Naar aanleiding van enkele vragen over de (hoeveelheid van) producten op mijn boodschappenlijst, heb ik eens lopen nadenken over eetpatronen. Er zijn haast zoveel patronen, als er mensen zijn, denk ik. Veel heeft te maken met smaak, met gewoontes, met allergieën, met het beroep wat men uitoefent, met het feit of men kind of volwassene is, enzovoorts. Ik denk, dat een gezin, als groep, ook een bepaald eetpatroon ontwikkelt. En hoe verschillend het ook zal zijn, in de meeste gevallen, zal men een patroon ontwikkelen, waarbij er gelet wordt op gezondheid. Dat is hier ook het geval. Maar een niet weg te denken factor is daarnaast: de portemonee.
Er worden hier bepaalde dingen juist wel, of juist niet gegeten, doordat de portemonee nu eenmaal niet van elastiek is. Dat zijn dan dingen, die ik eigenlijk liever anders zag, maar waarin ik een keuze moet maken. Ik zal wat voorbeelden noemen:
Vis eten we niet zo heel vaak. Als ik het over een heel jaar bekijk, kom ik gemiddeld zo'n beetje uit op één keer in de tien dagen. Vis is voor mij een stuk duurder dan vlees. Ik zou het zelfs nog veel minder eten, als niet mijn vader regelmatig vis kwam brengen. Soms is dat door hem zelf gevangen snoekbaars. Andere keren kon hij via via aan een partijtje van het één en ander komen. Zo eten we weleens zalm, paling, kabeljauw, rogvleugel, tongetjes enzovoorts. Om het mogelijk tekort aan goede (vis)vetten te voorkomen, staat hier ieder morgen een pot vispillen op tafel. Ik weet het, ook daar is wel discussie over. En het is bovendien vervangbaar door het goedkopere lijnzaadolie. Maar ja, Willem 'gelooft' erg in die vispillen :-). Het wordt ook wel aangeraden bij adhd en daar hebben we ook genoeg van in huis ;-).
Als dorstlesser wordt hier vaak limonadesiroop gedronken. Het heeft wel voordelen boven producten als cola. Maar echt gezond is het zeker niet met al die suikers en kleurstoffen. Als ik niet op de centjes hoefde te letten, zou ik veel liever diksap kopen. Nu probeer ik de hoeveelheden siroop binnen de perken te houden, door ook zelfgemaakte limonadesiroop of thee aan te bieden. (Vlierbessiroop is favoriet).
Suiker. Ook zoiets. We verbruiken hier aardig wat. Dat komt doordat ik zaken als toetjes, appelmoes, cake, koek en wijn zelf maak. Suikers die mensen doorgaans als 'verborgen' suiker binnen krijgen. Het liefst zou ik al die witte suiker vervangen door producten als rietsuiker, stevia, ahornsiroop. Maar dat kan Bruin niet trekken. Ik kies er daarom voor, om slechts één keer per dag snoep aan te bieden aan de kinderen, één keer per dag een koekje bij de koffie enzovoorts. Op die manier beperk ik de suikerinname.
Op een zelfde manier ga ik om met de inname van vetten. Omdat roomboter en olijfolie gewoon veel te duur zijn, om altijd te gebruiken, bak ik meestal met gewone margarine. De hoeveelheden zijn alleen maar schrikken, als mensen niet beseffen, hoeveel verborgen vetten er in winkelspul zit. Als ik zo'n plaat boterkoek bak, zoals Leendert pas maakte, gaat daar 500 gram margarine in. Dat is vet, wat je normaal niet ziet. Maar mooi dus wél twee pakjes margarine uit mijn voorraad, als ik één keer per maand zo'n koek bak.
Er valt veel over te zeggen. Het is ook leuk om te zien, hoe serieus veel mensen met voeding bezig zijn. Ik leer hier ook altijd veel van de reacties. Al was het alleen maar, dat je eens over bepaalde gewoontes nadenk. Ik denk, dat je ons gezins-eetpatroon het best kan omschrijven met 'matig'. En dat is ook het meest algemene advies wat men kan geven, als het om een eetpatroon gaat: alles met mate. (En daarbij de tering naar de nering zetten).
Ik heb deze week weer wat 'gouwe ouwe' uit de kast getrokken. Er was prei in overvloed. En na een preischotel met kaas (vorige week) en prei á la crème (deze week) was er nog steeds overvloed. Ineens bedacht ik, dat het al heel lang geleden was, dat ik ham-preisalade maakte. Een heerlijke salade voor op de boterham. Je snijdt prei (hoeveelheid naar behoefte) in heel dunne ringetjes. Je doet de prei in een vergiet en spoel het zorgvuldig schoon. Je laat de prei uitdruipen en overgiet het royaal met kokend water. Op deze manier wordt de prei heel kort geblancheerd. Als de prei opnieuw is uitgedropen doe je er ham (in heel kleine blokjes gesneden) en een paar eetlepels gehakte zilveruitjes bij. Daarna doe je er een flinke klodder mayonaise over, of een mengsel van mayonaise/yoghurt/(olijf)olie. Net wat je lekker vindt. Tenslotte maak je de salade af met een klein beetje azijn (of zuur van de zilveruitjes) en een royale snuif kerriepoeder.
Een andere 'gouwe ouwe' waren de schuimpjes. Ik had ijs gemaakt en hield daar drie eiwitten van over. Die heb ik stijf (écht stijf dus) geklopt en er vervolgens 180 gram suiker door gemengd. Die suiker doe ik eerst in de blender, zodat het de structuur van poedersuiker heeft en gemakkelijk wordt opgenomen. Daarna spoot ik er rondjes van op het bakblik en liet die in de oven in één uur op 100 graden hard worden. Mmm.
De huishoudknip moet ook nog even verantwoord worden. Maandag ging er 1,60 uit aan parkeergeld bij Jeugdzorg en 1,50 aan parkeergeld bij het Erasmus MC. Ik gaf 5 euro mee aan Maaike voor fluitles. Donderdag betaalde ik 19,95 voor een nieuwe buitenband, 7,50 voor een waterdichte matrasbeschermer, 4 euro voor een kinderkadootje (voor de voorraad), 12,50 voor een kado voor mijn jarige zus, 18,50 aan spaarlampen. Die lampen waren met 25% korting bij de Hema. Ze gaan in een armatuur, waar geen LED-lampen in passen. Anders zou mijn voorkeur daarnaar uitgaan. Ik heb deze keer de verpakking en de bon bewaard. Er staat op het doosje, dat ze 8 jaar meegaan bij 3 branduren per dag. Volgens mij heb ik de lampen, die ik eerder kocht, hooguit een half jaar gehad. Als dat weer het geval ik, ga ik ze mooi terugbrengen. Sinds 15 februari is er uit de knip: 897,30 Nog een paar dagen, dan maak ik de balans van één maand op en stop ik met deze 'rubriek'.