woensdag 16 juni 2010

Volgelopen woensdag

Vanmorgen dacht ik nog, dat er een rustige woensdag in het verschiet lag. Maar het liep anders. Stiekumweg liep de dag helemaal vol.
De dag begon met kleding sorteren. Gisteren kreeg ik zomaar van drie verschillende kanten kleding aangeboden. In totaal waren het wel zo'n zes vuilniszakken vol. Ik ben wel een uurtje bezig geweest om alles uit te zoeken. De kleding die hier goed van pas komt moest in de juiste kasten en op de goede stapels worden gelegd. Verder maakte ik nog twee stapeltje kleding waar ik anderen mee blij denk te maken. De rest sorteerde ik in winter- en zomerkleding en heb ik ingepakt voor Roemenië.
Na het kledingklusje wachtte de rommel en de was. Tot kwart over 12 heb ik me daar prima mee vermaakt. Op dat moment bedacht ik, dat ik de melkemmer nog even schoon moest maken en geld klaar leggen, omdat de verse melk om half 1 gebracht zou worden. Terwijl ik de emmer bij de deur zette zag ik dat de kranten al gebracht waren. Lekker vroeg! In afwachting van de basisschoolkinderen die al snel uit school zouden komen begon ik vast aan het vouw- en insteekwerk. Er waren maar twee folders bij de kranten en dat ging dus snel. Toen Maaike thuiskwam was ik al op drie kwart. Maar eerst was het tijd voor de lunch. Behalve dat ik gisteren kleding kreeg, was er ook een aardige lezeres geweest, die een tosti-apparaat had gebracht (en een Slowcooker, maar daarover schrijf ik later meer). De kinderen hadden gejuicht om dat tosti-apparaat en ze juichten opnieuw nu ze zagen, dat ik het apparaat maar meteen wilde inwijden :-). We aten dus lekkere tosti's. Mmm!
Na het eten ging Maaike vast verder met de kranten. Ik moest even weg, want Maria moest een ID-kaart. En ja, dat is een hele procedure ;-). Eerst moesten we haar vriendinnetje ophalen, want die wilde graag mee met zoiets gewichtigs. Ook Jan en Henk waren van de partij. Ik toog dus met vier kinderen in mijn kielzog eerst naar de fotograaf. De vereiste pasfoto was snel gemaakt. (9 euro alstublieft) Daarna vervolgden we onze missie door naar het gemeentehuis te gaan. Het was niet overdreven druk. Met een stief kwartiertje waren we al aan de beurt. Door ervaring wijs geworden had ik gelukkig alle benodigde spullen bij me: de beroemde pasfoto, de toestemmingsverklaring met handtekeningen van Willem en van mij, de paspoorten van Willem en van mij. Het ging gesmeerd en dus marcheerden we al snel in ganzenpas het gemeentehuis weer uit. Het was ook hoogtijd om naar huis te gaan ook, want ik zou Leendert naar Dordrecht brengen, omdat hij de bus niet meer zou halen. Maria, Noa en Jan verlieten mijn automobiel en Leendert stapte in; taxi Luijk reed vrolijk verder. Na het retourtje Dordrecht parkeerde ik de auto op de stoep voor ons huis om snel wat paperassen bij elkaar te grissen die vanmiddag nog naar de boekhouder moesten worden gebracht en hup, de taxi trok opnieuw op. Op de terugweg heb ik een korte stop bij de supermarkt gemaakt omdat ik de kinderen wilde verrassen met een ijsje. Ik had de kinderen dat al in het vooruitzicht gesteld en dus werd ik door een haag van kinderen opgewacht, toen ik m'n auto wederom voor de deur parkeerde.
Ik nam een ijspauze en maakte een liter of vijf pannenkoekenbeslag klaar. Ik belde Willem of hij Leendert kon ophalen in Dordrecht, maar Willem was laat en dus kwam het beter uit als ik het deed. Oké dan. Henk bleef het gelukkig leuk vinden, al die ritjes en hij rende enthousiast op de auto toe, toen ik zei, dat ik het vehikel weer ging starten. Gelukkig hoort zo'n autorittenmiddag tot een grote uitzondering. Ik word onrustig van dat gevlieg van hot naar haar.
Thuis mocht ik aan de bak(kerij). Al snel had ik een enorme stap pannenkoeken met spek, met ham, met kaas en naturel. Daar wisten ze hier wel raad mee.
Na het eten moest er opgeruimd worden! Na zo'n uithuizige middag was er troep genoeg. Willem zette twee jongens op hun kamer aan het werk, Leendert moest de buitenboel doen, Hans en Maaike gingen nog een restantje van hun krantenwijk doen, Maria en Noa maakten de meidenkamer netjes en zelf maakte ik de keuken aan kant. We waren nog niet helemaal klaar toen oma al arriveerde voor koffie. Even opschieten allemaal :-)
Maar je ziet, het is gewoon weer avond geworden.