In onze webshop verkopen we veel lekkers en natuurlijk eten of snoepen we daar regelmatig van. Als het om snoepen gaat, noemen we dat heel omzichtig: kwaliteitscontrole. Dan nippen we gezellig aan een glaasje advocaat, of we bakken lekkere koekjes, of nemen ´s avonds eens een handje nootjes. Ja, ja. Eigenlijk is die kwaliteitscontrole natuurlijk dringend nodig ;-).
Daarom bakte ik vanavond ook zomaar een paasstol. We hebben de afgelopen weken heel wat paasstol-bakpakketten ingepakt. En morgen gaan er in één keer 74 stuks op de post als paasattentie van een bedrijf voor de werknemers. Ik vond ineens, dat ik niet zóveel pakketten op de post kon doen, zonder zelf zo´n stol gemaakt te hebben. Jawel! Kwaliteitscontrole, hoor!
En zo komt het, dat we morgenochtend een heerlijke, versgebakken paasstol bij het ontbijt hebben. Mmmm!
En vooruit! Ook twee kloosterbroden. Om het gezonde evenwicht nog een beetje te bewaren. Ha, ha.
Ik heb verder vandaag hard gewerkt en voel m´n lijf. Mijn moeder zei altijd, als ze hard gewerkt had: ¨Ik ben zo stijf als Haarlem!¨ Taalkundig klopt dat volgens mij niet helemaal. Maar dat maakt niet uit. Ik snap prima wat ze bedoelde. Sterker: ik voel precies wat zij voelde ;-). Poehee.
Ik ben vanmorgen al om 5 uur Wonderpannen gaan poetsen en assembleren. Vorige week stond dewonderpan.nl op de shoppingpagina van de Landleven. Dus hebben we het nu druk(ker) met de pannen.
Na het rondje met Ciara heb ik samen met Maria pakketten van gisteren afgemaakt. Er was gisteren een storing in de postlabels-software, waardoor een deel van de pakketten niet naar de post kon. Nu konden we gelukkig weer labels printen en gingen de pakketten alsnog naar de post. We haalden meteen de kaartjes op, die we bij de 74 paasattenties moeten doen en ik reed meteen maar even langs de pomp. De tank was weer bijna leeg. Ook appte ik voor een afspraak bij de garage, want de airco van de auto blijkt het niet te doen. Die zal wel gevuld moeten worden. Daar kom je dan de eerste de beste warme lente-dag achter.
Thuisgekomen hebben Maria en ik de hele dag hard gebuffeld tot 16.00 uur. Natuurlijk namen we wel onze pauzes en zaten dan heerlijk in de zon koffie te drinken. Tussen de bedrijven door geniet ik van alle zaaisels, die zo mooi opkomen. En ook van de rabarber, die je bijna de grond uit kunt zien schieten!
Vanavond na het eten heb ik zomaar eventjes nog wat onkruid gewied. We hebben een grote punt tuin, waar ik graag kruidentuin van maak. Maar dat gaat dit jaar nog niet lukken. Ik zal al blij zijn, als mijn moestuin wat meer vorm krijgt, dan vorig jaar en als er voor het huis zoiets als een bloementuin komt. Vorig jaar had ik in die punt een bijenmengsel gezaaid. Maar daar kwam nagenoeg niets van terecht. Toch is dat, wat ik nòg een keer wil proberen. Ik heb nu een zakje vers bloemenzaad/bijenmengsel. Wie weet was het zaad van vorig jaar wat ouder en ontkiemde het daardoor niet goed. Ik wil een tweede poging doen. Wordt het weer zo´n zielige wildernis met hier en daar een verdwaald bloemetje, dan wordt het zonder pardon gemaaid en leg ik er een grasmatje in. Dan ziet er er in elk geval verzorgd uit. Maar goed. Die punt tuin moet voor het zaaien 100% onkruidvrij zijn. Er daar heb ik een mooi beginnetje mee gemaakt.
Het was heerlijk om even met mijn handen in de aarde te wroeten.
Maar er moest ook nog brood gebakken worden. En daar heb ik toen die kwaliteitscontrole maar van gemaakt. De broden zijn net uit de ovens. En nu ga ik eens een beetje bijtijds naar bed. Au, au, wat ben ik stijf!
