Vanmorgen dekte ik de ontbijttafel en legde er een schoon tafellaken op. Ik dacht eraan, hoe ik er als tienermeisje mijn best op gedaan had, om het tafellaken zo mooi mogelijk te borduren. Het was voor m´n uitzet. Samen met mijn moeder had ik bedacht, dat de roosjes afwisselend in blauw met rood en rood met blauw geborduurd moesten worden. De kleurtjes, die mooi pasten bij het Boerenbont servies, wat ik spaarde.
En nu? Nu zijn onze dochters druk in de weer met hun uitzet. Nee, zij borduren geen tafellakens. Ze houden er ook geen twéé serviezen op na (zoals in mijn tijd gebruikelijk was). Maar toch zijn er wel veel overeenkomsten. Hoe grappig, dat gehamster en sparen met zegeltjes voor van alles en nog wat. En al die dozen op zolder en de schriftjes, waarin alles wordt bijgehouden ;-).
Handwerken leerde ik al heel jong. Mijn moeder leerde me breien, mijn oma leerde me haken. Wie me borduren leerde, weet ik niet goed meer. Maar wel weet ik, dat mijn moeder aanwijzingen gaf: alle kruissteekjes moesten hetzelfde zijn en de achterkant moest nèt zo netjes zijn als de voorkant. En ja, daar deed ik dan ook echt mijn best op ;-).
Ik ben blij, dat ik destijds een goede uitzet had, met kwaliteitsspullen. Veel spullen gaan al bijna 35 jaar mee!
