Langzaam maar zeker wordt het warmer en kwam er ook een einde aan een nachtvorstperiode van maar liefst een hele week. Ondanks dat er in februari extreem warme dagen waren, is het voorjaar over het geheel genomen echt koud. Maar gisteren en vandaag konden we toch weer fijn buiten koffie drinken.
De houthokken aan de randen van ons terras zijn echt een toevoeging. Het maakt het terras zo gezellig en knus. Vorig jaar om deze tijd zaten we nog in een zandbak. Er is in een jaar tijd toch heus nog wel het één en ander geklust. Zaterdag is zelfs eindelijk de nieuwe dakgoot aan de schuur gemaakt. De materialen hadden we allang liggen. Maar het kwam er maar niet van, om die klus te klaren. Totdat Wim, die zaterdagmiddag bij ons was, ineens zei: ¨Pa, zullen we die goot eens samen op gaan hangen?¨ Dat was precies het zetje wat er nodig was :-). Aan het einde van de middag hing hij! Er moeten alleen nog wat naadjes dicht gesoldeerd worden, geloof ik. En de aansluiting met de goot van de buren moet nog aangebracht worden. Maar het ziet er een stuk beter uit en bij een flinke regenbui spoelt het terras niet meer weg, door de waterval vanwege een ontbrekend stuk goot....
Intussen rommelde ik lekker wat in de moestuin. Willem en Hans hadden een stuk gaasbeton voor me op de tuin gezet, waar ik de peulen tegenaan wil laten groeien. Het gaasbeton is echter te wijd en Willem en ik hebben er kippengaas tegenaan gespannen.
De peulenplanten zijn pierig en slungelig. Maar dat komt vast goed. Ze zijn goed beworteld. Ik heb alle planten een flinke slok water gegeven en zowel in het plantgat als rondom de planten een schep compost gedaan. Hopelijk slaan ze snel aan en kunnen we over niet al te lange tijd lekker verse peultjes eten. Mmmm.
Ook de rabarberplanten kregen een schep compost en ze krijgen regelmatig een flinke slok water. Ik kíjk die planten zo ongeveer de grond uit :-).
En vandaag zag ik het eerste aardbeienbloemetje :-).
Elke dag ben ik nu wel eventjes met de tuin bezig. Zowel binnen als buiten, trouwens. Binnen ben ik namelijk nog steeds regelmatig aan het voorzaaien. Ik heb aardig wat moestuintjes van AH toegestoken gekregen. Daar zaten ook echt wel leukerds bij. Van sommige dingen heb ik teveel. Maar dat geeft niet. Als de zaadjes mooi opkomen, kan ik de plantjes altijd nog weggeven of langs de weg te geef zetten. Het zaaien op zich is al een feestje.
In de natuur valt er ook elke dag weer zóveel moois te zien. Bijvoorbeeld baltsende futen. Wat een prachtig schouwspel! Vandaag keek ik naar een meerkoet op haar nest. Met voorbedachte rade kunstig gebouwd in het opkomende riet. Als de jonkies er straks zijn, is het nest mooi verstopt!
Vorige week vond ik nog zomaar een meerkoet-ei langs de kant van de weg. Geen nestje te bekennen en het ei was helemaal koud. Je vraagt je af, hoe dat daar zomaar terechtkomt. Hoe dan ook, ik heb het ei maar mee naar huis genomen om te kijken, of er iets in zat.
Er zat in geen vruchtje in en toen heb ik het eierstruif maar in een schaaltje gedaan en aan Ciara gegeven. Die vond het heerlijk en zo is dat ei toch niet voor niets gelegd ;-).
Een paar honderd meter voorbij het waterhoen-nest, stond ik even stil, om te kijken bij een broedende fuut.
Prachtig, dat kopje weerspiegeld in het water!
En dan het bloemenfeest, wat elke dag anders is. Vorige week zag ik nog haast geen paardenbloemen. Vandaag stonden ze ineens óveral in bloei. En ook de smeerwortel krijgt al bloemknoppen. Ciara weet de smeerwortel haarfijn te vinden. Ze eet vaak van de bladeren.
In huis genoten we ook van bloemen. Van een simpel bosje gele rozen van de Aldi. Dat geel is zó vrolijk. We zeiden gisteren tegen elkaar, dat het best leuk zou zijn om de boel een beetje op te vrolijken met hier en daar iets geels.
Kijk, Henk z´n gele vest kleurt er ook al zo mooi bij. Ha, ha.
Maaike was vandaag met Jaap bij Ikea om aankopen te doen voor hun huisje. Als verrassing nam ze gele kussensloopjes mee. En ook een gebloemde sloop. Wat staat dat gezellig!
Zo hebben we met een paar fleurige kussens het voorjaar óók in huis.
