Ik zit weer in het gewone ritme van schoolgaande kinderen, werkende kinderen en een thuiswerkende echtgenoot. Tussen alle werkzaamheden door, kriebelt het voorjaar. Dan krijg je vanzelf zin in opruimen. Ik zie het bij de meisjes hier ook. Die doken vanavond na het eten de kelder in, om daar eens lekker te gaan opruimen. Het was daar langzaam maar zeker een rommeltje geworden, doordat er het afgelopen jaar steeds nog weer spullen uit de opslag kwamen, maar waar geen tijd voor was, om ze uit te pakken en op te ruimen. Ook hadden we aanvankelijk te weinig schappen en planken. Nu zijn die er aan alle wanden en kan alles een eigen vaste plek krijgen. Zo leuk, om nu bijvoorbeeld alle kookboeken weer op een plank te hebben staan!! Ook zijn er spullen, die een handigere plek kregen. De theedoeken en keukendoeken liggen nu op een plank, meteen onderaan de trap. Zo voor het grijpen dus. Echt super fijn. Ook fijn: er zijn 7 bananendozen leeg gekomen!
Zelf had ik vandaag geen tijd voor een opruimsessie. Mijn dag begon al vroeg met het maken van de kookrubriek van Terdege. Eigenlijk had dat vorige week al gemoeten. Dat lukte toen niet vanwege de gezondheidsperikelen. Daarom maakte ik vandaag maar een gouwe ouwe, waarvan ik zeker weet, dat het een heerlijk recept is.
Na het ontbijt sloeg ik het rondje met Ciara een keer over. Hans moest naar de fysiotherapeut en heeft daarna Ciara even zelf uitgelaten. Dat kwam me vandaag wel goed uit, want het was druk in de webshop. Eerst maakte ik een stapeltje wonderpannen schoon en zette er de oren aan. Dat is mijn vaste klusje op dinsdag. Daarna begon ik orders in te pakken tot aan de lunch. Maria was intussen producten aan het inpakken. Na de lunch maakten we zoveel mogelijk orders klaar. We wilden doorgaan tot 15.00 uur en dan een keer lekker vroeg naar te post. Dat lukte niet helemaal. Er moesten namelijk adreslabels en etiketten geprint worden. Maar Willem zat in een video-call en dan ga je niet steeds door het beeld lopen. Pas toen hij klaar was, konden wij verder.
Uiteindelijk reden we tegen vieren naar de post. Nog altijd lekker bijtijds.
Ik kookte stamppot rauwe andijvie. Maaike had twee zakken andijvie meegenomen van haar werk, die daar teveel ingekocht waren. Zonde om weg te gooien. Wij wisten er wel raad mee.
Aan tafel had ik vrij uitzicht op een prachtige zonsondergang.
Vanavond kwam mijn vriendin nog even op de koffie. En daarna heb ik nog even heerlijk zitten hobbyen:
Fijn weer een paar rijtjes gezaaid. En gedroomd van een moestuin met malse kroppen sla en een rek vol peultjes enzo. Ha, ha, die voorpret is het allerleukst!
Intussen staan er nog broden in de oven. Daar moet ik nog even op wachten. Kan ik mooi nog een stukje haken aan de gordijntjes. Willem z´n sokken zijn inmiddels af. Ik denk, dat ik nog maar weer een paar sokken op de naalden zet. Altijd handig zo´n simpel breiwerkje onder handbereik.
