woensdag 20 september 2017

Variatio delectat

Eentonig werk vind ik helemaal niet erg. Je kunt er meestal fijn je gedachten bij laten gaan en je komt er van tot rust. Maar een eentonig leven?  Ik weet echt niet, wat dat is :-). Er is gewoon altijd reuring. En dat is prima. Op de één of andere manier past dat wel bij mij. Variatio delectat dus (afwisseling bevalt). Deze week is er één met wel heel veel afwisseling. Behalve dan misschien wat betreft de ´never ending story´: de was. Hoewel? Ook het thema ´de was´ kent zo zijn variaties. Deze maandagochtend bestond de variatie hierin, dat er ex-treem veel was was :-).

Nadat ik alles verzameld en gesorteerd had, lagen er drie hopen in de badkuip,


twee hopen vòòr de badkuip,


één hoop naast de wasmachine,


vijf porties op de vloer voor de deur,


en een hopper tussen het bad en de toiletpot opgehoopt.


Waar al die was vandaan kwam? Bivakzooi van Koos, vieze werkkleding van een legertje Luijkjes van de hakdag, bloederige zooi van Leendert, die een groot gat in zijn hoofd viel, overhemden van de zondag én het normale portie maandagochtendwas. Maar goed. Terwijl de wasmachine snorde, kon ik aan m´n andere werk beginnen. Net als vorige week maandag wilde ik deze dag besteden aan opruimen, opruimen, opruimen. Juist omdat de rest van de week volgepland zit en er dus weer niets van komt, heb ik direct op de maagdelijke maandagochtend de koe bij de horens gevat. En omdat Willem thuis werkte, heb ik zijn kledingkast gedaan. Dan kon ik tenminste af en toe vragen, of hij iets wilde behouden, of dat het weg mocht. Dat was echt handig :-).

Er kon heel veel weg. Er bleken maar liefst vier winterjassen te hangen. Beetje overdreven. Ook versleten overhemden, een kostuum wat hij nooit meer draagt enzovoorts.

Nadat ik ook nog een grote doos en een teil jongenskleding had uitgezocht, stonden er VIER vuilniszakken in de gang voor de textielcontainer.


Helemaal super! Het past ook wel bij het inwinteren wat we hier aan het doen zijn :-).

Daar past ook het nodige snoeiwerk bij. Hans had maandag uit zijn werk een grote heggeschaar bij zich en snoeide de beukhaag en de trompetbloem.


Na het avondeten haastten we ons naar de kerk, waar het de opening van het catechisatieseizoen was. De dominee hield een lezing over Maarten Luther. Na afloop hebben we met een hele club thuis bij de piano gezongen en muziek gemaakt.

Dinsdag had ik een super strakke planning. ´s Morgens ben ik samen met Maaike een vriendin gaan helpen. Altijd fijn, ook al heb je het gevoel, dat je werk maar een druppel op de gloeiende plaat is. Direct na de lunch stapte ik in de auto om een nieuwe voorraad meel en bakproducten bij de molen te halen. Op de terugweg reed ik langs Paardenkooper, waar nog een aantal bundels dozen voor me klaar stond en waar al minstens drie keer voor gebeld was.

Met m´n auto volgeladen kwam ik precies op tijd thuis voor koffieklanten.


Zowel mijn tante als m´n schoonmoeder kwamen op de koffie.

Na de koffie rap de pakketten inpakken en wegbrengen en eten koken. ´s Avonds heb ik niet zoveel meer gedaan, geloof ik. Beetje haken, broden bakken, huiswerk overhoren. Dat.

Vandaag stond ¨Het Huishouden¨ op de agenda. Dinsdag was er alleen maar het hoogstnoodzakelijke gedaan, dus vandaag een dubbel portie. Maar alles moest in één ochtend gepropt worden, want vanmiddag was er een trouwdienst in de kerk, waar ik heel graag heen wilde. Maar als je iets heel graag wilt, geeft dat vleugels. Ik heb m´n werk in de hoogste versnelling gedaan en was nèt op tijd in de kerk :-).

Na de dienst heb ik me met de webbestellingen bezig gehouden en me voorbereid op morgen. Morgen hopen mijn vriendin en ik ons jaarlijkse dagje uit te hebben. En dat gaat al jaaaaaaren volgens hetzelfde ´recept´. Zo zorg ik altijd voor de lunch en dat is dan een echt luxe. Met lekkere broodjes, hartigs, zoets, fruit enzovoorts. Daarnaast deed ik inkopen voor de maaltijd van morgen. Omdat ik ´s avonds bij het avondeten nog niet thuis ben, zet ik morgenochtend de slowcooker  (of: crockpot) aan. Dan is de maaltijd tegen etenstijd kant-en-klaar.

Vrijdag komt de raambekleding en zal het er hier eindelijk wat minder ´verhuizerig´ uit gaan zien. Het eerste wat daarna aan de beurt is, is een lamp kopen. We zitten al vanaf april met een peertje aan het plafond. Geen gezicht. Maar we hebben domweg nog geen tijd gehad/genomen. Ach. We kunnen er niet echt mee zitten ;-). Komt vast goed. Ooit. Toch?