopen, heb ik me toch de hele dag heel naar gevoeld. Ik was ijskoud en dan weer warm. Het leek wel of ik koorts had. De thermometer gaf alleen maar ´battery low´ aan, dus daar werd ik niet wijzer van. Mijn kaak is, denk ik, gekneusd. Zelfs slikken deed zeer. Dus besloot ik op een vloeibaar dieet te gaan :-). En verder heb ik gewoon heel veel geslapen.
´s Middags belde ik voor de Epipen. Maar die krijg ik niet. Daar was ik niet benauwd genoeg voor geweest, volgens de dokter. Oh, okay.
Vandaag heb ik een speciale dubbele imker-overall gekocht. Eén die ook geschikt is voor de tropen, waar agressievere bijensoorten leven. Ik ga uiteraard proberen te voorkomen om nog weer gestoken te worden. En voorlopig imker ik ook maar niet ´s morgens in alle vroegte, als iedereen nog op bed ligt. Straks lig ik daar ineens ergens tussen de bijen. Dat is niet wat je wilt.
En zodoende heeft Willem me vanmorgen geassisteerd bij het scheppen van een zwerm. Want zondagmiddag kwam er dus mooi een zwerm uit één van m´n (nog niet gecontroleerde) volken. De zwerm ging in een boom hangen en bleef daar ook. Ik vroeg aan de buurvrouw of we vanmorgen vroeg de ladder mochten gebruiken om de zwerm te scheppen. Ja hoor, geen probleem. Willem heeft de ladder voor me tegen de boom gezet. Ik kon met een zesraams-bijenkastje mooi onder de zwerm komen. Het scheppen was snel gepiept. Ik kwam er netjes zonder bijensteken vanaf. Maar die arme Willem had een bij in zijn overhemd. En voordat ik die bij kon bevrijden, stak ze Willem in z´n hals. Willem z´n eerste bijensteek, als meeloop-imker! O, o. Hopelijk komt m´n pak snel binnen en ben ik daar veilig genoeg in, om weer alleen te imkeren. Dan heeft tenminste niemand meer last van mijn stekelige hobby :-).
Het is hier intussen erg genieten van de moestuin. Ik vond de eerste aardbeien. Mmm, heerlijk!!
Ook het eerste handjevol peultjes kan geplukt worden. Geweldig toch?
In de voortuin is het nog kaal, met hier en daar al wat uitbundige schoonheid.
Zaterdag heeft Willem wat plantenzakken opgehangen. Ik had de zakken online gekocht. (niet bij Temu, want daar wil ik niet kopen). Ik geloof, dat ze iets van 3,50 per stuk kostten. Ik vulde ze met plantjes, die ik een paar weken geleden bij de Aldi kocht (10 voor 1,79). Zo heb je heel betaalbare plantenzakken. Uit ervaring weet ik, dat de zakken een aantal jaar meegaan. Ik verheug me erop, dat het straks soort bloemenfonteinen aan de muur zullen zijn. Je moet die planten dan wel elke dag water geven. Ook als de zon niet schijnt.
Vanavond kwam de buurman wat biest brengen. Er was vanmorgen een koeien-tweeling geboren. Vanavond heeft hij de moederkoe voor de tweede keer gemolken en bleef er wat biest over. Lekker!
En zo geniet ik van het leven in de polder. Van het buiten-zijn. Met de bloemen, de bijen, de moestuin, de koeien. Ik ben nog elke dag zo blij, dat we op dit mooie plekje mogen wonen!
