¨Zo, de kop is er weer af,¨ plegen we op maandagavond tegen elkaar te zeggen. En vaak is dat ook best voelbaar, want op de één of andere manier draaf ik op maandag wat harder, dan bijvoorbeeld op dinsdag. Ook vandaag was ik lekker bezig, zeg maar.
Ik ben vooral heel veel met de webshop bezig geweest. Er lagen al pakketten klaar, die ik zaterdag had ingepakt. En ook een aantal pakketten, waar nog één of een paar producten bij moesten, die niet meer op voorraad waren. Maria ging daarvoor het één en ander inpakken. Maar dat ging allemaal niet vanzelf, helaas. Wij labelen de producten altijd met een label uit een Dymo printer. Maar op de één of andere manier kwamen uit alle drie de printers alleen maar blanco labels. Grrr! Wat was hier nu weer aan de hand? Google wist het te vertellen: er was zaterdag een windows update geweest en daar ´praat´ de Dymo-software niet mee. Er waren twee manieren om het op te lossen. Maar beide manieren werkten niet bij ons. Uiteindelijk heeft Willem de Dymo-software even op een andere laptop gezet (die geen Windows-update heeft gehad) en nu doet die handel het weer. Al met al leverde het de nodige vertraging op. Maar ja, niets aan te doen.
Terwijl Maria en ik liepen te lummelen met die inpakkerij, was Leendert hard aan het werk. Leendert komt deze week een paar dagen klussen. Oh, wat is dat fijn!! De ramen op de workshopzolder hadden nog geen horren. Die horren waren met de ramen meegeleverd (anderhalf jaar geleden dus al), maar niet geïnstalleerd. Nu hangen ze. Wat zal dat heerlijk zijn, als we van de zomer de ramen gewoon open kunnen zetten, zonder dat er allerlei vliegend gespuis naar binnen komt.
Eén verdieping lager, op de inpakzolder, was een raam, waar nog geen zonwering in zat en wat ook nog niet afgetimmerd was. Die zonwering is toch wel heel belangrijk, als je daar moet werken. De zon schijnt precies op de inpaktafel. Vorig jaar was er een keer een doos chocolade gesmolten, die daar was blijven staan. Nu hebben we er fijne zonwering. Eigenlijk zou het wel handig zijn, als ook hier een hor werd aangebracht. Maar bij dit raam was het hor niet meebesteld en dat hebben we dus niet. Dat zetten we maar even op ons wensenlijstje. Voor nu zijn we blij met de zonwering en met de prachtige aftimmering!
Langzaam maar zeker werd het op de inpakzolder voller en voller. Daarom hadden we bedacht om Leendert een tilletje te laten timmeren, waarop we onze dozenvoorraad kunnen bewaren. Ook dat is helemaal naar onze wens gerealiseerd. Zomaar 4 vierkante meter ruimte erbij!
De dag was om, voordat we er erg in hadden. Op maandag moeten we heel vroeg eten, omdat de jongens al om kwart voor zes weg moeten rijden naar de catechisatie. Die wordt op een raar tijdstip gegeven, vanwege de avondklok. Het betekent, dat we om kwart over 5 aan tafel gaan. Voor ons doen is dat heel vroeg. Vaak is dan nog niet iedereen thuis uit z´n werk. Vandaag was dat gelukkig wel het geval. Konden we tenminste met z´n allen eten. Koos kwam thuis in een auto van z´n werk. Zijn baas heeft een caddy voor hem gekocht. Fijn hoor, een werk-auto. Nu kan z´n privé-auto tenminste schoon en netjes blijven.
Vanwege de tijdsdruk maak ik op maandag meestal macaroni of iets dergelijks klaar. Maar vandaag was het aardappels, groenten (wortels en sla) en vlees (afgeprijsde kipfilet). Daar ben je wel langer mee bezig. Maar Maria maakte de sla klaar en Willem dekte de tafel. Zo met z´n allen is het zo gepiept.
Vanavond maakten we plannen voor de buitenboel. Leendert gaat houthokken timmeren en de goot repareren. Met Hans maakte ik plannen voor heggen, voor de kruidentuin en voor de voortuin. We maakten niet alleen plannen, maar ook keuzes. Alles in één seizoen gaat hem niet worden. Dat is ook niet te bekostigen. De haag, die we graag wilden, blijkt helaas boven de begroting. Ik was helemaal weg van een haag van olijfwilg. Maar 20 meter haag kost al snel 800 euro! Nu wordt het òf simpel liguster, òf bladhoudende haagbeuk. Er komt dan alleen een klein stukje olijfwilg rond de containerplaats, is het plan. De aanleg van de kruidentuin stellen we uit tot volgend jaar bij leven en welzijn. Ideeën zijn er al. Nu nog zorgen voor de materialen, de beplanting en de tijd om het allemaal aan te leggen. Eerst de moestuin maar. Dat is werk zat.
Op de achtergrond wordt er ook nog aan iets heel anders gewerkt, hier. Aan onze digitale leefomgeving, zeg maar :-). Ruim een jaar geleden (misschien zelfs al twee jaar?) kochten we de url ´eenvoudigleven.nl´. Al die tijd hadden we plannen daarvoor, maar niet de gelegenheid ze uit te voeren. Gelukkig kwamen we iemand tegen, die verstand heeft van het deel, waar Willem niet zoveel kaas van gegeten heeft. Samen lukt het om er iets moois van te maken. Een plaats op het web waar vandaan je alle kanten op kunt: naar de blog, de shop, de workshops en de recepten. Het is nog niet af, maar misschien vind je het leuk om er alvast een kijkje te nemen: www.eenvoudigleven.nl.
Al met al was het een arbeidzame dag en wordt het langzamerhand tijd om hem af te ronden.
